KORTVERHAAL
DOKTER AAN
HET WOORD
a®r i
TO
Uit de levende Natuur.
Zijn leugen.
ÜVSotoren brommen boven dsn
Oceaan.
PREDIKBI
Met brecde zeisslag-, valt het druipnatte,
frissche klaver, waaronder de aarde zöo
vochtig is, dat de vette klei aan de
schoenen kleeft
dcch lang werk zou de zon nog hebben,
om de palelende dauw weg te drenken van
blad en twijg.
DIEN VROEGEN MORGEN
door
W. J. EELSSEMA.
Een Zenuwsloopende nacht was het. De avond
na den snikheeten dag was te mooi, te rustig ge
weest, om er weerstand aan te kunnen bieden.
Laat, heel laat was het bed opgezocht, Wolken
loos was de hemel geweest met hel sterrengepin-
kel, waarnaar het droomerig was te kijken. Al
meer en meer had elk geluid zich uit den dm-
trek teruggetrokken. De spreeuwen waren in
groote troepen ruischend over mijn hoofd ge
vlogen, om naar het plasje te gaan, waai- ze In
het riet duizend-en-een vreemde gebeurtenissen
uitkwetterden, betetterden, opvlogen bij elk ver
dacht geluid, om daarna weer neer te dwarrelen,
en om zich tenslotte eindelijk rustig te houden.
De roeken rond het torenspitsje hadden hun ge
kras gestaakt, langs de kerkenwijk was het khi-
dergejuich verdwenen, de sentimenteel aandoende
harmonica's hadden hun getrek gestaakt, het
leven had zich teruggetrokken ih de huizen,
zoodat het soms was, alsof de stilte volmaakt
was geworden. Slechts spaarzaam drong eenig
geluid nog door: de hei-opklinkende lach van
een meisje, het gezoem Van een auto over den
dorpsweg, het geblaf Van een hond bij een boer
derij nog dieper de eenzaamheid in, of het ang-
stig-rauwe geluid van een roofvogel, die Zijn
kreet de verlaten velden instiet
Moeilijk te scheiden van deze rüst was het,
heel -moeilijk. Toen de maan haar mat licht
overal strooide, een nevel, opgestegen uit sloot
en kanaal, zich ala een doorzichtig waas rohd en
over alles lei, toen viel de buitendeur achter mij
dicht, kwam het zenuwsloopende, Reeds twee
nachten was de slaap weggebleven, nu kwam
de derde Het was om krankzinnig te wo-rden,
Tenslotte echter, gelukte het me, in te dommelen.
De torenklok had reeds twaalf en reeds eeil ge
slagen. En kwart over vier Was ik alweer Wak
ker. Helder wakker ook. Zoodat toen er van sla
pen niets meer kwam, ik maar opstond. De fris
sche morgenkoelte drong door het open venster
en uitkijkende zag ik de nevels over de velden
liggen, terwijl het toch was, alsof over dat ar
beidershuisje ginder aan de Vaart reeds eenig
morgcm-oodglans gleed. Een onweerstaanbaar
verlangen maakte zich van mij meester een tocht
te maken. Vlug aangekleed en naar buiten met
de fiets. Zwaar, heel zwaar zelfs lag de dauw
over bosch en struik, bloem en plant. Heel voor
zichtig ben ik even den tuin ingegaan. De merels
vlogen reeds af en aan. Hun heldere tonen sloe
gen door de morgenstilte. De begonia's bogen
zich bijna onder den zwaren druppelval, over de
herfstsêringen lagen de fijne kristalletjes uit
gezaaid, maar de zonnebloem had zich gesloten,
weerde de koude last buiten.
Toen stapte ik op de flets. Het ging eerst langs
de vaart, die als 't ware roerloos in de ban der
nevels lag, naar het dorp, waar ook niet het
geringste leven te bespeuren viel en zoo naar
buiten. Ill de Welden lagen rustig de koeien te
wachten, tot de melkers zouden komen. Haar
bekken maalden, haar dogeh staarden lodderig
voor zich Uit,
't Scheen alsof het leveh overal nog ontwaken
meest. Slechts bij een boerderij was reeds een
arbeider werkzaam om paarden voor een wagen
te spannen, Er lag een groote verbazing in zijn
cogen, toen Hij mij zag en ik voelde een soort
voldoening Ik wist Welk werk deze werker
had te doen. Het werk, dat in den zomer op elke
boerderij het eei'st wordt gedaan: een wagen
vol klaver halen. Het is een frisch werkje, en
het moet dienen als proviand voor den geheelen
dag. Twee paarden halen het, de anderen blijven
rustig achter de volle voederbakken eten. Met
breeden zeisslag valt het druipnatte, frissche
klaver, waaronder de aarde zoo VoChtig is, dat
de vette klei aan de schoenen kleeft. Zwaar be
laden rijdt de wagen even later terug naar de
boerderij. Dat is het eerste' wérk óp de bottw-
boerderij en als ik een ietsje later gest.art was,
zou ik de wagens naar de velden hebben zien
rellen.
