DERDE BLAD
JIM, DE ZOON VAN BOBBY
m
MJm MA
m iÉf
m m tol
i
i§' n
Aan Adriaan Cassee.
SPORT
UIT SOEK EU BLAD
TOONEEL.
ONS SCHOUWBURGHOEKJE.
SGHAAKRUBRIEK
mm...
J_ i
ÉÊL^
ppjB^lf B
HET BLOEMEND AALSCH WEEKBLAD VAN
22 DEC. 1933. No. 51.
onzen medewerker der SportrubrieK,
nu 25 jaar.
10 December 1933.
Waarde vriend,
Het is mij een behoefte binnen onze kleine
gemeenschap, (wat is een dorp van 15000
zielen en een lezertal van ongeveer een derde
daarvan immers anders vergeleken bij de hon-
derüduizende Sport-filistijnen wier strijdbare
acties gij nu zoovele jaren voor ons hebt be-
besehreven en beoordeeld?) U openlijk een
woord van dank en sympathie toe te voegen
voor al het werk dat gij voor ons weekblad,
steeds opgewekt, steeds ijverig en steeds frisch
hebt vervuld. Het is blijkbaar Uw aard die U
dit altijd aldus deed doen. En aldus zijnde en
handelende past ge volkomen in Uw rubriek,
die het heeft over de moderne verrichtingen
van jeugd en middelbaren leeftijd, waardoor het
neerhangende hoofd, de slappe hand en de
rjuasi-nadenkende traagheid van den ouderdom
verre worden gehouden van een het natuurlijke
leven oprecht beminnend menschdom. Levendig
als Uwe fransche voorvaderen, naarstig en
geduldig als de patriotten onder welke Uwe
familie zich alhier zoo goed heeft ingeburgerd,
oprecht en gemoedelijk gelijk de Hollandsche
Natuur ons allen wil, en verbonden aan ons
blad dat het beste voor Bloemendaal en geheel
Kennemerland met U steeds voor oogen heeft.
Zoo moget gij nog blijven tot in lengte van
dagen,
P. TIDEMAN.
VOETBAL
De redactie van Bloemendaalsch Weekblad
heeft, volgens een berichtje in het vorig
nummer, gemeend, de aandacht der lezers te
vestigen op het feit, dat de sport-verslaggever
19 December 1908 zijn eerste bijdrage inzond;
en dus deze week zijn 25-jarig jubileum
„vierde".
Inderdaad, wij hebben de oude papieren er
eens op nageslagen, en het klopt als een bus.
Het zal misschien veel getrouwe lezers van
de sport-rubriek interesseeren, en vooral zij,
die ook toen reeds met het wel en wee van
„Bloemendaal" meeleefden, dit verslag nog
eens onder de oogen te krijgen. Zij zuilen zich
waarschijnlijk diverse bijkans namen herin
neren, namen die er niet weinig toe bijgedra
gen hebben, ook toen reeds .Bloemendaal" als
een sterke maar tevens sportieven tegenstander
te doen kennen.
BLOEMENDAALSWIFT 1—1.
Het B.V.V. veld bood Zondagmiddag een
aangenamen aanblik. Immers daar stonden ze
weer, onze mannetjes in hun helder-wit
costuum. De machinisten F. C. Swift was te
gast. Tweemaal reeds zijn ze hier geweest,
tweemaal zijn ze met een nederlaag naaf-
huis gestuurd.
Maar daar Bloemendaal een andere op
stelling had, en Swift den laatsten tijd sterk
vooruitgegaan is, was de overwinning onzer
favorieten nu niet zoo zeker.
Maar nu de wedstrijd.
Om 2 uur stellen de partijen zich op. Bloe
mendaal verscheen met:
H. Zweerts
L. v. 't Hooft J. Koolhoven
J. Boskamp W. v. Rietschoten D. Houtgraaf
L. v. Kessel J. Roskam C. Blankevoort
J. Müller K. Honig
Het begin is voor Swift. Werkelijk is hun
spel vooruitgegaan, maar Jan, en onze keeper
staan pal en bezweren elk gevaar.
