rJT-TïW
mm FM i A :M
i S. G. I GlORSiS i Zn.
E
Ridderstr. 18fl zw Haarlem, Iel.
EMSER-PASTILLEo
Perzische Kleedjes enz.
Het Bloemendaalsch Weekblad.
v.h. J. H. KRUL Jr
Gemeenteraad.
Schoorsteenvegers
NAAIMACHINES
L EEYLVQET Ooelsttaal 37 Haarlem Telaloon 13538.
TOONEEL.
Het afdoende middel tegen
HOESi, VERKOUDHEID en alle
aandoeningen der slijmvliezen.
Prijs per allumininm kokertje 60 ceru
Groote Prijsvermindering
ANT. CASSEE Zn.
PRIMA
BRANDSTOFFEN
PrtlMA BEDIENING
N.V. STEENKOLENHANDEL
TEL. 11617 14100. OVERVEEN
dere ware te vervangen geweest, maar vlak
na een verloren wedstrijd, die bovendien nog
©en stille wensch naar de vrome deed verhui
zen, is een correspondent ook maar een
mensch.
Laat dit de conclusie zijn: eerlijk, objectie!
oordeelen, dan ontstaat vanzelf waardeering
voor elkanders werk en resultaat, ook al is
kampioenschap of degradatie niet in 't gedrang.
U, geachte Redactie, dank voor de plaat
sing.
C. N. HIN,
Voorzitter H. F. C. „Haarlem".
Een goed begin: De eerste vergadering van
den Gemeenteraad in 1932 werd ingezet met
een Nieuwjaarswensch van den burgemeester,
Jhr. Den Tex, die als volgt sprak:
In de eerste zitting van 1932 zij mij ver
gund, den Raadsleden een voorspoedig jaar
toe te wenschen en den wensch uit te spre
ken, dat zij de hun opgedragen taak in goede
gezondheid en goede verstandhouding mogen
vervullen.
Tevens moge ik een oogenblik stilstaan bij
den toestand, waarin de Gemeente Bloemen-
daal het nieuwe jaar ingaat.
In dien toestand overheerscht de finan-
cieele toestand alle andere.
Het laatste kwartaal van het afgeloopen
jaar is voor het Dagelijksch Bestuur van deze
gemeente een tijd van voortdurende geldzorg
geweest. De financiering van het geheele ge
meentelijke beheer is dan alleen mogelijk, wan
neer voor de vele en zware kapitaalsuitgaven
de stroom van geleend geld blijft doorvloeien.
En nu hebben Burgemeester en Wethouders
gedurende meerdere weken de mogelijkheid
onder de oogen moeten zien, dat de gemeente
lijke machine niet in werking zoude kunnen
blijven, omdat de stroomwerd afgesneden. In
deze stemming is de begrooting 1932 opge
maakt.
Laten w\j nu een oogenblik stilstaan bij deze
weken, omdat daarin een les is gelegen, die
sinds menschenleeftyd den Nederlandschen Ge
meentebesturen niet is gelezen.
Wij hebben in theorie een zeer schoon uit
gebalanceerd publiek recht. Gemeentebesturen
baas in eigen huis, slechts gecontroleerd door
hoogere instanties als Gedep. Staten en de
Kroon, instanties, die zich op gezette tijden
hebben te verantwoorden tegenover de verte
genwoordigende organen, die den volkswil tot
uiting brengen. Werkelijk een zeer schoon ge
heel.
En nu komt onverwachts een ander orgaan
in het publiek recht volkomen onbekend, met
de bedreiging, dat het al die schoone publiek-
rechterlijke organen lam zal leggen.
De nieuwe factor, die zich gedurende die
bange weken van 1931 heeft doen gelden is
het vertrouwen van den geldgever. Het heeft
er eenige weken uitgezien, of dat vertrouwen
aan alle gemeenten, ook aan de gemeente
Bloeraendaal zou worden onttrokken. Gelukkig
is de bedreiging niet uitgevoerd en voor eeni-
gen tijd zijn de Bloemendaalsche behoeften
weer gedekt.
Maar de waarschuwing blijft. En de waar
schuwing is deze: Wanneer een gemeente nieilhet gewenschte effect had.
