UPS' KMsinrichting en Kofferklnis
I L.Faber&Zn.,l
i Kleine Keetsbaat 10, Haarlem
Vlsch
BALM
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR KENNEMERLAND EN HAARLE
P. RUTTE
DE TWENTSCHE BANK N.V.
De Gebeurtenis van de
Week.
WILD EN GEVOGELTE
25ste laargang.
31 Juli 1931.
Ne. 3(1»
VACANT
ADVERTENTIEN
II DRUKKERIj VOORHEEN DE ERVEN LOQSJES
ABONNEMENTEN
Bloemendaalsche Kopjes
en Pannekoekjes
BLOEMENDAAL - BLOEMENDAALSCHEWEG 147
Agenda.
2 Augustus.
BLOEMENDAALSCHE
BRIEVEN.
H Wilt gemafekeMjfc loopen, probeert e
A 0 dan onze SCHOENEN eens I
MAAT- en REPARATIE-INRICHÏINfi
gb A. H. VAN DER STEUR Ir.
le Mas Heeien- en Dameskleeraakerlj
STEEDS HET NIEUWSTE in stoffen
modellen Prijzen billijk
azp „DE DAHLSA" - Verbindingsweg Bïoemendaal, Tel. 2233B
Zandvoorts voornemen tot
bouwverbod op Bloemen
daalsche gronden.
P. VAN DEP STAD
Bïoemendaal
Het Bloemendaalsch Weekblad
Advertentiën per regel
Vraag en Aanbod, 4 regels f 0.35, bij
Elke regel meer f 0.10
Advertentiën bi] contract belangrijke
f 0.15
vooruitbetaling
korting
VOOR REDACTIE, ADMINISTRATIE
EN ADVERTENTIEN
wende men zich tot de
Ged. Oude Gracht 88, Haarlem Telef. 10144
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling f 1.75
Per .half jaar,
Bloemendaalscheweg 59-71
Tel. 22184
COMESTIBLES
FIJNE VLEESCHWAREN
DELICATESSEN
Heeft U onze heerlijke
al geproefd???
IETS FIJNS SIJ DE THEE
WETTIG GEDEPONEERD
Advertenties kunnen tot uiterlijk Donder-
Jags tien uur worden aangenomen.
Ingezonden stukken vóór Woensdag 12 uur.
Klachten over dc bezorging richte men recht-
Itreeks tot de Administratie.
Cinbma Palace: lederen avond
Happy Days (Luchtkasteelen).
8 uur 15,
Luxor Theater: lederen avond 8.15: De lucht-
havik. De prijs der liefde.
Rembrandt Theater: lederen avond 7 uur en 9
uur 15, De privé-secretaresse.
De verjaardag der Koningin wordt in het
land over het algemeen met grooten luister
gevierd. Anders is het met dien der Koningin-
Moeder. Echter, velen gedenken, zij het dan in
stilte, op 2 Augustus Zij die dan jarig is.
Koningin Emma neemt nog altijd een groote
plaats in in de harten der ware vaderlanders.
Haar leven is moeizaam en een van vervulling
van ernstige plichten geweest; doch Ze was
zich daarbij haar roeping bewust en zóó werd
het voor Haar mooi.
„Het leven een keten van plichten". Vooral
dit heeft voor Haar gegolden. Die plichten heeft
ze met groote toewijding vervuld; zich gevend
met getrouwheid aan wat Haar roeping is. Ze
heeft dat gedaan tijdens het leven van haar
gemaal daarna, als Regentes, en, vervolgens,
nadat Haar Kind de Regeering aanvaard had,
als de Koningin Moeder. Met een liefdevol hart
deelt ze in alles wat treft het volk van Neder
land.
Weldadigheidszin kenmerkt Haar. Het leed
van anderen tracht ze te lenigen. Was het niet
voor eenige jaren een vooraanstaand soc.-dem.,
die met dank gedacht hoe Koningin Emma
steeds groote belangstelling betoonde in de
T. B. C. bestrijding?
En, zoo vervult ze nu nog haar levensroe
ping!
Een vervulling die haar rijk gezegend
heeft doen worden en die Haar leven ten zegen
van anderen doet zijn. Dit heerlijke mag haar
deel zijn. Maar, dan ook is er reden tot dank
wanneer zij weder een jaar aan het jarental
haars levens ziet toegedaan.
