GEEN SPRONG IN HET DUISTER
Koninginnedag
„Het Bloemendaalsch Weekblad"!
SCHOOLBOEKEN
De Twentsche Bank N.V. - Bloemendaal
ALLE BANKZAKEN
Zondagmorgen
30e Jaargang - No. 14
28 Augustus 1936
Oplaag 5000 Ex,
Algemeen Weekblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout,
Bentveld, Vogelenzang, Heemstede, Haarlem en Santpoort-Station
ADVERTENTIEN
ABONNEMENTEN
TOEGANG VRIJ
0°k
RECHT OP HET DOEL AF,
VAST IN HET ZADEL, DE LEIDSELS
MET IJZEREN VUIST OMKLEMD:
Voor Bloemendaal en Omstreken:
Firma A. VERNOUT
'T KAASWINKELTJE
HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD
Advertentiënper regel l 0.15.
KRUIDNOTEN, kleine advertenties, 4 regels f 0.35,
bij vooruitbetaling. Elke regel meer f 0.10
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
Bureau voor Redactie en Administratie en Advertentiën:
KORTE KLEVERLAAN 66, BLOEMENDAAL
Telefoon 23453 Postgiro No. 191387
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling fl.per halfjaar
Abonnementen kunnen steeds ingaan, maar zijn ver
bindend voor bet loopende halfjaar.
Losse nummersf 0.05.
Bloemendaalscheweg 147 - Telefoon 23270
Goedkoope Marken voor reisdoeleinden. - Assuranties. - SafeTloketten vanaf f 5.per jaar.
31 Aug. 1936 - te Bloemendaal
zal ook dit jaar uitmunten
door gepaste Feestvreugde
Groote Kermis, alles aanwezig.
O
BLOEMENDAAL \r\
TELEF 232ÖO,
\Q ISLVNEN) tó,
MET LEKKERE PALING
DE OPWEKKING VAN DEN
JONGELING.
En Hij ging toe en raakte de baar aan-,
(de dragers nu stonden stil), en Hij
zeide: JongelingIk zeg u, sta op!"
Lucas 7 vs. 14.
De aanschouwing van een begrafenisstoet stemt
ons somber. Wanneer het een afgeleefd mensch
betreft, voelen wij de tragiek van den dood minder
ernstig. Wij weten, dat de oude eikenboom eenmaal
zal worden geveld. Daar is geen ontkomen aan.
Maar als het een jong mensch betreft, dien ge
grepen en meegesleurd wordt door die ontzag
wekkende macht van den dood, dan staan wij
een wijle verbijsterd door de schrijnende tragiek
van dit gebeuren.
Er is geen hardere zaak, dan dat ouders zich
een geliefd kind afgenomen zien. Veel kan je in
dit gecompliceerde leven overkomen, wat je
neerdrukt, waarover je tobt. Wanneer je b.v.
met al je wroeten en wurmen een voorheen zoo
bloeiende zaak naar den kelder ziet gaan; of je
geraakt zonder werk, terwijl alles binnen in je
schreeuwt naar arbeid en zelfstandig onderhoud;
ofnoem maar oper is zóóveel gebroken
heid in het leven, dat al het papier in de wereld
tekort zou schieten om dit op te schrijven
Maar God heeft in Zijn groote wijsheid aan
den mensch een goede dosis veerkracht geschon
ken, waardoor hij in staat is, niet om deze ge
brokenheid op te heffen, maar om er met beide
vuisten tegen te vechten en zoodoende er boven
uit te komen. We laten ons niet zoo gemakkelijk
in een donker schuilhoekje van het leven weg
stoppen, terwijl het licht en de levensblijheid als
een onvergankelijke rijkdom onze zielen vervult
met een altoos durend verlangen er naar.
Dit is het wonderlijke van al wat leeftdat het
zich aan dat leven vastklemt en van dat leven
wil maken wat er van te maken is. Daarom kan
's levens gebrokenheid ons wel voor een tijd
neerslaan en ons hart vervullen met bange zorg,
maar nooit raken wij er zóó diep onder, dat wij
het hoofd niet meer kunnen oprichten.
De geweldige energieën, die het leven onuit
puttelijk bevoeden en verrijken, schermen ons
voor totale inzinking en blijvende moedeloosheid.