VRAAGT
Let op het Fabrieksmerk fl
terugdroomt in een niet bestaande weelde.
In den loop van dit jtxar zal op U, mijne
Heeren, de noodige druk worden uitgeoefend
om mee te werken tot de verwezenlijking van
die droomen. Veroorloof mij, tegenover dien
Jruk een woord van waarschuwing te stellen.
Gij kent de woorden van een onzer grootste
Hollandsche staatslieden, van Jan de Wit. Hij
zegt: Want de aardt der Hollanders is soo
daenigh, dat haar als de noodt en de periculen
niet seer claer voor oogen comen, zij geenszins
gedisponeert connen worden om naar behooren
te vigeleeren voor hare eigen securiteit. Tot
zoover Jan de Wit. En in een paraphrase op
zijne woorden bind ik U, mijne Heeren, in deze
korte Nieuwjaarsrede wel zeer vast op het
hart: „naar behooren te vigileeren voor onze
inancieeie securiteit".
Ik heb gezegd.
Inderdaad, een goed begin, een bondige rede
van een magistraat, die de hem toevertrouwde
trak beschouwt met een open oog voor de ge
varen, die in deze wankele tijden dreigen en
voor deze dreiging met grooten nadruk waar
schuwde. De gemeente kan hem er niet dan
dankbaar voor zjjn, en vond daartoe een tolk
in den heer De Waai Maiefijt, die den burge
meester beantwoordde en namens den Raad
de verzekering gaf, dat dezerzijds het woord
van den Voorzitter ter harte zal worden ge
nomen. En aldus bezield met goede voorne
mens voor het moeilijke jaar, dat te wachten
staat, begon de op de heeren De Clercq en
Kremer na voltallige Raad aan de behan
deling der agenda en wel met de Ingekomen
Stukken. O.m. behoorde hiertoe het door het
Bestuur van de Meisjesschool 't Kopje inge
diend verzoek om een vaste gemeentelijke sub
sidie, welk verzoek naar B. en W. om prae-
advies ging.
Een voorstel, om van den heer Spinoza Ca-
tella Gespurum een strook grond te koopen ter
verbreeding van den Bioemendaalschenweg,
werd aangenomen. Voor de note gaie zorgde de
heer Dorhout Mees, die bezwaar maakte tegen
een der voorwaarden, door den eigenaar ge
steld, n.l. dat de Gemeente hem eenige kosten,
door zijn rechtskundig adviseur gemaakt, zou
vergoeden. „Waar gaan we heen', vroeg de
heer Dorhout Mees, als straks iemand tijdens
onderhandelingen met de gemeente, een ze
nuwschok krijgt en ons de declaratie van zijn
medicus stuurt?"
Wethouder Laan sprak hem niet tegen, maar
verklaarde er in te hebben bewilligd, aange
zien het thans om de laatste stukjes grond
langs den Bloemendaalschen weg gaat en de
heer Laan, als een man, die van opschieten
houdt, was daarom over dat v vocatenreke-
ningetje heengestapt.
Intusschen gaf deze grondaankoop aanleiding
tot een door de heeren Schultz en Cassee geïn
troduceerde interpellatie over een paar leelyke
borden aan den Bloemendaalschen weg, hetgeen
echter door den voorzitter tot het eind der ver
gadering werd uitgesteld.
Vervolgens kwam in behandeling het reeds
vermeld rapport van den houtvester in de
Houtvesterij Haarlem, inzake het Bloemen
daalsche Bosch. Beter gezegd: kwam niet in
behandeling, want de heer Cassee deelde mede,
een onderhoud te hebben gehad met den opzich
ter van de Plantsoenen, die meende, dat er in
zake de brandende quaestie: eiken of beuken
en geen of wèi onderhoud, nog wel een modus
te vinden was. Dies vroeg hij dienaangaande
een rapport van dezen functionaris, waarna
een voorstel van den heer Schultz tot uitstel,
derden kinderen hebben van het bezoek aan
deze kassen geprofiteerd en als men nu hoort,
dat de directe kosten de f3700 niet overschrij
den, dan kan spr. dit niet buitengewoon hoog
vinden. Bovendien: de directe lasten bedragen,
naar de wethouder zeide, f 3700. Hoe is dat
bedrag samengesteld? Gaarne zou spr. een spe
cificatie zien, omdat hij niet tot dit bedrag is
'runnen komen.