Toch waren er reeds andere werkers bezig.
Drie mannen, diep voorovergebogen, die met
„zichte en bikke" erwten zichten en lange rijen
schoven achter zich lieten Dit stoere werken
ken ik: Hoe vroeg in den morgen, wanneer het
bijna nog nacht is, de werkers uit hun huisjes
trekken, de velden in en onvermoeid het graan
zichten tot de zon fel brandt op de gebogen rug
gen, het felle rood en verlept blauw van de on-
derkleeding zichtbaar wordt. Een zomer ben ik
dag in dag Uit mee zoo uitgetrokken; mijn han
den en armen zijn ruw geworden van 't binden
der schoven, -mijn rug is geknakt geweest, doch
mijn humeur was stralend, mijn vroolijkheid on
verwoestbaar evenals mijn gezondheid, mijn eet
lust was verslindend, en wat het beste van alles
v.as, het heeft me gestempeld tot een menseh,
die dit harde werken onderging, leerde begrijpen
en naar zijn volle waarde leerde schatten
De drie mannen zouden, wanneer ze opgeks-
ketb hadden wat Ze niet deden mij mogelijk
benijd hebben, cm mijn vrijen fietstocht, zonder
te Weten, dat ik hen in stilte een goede gedachte
zond en even benijdde, om dit door en door ge
zond werken.
Netjes stonden de schooven op
een rij.
De laatste boerderij lag weldra achter den
rug. Breeder en ruimer werd de kijk over de
velden. Het koren rijpte geweldig. De tarwevel
den, Wier last door de stormen en door de regen
buien was gaan, liggen, waren hei-geel door de
stengels. Ook het andere koren: het goud-gerst,
dat hier en daar reeds was gemaaid, in hokken
stond, het kanariezaad en de haver voegden hun
helle kleuren hierbij. Het werd gebroken dooi
de akkers, waarvan de voortbrengselen reeds in
den schuur waren gebracht, ml. de karweivelden.
Reeds was hier en daar de bodem geploegd, deed
dit denken aan de herfst, Ook de akkers, waarop
eens de erwten gebloeid en gegroeid hadden, bra
ken den oogst der gele tinten. De schoven waren
op de houten ruiters gestapeld en zoo netjes
waren deze ruiters op een rij gesteld, dat ze
deden denken aan een leserkamo van bruine
tenten,
Ik vind een winterkoninkjes-nest.
Bij de bocht van den Weg trok een angstig
gepiep mijn aandacht. Snel stapte ik af, om te
zien, wat dit te beteekenen had. Tusschen de
kletsnatte rietstengels, diep in een holletje weg
gedoken, was het nest van een winterkoninkje.
Zonderling dat ding daar te vinden. Twee heel
kleine vogeltjes piepten en piepten, dat het bijna
angstig was te hooren. Alleen aan hun lót over
gelaten kregen ze het schijnbaar te koud. Te
hopen voor hen was het, dat de oude vogels
weldra terugkeerden.
Arme populieren!
Het was intusschen lichter geworden. De zon
brak steeds meer en meer door de nevels heen,
was weldra zichtbaar als een rooden bol, die er
spoedig boven zou staan en alles in een gouden
gloed zou zetten. Doch lang werk zou ze hebben
om de parelende dauw weg te drenken van blad
en twijg. Tot heel laat zou het blijven hangen
tusschen het gras.
Ter zijde van het bosch gekomen braken de
stralen reeds tusschen de boomen door. Het was
een kostelijk gezicht, Vooral in dat gedeelte
waar de beuken langs den weg gerijd stonden.
Triest was de aanblik van de populieren De
gevreesde ziekte maakt nog steeds slachtoffers.
Nu eens hier, dan weer daar. Bepaald ergerlijk
is het, met welk een roekeloosheid de gemeente
besturen met deze zieke boomen omspringen.
