GOSEN SCHIERING
Centrale-Ver warming
Oliestooklnrlelitlngen.
GARAGE K. A. DEKKER
Radio-Service
Verkoop naar Inkoop
L. QUIST
Hotel Vreeburg
TECHNISCH-BUREAU
Dr. J. W. POSER
Luxe Automobiel-Verhuurinrichling
HEEMSTEDE
H. M. Eggers
Februari 1932.
Het Bloemendaalsch Weekblad.
HAARLEM
TEL. 12660
Adverientiën:
ZWITSERSCHE
BALSEM
Korte Kleverlaan 5, Bloemendaal.
TELEFOON 22927.
Bewaar dit adres, U heeft het noodig
wanneer de garantie van Uw Phi ips
toestel of luidspreker is afgeloopen.
Oud-Insp. Philips-Radio
Heemstede Postlaan 15
Teï. 28688.
GARAGE „HARTENLUST"
N. V. K. VIS S E R s Autodi. listen
Dagelijks gezellige dancing.
Prima consumptie.
Entree f 0.25,
kampioenschap. Over en weer werden vriende
lijke woorden gewisseld.
De lagere elftallen speelden als volgt:
N.O.G.Bloemendaal 4 23
Junioren: -
R.C.H. aBloemendaal a 24
Bloemendaal cH. F. C. a o9
Adspiranten:
SpaarndamBloemendaal b 42
Bloemendaal cSpaarndam b 60
In verbapd met (Jon internationalen wed
strijd NederlandBelgië zijn er voor Zondag
a.s. geen wedstrijden vastgesteld.
HANDBAL.
G.V. LIJNDEN I—G.V. RAPIDITAS 6—1.
Nadat door een der damesleden van Rapidi-
tas bloemen zijn aangeboden aan den Lijnden
aanvoerder wegens het behaalde kampioen
schap van Haarlem, neemt de wedstrijd een
aanvang. Aanvankelijk gaat de strijd gelijk op,
tot een kwartier voor rust, dan neemt Lijnden
het initiatief tot een serie goede aanvallen,
waarbij, zij dan ook mede door enkele fouten
der Rap-verdediging, succes heeft. Bij de rust
is de stand reeds 50.
Na de rust is Rapiditas beter op dreef. Bij
een Rap. aanval weet Pal de eer te redden,
6—1. De strijd gaat nu gelijk op; -Rapiditas
mist nog eenige kansen. Ten slotte scoort
Lijnden nog eenmaal, 61.
A. H. C.—G.V. RAPIDITAS (Dames) 3—2
Direct ontwikkelt zich een vlug spel en
neemt A.H. C. de leiding. Door slecht steunen
van de Rap. halflinie is A. H. C. sterker en
weldra is de stand 20. Na goed samenspel in
de voorhoede der zwart-witten weet <mej. Vis
ser ten slotte 21 te maken.
Na rust is de aanval bij de gasten beter. De
midvoor weet na mooi opbrengen van den
rechtsbuiten, ten tweede male te doelen, 22.
A. H. C. weet kort voor het einde de winnende
goal te scoren, 32.
Sedert de vorige ontmoeting dezer clubs is
het spelpeil aanzienlijk gestegen, wat wel be
wijst, dat de handbalsport er bij de dames ook
in zal komen. (Wanneer zien wij de B. G. V.-
dames eens verschijnen op het Handbalveld 1
Voor Zondag a.s. zijn de volgende wedstrijden
vastgesteld:
G.V. ConcordiaA. H. C. II.
Om 10 uur heeft deze strijd op 't Leidsche
Vaart terrein plaats. Een gelijk spel lijkt ons
wei de te verwachten uilslag.
RapiditasA. H. C. I.
Rapiditas speelt Zondag a.s. haar laatsten
competitiewedstrijd in Haarlem (N.) op haar
terrein aan den Vergierdeweg. De wedstrijd
begint om 2 uur 30 en zal ge.eid worden door
den heer J. v. d. Pol.
