ünteekenbiljet.
Weer wat Nieuws op Filmgebied.
Vogelverzorging ook een
arbeidsgebied der vrouw.
Het Olympische
Openlucht-
Theater.
■vat $?r+W'-y?x.yr.rr~?:- :x&.-
"""Mn":
S
Onze gevederde huisgenooten.
Hansje is ziek. Vogelmoeder
moet voer koken. Vogelkooi in de
kinderkamer.
Op zekeren dag heeft Vader hem meegebracht.
Een zoeten, dooiergelen kanarievogel in een
blinkende koperen kooi. „Hier, Moeke, heb je
een nieuw kind, ter verzorging", heeft hij verge
noegd gezegd. „Ik heb het zoo graag wanneer
het diertje fluit. En het zakje voeder heb ik
meteen meegebracht. De vogelhandelaar heeft
tevens gezegd, dat het beestje ook nog een bad-
kuipje moet hebben en altijd frisch zand. Nou,
de verzorging zal jij wel overnemen, jij zal dat
allemaal wel goed doen."
Met lustig gekwetter is de kleine gevederde
gast huisgenoot geworden, en uit een moeder
met 3 kinderen is nu ook een vogelmoeder ge
worden. Want alles wat verzorgd moet worden is
moeders werk en niemand kan dat zoo goed als een
zorgende vrouwenhand.
Vogel verzorging is iets, dat begrepen moet
worden. Het volstaat niet, regelmatig voeder en
water te geven, het zand rein te houden en het
water van de vogelfontein op goede temperatuur
te houden, een vogeltje moet ook uit het oogpunt
van bestendige gezondheid een voorwerp van
zorgen blijven.
En op zekeren morgen komt kleine Peter zeggen
„Moeke, ons Hansje ziet er vandaag uit als een
gele bal pluimen en piepen doet hij ook niet.
Hij slaapt nog altijd, ^ïoewel de zon reeds zoo
lang schijnt!" Hansje is ziek. Hij heeft buikloop,
zijn kleine vogelhartje klopt snel, de borst gaat
op en neer als in koorts. Er moet dadelijk iets
gebeuren. Eerst wordt het voer veranderd, in
plaats van oliehoudende zaden geeft men meelrijk
voer. Het drinkschaaltje wordt gevuld met licht
gesuikerde camillethee. De kooi wordt zoo ge
plaatst, dat zij goed warm staat en voor eiken
luchttocht behoed wordt.
Het zand vervangt men door een vel wit vloei
papier, dat men dikwijls ververscht. Reeds na
enkele dagen is het diertje door deze behandeling
weer gezond en kan men weer tot normale voeding
overgaan.
Elke vogelmoeder is terecht bang voor het
„ruien". De vogel'geeft daarbij heelemaal geen
indruk ziek te zijn. Hij eet, trippelt lustig heen
en weer in de kooi, zingen doet hij niet. Maar de
veertjes vallen uit. De kale deelen en plaatsen
dekken zich ook niet met nieuwe pluimen, wan
neer men nu het dier niet verzorgt. Ook hier is het
raadzaam het voer te veranderen, men geeft de
vogel veel vogelmuur, dat bevat kiezelzuur.
Daarenboven moet de kooi nauwkeurig onderzocht
worden of er geen ongedierte is. Het gebeurt
dikwijls, dat een kleine geveerderde huisgenoot
aan zieke pootjes lijdt. De klauwen zijn ontstoken,
of te wel vormen zich hoorn en schilfers. Men
baadt de pootjes in warme zeeploog of kamillen-
thee en strijkt ze dan met een soort van zalf, een
vetcrême in. Te lange nagels moeten worden af
geknipt.
Er zijn vogeltjes, die heel schuw zijn en dikwijls
aanvallen van kramp krijgen, wanneer zij maar
even schrikken. Een paar druppeltjes valariaan in
het drinkwater genezen ze van deze kwaal. Voor
groente en fruit is iedere vogel dankbaar. Een
stukje appel, een blad sla of een reepje banaan
wordt altijd graag gegeten en houdt bovendien
het bloed zuiver.
Een vogelkooi in de kinderkamer is om op
voedende redenen steeds aan te bevelen. Wanneer
de kinderkamer de Rooi bevat, raken de kinderen
er van jongs af aan gewend voor een dier te zorgen
en groeit daarmede hun verantwoordelijksheids-
gevoel. De kleine plichten, die met de vogelver
zorging samengaan, mogen geenszins als een spel
beschouwd worden.
Moeders zorgzame hand moet boven dit alles
zweven, want elk diertje is een schepsel Gods,
voor wiens wel en wee men verantwoordelijk is.
De Olympische stad.
Een tweetal opnamen van de Olympische
stad, waar de athleten van de verschil
lende landen thans beginnen zich te
vestigen.