Twee Augustus daarom een dag van dank
baarheid voor het volk van Nederland. Dit jaar
valt 2 Augustus op een Zondag. Ongetwijfeld
zal dan in de eerediensten den verjaardag der
Koningin Moeder worden herdacht.
De grondgedachte van het al zal wezen;
Schenk Haar, o Heer, Uwen vrede, verhef Gij
over Haar het licht Uws Aanschijns, opdat het
in den avond van Haar leven volle licht en
innerlijke vrede voor Haar zal zijn!
Heil der Koningin Moeder!
B.
(Nadruk verboden.)'
A. Tak bij de teraardebestelling). Hij wilde zich
geheel hieraan geven: staatswetenschappen en
ekonomie en hunne toepassing, in 't voetspoor
der natuurwetenschappen, dienstbaar maken
aan onmiddellijke maatschappelijke verbeterin
gen. Treub had haast. En omdat de doorsnêe-
Hollander van zijn leeftijd geen haast had, was
hij hun vaak te vlug (en te vlug af). Hij was
van huis uit wat men tegenwoordig met een
modewoord „efficiënt" noemt, zakelijk, op den
man af, den spijker op den kop tikkend.
Zijne moderne zakelijkheid werd meermalen
ten onrechte in verband gebracht met hem
toegeschreven „politiek?
Daaronder verstaat men bij ons niet
meer staatkunde, maar partijpolitiek. Doch
voor dit liefdeloos, slechts op het onderdrukken
van anderen gericht gedoe, was Treub teveel
man van goeden smaak.
Treub trad heit politieke leven binnen toen
Europa, ook het Nederlandsche volk, bezig was
zich te vernieuwen op elk gebied vanaf de ge
ringste levenspraktijk tot de meest afgetrok
ken wetenschap toe. Wie zich dien tijd herin
nert, herinnert zich met Treub's naam, de na
men Gerritsen, Kerdijk, De Koo, Heineken,
Biederlack en hun open, feilen strijd tegen het
alom in regeering van stad en land nabloeiende
regentendom. Treub werd wethouder in de
hoofdstad. Het was de tijd van het conflict
tusschen de snel groeiende behoeften van rijk,
provinciën en gemeenten, en het conservatis
me van nog niet sociaal gerichte concessiona
rissen van die bedrijven (gas, waterleiding, ver
keer) welke thans overheidsbedrijven zijn ge
worden, en die wil de ontwikkeling der maat
schappij doorgaan in de richting van demokra-
tisch zelfbestuur eens van overheids- ge
meenschapsbedrijven zullen moeten worden. De
radicalen waartoe Treub behoorde waren po
sitief in hunne beginselen, geloofden in de toe
passelijkheid hunner demolcratie, waren per
soonlijk en onvermurwbaar in hun aanval en
meenden oprecht dat het liberalisme had afge
daan en dat in tegenstelling met de aanstor
mende sociaal-demokratie, alleen hün verlicht
radicaal evolutionisme de werelösehe zaken in
het spoor konden houden. Treub was misschien
de behendigste en brutaalste, zeker een der
ijverigsten en krachtigsten van deze evolutio
nisten. Het liberalisme had de grond gelegd
voor de ontwikkeling der arbeidersklasse, maar
die ontwikkeling zelve ging niet in liberale
richting. De arbeidersklasse kwam opzetten.
Eerst chaotisch, afwisselend wild en bedeesd of
sarcastisch-dreigend, allengs onder invloed der
socialistische volksschoolmeesters zich orde-
eend en ernstiger dreigend; de natnen Domela
Nieuwenhuis, Van der Zwaag, Fortuyn, Ger
hard de oude herinneren aan die onderdeelen
der „Beweging".