Maar de dood, als groote verbreker van bloeiend
levensgeluk, is ook de groote vijand der geestelijke
krachten, waarmede de mensch gewapend is. Hij
kan soms zoo diep in het leven ingrijpen, zóó
grondig alle levensenergie rooven, door iets
dierbaars van ons weg te nemen, dat het lijkt
als had die dood ons zelf aangeraakt.
Achteruitgang in zaken kan door maatschappe
lijke invloeden tot staan worden gebracht, een
zieke kan weer genezen en voor den werklooze
gloort nog altijd de hoop op het herkrijgen van
arbeid. Er ia niets of bijna niets, dat als zoodanig
„MAIS0N IV0NNE".
Speciaalzaak in Verlichtings-Artikelen. Het
betere genre. Aparte Modellen. Lage prijzen.
Eigen Ateliers. Ook overtrekken wij uw kap.
Gierstraat 38, Haarlem, Telefoon 10925
volstrekt hopeloos is; aan elk geval, hoe funest
en somber ook, zit nog een kantje, waaruit hoop
te putten valt.
En het zijn vooral de snel wisselende factoren,
waaraan onze moderne tijd zoo rijk is, die soms
plotseling en ongedacht het leven van enkeling of
groep uit het somber duister opheffen tot lich
tenden hoogte.
Ook de maatschappelijk ontspoorde behoeft
niet te wanhopen, waar er zoo veel nuttige in
stellingen zijn om hem weer op de rails van het
leven terug te plaatsen. Zelfs voor geesteskranken
bestaat altijd de kans, hoe ldein soms ook, dat
zij door de hoogere wetenschap weer tot het nor
male leven terugkeeren.
Maar achter den dood staat in dit leven geen
engel der hoop. Daarom is hij zoo wreed en tegen
natuurlijk. Tegenover de majesteit van den dood
zwijgt alles stil en er valt ook niets meer te zeggen,
omdat men voor een voldongen feit staat. Woorden
van troost stuiten af op de matelooze droefheid
van lien die achterblijven en die met zooveel
teere banden waren verbonden aan den gestor
vene. Er is iets gebroken in onze ziel, wat niet
meer te helen valt.
Ock in het huis der weduwe uit de stad Naïn,
die Lukas ons beschrijft, was de doodsengel
binnengetreden. Haar man had hij reeds weg
genomen. Maar alsof dit nog niet. genoeg waij
haas kimt,' juin opgewassen tblj*oifgclifi>,i
met een leven vol schoone beloften vóór zich;
eischte hij ook opDenk het u in, met hoeveel
liefde zij dit eenige kind zal hebben opgevoed!
Na het sterven van haar man had zij elke schrede
van dit kind angstvallig bewaakt, hem met
duizend zorgen omgeven, hem met haar sterke
moederliefde omringd als door een muur, om
elk gevaar ver van hem te houden. Het vader-
loozè kind had zij dubbele liefde geschonken.
Dat kind was haar wereld, hij was de lucht door
welke zij ademde en leefde, het kostbaar kleinood
waarin zij zag de herleving van haar gestorven
echtgenoot met zijn deugden en gebreaen.
Dat kind was een onderdeel van haar eigen
leven en zonder hem zou dit leven doel- en waarde
loos zijn. In haar liefde tot hem lag haar kracht,
haar moed, haar hoop voor het leven besloten.
Hoe beroofd ook, dit eenig kind was de troost
rijke balsem voor de pijnen door haar weduw
schap.
Maar ook dit kind werd ziek. O, hoe zorgvol en
met welk een weergalooze teederheid zal zij
hem hebben opgepast! Geen offer zal te groot,
geen moeite zal zij ontzien hebben om deze
krankheid tot staan te brengen. Vergeefs echter.
Het kind stierf en het zal voor haar zijn geweest
alsof met hem ook haar eigen levensvlam werd
uitgeblusclit. Hemel en aarde schenen samen te
spannen om voor haar den beker der bitterheid
te doen overloopen. Mensehelijke troost kon hier
geen uitwerking hebben en in haar verder leven
zou iedere dag het moederhart blijven bloeden
tot ook haar aardsche huis zal zijn afgebroken.
De begrafenis: de rouwdragers waren in de
-rondgegaan, de klaagvrouwen hadden den
tgestöTv euc la ngdurig- en Tuide beweend naar-
Oostersche wijze. Over de arme weduwe was
alles heen gegaan, geheel verzonken als zij was
in haar smart. Het üehaam had men zorgvuldig
zoo dient de moderne Zakenman zijn onderneming te besturen,
doch zonder doelmatige reclame is dit niet mogelijk.
