van
nans.
BIJVOEGSEL van H
- 12 JUNI '31.
GEMEENTERAAD
Vmr c!e Vrouw.
23ste laargang
Het BloemendaaEsch Weekblad. 19 Juni 1331. Tweede BBad
No. 24.
LOSSE BLAADJES.
Verkiezingstijd.
VERSLAG
van de Gemeenteraadsvergadering
op Donderdag 11 Juni 1931.
SCHAAKRUBRIEK.
Op de groote aanplakborden
En ook elder hier en daar,
Prijken de partijbiljetten,
Uiterst vreedzaam naast elkaar.
'tls een symphonie in kleuren:
Zwart en grijs en blauw en rood.
De verdraagzaamheid der buren
Is in 't leven minder groot!
In de kiesvereenigingen
Heerscht een opgewekte geest.
Men maakt hevig propaganda voor het
schoon vérkiezingsfeest.
'tls een lust, het aan te kijken!
De besturen, forsch en sterk,
Loopen 't vuur uit hun pantoffels,
Worden mager van het werk.
IJvèrig vangt men nieuwe lieden,
Lauwe worden warm gemaakt,
Er zijn bergen te verzetten
Vóór de groote dag genaakt.
De vergaderingen groeien,
Men is kwistig in critiek,
Spreken, praten, bulderen, loeien,
Alles ademt politiek.
Aan de saamgestroomde kiezgrs
Wordt van allerlei beloofd-
Als je alles aan wil hooren
Gaat 't je draaien in je hoofd!
Ja, men werkt met alle krachten
Eind'lijk komt de blijde dag,
Dat de kiezer stil en zwijgend
Weer zijn stem uitbrengen mag.
Qualiteit heeft dan geen waarde,
Quantiteit gaat bovenal!
Menigeen is dol nieuwsgierig,
Wat de stembus brengen zal.
Wie een zetel heeft gewonnen,
Springt van blijdschap drie voet hoog.
Roept uit alle macht victorie
Met een vreugdetraan in 'toog!
Wie, in spijt van alle moeite,
Op 't getal zijn blijven staan,
Zijn al blij, dat zij tenminste
Niet zijn achteruitgegaan.
En wie in den strijd om zetels
DE BURGEMEESTER NEEMT
AFSCHEID.
VELE VAN WAARDEERING
GETUIGENDE TOESPRAKEN.
wel als een ziekte mogen beschouwen. Kan het
ook zijn, dat 'dit voor velen onaangename ver
schijnsel een natuurlijke noodzakelijkheid is?
Men pleegt het leven onzer overbeschaafde
wereld onnatuurlijk te noemen. En elke on-
natuur wreekt zich. De natuur schijnt met
redelijk vermogen begaafd. Zij laat zich niet op
zij duwen; zij stelt ten opzichte van haar be
strijders geweld tegenover geweld en list tegen
list. In de voortdurende schermutseling tus-
schen natuur en cultuur blijft de eerste meest
overwinnaar. Soms schijnt het, alsof de cultuur
het terrein heeft veroverd, maar deze zegepraal
is slechts denkbeeldig. De overwonnene, dien
men krijgsgevangenen gemaakt heeft, begint, als
de soldaten uit het Trojaansche paard, binnen
de stad te spoken, veroorzaakt er onrust, en
omwenteling en jaagt tenslotte de overwinnaars
in hun eigen veste op de vlucht.
„Chassez Ie naturel, il revient au galop."
Zoo zou de slapeloosheid aanvulling kunnen
zijn van een functie, welke wij in het drukke
dagleven hebben verwaarloosd.
De meeste menschen meenen, dat louter eten
en drinken natuurlijke functies zijn. Maar zou
ook het voeden van den geest, het nadenken
over de dingen, geen eisch van de natuur kun
nen wezen?
De oude volken hebben zich toegelegd op
levenswijsheid en onze voorouders, die de kunst
van schemeren nog kenden, hebben bij hun
lange pijp zich des avonds rekenschap gegeven
omtrent de gebeurtenissen van den dag. Zij
kenden den zelfinkeer, die noodig is om het leven
evenwicht en regelmaat te geven. Zij verdiep
ten zich in de mysteries van het bestaan, in
de ondoorgrondelijkheid van het lot, in de pro
blemen, waarvoor hun streven en het toeval
hen stelden. Mijmeren over den zin van hun
leven, vorschen naar de oplossing van het hun
opgegeven raadsel, verband zoeken tusschen
oorzaak en gevolg hunner daden, taxeeren van
verdienste en schuld, de balans opmaken om
trent vooruitgang of terugval in karakter en
levensideaal, dit alles vormde een deel van
hun dagtaak en zij gunden zich hiervoor den
ijd. Met het gevoel van iemand, die zijn dag
werk volbracht, zijn rekening afgesloten en
rijn werkplaats opgeruimd heeft, gingen zij
ustig te bed en zij sliepen den slaap des recht
vaardigen.