BovenDe in de stad aanwezige Finsche
badgelegenheid. Voor de deur Duitsche
en Finsche sportleiders in gesprek.
Onder: Omgeven door prachtig groen,
liggen de eenvoudige stijlvolle woningen
van de deelnemers.
Burgerlijke Stand.
Geboren: S. H. van Daamen—Goedhart
(z.). P. L. ElderingPeltenburg; B. RoosDöns-
zelman (d.). Jkvr. M. A. van SonTeixeira de
Mattos (d.). J. NieuwenhuisDibbetz (z.).
Ondertrouwd: Th. N. Hilliard en H. J.
C. Rieder. J. G. Kleist en E. Lindeman.
Getrouwd: J. A. van den Akker en H. H.
Reipka.
Overleden: J. Klepman, oud 59 jaar.
S. W. van TaackTrakranen, oud 74 jaar, echt-
gen. van F. Teding van Berkhout.
Personalia.
blGisteren is gepromoveerd als doctor in de
Wis- en Natuurkunde aan de Universiteit van
Giessen bij Frankfurt (cum laude) de heer W.
K. Hirschfeld Jr., Corpellaan Bloemendaal, op
een dissertatie getiteld „Die Vererlung der Haar-
farben bei leunden".
De heer Hirschfeld studeerde te Amsterdam
in de biologie en hij heeft reeds bekendheid ge
kregen in wetenschappelijke kringen doordat hij
als student reeds eenige jaren bestuurslid van de
Ned. Eugenetische Vereeniging was. Hij kweekt
veel kruisingen op zijn plantentuin te Bloemen
daal en heeft een groote kennel honden en katten.
Botsing tusschen wielrijders
op den Zeeweg.
blWoensdagavond, tegen half 8 had op
het rijwielpad van den Zeeweg een aanrijding
plaats tusschen twee elkaar tegemoet rijdende
wielrijders, waarvan de één, de 16-jarige slagers
knecht uit Haarlem, H. N. niet op het verkeer
lette. De andere wielrijder, de 31-jarige C. d. B„
eveneens uit Haarlem, viel en bekwam een paar
ontvellingen en een bloedneus. Zijn fiets werd
vrij ernstig beschadigd. De slagersknecht kwam
er goed af en zijn fiets eveneens.
Vermiste jongen terecht.
bl- Een strandagent trof Woensdagmorgen
omstreeks kwart over 11 uur op het vrije strand
een jongen aan, wiens signalement overeen kwam
met dat van een jongen, uit Haarlem-Noord, die
j.l. Maandag de ouderlijke woning was ontvlucht
en wiens opsporing door de ouders, via de politie
was verzocht. Na overbrenging naar den politie
post bleek, dat het inderdaad de vermiste jongen,
n.l. de 17-jarige W. H. Z. was. Hij is naar het
bureau van politie te Overveen gebracht en daar
later door den vader afgehaald.
Ondergeteekende wenscht zich te abonneeren op ,,HET BLOE-
MENDAALSCH WEEKBLAD".
Naam:
Adres:
S.v.p. bezorgen aan ons kantoor Korte Kleverlaan 66
Het groote open
luchttheater op het
Berlijnsche Rijks-
sportveld, waar in
aansluiting op de
Olympische spelen
feestspelen zullen
worden opgevoerd,
is thans ingewijd
met een opvoering
van het Oratorium
van Handel:
„Herakles".
Onze foto geeft eén
overzicht tijdens
deze eerste opvoe
ring van het the
ater dat 20.000
zitplaatsen heeft.
Een film in drie dimensies.
Eenige tijd geleden heeft Louis Lumière, de
geestelijke vader van de film, ons zijn eerste
sterio-filmpjes getoond. Hoewel het oordeel van
de pers in het algemeen vrij matig was, mag men
wel ten volle beseffen, wat deze nouveauté be
duidt, hetgeen men hieronder kan lezen. De ge
volgen van de „audioseopie" zijn nog niet te
overzien, hetgeen men na onderstaande regels
aandachtig bestudeerd te hebben, volkomen zal
moeten toegeven.
Metro-Goldwyn-Mayer, de bekende Ameri-
kaansche film-Mij. brengt dit filmpje binnen af-
zienbaren tijd hier in ons land uit. Thans laat ik
een beschrijving van dit nieuws volgen. De cine
matografie is niet dood, zooals „men" wel eens
beweert, integendeel, steeds zoekt zij naar nieuwe
vormen.
Geweren worden afgevuurd een mooi meisje
zwaait over de hoofden van het publiek vanaf
het doek in de zaalhet publiek is opgewonden
van enthousiasme, over dit nieuwste snufje: de
film in drie dimensies!