Hoewel een ministerieel besluit zegt, de zieke
boomen zoo vroeg mogelijk te verwijderen, wordt
hieraan nimmer de hand gehouden, Men wacht
tot de. zieke boomen absoluut verloren zijn en
de gezonde zijn besmet. Rij aan rij valt zod, en
menige mooie weg is reeds van zijn charme
beroofd, evenals vele boerderijen, die vroeger
zoö heerlijk in de bosschen lageh, nu berooid en
kaal aandoen,
Even voorbij het bosch ging ik de velden In
eh fietste langs de vaart. Het genot was niet
onverdeeld. Want het kletsnatte gras streek
langs de beenen, zoodat het water weldra van
de schoenen droop. Aan den kant van de vaart
stond het wilgeroos en de zwanebloem op haar
langen, gladden stengel, terwijl de witte hagewin-
de zich om 't riet slingerde. Tusschen de rogge
groeide en bloeide met een voor den boer te
overdadige hoeveelheid de korenbloem, Blauw
zag Het er hier en daar uit. En daarnaast, in een
bijna even groote, overdadige hoeveelheid de
witte camille-bloemen, Ik heb er een groote
vracht van meegenomen, om ze te plaatsen op
mijn kamer, Evenals eenige paarse kattestaarten.
De aardappelvelden bloeiden in deze omgeving
overal, schenen zich het minst van den zwaren
dauw aan te trekken. De bladeren waren ten
minste breed uitgespreid. De bloesems stonden
rechtop.
De hervatting der dagtaak.
Rond de vei-spreide arbeidershuisjes kwam
meer leven. Een jonge kerel stak zijn hoofd in
een teil frisch water buiten op de baksteenep
straat; een oude moedertje verzorgde eerst haal'
dieren voor ze aan toiletmaken dacht.
Het was hetzelfde leven, dat steeds meer aan
kracht scheen te winnen naarmate ik het dorp
naderde. Melkemmers kletterden tegen elkaar
aan, luide Stemmen riepen, een lach weerklonk.
Wagens ratelden, een onwillig paard Werd tot
orde geroepen. Kortom de dagtaak Was hervat.
Thuis, na de bloemen haar plaatsje te hebben
gegeven, keek ik nog even uit over de stralende
Wereld, die onder de zonneschijn lag als een
gouden wonder, waaraan zich de oogen niet vol
konden drinken. Toch heb ik die oogen geslo
ten. Want het lichaam eischte zijn rechten óp.
Eensklaps voelde Ik me doodmoe. Ik ben terug
gegaan naar mijn kamer en heb daar op den
diVan geslapen van zeven tot tien, diep en ver
kwikkend. Een winst, die ik na die püre schoon
heid mogelijk nog wel het meest waardeerde
van dien vroegen morgen.
(Nadruk verboden).
Denk aan den Visch! Als ie zijn bek dicht
gehouden had, zou ie niet gevangen zijn,
door
L. A. VAN GOETRING.
Fay had zich voorgenomen dien avond met
haar man te spreken. Zij was geen Vrouw die kon
liegen of ©en halven toestand wilde verdragen
en van het oogenblik af, dat zij een ander lief-
kreeg en Wist, dat ook hij haar liefhad en met
haar wilde trouwen, was zij besloten geweest, te
spreken. Maar het was moeilijk om een geschikt
oogenblik te vinden. Sinds eenige weken scheen
Lo-uis geheel door zijn zaken in beslag te worden
genomen. Nu echter naderden langzaam de
Kestdagen. Zij voelde zich niet bij machte, met
een leugen in het hart dit feest te vieren en zoo
begon zij. toen zij dien avond nu tafel een kopje
koffie dronken in het muzieksalon: "Ik moet
iets met je besprekeniets heel ernstigs."
Hij keek cp en zei: „Toevallig heb ik ook iets
met je te besprekeneh ó-ok heel ernstig. Het
is beter, er niet omheen te draaien. Fay, myn
zaken gaan zóó slecht, dat ik binnenkort failliet
zal zijn. We zijn niet in gemeenschap van goe
deren getrouwd, gelukkig.dus blijf JU bul
ten het heele geval, jouw groote vermogen is ge
red:. Doch je begrijpt, dat ik niet verder met je
(kan samenleven, ik heb geen cent meer.... Het
is boter, dat we scheiden."
De jonge vrouw staarde hem aan. Zij had geen
idee gehad, dat het hem slecht gtng en ze
schaamde zich wel een beetje. Vroeger bespra
ken zij alles samen en waren zulke goede kame
raden, maar langzaam aan was hij haai' gaan
verwaarloozen voor zijn jacht naar steeds meer
geld en zoo wareh ze vervreemd'.