Dan stelt de half-backiinie de voorhoede in
staat ook iets te doen. Was de linkerwing
■minder in vorm, de middenvoor en de rechter-
wing deden groote dingen verwachten. Jam
mer, dat door overhaasting eenige kansjes
verknoeid werden. Daar krijgt van Kessel het
leeren ding. Hij handhaaft zijn reputatie, na
eenige seconden is hij aan de overzijde, een
pracht-schot besluit zijn rush en Bloemen
daal leidt met 10. Nog eenige verwoede aan
vallen van Swift, en nog verwoeder kreten
van „hop Swift", dan is het half-time.
Na 't begin is Swift weder sterker. Uit
een mooien corner weten zij te doelpunten.
Dan is 't uit met de machinisten. Bloemen
daal wordt 'angzaam maar zeker meester van
het terrein.
Na ongeveer een kwartier na rust krijgt
Bloemendaal een vrijen schop te nemen. Kool
hoven plaatst zich achter den bal. Er schijnt
heel wat kracht in die blauwe kousen te
schuilen, ten minste, te oordeelen naar den
pil, die volgde.
Enfin, riit het enthousiasme van het publiek
blijkt maar al te duidelijk, dat de bal „zat":
21 stond het. Allengs verstomde het „hop
Swift" geroep. Vijf minuten later krptv; de
middenvoor den bal voor het doel vrij, en dat
wil zeggen „goal"; 31 stond het. Swift is
ontmoedigd. Ze bepalen zich tot verdedigen
Een typisch moment ontstaat, ais de keeper,
een oermensch, met zijn respectabel lichaam
op den bal ligt en de kleine rechtsbinnen alle
moeite doet het bruine monster onder den
vleeschkomp van daan te werken.
Als de middenvoor nog een bal in het doel
geloopen heeft, en de stand alzoo 41 is, fluit
de scheidsrechter tijd, en Bloemendaal boekt
haar derde overwinning op Swift.
Bij Bloemendaal muntten de voorba.ek, de
half-baeklinie, de middenvoor en rechtsbinnen
uit, bij Swift de linkshalfback, de linksbuiten
en de rechtsbuiten.
Vriend „Thialf" heeft een korten, maar
door
G. Th. BOTMAN.
37. Maar.... nóg een ruk, en boemdi jé!
Daar komt het heele deksel mee!
Het zware ding vliegt met geweld
Dwars door de ramen van Van Pelt.
Waar alles wat het oog bevalt
Met smaak en zwier is uitgestald
Ach, pullen, vazen, grof en fijn.
De heele boel gaat kort en klein!
De arme Kroon wordt voor dit feit
Door drie agenten weggeleid;
De inspecteur begon te razen,
Heer Kroon moest dokken voor de vazen.
Voor het vernielde vensterglas,
En wat er meer gebroken was;
En daarbij kreeg hij, wat een strop,
Ook nog een boete van t>en pop!
De inspecteur vindt, dat die kuren
Van Jim niet langer mogen duren,
Dus neemt de man een kloek besluit
En roept: ,,'t Is voor den drommel uit!"
Hij belt zijn dienders bij elkaar
En als met dleze heldenschaar
Een groote auto is bevracht.
Begint een woeste apen jacht!
90. Terwijl is onze Jantje Klad
Nog steeds aan 't hollen door de stad;
Ach, hoe de man van kleur verschiet
Als hij de auto naad'ren ziet!
Terwijl hij al zijn kracht vergaart.
Verdubbelt hij terstond zijn vaart;
De arme drommel denkt misschien:
„Ze hebben het op mij voorzien!"
hevigen strijd gestreden met King Soccer,
waarin laatstgenoemde een zware nederlaag
leed. Wij gelooven, dat er slechts weinige
sportliefhebbers zijn, die veel medelijden met
Koning Voetbal hadden, integendeel, de
schaatsensport is zóó geliefd en echt Neder-
landsch, dat ieder de binnenkomst van den
wintervorst met vreugde begroet heeft. En dat
de Bloemendaalsche voetbaljeugd zich uitne
mend op het ijs vermaakt heeft, en dat er
diverse prima rijders onder zijn, hebben we
op de ijsbanen met vreugde kunnen constatee-
ren. Alle gedachten aan voetbal waren ver
bannen, met volle teugen werd genoten van
de vele geneugten, welke de schaatssport
biedt, vooral onder de ideale weersomstandig
heden zooals 1.1. Zondag ons bracht.