De radicalen vermochten de socialistische
arbeidersbeweging niet onder hunne leiding te
krijgen. Zij hebben dit nauwelijks ernstig be
proefd. Hun front was daarvoor te smal, hunne
ontwikkeling te zeer verschillend van die der
arbeiders; hun sociaal gevoel, hoe zuiver ook,
te weinig meelevend met wie er zwoegden in
allerlei diepten en narigheid. Begrijpelijk dit
alles. De arbeiders hadden behoefte aan een
voudige voor haar pasklaar gemaakte geloofs
artikelen. Karl Marx leverde ze en noemde ze
economische wetten. Van der Goes zou ze wel
dra als privaat-docent doceeren aan de Am
sterdamsche universiteit. Intusschen was de
ontwikkelde burgerij onder invloed van Von
Hartmann en Schopenhauer bezig hare idealen
te verliezen; de vastheid harer wereldbeschou-
het liberalisme gegroeid. Treub's groot econo
misch inzicht is tijdens den wereldoorlog ver
diept geworden en verruimd, zeker ook door
zijne persoonlijke kennismaking met het kapi
talisme op zijn best, dat van den fatsoenlijken
Nederlander; bovendien Treub was hoe fijnge
voelig ook van aard geen gevoelsmensch, die
zijn politiek inzicht door iets anders kon doen
bepalen dan door zijn op wetenschappelijke ge
gevens gegrond inzicht en door zijn aangebo
den flair en lust om telkens weer een nieuwe
evenwichtspositie te scheppen. De N.R.Ct. van
25 Juli, Ochtendblad noemt hem „meer politi
cus en levenskunstenaar, dan Staatsman of ge
leerde" en ontzegt hem „een stoeren, construc
tieven aanleg, waarmee een mensch tracht
zooveel mogelijk tot het hart der vraagstuk
ken van wetenschap of praktijk door te drin
gen". Het kan wel juist zijn, maar tot wien
anders wordt dit als aanmerking gezegd dan
tot den Schepper van deze wereld en van ons
menschsn, die nu eenmaal- zijn zoo als we zijn.
Treub was een levend mensch. Dat hij geen
„consequent" politicus geweest is en toch als
persoonlijkheid belangrijk is gebleven, zal aan
den nazaat zijne redelijkheid wel openbaren.
Treub was geen wijsgeer, zelfs niet religieus.
Zijne algemeene levens- en wereldbeschouwing
heeft zich met die van Herbert Spencer kun
nen vergenoegen. Of hei. Heelal een groote
Constructeur heeft, en langs welke wetten deze
zijn makrokosmos en ons zijne mikrokosmoi
leidt, het liet hem, den agnosticus, vrij koud.
Kennis omtrent uiteindelijke dir. gen achtte
Treub, voor zoover wij hem gekend hebben, on
mogelijk, dus welbeschouwd ook die omtrent
principieele dingen. Treub was een nu.ttig-
heidsmensch in optima forma, maar een in vol
ornaat. Het leven van het gemeenebest na het
een tijd geleid te hebben op te leveren in een
beteren staat van uiterlijke welvaart dan voor
heen, dat was zijn doel. Is hij daarin niet vaak
jeslaagd? Is onze tijd niet een die zoekt
naar eene nieuwe weer voor eeuwen dienstige
wereld- en levensbeschouwing, om daaraan een
nieuwe constructie der samenleving te verbin
den? Maar moet nu iedereen baanbreker naar
dat nieuwe zijn? dan was die tijd er immers al?
Het eenige waarlijk constructieve is het den
ken, ongeacht eenige zgn. consequentie. Dit
geldt zoowel voor de eenvoudigste praktijk als
voor het oplossen van de meest ingewikkelde
problemen in het afgetrokkene. Het stelsel
matig construeeren is werk van stelsel
matig denken. Treub was geen stelsel
matig denker. Vreemd stond hij tegen
over wijsgeerigen strijd. Niet naar „het
hart" der dingen ging zijn liefde uit maar naar
groot stukwerk.
Dat heeft hij afgeleverd, in ruime mate.