Maar mijn hemel; dat is ontzettend, braclit
zij eindelijk uit. Hij boog het hoofd. Ja. Maar
je zult je leven nieuw kunnen opbouwen, Fay..,,
je bent nog jong en ik vrees, dat je niet meer
zoo gelukkig met me was als vroeger. Je verweet
me wel eens, dao, ik je verwaarloosde uit eer
zucht en gelddorst, Fay, ik geef niets om geld,
Maar ik kon de gedachte niet verdragen, dat je
zooveel rijker was dan ik, Misschien is het kin
derachtig geweest. Nu het te laat is, besef ik
Wel, dat het Ware geluk is verwelkt tusschen ons,
terwijl ik werkte voor den schijn. Maar het is
nu eenmaal zoo. Ik kan niet van je verlangen,
dat je gebonden blijft aan 6en man, die niet
meer met je kan samenleven.
Maar Lou.... Ze was opgestaan, Waan
voor zie je me aan? Dacht je dan werkelijk dat
ik je zoo in den steek zou laten? ZOU je mij niet
altijd hebben geholpen? Welk vooroordeel belet
je, een deel van mijn kapitaal te gebruiken
om
Hij viel haar in de rede: Noem het een voor
oordeelmaar Ik kan niet. Het eenige, dat ik
Zóu kunnen aannemen, Fay, is je vriendschap,
je kameraadschappelijken steun. Ik wil nog een
ïaatsten strijd uitvechten, ik wil noig ééns trach
ten, er bovenop te komen. Wil je zoolang met mij
getrouwd blijven?
Maar natuurlijk wil ik dat!
Dank je, Hy drukte haar hand, die ze hem
had toegestoken. Het is heel lief van je.
Zyn we niet altyd kameraden geweest?
Doch den volgenden dag had zij .een, bittere
scène over dit besluit. Ze luisterde, ontdaan, en
gewond, naar de verwyten, die Philip Weston
haar deed.
Maar luister toch..., Wij zijn nog slechts
kameraden.,,, ik kan hem nu toch niet in den
steek laten, juist nu hij in nood is? O, hij heeft
zeer gced geveeld, dat ik hem niet meer lief
heb. hij Vraagt me niets anders dan mijn
steun en vriendschap. En al had hü, die niet
gevraagd, dan Zou ik die toch gegeven hebben.
Een huwelyk is niet alléén iiefde, de achting en
sympathie blyven en...,
Je bedoelt dat je hem nog altijd liefhebt! En
dat je daarom op zyn huiehelpraatjes ingaat!
fiegryp je niet, dat het hem enkel om je vermo
gen te doen is!
Philip! De kreet kwam uit dén grond van
haar hart. Phillip, ik wil je dit vergeven om
dat je jaloersch bent en niet weet wat je zegt.
Ze verzoenden zich, doch' in Fay's klare geluk
was een barst gekomen. Weken verliepen. Na
'n tüdlang morrend den toestand te hebben ver
dragen, begon Philip haar opnieuw verwyten te
doen. Fay's trots verzette zich. zy was ontgoo
cheld. Hoe weinig edelmoedig toonde Philip zich
tegenover een man, dien hy toch het liefst ging
ontnemen, wat hy bezat!
Op een dag' ving zij vluchtig geruchten op. Men
zei, dat Phillip zéér het hof maakte aan een rijk
meisje en een kennis, die niet vermoedde, hoe
diep h« Fay verwondde, merkte cp: Die man
is het om niets te doen dian om geld te trouwen,
Fay rilde. Wat een vreesiyk woord! Was het
mogelyk dat.
Dien avond waagde zy de proefneming, die
haar Phillips onbaatzuchtige liefde moest be-
wyzen.
Phil, zei ze, ik heb besloten niet langer
te wachten. Ik laat me schelden, en trouw met
je. Doch ik moet je zeggen, dat Ik mijn vermo
gen in de zaken van myn man heb gestoken en
verloren.
Het was eeh moment doodstil, In dat oogen
blik verloor eeh vrouwenhart zijn droom, Het ge
laat van den man, dat knappe innemende ge
zicht, verried te veel, wat de mond niet uitsprak.
Hy was zelf te laf en te laag voor oprechtheid.
Hy schreef eenige dagen later, dat hij zich be
zwaard Voelde, dat hij haar man Zijn vrouw niet
zoo kon ontnemen,
Fay lachte, toeh zij den brief kreeg en ver
scheurde hem langzaam. In deze weken was zij
gaan beseffen, Welk een ontzettende vergissing
zij bijna begaan had.
Dien avond kwam zy in de werkkamer van
haar man en zei ernstig: Louis Wij moeten praten
Ik wil niet scheldenniet, zoolang je zegt,
me nog lief te hebben. Dan zullen we samen
armoede lijden en Verseten, dat ik een vermogen
bezit, als je trots het niet anders verdragen kan,
maar je Verlaten doe ik niet.
E-en glans Van diepe vreugde gleed over Zijn
gelaat.