Een dergelijke afwisseling in de sportge
noegens kan niet genoeg op prijs gesteld
worden. Bij de voetbalsport zijn tegenover het
groote aantal toeschouwers weinig deelnemers,
bij de ijssport is dit juist omgekeerd; weinig-
toeschouwers veel deelnemers.
Op 't oogenblik, dat wij dit overzicht schrij-
heeft de dooi haar intrede gedaan. Hel heeft
er veel van, dat er met de Kerstdagen weer
gevoetbald zal worden. Is dit werkelijk moge
lijk, dan ontvangt Bloemendaal op Zondag, 24
December voor de tweede der K.N.V.B. heker
competitie de Amsterdamsche derde klasse
Watergraafsmeer.
Deze vereeniging is een oude bekende van
Bloemendaal, al moeten we tot het seizoen
3 922/23 teruggaan om haar in onze geschiede
nis terug te vinden.
Bloemendaal was toen nog derde klasser en
won op 15 October 1922 op haar terrein aan
den Brederodeweg met 60 van de Amster
dammers.
De uitwedstrijd, 11 Febr. 1923 in Amster
dam gespeeld ™>as het slot van de competitie.
Bloemendaal id no. één, V.S.V. met een
punt minder 2. V.S.V. speelde dien dag
dag, eveneens m Amsterdam haar laatsten
wedstrijd tegen E.D.W., een der zwakke zus
jes. Bloemendaal moest dus winnen, om kam
pioen te worden, omdat aangenomen v.-erd, dat
V.S.V. weinig moeite met E.D.W. zou hebben.
Dé velden lagen vlak bij elkaar.
Reeds in het begin werd Bloemendaal een
penalty toegewezen, die echter (door P. Par
son) niet benut werd. Niet lang daarop kende
de scheidsrechter een dubieus doelpunt aan
Watergraafsmeer toe. Tot eenige minuten
over tijd bleef de stand 10 in het voordeel
der gastheeren, toen werd ons weer een
strafschop toegewezen. Thans deed Parson
beter en scoorde den gelijkmaker.
Intusschen was het een heen en weer gaan
van „Bloemendaal" en „V.S.V."-koeriers van
en naar de heide terreinen.
Echter, wat niemand verwacht had ge
beurde; V.S.V verloor met 53 van E.D.W.
Zoo werd Bloemendaal kampioen en promo
veerde tevens naar de 2e klasse, waarin wé
dus al 10 jaar verblijf houden.
Bloemendaal doet goed, de tegenpartij niet
te onderschatten, vooral in hekercompetities
komen de meest onwaarschijnlijke uitslagen
voor. Daarbij komt, dat het reglement op de
bekerwedstrijden bepaalt, dat bij gelijk spel de
bezoekende club in de volgende ronde komt.
De witten dienen dus op hun tellen te pas
sen. Ook al omdat de eerste klasser de derde
ronde meeloten, en een ontmoeting tegen zulk
een tegenstander altijd een pikant tintje heeft.
Wij herinneren in dit verband aan de beker
wedstrijden tegen Sparta in Rotterdam en
D.F.C. in Dordrecht, waarin Bloemendaal zich,
zonder het tot een overwinning te brengen,
toch zoo dapper weerde.
ONTVANGEN BOEKEN.
Hans Otto Henel. KELLNERIN
MOLLY. Uitg. Drukkerij „De
Arbeiderspers". Ing. f 2.10.
Geb. f 2.75.
Een van de bekende uitspraken van Vondel
was: „En wat mij op 's herten grond leyt, dat
welt me naar de keel". Als wij aan deze uit
spraak denken, zullen wij het boek beter begrij
pen. Het boek behandelt de geschiedenis van
een meisje, dat door een kleinsteedsch „roddel-
proces" (het speelt in Duitschland) in handen
van de politie en vervolgens van „De Voorzorg"
valt. Langzamerhand gebroken door de geeste
lijke mishandeling, lukt het haar niet meer een
basis te vinden om weder in de maatschappij
terug te keeren. Een aangrijpende geschiedenis,
inderdaad, doch ook, een geschiedenis waartegen
bedenkingen geopperd moeten worden. Zeker,
dergelijke feiten mogen niet verzwegen worden,
doch wij missen een opvoedend element in dit
beek. Het is reportage, maar verdér gaat het
niet. Nu kan reportage goed zijn, zeer goed
zelfs, zooals in dit boek, maar als „boek" wen-
schen wij iets anders. Maarten Holland zorgde
voor één uitstekende vertaling in het Neder-
landsch, terwjjl de typografische verzorging
af is.