De wijze, waarop hij dit deed, was zeker niet
Duitsch, nauwelijks Hollandsch, ze was
Fransch, petillant, geestig, maar onsamenhan
gend en naar den maatstaf van groote staats
lieden gemeten ongefundeerd. Zoo beschouwd
is, wat Treub's beweerde inconsequentie be
treft, de eenige vraag, deze: was hij beide ma
len in eigen geweten verantwoord, eenmaal
toen hij aan fouten van baatzuchtige conces
sionarissen, ten bate der gemeenschap 'n einde
maakte, andermaal toen hij in naam der vrijheid
zich kantte tegen 't stelsel van overheidsbedrij
ven, toen bleek dat dezen dienden om ten koste
der gemeenschap nieuw zich vormende klieken
van kiezers en gekozenen, levenszeker zoo niet
rijk te maken ten koste der gemeenschap? Al te
jUsi» Kleverparkweg 154
Tegenover de Middelbaar Technische School
Opgericht 1903 Telefoon 10303
ARTISTIEK BLOEMWERK - BRUIDSWERK - KRANSEN
Origineele ontwerpen voor tuinaanleg. Bekroond met hoogste onderscheiding
W. BEUNDER.
wing vervluchtigde en de nieuwe, die de wils- eenvoudig is te beweren, dat M. W. F. Treub
Prof. mr. M. W. F. Treub herdacht.
Op 24 Juli jj. overleed, 72 jaar oud, een op
merkelijk Nederlander, een persoonlijkheid.
M. W. F. Treub, broer van den beroemden
plantkundige en van den nog beroemder gynae
coloog en hoogleeraar, was zelf ook, hoewel
jurist en econoom, natuurwetenschappelijk ge
oriënteerd. Hij was even origineel als veelzij
dig. aanvankelijk als rechtsgeleerde, vooral
thuis in de notariëele vakken, waarvan het vak
der Registratie iemand inwijdt in de ingewik
kelde bemoeiingen van den Nederlandschen
Staat met het economisch leven der burgers en
in het Nederlandsch belastingrecht.
Treub was scherp van verstand en vlijm
scherp van redeneering; in deze laatste was hjj
artiest. Zjjn levendig temperament beheerseh-
te hij met zwier en met een spanning van wils
kracht, die het voor anderen altijd interessant
maakte hem te ontmoeten. Zijn uigebreide
kennis, zijn gaven van de pen en het woord
voeren wist hij, vooral in uitzonderlijke geval
len, altijd met geest, vaak ging het niet zonder
sarcasme, dienstbaar t- maken aan wat hij als
zijne roeping gevoelde; te ijveren voor het ge
meenebest, maatschappelijke misstanden te he
kelen en grondig te verbeteren.
„Als een ware Hercules" (woorden van mr-.-
kracht boven alles stelde, scheen eerder ge
schikt voor alle anderen dan ontwikkelden, de
Kerken riepen terzelfder tijd in bare massa's
politieke krachten op. Dat gaf aan profane en
kerkelijke socialisten allengs een over breede
fronten z-ich uitstrekkende macht.
Het radicaal ingrijpen van Treub en de zij
nen heeft toen een nieuwe gemeentelijke,
daarna staats later ook een nieuwe provin
ciale politiek ingeluid.
(Wij gebruiken dat woord in zijn oorspron
kelijke beteekenis.)
De revolutionnair georiënteerde sociaal-de
mokratie werd mede hierdoor in een zijbedding
geleid. Treub is aldus ten deele de geestelijke
vader van Wibaut geworden, gelijk in het alge
meen de radicalen de vaders bleken van de als
reformisten tot de praktische politiek zich kee-
rende soc.-demokraten. Dat de geestelijke va
ders door hunne kinderen worden opgegeten en
dat die vaders vóór hun verscheiden zeggen,
dat dit hunne bedoeling nooit is geweest is
een in de geschiedenis vaak voorgekomen ver
schijnsel. Het heeft zich met Treub herhaald.
Treub, die zich warm en nauw aan het politie
ke leven had gehecht, heeft zich toen eerst in
de studiekamer en als professor, later ook in
de praktische politiek gemetamorfoseerd tot
een liberaal van den ouden stempel. Dit is hem
door velen zeer kwalijk genomen. O.i. ten on
rechte. Met de maatschappij was inmiddels ook
het kapitalisme als afgod der „betere standen'
vroeger zou hebben bestreden, later beleden.
Met toepassing op Treub van enkele gedach
ten van J. Anker Larsen willen wij hesluiten.
Treub heeft veel vermogen te beleven. Niet
de plaats, die hij in de maatschappij of in den
Staat heeft ingenomen, noch de levensweg, die
hij beging, maar het gebruik, dat hij van dat
vermogen heeft gemaakt, heeft hem de veel
zijdige economische werkelijkheid nu eens van
dezen dan van den anderen kant doen zien.