Fay, je hebt me dus hog lief? En ik dacht,
dat ik je verloren hadZy antwoordde lang
zaam: syna. Ik kan Het je nu vertellen....
toen je my bekende, dat je Zaken misgingen,
stond ik op het punt je een andere bekentenis
te doeh. Ik Wilde van je scheiden om te troUWen
met Phillip Westen.
En, vroeg hy in spatthing.
Wel, in deze weken heb ik myn vergissing
leérett inzien. Als je Wilt, dat ik blijf
Of Ik wil? Hij sloeg zijn armen om haar
heen en zei: Ik moet je hog iets bekennen. Ik
heb gelogen. Ik Wist hetvan Phillip.dacht
je, dat ik, die je zoo liefhad het niet zou heb
ben gemerkt, al Werd ik cók nog zoo door zaken
in beslag genomen? Ik begreep, dat je weldra bij
me zoUdt komen, want jy bent gèen vröüw, die
liegtEn toen.... liefste, vergeef meik
kende hem en wist, dat hy je niet waard was,
maar dat kón ik je niet Zëggeii êii je zoüd't het
niet hebben geloofd. Ik hoopte, dat je het zoudt
merkenhet was mijn laatste kans, dit uitstel.
Vergeef je myn leugen?
Die leügeh redde het geluk van ons beiden,
fluisterde zij.
(Nadruk verboden.)
ieder kind dat komt, het brengt zijn lepel mede.
Die tegen 't ruischen van de blaren niet kan,
moet in het bosch niet gaan.
Argwaan is als een zware wapenrusting die
meer verlamt dan beschermt.
Ook de ideaal-öCeaahvlücht stelt thans
cisehen,
NIEUWE AFSTAND,S VLUCHTEN
WORDEN VOORBEREID,
Höoge premies voor oen „echte" wereld-vlucht
rciid deh aeqüdtor.
door
H. L. EVERTSEN.
Juist in deze dagen volgt in de vliegw-ereld
het eene record, de eene verrassende prestatie
op de andere, Na de mooie wereldvlucht van
Wiley Post, die in 7 dagen en 18 uur tusschen
45 en 60 graden N.B, om de aarde vloog, is
de afstandsvlucht van Codos en Rossi gevolgd
die overal met groot enthousiasme wordt be
sproken, Beide vluchten konden niet worden
verricht zonder een snel vliegtuig, en toch
Was bij beide niet de snelheid, doCh het over
winnen van afstanden het leidende doel. Van
daar dan ook, dat or zooveel belangstelling
voor bestaat. Zeker, ook in de komende jaren
zullen er vliegers optreden, die snelheids- en
hoogterecords breken, maar tot de fantasie
der menigte spreken die anderen, die zich ten
doel stellen om groote, in het dagelijksch leven
schier onoverkomelijke afstanden te vernieti
gen, terug te brengen tot iets, wat slechts
enkele dagen opeischt uit het drukke leven
van den modernen mensch. Het is een aan-
tfekkelyk idee, dat een verafgelegen, exotisch
land slechts enkele dagreizen van ons verwij
derd is ook al zuilen wij er ons nooit neen
kuhnen begeven.
Zwaar beladen, met groot gevaar
gestart.
Natuurlijk is een vlucht als die van Codog
en Rossi geen vacantie-Uitstapje, want al
duurde zij maar enkele dagen, zij was een
précaire onderneming. Lang moesten zij
wachten op een gunstige gelegenheid, om
het bestaande afstandsrecord van 8544 K.M.,
dat op naam Van den Engelschen Gayford en
Nicholetts stond, te breken. De start was
reeds moeilijk, want de Joseph le Brix woog,
geheel beladen, ongeveer negen ton. Het was
het zwaarste vliegtuig, dat odit voor öeh
oceaanviucht is opgestegen, maar het had dan
ook de reusachtige hoeveelheid van 6650 L.
benzine aan boord. De deskundigen op het
NeW-Yorksche Vliegveld VërWachtteh een
vreeselijk ongeluk en haddeh alle blüschmid-
delen en een groot aantal manschappen bij de
hand om dadelijk redding te kunneh brengen.
De start gelukte echter, na een aanloop van
1600 M. zweefde het vliegtuig en verdween
zeer snel in de Oostelijke richting.
De voorgeschiedenis der vlucht.
De „Joseph le Brik" kan hl, een maximum
snelheid Van 240 K.M. per Uür dntwikkelert.