George S. Schuyler. EB ZIJN NOG
SLAVEN. N.V. Het Nederland-
sche Boekhuis, Tilburg-,
Na Batouale, een boek van den neger-schrij
ver Rene Maran, dat de onderdrukking van de
negers door een Europeaan behandelde, „Er zijn
nog slaven", wat de onderdrukking van de
negers door hun rasgenooten behandelt. Een
felle aanklacht, des te feller, wanneer men be
denkt, óat deze negers ondedrukt worden in de
Negerrepubliek Liberia, destijds gesticht om de
negerslaven, voornamelijk uit Amerika weder
een eigen land te geven, een streven, dat wel
allerjammerlijkst beloond is. Het is goed, dat
dat boek verschenen is, omdat het een zending
te vervullen heeft, een zending, die allereerst tot
taak heeft, iedereen wakker te schudden en
ieder het feit „Er zijn nog slaven" in te pren
ten. Een tweede taak neemt het boek onwille
keurig op zich, n.l. een kolonisseerende mogend
heid de gevaren onder het oog te brengen van
Zelfbestuur te verleenen aan volken, öie on
danks een vernis van beschaving, bun oorspron
kelijke zucht tot verkwisting en terrorisseering
niet af hebben kunnen leeren. Jean E. Marre
vertaalde dit indrukwekkende boek. Het Neder-
landsche Boekhuis verzorgde d-e uitgave op
hare bekende wijze. O.i. doen echt-rr de foto's
aan de strekking van het boek geen goed. Zij
zijn zeker mooi, doch zij hebben niet die docu
mentaire waarde, die wenschelijk geweest
zoude zijn.
Paul Brann's Marionetten-Theater Münche-
ner-Ktinstler La sérva Padrona en Das Mad-
chen von Elizonde.
Als wij naar Amsterdam gaan en onze weg
voert via den Dam, dan blijven wij in den regel
even kijken naar de „Oud Hollandsche Pop
penkast".
Als wij heel weinig tijd hebben, dan kijken
wij toch altijd nog een paar maai om,, naar dit
typisch Amsterdamsche tafereeltje. Wij zijn
niet de eenigen die dat doen, er zijn er meer en
overigens bewijst de belangstelling, welke er
altijd voor betoond wordt, dat de poppenkast
zich nog altijd in een groote belangstelling
mag' verheugen.
Zoo kwamen wij dan Zaterdag in het Jeugd
huis en zagen daar de geperfectionneerde
poppenkast, een poppenkast, waar de medewer
kenden bezield worden, bewegen als echte
menschen, waar wij de poppen zien dansen en
hooren zingen, kortom waar een opera in mi
niatuur werd opgevoerd.
De voorstelling zelf stond op een hoog peil, wij
hebben ervan genoten, niet alleen van het
poppenspel, doch ook van de zang en van de
muzikale begeleiding. Voor ons vormde het
hoogte punt, de scene uit „Das Madehen ven
Elizonde", waar Vertigo langzamerhand dron
ken wordt, valt, en probeert op te staan. Dit
was meesterlijk Elke beweging, het uitsteken
van een hand, het hoofdschudden, het stun
telige Ioopen, het was af. En dit alles werd
bereikt door enkele draadjes, saamgebonden
aan een stukje. Volmaakt was ook het samen
spel, alles klopte precies. Wij voelden de groote
eenheid, die in deze troep moet heerschen.
Het publiek, dat jammer genoeg, niet over-
talrijk was opgekomen betoonde zich dankbaar
voir bet genotene.
Over het idee /marionet" neg het volgende.
Wij konden ons van vergelijkingen maken niet
onthouden en onwillekeurig drong deze verge
lijking zich op. Als Paul Brann, naast deze
echte oude marionettenspelen ook eens iets
anders bracht. Iets in den geest van „Der
grüne Tisch" van Kurt Jooss. In zekeren zin,
maakt Kuit Jooss van zijn mensehen mario
netten en wij gelooven, dat Paul Brann van
een dergelijk ballet een grootsch aangrijpend
geheel zou kunnen maken. Wij hadden het ge
noegen met Paul Brann kennis te maken en
bleek deze niet geheel ongevoelig, tegenover
nieuwe invloeden te staan, misschien voelt hij
er iets voor om stukken met een zuiver cho
reografisch karakter te gaan spelen. O.i. zou
het er slechts bij winnen. Een ensemble als
dat van Paul Brann, dat ons het hoogst be
reikbare op dit gebied brengt zou ook op dit
gebied slechts successen kunnen boeken.
