mmm Van Vessem Nuttige Geschenken 2 BERT G. VAN HAARLEM Film in kleuren. A. G. G. M. GIORGIS Zn. Agenda. Tooneel. Van de Leestafel. Wereldjamboree 1937. KOOPT MEN IN DE SPECIAALZAAK HAARLEM Paarlaarsteeg 1, Tel. 12842 DE SPECIAAL-ZAAK DE HUISVLIJT ST. NICOLAAS-GESCHENKEN ten Voterletter oan is een goede Sint-Tlicolaas Muziek. Bloemendaal. Aangaan Kasgeldleening. blB. en W. schrijven aan den Raad: Accountant, Belasting-Expert-Consulent (Lid N. G. v. A.) Alle Accountantswerkzaamheden. Gespecialiseerde Afdeeling Belastingzaken". Adviseerend Bedrijfseconoom. Wulverderlaan 4, Telefoon 239, Santpoort-Dorp De film, die éénmaal stom was, geluidloos, eeuwig zwijgend, tot stilte gedoemd (als niet een orkest, voor 't doek gezeten, opzettelijk zorg droeg voor illustreerende muziek), deze film zonder tong en zonder taal, kreeg op eenmaal haar stem en ver mocht te spreken, te zingen, te fluisteren en te jubelen. Maar terwijl deze geweldige verovering werd behaald, terwijl daarmee de cinematografie zulk een groote schrede voorwaarts ging, bleef zij beelden leveren in het onveranderlijke gamma van zwart en wit, de vele grijzen, de nuances, de scha keeringen, de halftinten, de gradueele verschillen, die op zichzelf uitermate rijk waren, maar ook tegelijkertijd uitermate doodsch, altijd eender en altijd grauw, nimmer kleurig, nimmer bont, nim mer tintelend, nimmer vurig rood, of smeltend blauw, nimmer warm geel, nimmer sappig groen of statig purper, nimmer diep bruin, nimmer zon nig oranje, of week rose, of gloeiend scharlaken, nimmer bleek lila, nimmer fonkelend roodbruin, maar eeuwig onveranderlijk zwart en wit en kleur loos. Wie in de studio's te gast is, wie kijken kan naar de bonte tafereelen, die daar hun tijdelijke glorie beleven, die de multicolore uniformen, overrijke vrouwenkleeden, bonte décors, den gloed der felle lampen» weerkaatsend op de schitterende juweelen ziet, de stralende robijnen, de brandende smarag den, de vreemde opalen en de hemelsblauwe saffie ren die moest het betreuren, dat van die pracht niets overblijven kon, dan haar eigen kleurlooze schaduw, de eeuwige rouw, het ziellooze black-and- white, dor en bloedeloos. De wensch is de vader der gedachte. De scenario's met hun veelal bizarre vertellin gen, hun drama's en verbeeldingen uit verre landen, gedroomde sferen, verre havensteden, tropische lagunen, praal en pronk van overal ook zij pleitten voor een weergave in kleur, voor een regen boog-film, die den rijkdom, welke het menschelijk oog weervaart ook zou gunnen aan het kunstmatige oog der camera Pogingen werden gedaan uit en na. Kapitalen werden verspild om resultaten te bereiken. In den aanvang was de kleurenfilm leelijk. Zij was rond weg valsch, zooals een gekleurde prentbriefkaart van de allergemeenste kwaliteit valsch is. De tech niek laat zich nu eenmaal niet onmiddellijk be dwingen. De kleurgevoeligste onder ons is nu een maal niet steeds een knap filmingenieur en de "er moest gezweet worden. Materiaal moest worden verknoeid, een eindeloos geduld moest worden be tracht, in stilte en rust moest worden geëxperimen teerd. Veelal leek het hopeloos. Veelal scheen het, of men nimmer een dragelijk resultaat zou weten te bereiken En thans De victorie-kreet mag hier niet worden aangeheven. De toeschouwer moet zélf zien en zélf zeggen. De 20th Century-Fox film wierp zich met energie op dit probleem en koos „Ramona" tot object. „Ramona" de roman van Helen Hunt Jackson, werd reeds eerder door dit consortium ver filmd. Men koos welbewust nogmaals ditzelfde werk, wijl men wist, höè kleurig het was. Natuurlijk kan men bij bijna elk willekeurig cenario de spelers uitdosschen in bonte pakjes, maar dit moet gemotiveerd zijn. De costumes moeten reden van bestaan hebben. En als dan de eeuwig stralend-blauwe Californische hemel zich koepelt over gouden korenvelden, verwaasd blauwe bergen, groene bosschen en scherp wit gekalkte haciendas... dan is er een gegrond motief, om heel die heerlijk heid naar waarheid weer te geven in al haar schoon heid Het moeizame werk. Twee jaren lang is men er mee in de weer geweest, om dit resultaat te bereiken. In den aanvang: mis lukking. De kleuren waren bont, maar ongevoelig hard, onnatuurlijk en zonder harmonie. Men moest voortgaan met zoeken. Nieuwe mislukking: de kleuren waren niet scherp meer maar gevoelig, bleek flets, vaag en weinig zeggend.Men moest volhouden, men moest doorbijten. Men werd er meer dan één maal moedeloos onder. Het systeem van opname (Technicolor) werd steeds ingewikkelder. De came ra werd een steeds grooter gevaarte, steeds moei lijker te bedienen. Telkens mislukten weer scènes, die dan weer moesten worden nagedraaid. Er kwam geen einde aan. Maar ook de volharding bleek einde loos. In het heerlijke