De heer De Waal Maiefijt begint met te zeg
gen, dat het moeilijk is, hier over bezuiniging
te spreken, wanneer nog aangetoond moet wor
den, dat opheffing der tropische afdeeling in
derdaad bezuiniging brengt. Men wil de pal
men en de palmenkas weghebben. Spr. heeft er
reeds op gewezen, dat het vervoer der palmen
jaarlijks hoogstens op f 150.komt. Het ver
warmen der kas vroeg het laatste jaar
mud kolen. Is dat nu een reden, dit bezit prijs
te geven?
De heer Dorhout Mees memoreert, dat de
tropische afdeeling eigenlijk niets is dan een
liefhebberij van een gewezen wethouder, klein
opgezet, later uitgegroeid. Een gemeentebelang
is deze afdeeling zeker niet. Spr. acht het na-
iviteit, te beweren, dat met f 150 en een half
mud kolen de palmenkas wordt onderhouden.
Het nut voor het onderwijs acht spr. geen mo
tief. De kinderen zijn de planten al vergeten,
voordat ze de kas uit zijn. Spr. is er daarom
voor, met een forschen streek de tropische af
deeling af te schaffen. Reeds de bouwkosten
der kassen vielen niet mee. Palmen in de plant
soenen vindt spr. leelijk. Veel verstandiger zal
van alle vergankelijkheid opgaan. De heeren
Schultz en Hogenbirk vreesden Bioemendaal de
risee te zien (de eerste liet ook principieele be
zwaren hooren) indien het voorstel, zonder na
dere motiveering in dezen vorm werd opgezon
den en de heer Prinsenbdrg wees er op, dat de
Minister in de Memorie van Antwoord bij de
begrooting reeds te kennen heeft gegeven, niets
voor een stopwetje, ais in dit voorstel bedoeld,
e gevoelen.
Wethouder Laan verdedigde het voorstel, gaf
toe, dat de vorm misschien gewijzigd kan wor
den, doch gaf op 't punt van de strekking geen
:amp. Een kat in nood aldus de wethouder
doet rare sprongen en het gemeentebestuur
ziet met zorg het oogenblik te gemoet, waarop
men hier zal komen verzoeken, om weer drie
nieuwe scholen te bouwen, terwijl de bestaande
voor de helft leeg staan. Waar moet dat heen?
Hier past een beroep op de landsregeering,
m tegen die dwaasheid op te komen. De heer
Hogenbirk heeft het denkbeeld geopperd, het
voorstel te amendeeren, zoodat bij gebleken
ruimtegebrek nieuwe scholenbouw mogelijk is.
Natuurlijk gaat spr., daarmede accoord, doch
een waarschuwing moet in den een of anderen
vorm geuit. Men staat verste.d om weike be
dragen de aanvragers er zijn er slechts 40
nocdig komen. Scholen van f 90.000 a
100.000 worden maar gevraagd... alsof de
burgerij dit geld tenslotte toch zelf niet moest
betalen! „Menschen, gebruik je verstand toch",
zou spreker him wel willen toeroepen. In de
school te Vogelenzang zitten 28 kinderen met
3 onderwijzers. Men moet niet vragen, wat het
enderwijs per kind daar kost. Elders is dat
weinig beter En nu moet het voor iemand, die
zijn gezond verstand gebruikt, duidelijk zijn,
dat de boel verkeerd loopt, wanneer in een
tijd, waarin de gemeenten zonder geld zitten,
het zijn, alles op te ruimen en den vrij gekomen ?eze ongelimiteerde scholenbouw niet wordt
.:u te keer gegaan. De waarde van deze motie zit
in het protest en aldus protesteerende zal Bloe
de tering naar de nering zet, verspeelt zij het
vertrouwen van den geldgever en wordt de ge
meentelijke huishouding stopgezet. Met die
zeer duidelijke waarschuwing voor oogen gaan
wij het nieuwe jaar in.