Het vliegtuig is drie jaar oUd en ontwikkelt
500 P.k. Verleden jaar had Bossoutrot er
reeds het wereldafstandsrecord mee willen
makeh, doöh om finar.eieele redenen moest hij
dit plan opgeven. Dit jaar werd Bossoutrdt in
beslag genomen door proeven met vliegbooiëh
zoodat hij de onderneming moest overlaten aan
de leiding van Zijn tweeden piloot Rossi, die
als begeleider Codos meenam, eert der beste
FrftnSche sport- en verkeersvliegers. Codos en
Rossi hebben niet de fout gemaakt, van zoo
vele vliegers vóór heil, Zij besloten ondanks
het meerdere gewicht een radio-installatië
mee te nemen, waardoor zij in voortdurende
verbinding met de groote radiozenders en met
oceaanstcomers kenden biyven. Hierdoor kre
gen zij ook meermalen berichten over Weers-
toestanden, die voor hen groote waarde hadden.
Zij namen ook niet terwille van het gewicht
te weinig proviand mee; zij werdeü zelfs de
„Vliegende fynproevers" genoemd omdat Zij
vijf braadkippen, verscheidene liters bouillon,
sinaasappels, sterke koffie, enz. meenamen,
Een mooie belooning.
Met Mirt vlucht hebben Codos ën Rossi de
premie van eert miliioeh frahes Verdiend,
welke door het Fransche Ministerie van
Luchtvaart was uitgeloofd. Zij zullen dit be
drag echter op 31 December a.s. ontvangen,
want het is in theorie immers mogelijk, dat
voor dien tijd een ander vliegerspaar hun
récord breekt. Zeer zeker zal er, al is het niet
meer in 1Ö38. naar gestreefd worden om hun
récord te verbeteren.
Eèn Equator fond.
Ook de prestatie van Wiley Post wil men
verbeteren, maar dan niet in den zin van de
zelfde prestatie in korter tijd Verrichten. De
prestatie Zelf beantwoordt niet meer aan de
hoogste idealen, vooral in Engeland wil men
het ideaal verwezenlijkt Zien van een „echte"
wereldvlucht, d.w.z. rotido/h deh equator. Daar
meet de omtrek der r/arde n.l. 40.000 R.M.,
terwijl Rost „Slechts" 20.000 K.M. behoefde af
te leggen om de aarde rond te cirkelen,
In Engeland Is het dan ook, dat er voor een
dergelijke Vlucht eez groote premie is Uitge
loofd. Het is te voorzien dat in dn sariifeko-
mende jaren velen ch-r prijs zullen trachten te
behalen. Sommigen verwachten zelfs een reeks
van deze pogingen, zooals er dok indertijd zijn
gedaan om den Atlantischen Oceaan over te
steken.
Zullen ze evenveel slachtoffers eischen als de
talrijke mislukte OCeaanviüehten
De moeilijkheid is n.l,, dat zulk een „echte"
Wereldvlucht op het oogenblik technisch nog
niet mogelijk is. 40.000 K.M., dat is meer dan
viermaal den recordafstand van Codos en Hossi.
En de equator loppt meerendeels over water.
In Engeland heeft men daarom Voorloopig een
compromis geopperd; de aspiranten voor een
„echte" wereldvlucht zullen 2000 K.M. ten
Noorden of ten Zuiden van den equator mogen
afleggen. Zoo kunnen zij tenminste de langste
en gevaarlijkste transoceanisehe vluchten on
derbreken door tusschenlandingen op eilailden.
Een non-stop vlucht om de Wereld.
Men Ziet het ideaal, waarnaar blijkens dit
a'les wordt gestreefd; het is niets meer of
minder dan eeh non-stop vlucht om de wereld.
Op of in de buurt Van den equator is dit hog
een onmogelijkheid, doch als men maar ver
genoeg naar het Noorden gaat. bijv. op meer
dan 60 graden N.B., dan Is zulk een non-Stop
vlucht denkbaar en inderdaad heeft de Ame-
rikaansche motorenfabriek „Wright-WhiriWlnd"
hiervoor enkele weken geleden een prijs Van
90.00 dollars uitgeloofd, mits van haar motoren
gebruik wordt gemaakt.
Om niet ai te veel last van de Poolkoudë te
hebben Zou men op een lagere breedte kunnen
Vliegen en benzine bijvullen m de lucht.
De gebroeders Hunter te Chicago zijn zoo wel
drie weken achtereen in de lucht gebleven en
hebben bij die rondvlucht over Chicago meer
dan 60.000 K.M, afgelegd, dus meer dan ander
half maal de omtrek der aarde aan den equa
tor. Maar...... ook dit byvullen zal midden op
de groote wereldzeeën niet gaan. Een non-
stopvlucht om de wereld is dus nog een toe-
komstideaal, maar dan, een ideaal, waar reeds
Over gedacht en aan gewerkt wordt.
VAN ONTBIJT TOT AVONDETEN...
's Avonds warm eteil - een EtlgélSche gewoonte-.