slaven van het onverbiddelijk
ende, hollende eeuw? Wan
en ons tijd om aan onszelf
s keeren in onze ziel? Gelijk
avend kind zijn slaapkamer
gaan wij aan den arbeid
'imd gemoed. Terwijl wij heel
en jachten, is het daar-
a onordelijke boel; tal van
riemen, in den steek gelaten
ordachte beschouwingen en
ïte beginselen liggen daar
en er is niemand, die er op
fabriek, het bureau wachten
d werpen wij ons, na een
pende uitspanning, op onze
:t zich. Wat wij overdag na-
's nachts inhalen. Onvermij-
hat zich niet in zijn eischen
itel van 't verzuimde beveelt
later!
.angenaamste van slapeloos
jkker liggen op zichzelf, niet
het negatieve ledig zijn. Slapeloosheid is geen
verveling, integendeel! Het onaangenaamst zijn
de gedachten, die komen spoken en die ons
midden in de uren, welke wij voor rust hebben
bestemd, dwingen tot rusteloozen arbeid.
Het onaangename, van slapeloosheid is de on
weerstaanbare dwang tot denken aan onplei-
zierige dingen. Netelige vraagstukken, onoplos
bare problemen, angstwekkende vooruitzichten,
berouw, schuldgevoel, twijfel, zij komen ons
plagen, en hóe we ons wentelen en keeren, van
hun om antwoord vragende gezichten komen
we niet af.
Zoo vult de natuur aan, wat de cultuur ons
heeft afgenomen. Wat wij in den drift van den
dag van ons afwerpen, keert in de rust van
den nacht tot ons terug en eischt rekenschap.
H. G. CANNEGIETER.
hygiënischen ondergrond, al kan men dien niet
verklaren aan een eenvoudige vrouw op het plat
teland, die er eenvoudig haar schouders over
zou ophalen met de opmerking, dat zijzelf en
haar moeder en haar grootmoeder ook wel groot
geworden zijn zonder al dien onzin. Dezelfde re
den heeft geleid tot het voorschrift, dat het
goed van zuigelingen en volwassenen niet door
elkaar gewasschen mag worden, omdat dan het
kind pas laat of in het geheel niet leert spreken
en zijn verstand leert gebruiken.
Een paedagogische overweging gaf aanleiding
tot het voorschrift om een kind niet te prijzen,
waar het zelf bij is, omdat het dan juist de te
gengestelde eigenschappen zal gaan ontwikkelen.
Zoo zien wij, dat volksgeloof nog niet altijd ge
lijk is te stellen met bijgeloof. Wij, die zoo
trotsch zijn op onze ontwikkeling, zouden goed
doen, eens een oogenblik bij die overgebleven
resten van oude volksgebruiken te blijven stil
staan en de korreltjes wijsheid eruit te verzame
len, die ons kunnen helpen om onszelf en onze
kinderen te beschermen.
(Nadruk verboden).
AANBIEDING VAN EEN GESCHENK ff
DOOR DE RAADSLEDEN.
Nadruk verboden.
De raadsvergadering van Donderdagmiddag ontleende
haar belangrijkheid aan het laatste agendapunt: het
afscheid van den Burgemeester. Vóórdat deze plechtig
heid plaats had werden nog eenige agendapunten be- De heer Laail bood dan aan een züveren presenteei._
n blad, met aan de eene zijde het wapen van Bloemendaal
egonnen weic met de en aan de andere zijde: aan jbr- gas Backer 19071931
Ingekomen stukken. yan den gemeenteraad.
Ingekomen is het verslag omtrent den toestand van s De Burgemeester zeide: Ik sta perplex van dat fraaie
het Lager Onderwijs in de gemeente Bloemendaal over cadeau. Het zal immer een aangename herinnering' voor
DE HERDENKING VAN ONZEN
TROUWDAG.