Is het nu mogelijk, in dit jaar de tering naai
de nering te zetten? Wij zullen moeten reke
nen met sterk verminderde inkomsten, terwijl
de eischen, aan het Gemeentebestuur gesteld,
even sterk zullen vermeerderen. Wij drijven op
de personeele belasting en aan alle kanten ver
minderen de grondslagen daarvan. Daartegen
over nemen de uitgaven voor maatschappelij-
ken steun steeds toe.
Dit alles zou echter niet verontrustend zijn,
indien men in de breede kringen van Uwe last
gevers ook de overtuiging leefde, dat werke
lijk de tering naar de nering moet worden ge
zet en het Gemeentebestuur moet worden ge
steund in zijn streven, om het gemeenteschip
zee te doen houden, tot deze economische
storm is uitgewoed en betere tijden aanbreken.
Deze overtuiging heerscht echter onder de
Bloemendaalsche burgerij niet of niet voldoen-
de.
Hiervan gteuigen twee schrifturen, onlangs
ingekomen.
In het eene, een amendement op het in be
handeling zijnde ambtenarenreglement, wordt
aangedrongen op maatregelen, die indirect we
der een belangrijke salarisverhooging mede
brengen voor enkele categorieën reeds goed be
taalde gemeente-ambtenaren.
Het andere is een request, om naast de reeds
bestaande Montessorischool in Bioemendaal
een tweede te stichten, omdat getwijfeld wordt
aan de orthodoxie der in de eerste school ge
volgde methode. Deze twijfel komt de gemeen
te op meeidere duizenden te staan.
Ik geloof met deze beide voorbeelden te kun
nen volstaan. Beide stukken hebben mij een
oogenblik in de waan gebracht, dat er geen
crisis was en dat de gemeentelijke pruimen
boom nog even vol hing als vroeger. Het zijn
verzoeken, opgemaakt met de oogen stijf ge
sloten voor het kille daglicht der werkelykheid
En wat het meest verontrustende is, is dat
tenminste een der requesten onderteekend is
door ouders, behoorende tot de intellectueele
kringen, die geacht mogen worden open oog te
hebben voor de nooden van dezen tijd. Hier zijn
de oogen dicht. En dat is, wat het gevaar
schept.
Het gevaar ligt niet zoozeer in de crisis
zelve. De Hollander is wel meer met zijn
eigen, innige' taaiheid moeilijke tijden te boven
gekomeli. Maar groot gevaar is er, wanneer
men in tijden van nood de oogen sluit en zich
Een verzoek om herziening der vergoeding
ex. art. 101 L. O.-wet 1920 voor de R.K. Meis
jesschool werd afgewezen en een voorschot aan
de Christelijke school te Aerdenhout toege
kend, waarna de bouwverordening troef werd
en er een gedachtenwisseling over den gewei-
gerden bouw van garages achter huizen aan de
Prins Mauritslaan ontstond. De beslissing
werd verdaagd.
Thans kwamen twee in de vorige vergade
ring aangehouden punten aan de orde. Het eer
ste betrof de quaestie-De Waal Maiefijt, om
den plantsoendienst onder den wethouder van
publieke werken te brengen, doch werd weder
om thans naar aanleiding van de absentie
van den heer Kremer aangehouden.
Over het tweede punt, de nadere vaststelling
van het bedrag van den begroptingspost 142:
Onderhoud wandelplaatsen en plantsoenen,
opende wethouder Bornwater de discussie. Hij
oegon mede te deelen, dat op de kosten, die
genoemde dienst vergt, in dezen tijd bezuinigd
inoet worden. Hij heeft nagegaan, wat daartoe
aangewend kon worden en is toen bij de tropi-
iche afdeeling te land gekomen. Men kent
spr.'s standpunt ten aanzien van deze afdee
ling. Dadelijk na zijn optreden als wethouder,
heeft hij reeds voorgesteld, haar op te heffen,
Dit is afgestemd, maar bij het nazien der be
grooting is hij opnieuw tot de conclusie geko
men, dat het noodig is, deze luxe post te
schrappen.