Maar dan ook.een Engelschontbyt.
MAAGSTORING, DE MEEST VERBREHJE
KWAAL.
Wat is de juiste voedingsmethode?
doof
Dr. G. ABEL.
Ook den leek is het in den tegenwoordigen
tyd bekend, dat de medische wetenschap onver
moeid strijdt tegen de groote kwelgeesten en
slachters der menschheid! kanker, geslachts
ziekten en tuberculose. Telkens leest hij mede-
deelingen over nieuwe geneesmiddelen, experi
menten en congressen betreffende deze ge
vreesde ziekten. Ën toch is er in onzen työ een
andere kwaal, die veel meer slachtoffers
maakt, een kwaal waar de overgïoote meer
derheid der menschen van te lijden heeft, en
die met dat al onbelaHgryk wordt geacht, met
Willekeurige geneesmiddelen op eigen initia
tief wordt bstreden en dan ook velen het leven
kbst. Wij bedoelen een gestoorde spijsvertering.
Dit kwaad grijpt in ontstellende mate om
Zich heen, temeer waar er lang niet voldoende
aandacht aan Wordt geschonken, omdat het
langen tijd lateht blijft en niet dreigt met on
middellijk levensgevaar. Maag-, lever-, gal-,
bier-, blaas- en darmaandoeningen zijn sinds
de laatste jaren voor den oorlog met 100
toegenomen. Deze toename beteekent een
record, dat door geen andere ziekte wordt
overtroffen. Het is ontstellend hoeveel patiën
ten er blijken te lijden aan ernstige storingen
van de spijsvertering.
De groote tdename van deze kwalen wordt
voor een gi-bot deel toegeschreven aan otzê
voedingsgewoonten. Vroeger gebruikten de
meeste menschen omstreeks het middaguur een
Warme maaltijd; nu neemt de meerderheid
eerst cm zes uur 's avonds warm voedsel tot
Zich. 's Morgens en 's middags wordt er vol
staan met brood, dat haastig wordt gegeten en
hiet op de beste wijze verteerd kan worden in
verband met de daarop volgende werkzaam
heden. Dit laatste geldt vooral voor hen, die
óver een schrijftafel gebogen zitten. Blijft dé
maag den geheelen dag zoo goed als leeg, dan
behoeft het ons waarlijk niet te verwonderen,
dat zij 's avonds ongunstig reageert op de
plotselinge toevoer van vaak Vet en zwaar
verteerbaar voedsel.
Wij geven toe, dat het middageten om zes
uur voor de meesten de eenige mogelijke
regeling is, Doch dan dient men zich er ook
rekenschap van te geven, dat dit oorspronkelijk
een Engelsch gebruik is. Er is in het geheel
geen bezwaar tegen, dit gebruik over te nemen
mits men dan ook ontbijt op de wijze, die de
ËngeJschen gewend zijn. Eieren met ham of
spek, havermout, vruchten en melk staan ge
regeld op hun Ontbijttafel en heeft men een
goed ontbijt gebruikt, dan zijn om twaalf uur
een paar boterhammen, een ei en een kop
koffie voldoende. Hiermee komt het lichaam
zonder schade den dag door tot zes uur
'S avonds.
De gestoorde spijsvertering wreekt zich het
vaakst ih den vorm van maageatarrh en aan
doeningen van de galblaas. Reeds bij jonge
menschen treden maagzweren in grooten getale
op en dat zy niet nog veel meer onheil aan
richten, hebben wij alleen te danken aan Os
uitstekende instrumenten, waarmee tegen
woordig een vroegtijdige diagnose en eeh doel
matige behandeling mogelijk is.
Tenslotte Vermeld ik nog een goede ge
woonte, die ik in het gezin Van een mijner pa
tiënten het opgemerkt en ter navolging aan
beveel. De huisvrouw kookte daar eiken dag
soep, doch Zij diende deze niet op bij het mid
dageten, waarbij meii toch Wel voldoende
gevoed Wordt, doch bewaarde haar tot dien vol
genden morgen. De soep werd dan eveh opge
warmd ett vormde een waardevolle aanvulling
van het anders te karige ontbijt.
(Nadruk vetbödeh).
MEDISCH ALLERLEI,
Rumoer en spijsvertering.
Het is een van ottds bekehd feit, dat lawaai
cp het menscheiijk organisme als geheel een
ongunstigen Invloed uitoefent. Dat dit ook
geldt voor de maag in het bijzonder, hebben
twee geleerden te Hamilton aangetoond. Door
rumoer bleek de Werkzaamheid van de maag
zeer ongunstig te Worden beïnvloed; vooral bij
zuigelingen was dit verschijnsel opvallèrgj.