Dat heeft zijn leven rijk en de mceite van het
te overdenken waard gemaakt.
Dezelfde schrijver roept ergens (II in „Roes")
uit: „Oud en goed, zooals het leven ons
maakt".
De oude zoogenaamde renegaat Treub was
naar het ons voorkomt 'n beter mensch dan de
■jonge 100 pet. radicaal. Hij was veelzfldiger,
sprak met ervaring, wijzer was hij, zij 't niet
zoo interessant. Maar wie van die twee had
gelijk? O.i. heeft ieder op een cogenblik van
zijn leven gelijk, die op dat oogenblik verant
woord1 is in eigen geweten. Noch de oude, noch
de jonge M. W. F. Treub hebben ooit op
iemand den indruk gemaakt van voor zich zelf
niet volkomen verantwoord te zjjn, T.
HET PROTEST VAN WETHOUDER LAAN
BILLIJK EN GEMOTIVEERD.
In edele verontwaardiging heeft de waarne
mende burgemeester, de heer Laan, zich in de
jongste raadszitting gekant tegen het snoode
voornemen van 't gemeentebest. van Zandvoort
tot het leggen van een bouwverbod op de duin-
reep langs den Boulevard. De Burgemeester van
Zandvoort heoft in de zitting van den Raad dier
gemeente een woord van protest laten hooren
tegen hetgeen de heer Laan heeft opgemerkt
en daarbij verklaard, dat, naar zijne rneening,
„de voorzitter van den Raad van onze mooie
buur-gemeente dien dag (dat is de dag der
jongste raadszitting) minder fraai voor den
dag is gekomen."
We hebben daarin aanleiding gevonden, zich
tot ons gemeentebestuur om inlichtingen te
wenden. Daarbij is ons het volgende gebleken.
Indertijd is door de gemeente Bic-smeadaal met
veel kosten de weg, gaande van het einde van
den Zeeweg naar Zandvoort, dc zoogenaam
de Zeeboulevard, geheel voor eigen rekening,
aangelegd. Daarbij was de voorwaarde, dat, in
dien aan den Boulevard werd gebouwd, de
Zandvoortsche Hotel en Terreiu Maat. vergoe
den zou de kosten van aanleg van Let wegge
deelte .waaraan gebouwd werd, en wel be-
Tel. 10188.
Opgericht 1870.
KL. HOUTSTRAAT 136, HAARLEM
bad willen koopen; dus meer dan volgens het
uitgewerkt plan, voor wegverbreeding noodig
B. en W. onzer gemeente deelden daarop d.d.
22 Mei aan het College van B. en W. der ge
meente Zandvoort mede, dat zij, naar aanlei
ding van het verzoek van Zandvoort, het oor
deel van den gemeenteraad hadden ingewon
nen, en dat, met B. en W., de geheele gemeente
raad afwijzend staat tegenover grondverkoop.
Daarna kwam van het College van B. en W.
van Zandvoort bericht in d.d. 24 Juni, dat bij
den raad dier gemeente het voornemen bestond
op de gronden een bouwverbod te leggen.
Nr volgde d.d. 1 Juli een brief van B. en W,
rekend tegen den prijs van f 100 per strekken- onzer gemeente aan B. en W. van Zandvoort,
den meter.
Wat deed nu de gemeente Zaadvoort, wel
ker college van B. en W. thans bij den Raad
dier gemeente komt met een voorstel tqj het
leg-gen van een bouwverbod op de gronden
langs den Boulevard? Ze gaf vergunning ,tot
bouwen op in haar gemeente gelegen en haar
toebehoorende gronden aan de Maats „Noor
der Zeebad" en ze verpachtte tevens gronden
ter lengte van 150 M. aan de zijde van den
weg tegenover het Noorder Zeebad voor Par
keerterrein. De gemeente Bïoemendaal had dus,
volgens de voorwaarde van aanleg van den weg,
bet recht om van de „Zandvoortsche Hotel en
Terrein Maats" te vorderen een bedrag van
f 15000. De gelden werden gevraagd, maar
er kwam geen antwoord in.