RapiditasGymnasium.
De dames van Rapiditas spelen om half twee
een wedstrijd tegen de meisjes van Gem. Gym
nasium. Hier zal Rapiditas zich wel de meer
dere weten te toonen. Ook deze strijd zal ge
streden worden aan den Vergierdeweg op het
Rapiditas-terrein.
EENE IN WAARHEID MODERNE LEVENS
BESCHOUWING.
Ds. H. J. Mispelblom Beyer schrijft in No. 2
van den 28sten jaargang v. „De wapens neder"
de volgende voortreffelijke karaktert&ekening
over Clara Wichmann.
Er is een beschroomdheid, welke voortkomt
hit een diepgevestlgde eerbied voor het leven,
zoals dit zich in natuurlike, persoonlike en
sociale vormen openbaart. Schroom is het deal
van die mens, die zich heeft bevrijd van de
krampachtige verenging van het fanatieke
streven naar één vastbepaald en omschreven
doei en die tegelijk uit innerlike noodzaak tot
de daad gedrongen wordt. Uit eerbiedige
schroom laat zulk een mens af van bruusk in
grijpen in ander leven, staat hij af, niet om
zich op zichzelf te stellen, niet om zich van de
ander af te zonderen, maar juist om zich te
verdiepen in dat wat meer is dan het toevallig
individuele, om zich te richten op strekkingen
in zichzelf en in de ander, die het individuele
en beperkte bestaan tot persoonlik en sociaal
leven kunnen verdiepen, verruimen, vergeest:-
liken. Eerbied voor de andere mens vloeit met
voort uit een overschatting van die ander (ver
wijt dat van verschillende zijden tegen het hu
manisme wordt aangevoerd), heeft niet te
maken met hovaardig, zich nederbuigend mede
lijken en weldadigheid naar vermogen, doch
heeft betrekking op de mogelijkheden, welke
in de ander aanwezig zijn, en op de strijd en
het vaak onbegrepen en daardoor juist zo tra-
gies leed, die het gevolg zijn van het conflict
in de mens tussen wie hij is en wie hij naar
diepste wezen zou willen, in ieder geval zou
dienen te zijn. Eerbied voor het leven in het
algemeen, voor het menselik leven in het bizon
der betekeDt erkenning tenvolle van duistere
instinktieve driften, maar tevens een onwan
kelbaar geloof in de redelike zm en in de mo-
gelikheid deze in het heden te verwerkeliken.
„Laten wij levensgeloovigen zijn niet in dien
zin, dat wij het goede alleen van de Toekomst
verwachten, maar dat wij ook i n Heden en Ver
leden reeds het Hoogere zich zien ontwikkelen",
schreef Clara Wichmann eens, zij, die met haar
leven dit geloof, „met Levenseerbied als grond
slag en Levensontwikkeiing als doel" (Mevr. G.
KapteijnMugsken), beleden heeft. Stond zij
beschroomd tegenover een mens luisterde zij
met haar volle aandacht naar hem, zij, die als
geen ander luisteren kon, dan was zij innerlik
actief, want dan richtte zij door haar echt-
mcnselike, waarachtige toewijding ds aandacht
van zichzelf en de ander op dat. wat zin kon
geven aan de ogenschijnlik alleen maar verwar
rende en onoplosbare moeilijkheden. „Want zij
was zoo vol vertrouwen in haar medemenschen;
ze verwachtte van ieder bet beste, en daardoor
haalde ze ook het lleste uit ieder mensch naar
beven. 'Wie met haar sprak, herinnerde zich zijn
beste vc- ir rinens en zijn hoogste p'.annen; om
dat zij goed wilde en leefde, met alle kracht die
in haar was, kwam ieder van haar vandaan,
met een vernieuwde wil, om, op zijn eigen ma
nier, toch ook te trachten iets moois van zijn
leven te maken."