Het aantal echtscheidingen neemt helaas
steeds toe en zelis onder de paren, die niet tot
dien stap overgaan, neemt het aantal gelukkige
en harmonische huwelijken af. Daarom lijkt het
ons op het eerste gezicht vreemd, dat daarte
genover het herdenken van den trouwdag een
veel grootere plaats inneemt dan in vroeger ja-
ven. Meer en meer wordt het gewoonte, dien dag
elk jaar te herdenken, evenals wij dit met ver
jaardagen doen. En dikwijls is de wijze van her
denking niet zoo, dat men daardoor tot navol
gen zou worden bewogen. Voor zoovelen is die
dag niets meer dan een aanleiding om weer eens
een dinertje of feesfavondje te kunnen geven.
En toch is juist het jaarlijks herdenken van den
trouwdag zoo'n goede gewoonte voor de be
trokkenen zelf.
Wij kunnen het betreuren, doch het feit blijft
bestaan, dat zeer dikwijls de goede verstandhou
ding van den verlovingstijd reeds kort na de
z.g. wittebroodsweken plaats maakt voor een ze
kere verkoeling. En dan worden van jaar tot
jaar de attenties, de liefdebetuigingen zeldzamer.
Er zijn huwelijken, waarin slechts vier of vijf
maal per jaar een kus gewisseld wordt! De on
verschilligheid heeft daar alles verslikt.
Dit is een droevig verschijnsel. En de sleur,
waardoor het langzamerhand ontstaat, kan door
een jaarlijks herdenken in vele gevallen ver
broken worden. Zooals zich op een verjaardag
onze gedachten richten op 'n g
kunnen op den jaarlijks terug
dag de echtgenooten zich bezig
innering aan hun gevoelens en
bij het begin van hun huwelijï O ^2
het beëindigen vaneen ander %Ji m
ook na afloop van een huwelijk
ding om eens „de balans op
af te vragen, door welke tekort getoond een warm kloppend hart te hebben gehad voor
welke omstandigheden van bu, c|e belangen der gemeente en hare ingezetenen.
zoon nadeelig sa o aanwys -n den lentetij tl het besluit genomen heeft de
men er ook toe, de eenmaal t J 6
fouten in de toekomst te vermi leiding uit handen te geven, opdat een jongere kracht
1 Hieruit blijkt wel, dat de ger< Uw taak overnemen zal, is als een symbool voor de
van den trouwdag alleen een z verdere ontwikkelingsplannen, waarvan de kiem reeds
beide echtgenooten en geen aa: gezaaid is, te beschouwen. De voorbereidingen van
het geven van een gezellig' avoj belangrijke plannen en werken zijn reeds genomen,
alleen op aan, dat zij tot zie, gn aan de;n vooravond van de uitvoering, nu de weg
dan ook tot een eins ïg u eenmaal gebaand is tot het nemen van verdere gewieh-
den beStaanden toestand verbe
Zulke uren van inkeer en over: besluiten, vei laat gij Uw post, om Uw welverdiende
heele leven van groot belang, rust te genieten.
huwelijk. En in dit speciale gj Ik spreek namens alle raadsleden, als ik U bij Uw
zulke oneindig schoone herin! afscheid hartelijk dank zeg, voor alles wat U in het
bonden. belang der gemeente Bloemendaal tot stand heeft helpen
Toch is er voor zoo'n herd, brengen.
noodig. Moreele moed, cm onde ]yjet tevredenheid kunt U op Uw beleid en Uwe
nen zien, dat er een aehtermltg werk7aamheden teri.„7;pn
zichzelf te onderzoeken, in we erkzaamheden terugzien.
eigen tekortkomingen dien ac BlJ den Raad zal Uw persoon en Uw werk tot m
ben veroorzaakt. De wederzij* lengte van dagen in aangename herinnering blijven,
stemming en goede bedoeling? Ik eindig met ons aller wensch uit te spreken, dat
zen dag natuurlijk ook tastb het U gegeven moge zijn nog jaren en jaren in goede
gezondheid een aangename rust te genieten.
Oplossingen, bijdragen, enz. te zenden aan
den Schaakredacteur,
Ged. Oude Gracht 88, Haarlem.
PROBLEEM No. 804.
Dr. C. J. Corn el is (pl.m. 18S7).
ZIJ DIE ONS DRAGEN.
MOOIE VOETNAGELS.
Als u graag mooie rose teennagels wilt hebben,
wrijf dan eiken avond uw nagels met wat olijf
olie in en gebruik in plaats van de schaar slechts
een vijl, wat natuurlijk een njeermalige behan
deling vereischt. De nagelhuid moet evenzoo
zorgvuldig teruggeschoven worden als bij de vin
gernagels. Dat is niet alleen een gebod der kos-
metiek, maar ook der hygiëne.