Stilte bleek voor de eerste levensmaand ab
soluut noodzakelijk.
Ongewenschte lichtwerking.
Lichaamsdeelen waar waterpokken op Voor
komen mogert niet aan het licht Worden bloot
gesteld, ZOo noodig moet de kamer donker
worden gemaakt. Doet men dit niet, dan be
staat het gevaar, dat de Waterige maasjes
gaan Veretteren, Waarvan diepe litteekens het
gevolg zijn.
Citroensap Is gezond.
Op grond van tal van klinische waarnemin
gen is de gunstige werking van citroensap in
gevallen van bloedarmoede en overtollige
ureumzoüten in het bloed bewezen. Het is een
geheel onjuiste opvatting, dat citroensap de
bloedarmoede bevordert of om andere reden
niet aanbevelenswaardig is; van azijn kan
men dit in sommige gevallen terecht zeggen,
doch van citroensap niet.
Aangezichtskramp,
Aangezichtski'amp heeft 6f een oorzaak van
nerveuzen aard, óf zij ontstaat door een orga
nische ziekte, fleer vaak zijn de oogen, de kaak
of de tanden aangedaan. Door electricitéit en
stoombaden worden bij deskundige behandeling
Zondag 2
Ned. Herv. Kerkgenc
V.m. 10 uur, Ds. Nauta
N«d. Hervormde Evang
V.m. 10 uur, Ds. D. Ku
Ned. Herv. Kerk
V.m. 10 uur, Ds. C. 1
Groningen.
Overv
V.m. 10 uur, de heer A
stede.
De Vrije Kath
Popellaan Ki
Zondag 20 Augustus,
H. Mis.
Woensdag 23 Augustus,
•n en Lof.
1 .derdag 24 Augustu;
ken H. Mis.
op den Zeeweg. Een sto
schepen, een Jantje me
voor een motorryder r
toerde met een vriei
langs genoemden weg.
ren reden sommeerde di
pen, waaraan hij niet vc
met zijn lieve vracht oi
de gerechtigheid doorg
handen zich op het laa
maken van het juffertje
dat de ridderlijke matr
vaart temperde en toen
of hij moest erkennen:
rijbewijs had, secundo i
bewijs had thuisgelaten,
het bezit van een weg<
quarto dat hij zonder 1
waarop de katjes al
quinto komt daar nu r
bij wegens het niet sto
politie
AAN HET ST
Een jongen die aan
vertoefde, heeft zich en
stuk glas. Hij moest na
gasthuis te Haarlem w
ONGE
Een te 's Gravenhage
mevrouw D. G., is Maa:
tion Vogelenzang door
getroffen.
MOTOROÏ
In den nacht van W
hoorden eenige politie
rijden op de Julianalaai
later bewees een zware
geluk gebeurd was. M
vond, dat de berijder, z
met zyn motor over 0
en bloedend naast het r
Hij is naar de Mari
overgebracht. Vermoed
wondingen zich tot kwel
De oorzaak van het ong
bekend.
GEMEENTE BI
INGEKOMEN
N. C. van Haaster, Z
zang; T. B. Hawley,
Aerdenhout; Ch. Nijpels
mendaal; K. F. Katz, M
Vogelenzang; S. H. Bra:
weg 28, Overveen; P.
24, Santpoort-Station;
hoven, Wald. PyrmontU
Herz, Dahlialaan 42, Ae
BLOEM!
C /onden en terug t
Enden, Bloemendaalscht
een heerenrijwriel; T. va
daalscheweg 315 Overv-
Kleverlaan 117 Haarlem
Kempe, Prins Mauritsla
vulpen-en vulpotlood;
kolkje 2 Overveen, ee:
diamant; J. Prussen, P
Overveen, een padvind
scheweg 42, Bloemendal
speld; Wildschut, Noord
een wandelstok; v. d. I
laan 8 Overveen, een
Zandvoorterweg 27 Aer
plaatje; Zandvoorterwe;
hond; Tuinbaas „Vaart
Korte Zijlweg, een her,
Zandvoortschelaan 160
tafelzeil; J. Duif, Wald
Haarlem, een portemon
hard, Iepenlaan 41, Blo
rijwiel; Zandvoorterweg
clut; Koningshoven, Lu
twee zwempakjes en ee
Kleverlaan 127 Haarleir
bril; J. van Luijn, Lanj
Haarlem, een portemon
Dirkmaat, Graafschapst
bril; aan den politiepo
moersleutel; een ring n
een bruine ceintuur; eei
hamer; een rozenkrans
alpinomuts; aan het bi
reen: een dames handt!
een ceintuur; een huist
hoed en portemonnaie.