De ene mens komt bij de ander om een op
lossing, een antwoord. Clara deed verstaan, dat
de mens slechts in het leven zelf zijn moeilijk
heden kan oplossen of aanvaarden, dat hij zijn
leed alleen maar dragen kan door het zélf in
een ander licht te zien. Zij trooste dan ook niet
in de traditicneele zin van het woord door een
welgemeende doch afgesleten fraze, maar zij
deed ook onuitgesproken een beroep op
de eigen activiteit en het besef van menselike
waardigheid. En zij kon dit doen, omdat haar
eigen ieven door dit zelf-respect gedragen werd.
Haar demoed betekende geen gevoel van min
derwaardigheid al heeft zij in haar jeugd
blijkbaar de zo veelvuldig voorkomende span
ning tussen minderwaardigheidsbesef en gren
zeloze zelfoverschatting intens gekend en door
leefd vond dan ook geen zo dikwijls optre
dende tegenpool in het geloof aan een macht,
hemels of aards, aan wie de Wrake is. Demoe-
dig was zij, omdat zij de betrekkelikheid van
haar bestaan, de beperktheid van haar kunnen
sterk besefte, doch tevens was zij verzekerd,
omdat zij wist, dat alleen door de betrekkelik
heid en de beperktheid in het algemeen, dus
tevens door de hare in het biezonder, zich alge
mene strekkingen en waarden kunnen doen
gelden. Was zij diep overtuigd van haar broos
heid en van de harde machten in natuur en we
reld, de wijsheid van Pascal was in zoverre
zeker ook de hare, dat zij in* zich wist een on-
overwinnelike kracht, die meer is dan de hard
heid daarbuiten, immers zich van zichzelf be
wust en in zichzelf rustend. Zij wist,- zoals zij
ergens schreef, „dat het fijnste, teerste o p d e n
d u ur nooit te gronde zal gaan door aanraking
met de maatschappelijke realiteit".
Dit geloof in andere krachten dan die van
geweld en dictatuur uitte zich echter niet slechts
op deze wijze, negatief, doch dreef haar ook tot
positieve daad. Zij, voor wie door natuur en
aanleg een bespiegelend en dromend leven weg
gelegd scheen, wist, dat een dergelijk leven, in
dien het betekende onthouding van strijd in het
maatschappelike leven, het grootste verderf be
duiden zou. „De verfijning zonder grens betee-
kent óók een verlies van warm-menschelike
hulpvaardigheid - daargelaten dat zij uitloopt
op een accepteeren als van-zelf-sprekend van de
verzorgdheid in het dagelijksche leven; ver
zorgdheid met voedsel op tijd, met brandstoffen,
met al de dingen die de primitieve mensch keer
op keer, met moeite verwerven moet. Zeker,
zonder een betrekkelijke verzorgdheid in die
dingen geen hooger leven maar oen uitslui
tend hooger leven wordt parasitair, raakt los
van zijn bodem, verwaarloost zijn menschelijke
plichten." „In het volledige menschelijke lever,
behooren schouwing en activiteit beurtelings
mee te doen."
Zij kende geen abstrakte rust, zo min als zij
abstrakt denken kon erkennen. Haar denken
was be-denken, hèr-bedenken, opnieuw doorle
ven. Haar verlangen om zich steeds weer in
het verleden te verdiepen, haar historiese zin
was geen onbewuste vlucht uit de werkelik-
heid van het heden, integendeel: zij verdiepte
zich in het verleden om dit zo volkomen moge-
ik in zich op te nemen, om het te laten heen
gaan door haar persoonlikheid (alle geschiede
nis is immers legende, d.w.z. moet gelezen wor
den om tot werkeliliheid te worden, doch be-
taat niet als zoodanig,) om door deze vrucht
bare aanraking haar eigen wezen en daarmede
haar eigen denken te ontplooien en te verrijken,
pdat het verleden mede in haar meerdere be
wustwording in het heden een kracht zou wor
den tot opbouw van de toekomst. Zij wilde
juist dóór de beschouwing van het verleden
heen een nieuwe band met de toekomst knoo-
pen". Het is immers juist een van de grote
vragen van deze tijd hoe uit en over het betrek-
kelikheidsinzicht heen tot een nieuwe affirma
tie en een nieuwe activiteit te geraken. Bij het
joeken naar een oplossing zou de kennis van
het verleden de grootste dienst kunnen be
wijzen. En haar arbeid voor de toekomst was
geen vlucht uit het harde heden in een wereld
van illusie, doch één poging om reeds nu te
verwerkeliken wat worden moest. En daarom
kwam 'thaar minder aan op een vaste doelstel-
ing haar historiese zin gaf haar de nodige
:cepsis ten opzichte van een programmatiese
ontwikkeling der wereldgeschiedenis, waarteger.