AFWIJKINGEN VAN DEN VOET.
Een New Yorksch professor heeft ide gang van
20.000 vrouwen bestudeerd en is daarna tot de
conclusie gekomen, dat slechts iets meer dan de
helft der vrouwen een normale gang heeft. 41
pCt. zetten haar voeten naar buiten, terwijl 5
pot. hün voeten naar binnen zetten. De profes
sor meent het toenemen der voetgebreken te
moeten toeschrijven aan het overmatig dansen.
KOSTBARE VOETEN.
Een dame in de Noord.Amerikaansche schoen-
metropooi Lynn, Miss Mac Moran heeft haar
voeten voor 40.000 dollar verzekerd tegen elke
verwonding, die den vorm van haar voeten tij
delijk of levenslang zou beïnvloeden. Men zal
deze hooge waarde van Miss Moran's voeten be-
(Yi-iiTviTi sis men weet. dat zii in dienst is bij de
het jaar 1930. Aangenomen voor kennisgeving.
B. en W. deelen den Raad mede, dat in Vogelenzang,
niet als in andere deelen der gemeente, de lantaarns
den geheelen nacht branden. Met het oog op de moeilijk
heden ter zake van het doorgaand verkeer wordt het
wenschelijk geacht een 10-tal door de politie aan te
wijzen lantaarns des nachts te laten doorbranden.
Wegens meer gasverbruik worden de kosten der lan
taarns op 25.geraamd. Opdat met ingang van 1
Juli des nachts 10 lantaarns kunnen doorbranden wordt
gevraagd een crediet van 25.
Aldus besloten.
Ingekomen is het verslag van den schoolarts H. L.
van Beusekom te Bloemendaal over den gezondheids
toestand over 1930 der leerlingen van de openbare
lagere school voor L.O. en U.L.O. hoofd de heer A.
IJzerman en van de openbare lagere school te Bloemen
daal, hoofd de heer K. Tinholt
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
Andere agendapunten.
Vastgesteld worden een suppletoire begrooting en een
staat tot het doen van af- en overschrijvingen begroo-
tingl930 van het waterbedrijf tot bedragen van onder
scheidenlijk 2300.en 3020.
Een staat tot het doen van af- en overschrijving op
de begrooting 1930 van het gasbedrijf wordt vastgesteld
tot een bedrag van 1600.
Vastgesteld worden de balans en de rekening van het
waterbedrijf over 1930. Op voorstel der commissie van
bijstand wordt besloten de winst ad 24031,ÖO1/^ over
te schrijven op het reservefonds.
Vastgesteld worden de balans en de rekening over
1930 van het gasbedrijf. Op voorstel der commissie van
bijstand wordt besloten van de winst op de reserve
rekening over te schrijven een bedrag ad 16211.69 en
ten gunste der rserve voor prijsverlaging overeen
komstig het met Haarlem overeengekomene te bestem
men een bedrag ad 16211.68.
Vastgesteld wordt een Suppletoire begrooting dienst
1930.
Aangenomen wordt het voorstel van B. en W. tot
toekenning der vergoeding volgens art. 100 der L.O. Wet
aan de schoolvereeniging AerdenhoutBentveld.
Voorloopig wordt goedgekeurd de voorgestelde wijzi
ging van het Uitbreidingsplan Wildhoef c.a.
Volgens voorstel van B. en W. wordt besloten tot
aflossing der 5 geldleening 1928.
mij blijven aan mijn zijn in deze gemeente. Nogmaals
aan u allen dank.
Toespraak De Waal Malefijt.
Dé heer De Waal Malefijt sprak daarna als volgt:
Mijnbeer de Voorzitter, als oudste raadslid zij het mij
vergund aan de woorden van den Wethouder, den heer
Laan, het een en ander toe te voegen.
De heer Laan heeft in zijn toespraak doen uitkomen,
welke veranderingen vrijwel zonder uitzondering
groote verbeteringen onder uwe leiding in de ge
meente o.m. tot stand zijn gebracht.
En om volledig te zijn, zou de Wethouder nog veel
meer in het licht hebben kunnen stellen. Ik denk hierbij
aan de verbetering van den Vogelenzangschenweg, aan
het maken van een uitzichttafel op het Koningin-
Wilhelminaduin te Bloemendaal en op het Julianaduin
te Aerdenhout, aan de uitbreidingen van het wegennet...