De recbtstreeksche kosten, voor de tropische
afdeeling bedroegen in een jaar aan stoken
f 3700 a f 3800 en aan arbeidsloon f 4000. Nu
l-'gl het niet in spr.'s bedoeling, arbeiders te
ontslaan, overtuigd als hij is, dat in deze ge
meente altijd veel loon voor den plantsoenen
dienst zal moeten worden uitgegeven er. de
arbeidskrachten, waarom het hier gaat, toch
niet gemist kunnen worden. Blcen en daal is
mooi en moet onderhouden worden. Iets an
ders is het met de andere post Het lijkt spr
niet verantwoord, deze luxe afdeeling te benou
den. Hij apprecieert de afdeeling ten volle,
doch zij past alleen in tropische turnen To.
vei f:aai ug draagt zij maar zeer ten deelt bii
Zij levert palmen aan de plantsoenen. Spr. ach
die niet noodig. Bloemen is voldoende en waar
hij daarom de afdeeling niet dan als luxe ka'
aanmerken is hij voor de opheffing dei tropi-
■che kassen.
De i eer Schutz vraagt, wat luxe eigenlijk i:
en of deze tropische afdeeling inderdaad niei
te verantwoorden offers vergt. De voorzienm
dei plantsoenen is noodzaak. Maar zijn uit-
heemsche planten daarom luxe? Spr. acht ze
van zeer groot belang bij het onderwijs. Hon
tijd te benutten met de plantsoenen zoo netjes'
mogelijk te houden.
De heer Prinsenberg valt de cijfers, door den
Wethouder genoemd, aan. Niet de tropische
afdeeling, maar de geheele kweekerij kost
f 7800.De genoemde bedragen zijn dan ook
schromelijk overdreven. Meer dan f 500.zal
in het uiterste geval de palmenkas niet ver
gen. Dat is geen bedrag om deze afdeeling voor
ap te heffen. Men bedenke, dat het ten aan
zien van de palmenkas niet uitsluitend om de
~ialmen, maar om tallooze andere planten
gaat.
De heer Cassee heeft onlangs nog een be
zoek aan de kassen gebracht en heeft toen
geconstateerd, dat in de beide palmenkassen
niet gestookt werd, daarentegen wel in de kas
voor de exotische gewassen. Er heerscht hier,
gelooft spr. misverstand over de kosten der tro
pische afdeeling tegenover de kosten der ge
heele kweekerij. Nu heeft spr. vernomen dat er
dit jaar een boekhouding zal worden gevoerd,
die zal veroorloven, dat men aan het einde des
jaars een gedetailleerd overzicht over de be
drijfskosten zal hebben. Spr. adviseert, dit over
zicht af te wachten en daartoe de geheele
kweekerij dit jaar intact te laten.
Door aldus te handelen, zal men tot een ob
jectief oordeel kunnen komen, vrij van de on-
derstroomingen van politieleen en persoonlijken
aard, die thans de debatten hebben geken
merkt.
Weihouder Laan constateert, dat er een be
drag van f 43.400 voor den dienst der plant
soenen is vastgesteld. Daarvan moeten plant
soenen en kassen onderhouden worden en wan
neer het hoofd van dezen dienst daarvan een
tropische afdeeling kan bekostigen, dan ziet
pr. niet in, waarom er dan een onderdeel van
den dienst moet worden uitgeschakeld, een on
derdeel waarop men toch werkelijk wel prijs
mag stellen. Het is een zeer waardevolle ver
zameling. Niemand minder dan Dr. J. P.
Thijsse, een autoriteit van den allereersten
rang heeft dat verklaard. En nu zou er toch
xl hevig bezuinigd moeten worden, als men dit
bezit moest laten slippen. Het zou spr. zeer
aan het hart gaan, te meer, omdat hij nog
niet overtuigd is, dat de bezuiniging inderdaad
groot zou zijn. Moet het stoken die bezui
niging brengen? Ais men bloemen wil hebben,
ai meu zich een beetje stoken moeten getroc
len. Spr. verklaart zich voor het voorstel-
Cassee.
De heer Luden vrees, dat de nieuwe boek
houding nog geen zuiver beeld van den toestand
zal opleveren en men toch tot taxaties zal moe
ten komen. Bovendien gelooft spr., dat de ge
noemde f 43.400 overschreden zal moeten wor
den.