ook haar geloof in de mens als spontane factor
in het wereldgebeuren telkens in opstand kwam
dan op het gebruik van de juiste middelen,
van die middelen dus, die in overeenstemming
waren met het beginsel, dat men beleed. Haai
idealisme was zó werkelik, dat zij begreep, dat
men geen andere wereld zou bouwen dan die
welke ontstond uit het, materiaal, dat men in
het heden gebruikte.
Zo krijgt iedere strijd, ook de meest beperkte
een meer dan tijdelike betekenis. Immers de
wijze, waarop men strijdt, is bepalend voor het
punt, dat men in menselik opzicht bereikt. Clara
streed mee in de vrouwenbeweging, doch be
langrijker dan dat wat door overwinningen be
reikt zou worden, was haar wat er aan nieuw
vrouwenleven in de strijdende vrouwen zou
proeien. Zij erkende, met haar groot begrijpen,
de noodzakelikheid der beweging, maar wist te
vens, dat daarop zou volgen „het stadium van
vanzelf-zijn", het stadium dus, waarin de
vrouw zichzelf zou hebben geëmancipeerd. Dan
zou de krampachtigheid uit de ook dan wellicht
nog zéér noodzakelike strijd almeer verdwijnen
en met het toenemen der innerlike kracht zou
de betekenis der beweging toenemen, ook in
deze zin, dat er een nieuw wederzijds begrijpen,
een menseliker contact en samenwerking tus
sen vrouw en man mogelik zou worden. Het
zou dan niet langer gaan om eenzijdige ver
overing, doch om gémeenschappelike bevrij
ding.
Deze overwinning der tegenstrijdigheid tus
sen mensen en mensengroepen van binnen uit
is kenmerkend voor Clara's houding ten opzich
te van de grote vraagstukken van onze tijd.
Geen wonder was het, dat haar aandacht, die
geboeid kon worden door een simpele bloem,
uitging naar de eenzamen en tekortgekomenen,
naar de verstotenen, naar de misdadigers. Zij
doorzag de samenhang tussen deze maatschap
pij en veel misdadigheid. Zij ontkende de mo-
geiikheid als rechter te kunnen oordelen. Zij
pleitte tegen het huidige strafstelsel, dat nog
uitgaat van het hard tegen hard en waarin
overheersend is het element der primitieve zelf
handhaving en instinktieve zelfverdediging. Zij
had oprechte eerbied voor het leven en de
strijd van hen achter de tralies. Al begreep zij
volkomen, dat van een werkelike radikale om
wenteling op dit zo belangrijke gebied geen
sprake zou kunnen zijn zonder een daarmede in
alle opzichten samenhangende omwenteling in
de maatschappij. Geen wonder was het ook, dat
zij zich ten zeerste interesseerde voor de Mon-
lessorie-methode en de beginselen daarvan in
haar universele levensbeschouwing opnam. Zij
voelde, „dat hier den kinderen in, allen eenvoud
en puurheid gebracht werd wat ook zij zoo zui
ver in zich droeg, maar waar de menschheid
zich in een lange pijnlijke worsteling toe op te
werken had".