Daarna bij brief van 21 Januari laatstleden,
vroegen B. en W. van Zandvoort aan het ge
meentebestuur van Bïoemendaal, of het bereid
was het duinland, (dus 26.855 M2) aan de ge
meente Zandvoort in eigendom af te staan,
aanvoerende dat men tot wegverbreeding wilde
overgaan. Er werd aan toegevoegd: „Het ligt
voor de hand, dat voorkomen moet worden, dat
op dien grond gebouwd wordt." (sic!) En ver
der werd opgemerkt: „Het ligt in ons voor
nemen te trachten op gemeld terrein een bouw
verbod te krijgen, zulks in het belang van de
veiligheid van het verkeer".
In verband met de ziekte van wethouder
Laan, onder wiens ressort deze aangelegenheid
viel, kon op het verzoek niet dadelijk worden
geantwoord. D.d. 15 April verzond het College
van B. en W. van Bïoemendaal een brief aan
het College van B. en W. van Zandvoort, waar
in het opmerkte, -dat, alvorens dat het met
eenig voorsel bij den Raad komen kon, het
noodig was, dat Zandvoort een uitgewerkt plan
der wegverbreeding, die de gemeente beoogde
inzond.
Op den 15den Mei ontvingen B. en W. onzer
gemeente het uitgewerkt plan. Daaruit bleek,
dat het voornemen van Zandvoort was, den;
weg, die nu 16 Meter breed is, tot 27 Meter te niet begrijpen", Inderdaad, die houding is on-
waarin werd verzocht de motieven mede te
deelen, die het college geleid hadden tot het
voorstel terzake van het leggen van een bouw
verbod. Opgemerkt werd tevens, dat het wel
eigenaardig aandeed, dat thans het voornemen
bestond een bouwverbod op de gronden te leg
gen, terwijl, even ten Zuiden van Bloemen-
daals eigendom, vergunning was gegeven tot
het maken van een uitgestrekt bouwwerk als
Het Noorder Zeebad is. Daarbij had niet ge
golden: „een bouwverbod is noodig in het be
lang van de veiligheid van het verkeer." Op dit
toch zeker billijke verzoek van B. en W. van
Bïoemendaal: „geef ons uwe motieven op",
kwam van B. en W. van Zandvoort geen ant
woord, hetgeen zeer zeker bevreemdend is. Na
het zwijgen van Zandvoort deden B. en W. on
zer gemeente, den Raad het voorstel tot het
zenden van het bezwaarschrift aan den ge
meenteraad van Zandvoort, dat in de jongste
zitting van den gemeenteraad is aangenomen.
Is 't gezien deze feitelijke mededeelingen, die
Zandvoorts Burgemeester niet alle deed in de
verklaring, afgelegd in den Raad zijner ge
meente, te verwonderen, dat de waarnemende
Burgemeester, zich met groote verontwaardi
ging uitte over de zaak Immers neen! De ver
ontwaardiging is alleszins te billijken. Hetgeen
het college van B. en Wi. van Zandvoort voor
stelt komt practisch neer: op het leggen von
een bouwverbod op gronden, toebehoorende aan
de gemeente Bïoemendaal en dat, terwjjl geen
bouwverbod wordt gelegd op gronden Zuide
lijker gelegen en behoorende aan de gemeente
Zandvoort, maar daar bouwen is toegestaan.
„Ik vraag me af, hoe het mogelijk is, dat
het College van B. en W. van Zandvoort zóó
kan optreden tegen een buurgemeente, die
steeds alles heeft gedaan om met Zandvoort
op den besten voet te zijn", zeide de heer Laan
ons. „Het is voor mij iets onverklaarbaars. Ik
kan de houding van B. en W, van Zandvoort
verbreeden. De weg is 850 Meter lang. Derhal
ve had de gemeente Zandvoort voor de wegver
breeding noodig 850 X 12 M. grond.
Opgemerkt zr), dat bij den eersten brief Zand
voorts gemeentebestuur het geheele duintalud
verklaarbaar.
Als goed wethouder der gemeente Bïoemen
daal, die de belangen zijner gemeente moet be
hartigen, en die daarbij óók op het belang der
gemeente-financiën moet letten, kon de heer
i