V- 4
BLOEMENDAALSCHEWEG 53
(bij het Postkantoor), Telefoon 23039
Neemt proef met onze fijn
Belegen Leidsche15ct.p.pond
Boeren-Leidsche a 35ct.p.pond
Leidsche kaas zonder korst 6ct. p. ons
KONINGSTRAAT 56 (bij de tramhalte)
Scherp concurreerende prijzen in
Boter, Kaas en Eieren.
in doeken gewonden en op een baar gelegd.
Er was groote deelneming voor deze begrafenis.
Men was bewogen met het tragisch lot dezer
vrouw, die nu alles verloren had. Een groote be
grafenisstoet trok de poort der stad uit om de
laatste eer te bewijzen.
Doch hier gekomen stootte men op een anderen
stoet, .die niet minder groot was. Waarschijnlijk
is, dat dit aanleiding tot vertraging gaf, zoodat
de-menigte, die one!; Jezus was, 'gelegenheid k eeg.
tot zien. De doodsbaar in het midden der volks
menigte zei reeds genoeg, maar de arme, door
smart verteerde vrouw achter den baar, wekte
innig medelijden.
Ook Jezus zag wat hier geschied was. „En de
Heer, haar ziende, werd innerlijk met ontferming
over haar bewogen en zeide tot haarWeen niet."
(vers 13.).
Hoe Niet weenen Nu zij dit laatste dierbare
•bezit wegbracht om er voor altoos van te schei
den? Niet weenen nu die wreede dood zijn
zware hand had gelegd op het laatste pand harer
liefde waarop zij al haar hoop gevestigd hadNiet
weenen, nu haar moederhart door de harde slagen
van het leven verbrijzeld was? Vreemd 1 Hoe
kon deze Rabbi dit zeggen
Zij blikte tot Jezus op en zag een vriendelijk
gelaat waarop vóór alles milde goedheid te lezen
was.
Zij zag nog meer! Zóó groot kon haar droef
heid niet zijn, dat zij niet zou opmerken de inner
lijke bewogenheid van Jezus over haar droeven
staat. „Hij ontfermde zich over haar", zoo staat
er. D.w.z., dat Hij niet alleen met haar meevoelde,
maar ook haar wilde helpen. In ontfermen ligt
het actieve en het passieve beide besloten. Men
voelt niet alleen mede, maar tracht ook het slacht
offer te helpen door een daad.
Deze ontferming van Jezus zal de vrouw goed
hebben gedaan. Maar haar helpen, neen, dat
kon ook deze Rabbi niet! En Zijn woord: „Ween
niet" was dus eigenlijk misplaatst, daar ook deze
vriendelijke Rabbi begrijpen moest, hoe ont
zaglijk zwaar haar deze gang viel.
Zij liet het moede hoofd weer zinken en wilde
verder gaan. Haar kon immers niemand helpen!
Maar wat was dat? De Rabbi trad naderbij
tot vlak bij de dragers van den baar, waarop de
jongeling lag uitgestrekt. Hij strekte zelfs de
hand uit en raakte den baar aan om te beduiden,
dat men niet verder moest gaan. Wat wilde deze
man toch? De weduwe en de menigte met haar,
zagen met spanning toe wat er gebeuren ging.
„En Hij zeide: Jongeling, ik zeg u, sta op! En
de doode zat overeind en begon te spreken. En
Hij gaf hem aan zijne moeder" (vers 14 en 15).
Het wonder was geschied! De Levensvorst had
Zijn goddelijke macht getoond! Goddelijke ont
ferming had hier door een daad ingegrepen. De
jongeling was ontrukt aan het doodenrijk om weer
tot het volle leven terug te keeren.
O, wat zal die moeder hebben gejubeld, toen
zij haar zoon weer levend en gezond in de armen
mocht klemmen, hem weer in haar huis terug
mocht voeren, om daar, in plaats van een be
grafenismaaltijd een feest aan te richten, zooals
er nog nooit een feest in Israël was geweest!
Meer nog: dit wonder der opstanding uit den
dood aan haar zoon gewrocht, zal deze weduwe,
evenals een Maria Magdalena hebben gebracht
aan de voeten van Hem, die in eindelooze ont
ferming zich neerbuigt tot allen, die vermoeid m
belast zijn.