Maar waartoe zal ik voortgaan; waartoe nog meer uit
de herinnering terugroepen.
Van ganscher harte stemmen wij in met al hetgeen
door den Wethouder zooeven is gereleveerd.
Gedurende het tijdperk van 24 jaren, dat U het burge
meestersambt van Bloemendaal vervulde, mocht ik
ongeveer 23 jaren als raadslid en 15 jaren als Wet-
voorkomen, dat er verschil van inzicht bestond, dan wist
U steeds zoowel in het College van Burgemeester en
Wethouders als in de raadsvergaderingen principieel
politieke debatten te coupeeren om de zakelijke dingen
de gemeente-belangen op den voorgrond te stellen.
De geest des tijds heeft zich ook in onze gemeente
doen gelden. Het toenemend snelverkeer stelde hoogere
eischen aan de wegen, waaraan door verbreeding en
verruiming is tegemoetgekomen. Veel is daardoor van
de intimiteit en het karakteristieke van het dorpsaspect
en het dorpsleven verloren gegaan, de landelijke rust
op vele plaatsen verstoord geworden, maar des
niettegenstaande zijn hier nog vele aantrekkelijke
punten gebleven en het behouden van rustige verblijf
plaatsen te midden van de ongerepte natuur, had Uwe
volle aandacht.
Het bezoek van omwonenden en vreemdelingen aan
deze gemeente is met de jaren snel toegenomen, niet
in het minst door den aanleg van een grootschen weg
door de duinen naar Zee en Zandvoort, onder Uwe
leiding tot stand gekomen, aan beide zijden waarvan
Toespraak Mr. Dr. Veeren.
Geachte Burgemeester. Ware het niet, den llden Juni
en het 11de punt der Agenda, dat luidt: Afscheid van
den Burgemeester, ik zou me niet vermeten het woord
tevoeren, nadat ik ruim elf jaren in deze vergadering
gezwegen had. Wij staan hier op een tweesprong, waar
onze wegen zich scheiden na zoo'n langen tijd van
samenwerking, en onwillkeurig grijpen de gedachten
dan achterwaarts en komen herinneringen boven aan
episodes, die door beide voorgaande sprekers gememo
reerd, zijn,' doch welke Voorbereid werden op uw kamer.
Hoe vaak niet ging het huistelefoontje, met: „Secretaris,
heb je even tijd!" en dan wast ik wel, dat er een. of
ander belangrijks te behandelen viel.
Voor zaken, buiten het ambtelijk leven staande, toon-
det ge dikwerf belangstelling, doch ge wist ze daarvan
altijd gescheiden te houden. Steeds toondet ge hoffelijk
heid te bezitten, ook al w .art gij het met uw tegen
stander niet eens. Het was een prettig samenwerken,
daarvoor breng ik U dank en spreek de verwachting uit,
dat ge, als ge het ambtelijk leven vaarwel gezegd hebt,
nog vele jaren een otium cum dignitate zult mogen
genieten met uw familie en in goede gezondheid.
Rede Jhr. Bas Backer.
De voorzitter, Jhr. A. Bas Backer, sprak als
volgt:
Mijne Heeren,
Wanneer het eindpunt is bereikt van het ambtelijk
tijdperk, dan wordt bij het afscheid némen achterwaarts
gezien op den afgelegden weg. En als ik daarbij denk
aan mijn burgemeesterschap in Ophemert en in Elburg,
dan heb ik slechts aangename herinneringen behouden
aan het vele goed, dat ik in die gémeenten mocht onder
vinden.
I Als een groot voorrecht heb ik beschouwd mijne be
noeming tot burgemeester in de gemeente Bloemendaal,
en ik ben er nog meer van doordrongen geworden bij
het beschouwen van de ontwikkeling dezer schoone ge
meente tot een belangrijke plaats in de provincie Noord-
Holland. Uit een reeks van buitenplaatsen, gelegen langs
den duinrand, gegroeid, zoowel naar het Oosten als naar
het Westen, is hare bevolking sedert 1907 yerdubbeld,
ondanks de annexatie door Haarlem
De gemeente heeft hare groot aantrekkelijkheid door
haar natuurschoon en door hare gunstige ligging aan
Zee en ten opzichte van groote bevolkingscentra.
Moge dit natuurschoon behouden blijven. Want daar
mede staat en valt de gemeente.