Toen wij weggingen was het tooneel al
haast afgebroken. De marionetten hingen als
doode poppen aan een spijker.. Ook Vertigo,
ook Zerbine hingen daar, dood en slap en net
als in Amsterdam, wij hebben nog eens naar
ze omgekeken.
STADSSCHOUWBURG.
TOUKNEE LEOPOLD JESSNEK.
NINA.
Het gaat met het schouwburgbezoek in Haar
lem de laatste tijden wel teer droevig.
Een première voor Nederland van een uitste
kend blijspel, opgevoerd door een eerste rangs
ensemble, welke een uitverkochte zaal verdiende,
kon slechts een vijftigtal menschen er toe bren
gen deze 'avond van hoogstaand! tooneelspel bij
te wonen. En de veronderstelling, dat de slechte
opkomst der Haarlemmers te wijten was, aan de
concurrentie van Joséphme Baker, die denzelfden
avond Haarlem bezocht, bleek nu ook onjuist te
zijn, daar ook hier de leegte zorgwekkend was.
En zou men in dit alles slechts een in dese
tijden begrijpelijke nationale strooming kunnen
ontdekken, dan was er een reden tot vteugde,
doch cok over het bezoek aan de voorstellingen
van onze Nederlandsche gezelschappen klagen de
schouwburgdirecteuren steen en been.
Ik heb een groote bewondering gehad voor de
wijze, waarop Jessner's gezelschap, voor een ga
pende afgrond als deze ledige schouwburgzaal,
de première van Bruno Frank's blijspel heeft
gegeven.
Dit blijspel, dat als motief het nog steeds
actueele onderwerp heeft van de vrouw, die te
kiezen heeft tusschen haar man en haar beroep,
plaatst ons in het milieu van de filmdiva Nina
Gallas, die rusteloos voortgejaagd door haar
vereerders en haar managers, verlangen naar
eenzaamheid en rust, aan den anderen kant
door haar verlangen naar roem niet met rust
wordt gelaten. Een bezoek van haar echtgenoot
dr. Stefan Breuer. het slachtoffer van haar be
roemdheid, leidt tot een gesptek tusschen beiden,
waarin blijkt, dat hun huwelijk ernstig gevaar
loopt. Nina besluit haar loopbaan te beeindigen,
en daar zij een „doublé" heeft, een haar gelij
kend volksmeisje, Trude Mielitz, biedt zij deze
haar carrière en haar naam aan. Zij zal in de
vergetelheid als Frau Breuer in München gaan
wonen, haar filmdroomen vergeten en slechts de
werkelijkheid van het leven als haar bestem
ming gaan beschouwen.
Lydia Busch, een ten onzent niet wlslbekende
actrice, die de dubbelrol Nina-Trude speelde,
heeft ons in beide rollen een supérieure vertol
king gegeven van twee totaal verschillende tyiSen.
Eenerzijds de vervulde filmster, waarin echter
de liefhebbende vrouw onmiddellijk te voorschijn
kwam, zoodra haar beroep een oogenblik haar
aandacht niet vroeg. Een met een groote verfij
ning gespeelde, technisch volmaakt beheerschte,
en zeer doorvoelde creatie. Hoe verwonderlijk
knap was anderzijds de uitbeelding van de steeds
het onaangename werk van het filmberoep voor
Nina verrichtende Trude Mielitz, het volks
meisje, dat haar droom verwezenlijkt ziet, en
voor een karig Icon in de schaduw mag staan
van die groote diva, om-tenslotte als Nina de
zelfde adoratie te ondergaan als haar voorgang
ster.
Lydia Busch beheerschte den geheele voor
stelling en bracht dit blijspel op een zeer hoog
niveau, misschien wel hooger, dan waarop het
geschreven was.
Alle andere rollen in dit stuk waren ingesteld
op het spel van de hoofdpersoon, en dit was een
van de meesteriijkte dingen, die men op rekening
van Jessner zal moeten stellen. Hoe gemakkelijk
Oplossingen, bijdragen, enz. te richten aan
den Schaakredacteur, Gedempte Oude Gracht
63, Haarlem.