Het voorstel-Cassee wordt dan aangenomen
met de stem van den heer Dorhout Mees tegen.
Hiermede is het behoud der tropische afdee
ling dus tot het einde van dit jaar alvast ver
zekerd. Wij verheugen er ons over. Immers, deze
afdeeling, men moge dan laatdunkend neer
zien op palm versiering in de plantsoenen is
van niet geringe beteekenis. Wie de tropische
afdeeling bezocht wij waren er kort geleden
toe in de gelegenheid krijgt groot respect
voor de wijze, waarop men er in geslaagd is,
tallooze vertegenwoordigers van de sub-tro
pische en tropische flora hier te cultiveeren en
het gaat niet aan, een afdeeling als deze, voor
van nul en geener waarde ook niet voor het
onderwijs te bestempelen. En wanneer men
dan nog verneemt, dat de directe kosten, aan
deze afdeeling verbonden, hoogstens een vijf
honderd gulden bedragen, doet de felle bestrij
ding zonderling aan, om de heer Cassee zin
speelde op onderstroomingen van persoonlijken
en politieken aard het zacht te zeggen.
Het vooruitzicht, dat Bioemendaal eerlang er
nolens volens een paar nieuwe scholen bij krijgt,
had B. en W. op het idee gebracht, den Raad
voor te stellen, den Minister vein Onderwijs te
verzoeken, te bevorderen, dat de Lager Onder
wijswet 1820 in dien zin wordt gewijzigd, dat,
voorloopig voor den tijd van drie jaar de bouw
van nieuwe scholen voor lager onderwijs wor
den stopgezet. Geen kwaad idee. Alleen... de
simpliciteit van 't voorstel maakte velen hulve.
ig. De heer Cassee zag voor zijn geestesoog
menaaal geen kwaad figuur slaan.
Deze aantrekkelijke verdediging maakte stel
lig indruk en de heer Luden had dan ook suc
ces met zijn voorstel, B. en W. uit te noodigen,
hun motie in een volgende vergadering weder
om ter tafel te brengen, geredigeerd met in
achtneming der thans gemaakte opmerkingen.
Aan het einde der vergadering kwamen de
borden op den Bloemendaalschen weg wederom
ter sprake. Tot het op voldoende breedte bren
gen van dezen weg heeft de gemeente een
stukje grond noodig, behoorende tot den voor
tuin van een der perceelen. Ongegrond is dat
verlangen zeker niet, want het trottoir, dat
daar ter plaatse voet- en rijwielpad beide is,
maakt er bovendien een bocht, die alle uitzicht
belemmert.
De partijen hebben elkander tot dusver nog
niet kunnen vinden en inmiddels heeft men aan
weerszijden van den tuin waarschuwigsborden
geplaatst, die er inderdaad onooglijk uitzien.
En nu vroegen de heeren Schultz en Cassee den
wethouder, het streven naar zinvolle schoon
heid, ook ten aanzien van deze borden te be
trachten. De heer Dorhout Mees zag wel iets
in de gevolgde methode. Laat die leelijke bor
den er gerust staan betoogde hij. Iedereen
kan dan zien, dat daar een onwillige bewoner
met weinig gemeenschapszin woont.
Maar de heer Cassee kwam op tegen dit
moderne mené tekel. Juist dergelijk plagen
van iemand met wien de gemeente geen trans
actie heeft kunnen sluiten, veroordeelde hij en
uitte de veronderstelling, dat met dezen bewo
ner zeer wel een regeling te treffen zou zijn,
uidien op redelijken grondslag met hem werd
onderhandeld. En wethouder Laan, die overi
gens mededeelde, dat de gemeente in dezen al
voldoende souplesse heeft getoond, zegde zijn
persoonlijke bemoeiingen eventueel het ver
fraaien der borden toe.
De rondvraag gaf den heer De Waal Maie
fijt gelegenheid beduchtheid te uiten voor on
gelukken aan den korten Zijlweg. De jeugd
pleegt daar de brugleuningen als evenwichts-
,-efenplaats te gebruiken.
De burgemeester zegde toe, er een politiepost
op de speeluren te plaatsen, maar stelde overi
gens den heer Maiefijt gerust, 't Is een nieuwtje.