Zo wist zij zich door haar zuivere mense-
likheid te bevrijden van haar onvermijdelike
beperktheid door klasse en milieu, zonder dat
zij kenmerk van echte bevrijding dit ver
leden ooit vergat, zonder dus ook dat zij over
ging tot een andere klasse. Daardoor juist kon
zij door de arbeidersbeweging worden erkend,
d.w.z. door dat gedeelte, dat nog niet verstard
is in klas'sestrijd-dogmatisme. Zij deed geen
krampachtige poging om anders te zijn dan zij
was. Zij wist dat zij nimmer als de anderen
worden kon. Doch zij was voluit zichzelf' en
daardoor wist zij „het vereenzelvigingsgevoei
bij den arbeider met haar eigen persoonlik
heid" op te wekken. Zij bleef zichzelf, doch dit
„zelf" was door haar leven en haar innerlike
strijd zo algemeen-menselik geworden, dat het
haar niet meer ging om haar partikuliere over
tuigingen en opvattingen, doch om de bevorde
ring van die gezindheid, waardoor alleen een
menseliker wereld mogelik wordt. Zo hielp zij
in het debat haar tegenstander om zelf tot
klaarheid te komen omtrent zijn eigenlike be
doelingen, waardoor deze tot een strijdwijze
werd gebracht, welke niet langer beoogde de
ander te vernietigen, maar de gemeenschappe-
like zaak te dienen. Door haar persoonlikheid
werd zij terecht eens genoemd „een van de apos
telen van een nieuwe geest in de arbeidersbe
weging". Terwijl zij een duidelik onderscheid
maakte tussen de gewelddadige opstand van
een onderdrukte groep, klasse of volk èn het
I heersersgeweld tot handhaving ener bevoor
rechte positie, kon zij op grond van haar levens
beschouwing, die tegelijk haar levensbeginsel
was, niet anders dan geweld, evenals alle mi
litarisme en dictatuur, verwerpen als middel in
de strijd voor het socialisme. Zij deed dit ech
ter niet op grond van een uiterlik gebod, doch
uit de overweging, dat de mensch, die andere
middelen gebruikt, het geweld niet meer ge
bruiken kan, als schadelijk uit zedelik en so-
ciaal-ekonomies oogpunt ter zijde schuift. Zij
legde dan ook zeer sterk de nadruk op de nood
zakelijkheid van de zelforganisatie van de ar
beid, de regeling van het produktijjproces door
de betrokkenen zelf. De verschillende stroomin
gen, welke zij samenbracht onder de naam
van nieuw-syndicalisme, beschoude zij als „de
uitdrukking van wat in onzen tijd, het anar
chisme op economisch gebied in hoofdzaak
meebrengt. In onzen tijd; want „bet" anarchis
tisch beginsel alleen als eeuwig vrijheidsbe
ginsel gedacht is ijl; wij kennen het alleen
in contrete, historische verschijningsvormen.
Daarom meen ik, dat anarchisten in al de ge
noemde bewegingen het beginsel te begroeten
hebben van een opbouw van vrij economisch
leven, en van een ganseh andere maatschappe
lijke organisatie dan óf kapitalisme óf staats
socialisme."
Zo was haar belangstelling veelzijdig, uit
stralend van haar milde persoonlijkheid.
Zij kende geluk in het leven, geluk als zij de
schatten uit het verleden in zichzelf mocht op
nemen om ze door te geven aan de geslachten
die komen. Zij kende misschien het lokken van
de weemoedige vreugde der herdenking van
wat was, maar zeker was zij te menselik om
zich 'daaraan over te geven. Zij had een te ster
ke behoefte om juist het beste, wat zij in zich
droeg, te geven, omdat zij wist, dat dit geen
partikuiier bezit was partikulier bezit doodt
het was van allen voor allen. Als 17-jarige
schreef zij een: „Jezus heeft zijn parelen voor
de zwijnen geworpen en dat vind ik groot van
Hem". Zij heeft getoond dat zij dit meende en
het teerste gegeven in de hardste der werel
den.