En dit resultaat werd bereikt door een een-
v^jidin-n bril met één groen en één rood glas,
drt ieder toeschouwer ir. zijn bezit krijgt, en
waardoor het beeld vlak voor hem leeft
Hieronder volgt een korte populaire tech
nische uiteenzetting van het wonder der drie-
dimensiale film, hoe het effect wordt bereikt, en
hoe de korte film „Audioseopie" nieuwe perspec
tieven wist te openen op het gebied der film
techniek.
Het menschelijk oog vertoont zeer veel gelijkenis
met een camera. Het heeft een lens en een licht
gevoelige plaat of netvlies, waarop het omgekeerde
beeld van dat, wat men waarneemt, ontstaat. Dat
het beeld wordt omgekeerd is voor onze studie
niet belangrijk, wij kunnen dit dan ook gevoege
lijk voorbijgaan.
-LINKER OOG
RECHTER OOG
Op figuur 1 kijken een paar menschenoogen
naar een blok hout.
Een onderzoek zal u doen ervaren, dat het
rechter oog meer van den eenen kant van het
blok ziet en het linkeroog meer van den anderen
kant. Wat het linker- en wat het rechteroog ziet,
ziet u op figuur 2. Deze beide verschillende in
drukken der oogen worden door de hersenen ont
vangen en tot één enkelen indruk vereenigd. Het
opmerkelijke is hierbij, dat hierdoor niet een vlak
beeld ontstaat, doch een beeld, waaraan het
element der diepte is toegevoegd de derde
dimensie bij die van breedte en hoogte.
Thans zien wij in plaats van de beide menschen-
oogen van figuur 1 twee camera's een camera
voor het linkeroog en een voor het rechteroog
en photografeeren het blokhout met beide oogen.
Het beeld, dat thans ontstaat, ziet er precies uit
als figuur 2. Nu brengen wij het beeld van het
r[IEN DOOR
LINKER OOG
GEZIEN DOOK
HET RECHTEROOG
linkeroog roodgekleurd op een filmstrook, dat
van het rechteroog in groene kleur en drukken
beide filmstrooken over elkaar af, zooals u uit
figuur 3 kunt zien.
Wij bekijken de aldus samengestelde film
strook nu eens niet gewoon, maar door een bril,
die een rood gelatine-filter voor het rechteroog
en een groen gelatine-filter voor het linkeroog
heeft.
Het rechteroog, dat door den rooden filter
ziet, kan het roodgekleurde beeld van het linker
oog niet zien de filter maakt het onzichtbaar,
daar deze dezelfde kleur heeft. Maar het rechter
oog ziet het groene beeld van het rechteroog
precies hetzelfde, als toen 't naar 't werkelijke
blok hout op figuur 1 keek.
GROENE
INKT
R00DE
INKT
Hetzelfde geldt voor het linkeroog, dat door
den groenen gelatine-filter kijkt en het groene
beeld van het rechteroog niet kan zien, aangezien
filter en beeld dezelfde kleur hebben. Maar het
linkeroog ziet het roode beeld van het linkeroog
hetzelfde beeld, als toen het naar het werke
lijke blok hout op figuur 1 keek.
Het resultaat is hetzelfde, als wanneer men
op het werkelijke blok hout kijkt een in de
hersenen ontstaan beeld, dat de derde dimensie
heeft alleen, dit drie-dimensiale beeld is op
kunstmatige wijze geschapen.
Hoe dit werd bereikt? Wel bij de opnamen
van „Audioseopie" werden twee filmcamera's
gelijktijdig gebruikt, wier lensen op zoodanigen
afstand van elkaar waren aangebracht, dat deze
overeenkwam met den afstand der oogen van
elkaar. Van de gephotographeerde scène bestaan
dus twee negatieven. Een daarvan is het beeld
van het linkeroog, het andere dat van het rechter
oog. De beide negatieven worden afgedrukt op
één filmpositief, het eene met groene inkt, het
andere met roode inkt. Wanneer nu dit film-
positief in de bioscoop op de gewone manier op
het doek wordt geprojecteerd, en het publiek
het door den rood-groenen bril bekijkt, heeft
ieder toeschouwer den indruk een drie-demen
sionale film te zien.
Met deze techniek worden bewonderenswaardige
resultaten bereikt. Het blok hout, waarvan hier
sprake is, kan (oogenschijnlijk) van het doek
steeds verder naar voren worden geschoven, tot
ongeveer een meter van den toeschouwer af,
hoewel hij misschien wel 60 meter van het doek
verwijderd zit (figuur 4) en op zulk een wijze, dat
men zelfs geneigd is achteruit te schuiven
Een woord van hulde aan de Metro, die ons
met dit experiment liet kennis maken.
U dacht Immers, dat u nog best
vóór dia andere auto het kruispunt
kon passeerenl Maar langs
den weg moet u dat niet „den
kan", u moet 't zekér weten)