De jeugd zoekt spoedig genoeg ander speel
terrein. En als aanstonds weg en brug gereed
zijn zal er geen reden voor klachten meer we
zen.
leveren wij de BESTE, tn orde maken wfl de
slechtste voor den minsten prijs.
NACHT-REPETITIE (SPIEL IM SCHLOSS).
Blijspel van Frans Molnar. Regie E. Ver
kade. Wederoptreden van Paul Huf.
Stadsschouwburg 21 Januari.
„Choquante scènes" zijn die, waarin de toe
schouwer zich niet zelf kan denken zonder zich
ie schamen. Dit stuk dat een voorspel en een
naspel heeft, bevat in zijn eigenlijk begin zulk
een scène. Een dame., maar ik ga u die scène
niet beschrijven, want waarom zouden wij nu
ook onzen lezers een blos op de kaken bezor
gen? De dame van de scène zit er vreeselijk
mee in, dat haar verloofde, een hoogblonde
jonge man met blauwe oogen (hoogblond en
blauw zijn altijd teekenen van naïviteit), de
scène door den dunnen scheidingswand van
haar kamer heeft aagehoord; nu zal hij haar
ontrouw worden en haar geluk en haar toe
komst waren juist zoowat. bezegeld. De tooneel-
scrijver Korth (Paul Huf) had de rare dingen
mee aangehoord; hij heeft een idee; als hij nog
dienzelfden nacht een tooneelstuk sch ijft waar
in dezelfde dingen, in zoover ze woord zijn, om
gezet worden in handelingen met een onschul
dig voorwerp, een perzik bijvoorbeeld en den
volgenden ochtend laat hij de ietwat schuldige
dame de scène herhalen met denzelfden tooneel-
speler die er achter den wand bij te pas kwam,
dan zullen de oogen van den verloofde cpsn
of beter gezegd juist dicht gaan en zal zijn blin
de liefde voor de iewat avontuurlijke jonge dame
wellicht kunnen leiden tot een gezellig samen
zijn dier twee in een wettig huwelijk met ge-
het voorstel ten departemente reeds den weg sloten luiken. Aldus geschiedt. De eer der dame
BALUCHISTAN 85 x 140 vanaf f22.50
CARADfA s 85 x 135 f 16.—
BALUCHSTAN TASSCHEN,, f 6.-
Alles geprijsd in de etalage bij de firma
KERKP EIN 10-12 - BLOEMENDAAL
Opger.cht 1828 Opgericht 1828
TEL. 22260.
wordt quasi en de naïviteit des jongilirgs
wordt inderdaad gered en vóór dat het publiek
de speeltent verlaat, kan Korth aan zijn collega
Mansky (Cor Hermus) verzekeren, dat de
.wereld" „het publiek" (gesymboliseerd door den
blauwblonden jongeling) er is om bedrogen te
worden en dat de reeks rarigheden en bedot-
terijen, waaraan het publiek dezen avond bloot
stond aan de wereld juist haar gepasten draai
gaven.
Men moet een nurks zijn, als men zich niet
zou amuseeren bij een opvoering van zoo iets,
indien daarbij eenige discretie wordt in acht ge
nomen en eenige bescheidenheid wordt tetracht
met zinspelingen op dingen, waarop men ge
meenlijk niet zinspeelt.
Ons trof bij vergelijking met een opvoering
van hetzelfde stuk eenige jaren geleden, ook te
Haarlem, de- betere aankleedmg van nu, het fij
ner en plastischer spel en het nu beter uitkomen
van de overwinning van de goede smaak en het
fatsoen aan het slot als de beide tooneelschrij-
vers den toonéelspeler wiens min of meer nijl
paardachtige stem en neigingen de oorzaak zijn
geweest van het vrij liederlijk begm en het zoo
even geschetste, eenigszins trooririjke subli-
meeringsproces daarvan. Molnar stelt aan zijn
publiek geen hooge eischen en stelt het ook niet
hoog. Hetgeen niet wegneemt, dat Verkade's
Gezelschap van dit stuk een in elk opzicht uit
nemend slagende opvoering gaven. Men zegt dat
men tegenwoordig naar dergelijke stukken ge
rust zijn 18-jarige dochter kan meebrengen, om
dat die op 16-jarigen leeftijd al reeds is inge
wijd in alcoofgeheimen. Lager dan 14 jaar zou
den wij toch niet willen gaan, op gevaar af voor
onmodern te worden versleten.