Gelukkig wordt tegenwoordig door de regeering' daal
de schoonste natuurtafereelen, tot ver over onze grenzen 1 meer aandacht aan geschonken, en het stemt hoopvol
geroemd, te voorschijn geroepen zijn. j als wij denken aan hetgeen, zoo kort geleden, in het
In jaren van voorspoed niet alleen, maar ook in i Gooi door samenwerking van verschillende machten is
moeitevolle jaren, als in den oorlogstijd, heeft U steeds bereikt.
Mat in drie zetten.
Stand der stukken:
Wit: Kh6, Ld3, Lf8, Pf4, Pg3, d2, g6.
Zwart: Kf6.
PARTIJ No. 131,
gespeeld in het consultatietoumool te Nice,
14 April 1931.
Wit: Zwart:
Dr. A. Aljechin G. Stoltz
(Parijs) en (Zweden) en
Monosson (Nice). B. Re illy (Nice).
West-Indisch.
1. d2—d4 Pg8—f6
2. c2—c4 e7e6
3. Pgl—f3 b7—-bS
4. g2g3 LcSb7
5. Lfl—g2 Lf8e7
6. 00 O—0
b3
iruikelijk is 7. Fc3 of ook 7. Dc2.
Dd8—cS
li—c3 d7—d5
aanmerking kwam Fe4.
Xd5 Ff6Xd5
;1b2 c7c5
alcl Pd5XcS
8.
o2Xc3 Tf8cl8
dat niet meer krachtig. Zwart moest
den.
dl—d2! Lb7d5
lt door Wit schitterend weerlegt. Juist
steeds Pd7, zelfs nog bij den vol-
-et.
d2f4 Dc8—b7
,Xc5 b6Xc5
want dan zou kunnen volgen 16.
;7:; 17, Dg5t.
Ig4Ld5c6
lt na 17. Pg5, met de dubbele dreiging
n e4, welke ook door Lg5: niet ge-
kan worden, daar na 18. Dg5: mat op
8 zou dreigen. (Op 18f6; 19.
i4:; 20. Lf6:, enz.).
E3e5 Lc6—e8
e5g4 Pb8—a6
de e4e3.
c3Xg7 Opgegeven,
na Kg7:; 20. D!h6f. Kh8 leidt 21. Ff6
op h.7 of f8 en na 20Kg8; 21.
de Dame gered worden en dan volgt
12. Pf6f (eventueel gevolgd door Le4).
(„Deutsche Schachzeitung")-
SSING EINDSPELSTUDIE No. 88.
(F. Lazard),
der stukken:
(a3, La8, a6.
Kc2, Te2, a5, c3.
-a7, Te2—e8; 2. La8c6, Te8—f8; 3.
Tf8Xa8; 4. Lc6Xa8, Kc2c3! (Wit
eliswaar den Toren veroverd, maar
ïu eerst met recht verloren te zon);
-b3, a5a4t; 6. Kb3—a2, c3—c2; 7.
(een verrassend slot), Kd3Xe4; 8.
Ke4d3; 9. Kb2—el en na a4—a3
e3 is Wit pat.
il We zijn nu eenmaal geen kippen,
em: Dan hanen misschien?
ter: Geen namen noemen, as-je-blieft.
s heet De Haan.
U probeert me een spaak in het rü-
teken, dat is gemeene politiek van nul
in bokkie, en daar heb ik niet van terug.
»eachte opschepper van de zesde rij t
me eens is, dan is dat niet het recht
terkste, want wie niet sterk is behoort
Ön, en als 2 menschen 't zelfde zeggen,
ekent dat nog niet altijd van 't zelfde
i pak bestellen. Wat wil zeggen, dat nie-
'ee heeren kan dienen, ook al meent
zijn uil een kalf is. Wil men, dat de
vergadering niet mèt mij is, dan nog is
rloofd om ook wat te zeggen, maar dat
weten, want wie „hei!" roept moet over
komen als er een schaap over is. Voor
heb gezegd en vraag stemming over
iclusie.
.ter: Vergadering, ik zie, dat nog maar
1 aanwezig zijn, van wie er vier zitten
Ik dank jullie voor de aandacht en
maar (bom!) Zeg Plet, waarschuw jü
'bijgaan even den bediende. Vijf biertjes!
ider.
n politiekloos als voorheen bleef het be-
g wat gezellig nababbelen over droog-
edeneer en zware brasems.
B. VAN VRIEZE.
verboden).
kan die rheumatiek maar niet kwijt
jeer het eens met baden,
ilpt niets, 't Vorig jaar heb ik er een
maar het heeft niets geholpen