Het geluk, dat zij kende, was het geluk van
de drempel-tijd, van de overgang. „Misschien
wordt nooit zoo rijk geluk beleerd als in de ken-
teringsdagen, wanneer de verlossing en ver
zoening gevoeld wordt van een strijd, dien de
nieuwe generatie niet meer zal hebben gekend.
Misschien zelfs moeten wij zeggen, dat het ge
'uit, de harmonie, niet in de toekomst ligt.
Want die toekomst kan weer zijn: de verstar
ring, het normworden na den tijd, waarin eep
nieuwe waarde verworven is. Misschien nmeten
wij er toe besluiten, dat wèl de smartelijkste
maar ook de rijkste tijden zijn de tijden van
overgang."
Dit is het geluk, dat beleefd wordt als een
mens de schoonste belofte uit het verleden in
vervulling ziet gaan en als hij bereid is poort
te zijn, die doorgang geeft naar betere toe
komst. Dat is het geluk van de mens, die even
de aanraking beleeft in het heden met een on
gekend schone werkelikheid. „Het verzoende
even behoeft niet te zijn: het verzoende leven
in den zin der resignatie, maar in dien van
het met beide handen aanvaarden van opgang
en neergang en wederom opgang der dingen
niet om als laatste anker in dien opgang te
geloo-ven, maar om ds heerlijkheid van iedsr
oogenblik van dien opgang zelf. Dat is geluk,
dat de mens vernieuwt en herschept.
En het is ons geluk, dat wij iets van dit alles
in Clara hebben mogen heieven, misschien
slechts een enkel moment, wel bijna zeker naar
ons menselik oordeel te kort, maar daarom zal
haar leven en haar werk niet minder inspire
rend voor ons zijn het zal ons opwekken om
zelf te worden, die wij op ons best zijn.
H. J. MISPELBLOM BEYER.
FRANSCH GELD AAN HITLER.
Van den kanonnenkonlng.
Het Fransche socialistische kamerlid Paul
Faure heeft in een openbare vergadering te
Dresden onder meer het volgende medegedeeld:
Het Fransche burgerlijke blad „Le Journal"
noemde onder de financiers van de Duitsche
nationaal-socialistische beweging ook de Tsje
chische Skcda-Werke; het aandeelen-kapitaal
van deze fabriek is voor het grootste deel in
handen van de Fransche munitie-fabrieken
Schneider-Creuzot.
Op een naar aanleiding van deze onthulling
in het openbaar gestelde vraag kreeg hij geen
antwoord, Een directeur van Schneider bezocht
hem echter persoonlijk en deelde mede, dat niet
de Skoda-Werke zelf, doch de Duitsche direc
teuren van deze firma als financiers van het
fascisme bekend waren.
Faure voegt hieraan toe dat, wanneer Schnei
der's ondergeschikten de Duitsche oorlogsdrij
vers van geld voorzien, zij er toch wel van over
tuig moeten zijn, dat hun superieur daar niets
op tegen heeft.
NOG EEN EVEN JUIST ALS DROEVIG
UITKNIPSEL.
Ingenieur Gergacsevics Besloot een voor
dracht te Berlijn op 7 Maart 1930 over de
moderne oorlogstechniek met de volgende woor
den:
„Van mannenmoed en grensverdediging, van
l'ront en achterland en van de heele woorden
schat van 1914 is in een volgenden oorlog geen
sprake meer. Een enkele vlieger kan een
zwerm van 1000 onbemande bommenvliegtui-
gen meenemen en ze op een afstand besturen.
Raketkanonnen zullen over landen en zeeën
heen de millioenensteden in de ascn leggen, de
onketende gasoorlog zal op grooten afstand
soldaten en burgers, grijsaards, vrouwen en
kinderen tot weerlooze slachtoffers van een
woeste moord- en brandpartij maken, waarbij
aanvallers en verdedigers elkaar in het geheel
niet te zien zullen krijgen.