Met „De Revisor" het hierna te bespreken stuk
bevinden we ons in een heel andere sfeer.
MOSKAUER KÜNSTLERTHEATER
„DE REVISOR".
Blijspel in 5 bedrijven van Gogol, door
P. Pavlov en 20 anderen. Stads
schouwburg 22 Januari.
Het is en blijft sedert Czaar Peter en later
Napoleon's tocht naar Rusland tusschen ons en
de Russen voorloopig een eenigszins raar geval.
Zeker, hun hun vrouwen hebben de stem wat
schel en de prachtige grime der russische too
neelspelers, de mannen, heeft evenals hun ge
baren en spuwen voor ons iets ongewend-onbe-
schaafds, maar overigens erkennen wij hun
aller meerderheid boven onze tooneelspelers en
hoven ons zelf, boven onze eigen menschelijk-
heid.
Met de Russen hebben wij inderdaad niet
meer met West-Eurcpeeers te deen. Deze men
schen, die ook geen Oosterlingen zijn, bezitten
een volledigheid van gevoelig, aandoenlijk en
sterk mensch zijn, waarbij vergieleken al het
onze verbleekt. Het zit 'm niet alleen in de oos-
tuums en décors, cok niet alleen in de prachtige
mannenstemmen, cok niet in het samenspelen,
dat eigenlijk beter schoonheidsvol samenleven te
wemen is, ncch in het plastisch vermogen van
elk der individuen op zich' zelf. Het geheel is
anders en in elk opzicht beter, dan hier ooit
bereikbaar zal zijn. Wij kunnen hier nooit ge
noeg op wijzen, omdat onze tooneelspelers nooit
genoeg kunnen hooren, als ze het niet reeds
relf weten, naar wie ze zich hebben te richten
als naar een voorbeeld. Zoo was ook de tweede
avond die het Mcskauer Kiinstler Theater
dezen win'er in Haarlem gaf, er een van onaf
gebroken kunstgenot.
Het aantal schouwburgbezoeksters en bezoe-
bct'id ditmaal voor een groot deel uit
Bloemendalers en dit strekte hun tot eer en
blijkbaar' ook tot onverdeeld genoegen, wij ho
pen van harte de Moskauers spoedig en vele
malen terug te zien.
Mr. Rcmbout van Riemsdijk gaf op hoogst
aangename wijze vóór elk bedrijf vóór het neg
gesloten gordijn een kort overzicht van wat we
zouden hooren en niet verstaan. Op de gezich
ten van de weinige aanwezigen die blijkbaar
."ussisch verstonden zag men hoe geestig Gcgol
zijne omkoopbare, immoresle, egoncentrischj en
Itoch ook weer gemoedelijke la-'dgencoten op" het
Jtconeel kan laten spreken. Het applaus der aan-
wezigen zwol, zoo zegt men dat immers aan 't
i slot tot een ovatie. Nu lijkt een hollandsche
ovatie bij wat ze wezen meest, altijd nog wel
een beetje op een stevigen werkman met zijn
I beide handen in de zakken, maar 's mans ge-
zicht glunderde van voldaanheid, bewondering
i en pret. Een week lang bleven de onvergelijke
lijke figuren, hun mimiek, hun standen, hun
samenspel, hun tableau vivant, die plotselinge
verstarring van echt-menscheUjke aandoeningen
'n bonte mengeling van krachten en kleuren ons
bij.
„TRUUSJE MEYER" BIJ HET
BLOEMENDAALSCH TOONEEL.
Zaterdag 13 Februari e.k. zal het Bolemsn-
iaalsch Tocneel zijn eerste uitvoering in 1932
geven in Hotel Vreeburg te Bioemendaal.
Opgevoerd zal worden Truusje Meyer, blij
spel in drie bedrijven van Jan Grosfeld en Leo
Post.
De tooneel-meubileering zal worden geleverd
door de firma Cassee te Bioemendaal.
Gezien het succes bij zijn vorige uitvoering