SCHERTSPROBLEEM No. 30.
J. Hoogeveen Haarlem
Zwart, aan zet, helpt Wit hem in twee zet-
aen mat te geven.
m Ilff
Wit: Kfl, Pf2, b7.
Zwart: Kh2, Tg8, Lg3, f 4, g4, h3.
HeJpmat-problemen noemt men die compo
sities, waarin de eene partij de andere matzet
met diens hulp. In bovenstaand probleem zet
Wi, met medewerking van Zwart, dezen mat.
Dergelijke problemen, hoewel in de wereld der
probleemcompositie als ernstige probleemstu-
die beschouwd, behooren o.i. naar hun aard
tot de sehertsproblemen. In bovenstaand pro
bleem heeft de componist er bovendien een
humoristisch nootje in gelegd, waardoor het
een puzzle is geworden van de echte soort.
Voor onze oplossers is dit een mooi Kerst-
nootje om te kraken!
PROBLEEM No. 406.
P. A. Koetsheid.
'Rotterdam).
'ül
Mat in drie zetten.
Stand der stukken:
Wit: Kh7 Da2 Th5 Pe8 c5 <32 d6 e2 f3 f5 h4.
Zwart: Ke5 Th2 b6 d5 f4 d7 g6 g7.
OPLOSSING PROBLEEM No. 403.
D r. H. v. G o 11 s c h a 11,
1862—1933).
Stand der stukken:
Wit: Kc8 Ta5 Lal Pc3 Pe7 a3 c8 d2 f4 g6.
Zwart: Kd4 Dbl Tg3 Le4 Lh6 Pb2 c4 c7 d3
f5 g7.
1. Kc8b8 (dreigt 2. Pe7xf5f, Le4Xf5; 3.
Ta5—d5 mat), Pb2 onv. f; 2. Pec3b5ff,
KÖ4c5; 3. Lal—d4 mat.
1Tg3g5; 2. Ta5e5, enz.
1Dbl—hl; 2. Lalxb2, enz.
De Koning begeeft zich wonderlijk in schaak
gevaar.
Goede oplossing ontvangen van: H. W. van
Dort. te Haarlem.
CORRESPONDENTIE.
Aerdenhout. P. J. K.
1. Kc8d8 faalt na 1Lh6g5!,
waardoor Lg5 X e7-j- dreigt, terwijl de dreiging
Pe7Xföt is opgeheven.
was het. de figuren van den regisseur Paul
Hyrkan en de secretaresse Evan Weiniger ko
mischer aan te zetten, waardoor ze meer naar
voren gekomen waren, doch absoluut öe sfeer
van het verfijnde blijspel verstoord hadden.
Frits Melchior als ar. Biteuer speelde dezen rol
met groote reserve, doen met vollen nadruk op
zijn groote liefde voor zijn vrouw. De scènes
tusschen deze beiden behooren tot oe sterkste
oogenblikken van dezen avond.
Doch ook de kleine rollen waren in uitste
kende handen, zoodat het geheel een zeer gave
voorstelling werd, die ons vijftig in de zaal tot
een zoo groot enthousiasme bracht, dat het doek
na afloop zeer vele malen weder vaneen moest.
Mogen zij, die van goed toneel houden, en dat
zijn er in onze stad gelukkig nog velen, de na
men Jessner en Nina, in gedachten houden. Zij
zullen van deze voorstelling niets' dan vreugde
beleven. J. H.
JANSSCHOUWBURG.
In verband met het komende Kerstfeest
heeft de Directie van de Jansschouwburg
weer gezorgd voor een aantal vroolijke stukken.
Mevr. Esther de Boervan Rijk in haar
stuk „Opoe" is zooals bekend een vroolijk
stuk.
Het Schouwtooneel brengt Maandag het
Blijspel, dat U zeker een heelen avond zal
amuseeren „Spreek met Robbie en het komt
in orde".
De oude bekende klucht „De big van het
168ste" spreekt voor zich zelf al reeds vol
doende.
Wij zijn ervan overtuigd, dat een tocht naar
de Jansschouwburg U een genoeglijke avond
zal bezorgen.
Voor verdere mededeelingen verwijzen wij
naar de advertentie in dit iblad.