In de toekomst zal men voor de uitroeiing
van geheele volken niet terugschrikken. Over
winnaars en overwonnenen zuilen er nauwelijks
zijn, alleen maar velden met lijken. Er zal nie
mand zijn om voor den ander een graf te del
ven",
GOED ZOO.
Er bestaat in Den Haag een orgaan van Haag-
sche instellingen voor voorbereidend hooger en
middelbaar onderwijs, „De Schakelaar". Het
nummer van 23 Januari 1932 is geheel gewijd
aan „De Jongeren en de komende ontwape
ningsconferentie". De redactie heeft daartoe
aan jongeren van alle richtingen een bijdrage
govraagd en zoo lezen we in dit nummer het
standpunt van den Roomsche naast den anar
chist, van den nationalist naast den communist.
Dat is de weg: het vraagstuk van alle kanten
te belichten, iedere meening een kans te geven.
Het nummer te recenseeren, zooals de redactie
ons vraagt, is niet mogelijk in ons blad, maar
gaarne bevelen we b-Iangstellendsn aan, dit
nummer met 12 standpunten a 30 cent te be
stellen bij drukkerij Bevedeem, Wouwerman-
straat 1315, Den Haag.
TENTOONSTELLING MóRlC GaBAR-
BIJ KUNSTHANDEL FETTER.
Van Zaterdag 6 Februari tot en met Woens
dag 2 Maart zal bij den kunsthandel Fetter,
Weteringschans 79, Amsterdam, de Hongaarsche
kunstschilder Móric Góbar, die zicb speciaal als
portretschilder een uitstekendn naam verwierf
met een veertigtal schilderstukken en pastels ex-
peseeren.
Gevestigd te OVERVEEN,
JULIAN ALA AN 74,
Arts.
TROPISCHE ZIEKTEN.
Spreekuren: Maandags en
Donderdags van 12 en vol
gens afspraak. Tel. 16413.
bij schrammen, schroeien, scha
ven, stooten, winterhanden of
wintervoeten.
30 en 60 ct. p. doos bij Apoth. en Drog
6en. Depót voor Nederland en Koloniën
H.V. Pharm. Groothandel v.h. Schmallx 4
Wertich en D. Veen Co. Amsterdam
- Fa. Jb. GENIS Co.
CENTRALE VERWARMING.
ING. BISPINCKLAAN 1-3 TEL. 22075
BLOEMENDAAL
WEGENS DALING OP DE HOLL VEEMARKTEN BEN
IK WEDEROM IN STAAT U HET FIJNSTE VLEESCH
TE LEVEREN TEGEN ONDERSTAANDE PRIJZEN.
VARKENS VLEESCH
per pond
Carbonado 30 ct.
Magere lappen 45
Rollade 50
Fricandeau 55
Vetspelt 15
Geldersch mager
Spek 30
Gaat U, nu en dan, eens kijken
Op de Kolk te Amstercam,
Welk een vlucht de snelle sneldienst
Van „De Snelle Visser" nam.
DE SNELLE VISSER'
WARMOESSTRAAT 15-17. TEL. 12400-11700
HAARLEM.
RUNDVLEESCH
per pond
Doorregen lappen 40 et.
Poulet en Gehakt 50
Rundvet
(hard of gesmolten) 30
Rosbief 65
Zware tongen f 2.50 p. st.
VET KALFS VLEESCH
per pond
Coteletten 70 ct.
Poulet en Gehakt 70
Lappen 80
Fricandeau 120
Lever 100
Geen slachthuiskosten. Vraagt volledige prijscourant.
Al het vleesch wordt vakkundig behandeld en uitgevliesd.
Gelieve Uw bestelling zooveel mogelijk daags te voren op
te geven. Hooren en bezorgen zonder prijsvérhooging.
Aanbevelend,
EDISONSTRAAT b. d. Leidschevaart, HAARLEM,
TELEFOON 15795.
P.S. Ziekenhuizen en Instellingen speciale condities.