San Jacinto, één dier zeldzame Dorado's, welke de Natuur geschapen heeft, blééf men filmen, al werden kapitalen verspild, al scheen het, dat de film nimmer voltooid zou worden. William Skall heet de man, die hier de leiding had, die Tegisseur en productieleider uit hun hooge waar digheden ontzette en als een Tsaar regeerde over de kleur, de tint, de schakeering, de schijnbare nietigheden van dieper rood en lichter geel, zilver wit en blauwzwart En het resultaat? Een droge atmosfeer, zonder de vochtdeeltjes, die er het verblijf voor de mensehen zou veraange namen, vergemakkelijkte het resultaat der tech- SCHOORSTEENVEGERS RIDDERSTRAAT 18A ZWART HAARLEM - TELEFOON 13310 nici. De Mesa-Grande-Ranch bood het juiste beeld. In de verte: de blauwe bergen, eindelooze welig heid rondom en een luisterrijke hemel boven dit alles En het resultaat Men zie het zélf. De „Fiestas" (de feesten, welke in den romanesken Spaanschen tijd gevierd werden in Californië en Mexico) be- tooveren den toeschouwer door hun rhytme, him voetgestamp, hun handgeklap, het geklik der castignetten, het bonzen en gonzen en rinkelen der tamboerijnen, den zilveren klank der guitaren. De maan van de papas schemert parelmoerig, de flam bouwen bieden hun rossen gloed. De Almavivas vertoonen hun laaiend rood, hun merkwaardig groen en hun karakteristiek barnsteen-geel. Alles tintelt van leven, van cadens, van felheid en snel heid en Spaanschen hartstocht. Hoe is de kleur van dit alles Wij kunnen het niet zeggen. Wij kunnen er woorden voor zoeken en ons behelpen met termen als: „Een visueel meester werk", of: „Een coloristische schoonheidsroes", maar dat is humbug tegenover het beeld zélf, dat tot iedereen zijn eigen taal spreekt. Zooals de film de hóórbare taal heeft gevonden, vindt zij thans de zichtbare. Regenboog-film! Rood en goud en purper en ultramarijn De toeschouwer oordeele zelf! echter een ongekend succes. Ruim 6000 personen namen aan dezen wedstrijd deel. De uitgave van de bouwdoos van dit model werd verzorgd door den heer Weruméus Buning, fabrikant van mo dellen en maquettes te Hengelo. De groote belang stelling, waarmede deze bouwdoos ontvangen werd, deed de U. M. „De Esch" besluiten met den heer Weruméus Buning als technisch medewerker het tijdschrift „De Modelbouwer" uit te geven, in welk tijdschrift modellen op elk gebied der tech niek worden beschreven. Het proefnummer geeft een veelbelovenden indruk; de achter in het blad opgenomen lijst van onderwerpen die in volgende nummers behandeld zullen worden, maken voor lien die met het eerste •proefnummer mochten kennis maken, de geregelde ontvangst wel aantrekkelijk. „La Femme en fleur" (De vrouw in haar bloei), van het Theatre Saint-Georges. Het is merkwaardig: Dit stuk van felle tegen stellingen klinkt in het Hollandsch, speciaal waar 't liet jonge, moderne, zakelijke meisje betreft, beter dan in het Franseh, dat uiteraard zoet vloeiender is. De Hollandsche voorstelling was in bijna elk opzicht beter èn van nuance èn van speelkraclit. Alleen het tempo bij de Fransehen was vlotter. Het eerste tafereel: dat, waarin we eenige jongelui bij elkaar zien, die wat over en weer praatten over niemendalletjes, was bij de Fran- sclien beter, de rest, vooral de hoofdpersonen, minder. Zeker, technisch waren zij goed, maar de zoo belangrijke „cri de coeur" misten wij eenigszins. De bekende Jeanne Provost als de moeder was minder goed dan onze Loudi Nijhoff, omdat zij de zich zelve niet bekennen willende liefde voor den verloofde van hare dochter te bewust speelde, terwijl Loudi Nijhoff dit meer schijnbaar'onbewust deed. Ook het meisje van Genevieve Craffe was minder scherp en bitter (hetgeen in die rol moest), dan bij ons Tatia Wijma, terwijl de Pierre, de verloofde, charmanter was bij de Franschen, maar dat was minder juist, omdat die Pierre, voor wien bij ons Paul Storm speelde, minder be wust een charmeur mocht zijn en die charme, die niet gemaakt was, was beter bij onzeh Neder lander. Wie dus zegt, dat het in 't buitenland allemaal beter is dan bij ons, heeft het en Paul von Schöntan bij het Gezelschap Saalborn-Parser (regie Saalborn). Saalborn heeft weer eens een oud paardje uit stal gehaald, oftewel een oude knol. Deze klucht was misschien genietelijk voor onze grootouders, maar zou het voor ons niet zijn, ware het niet. zoo prachtig gespeeld. Saalborn was brillant als de Schmieren-directeur, die in het kleine stadje het stuk van den ouden professor Martin Gollwitz, het stuk, de draak: „De Sabijnsche Maagdén- roof" zou spelen. Die professor werd zeer sober, zeer stil, ingehouden en zonder charge, dus uit stekend gespeeld door Louis de Bree. Waarom zou ik den inhoud van die alom bekende klucht vertellen De vervaarlijke vrouw van den professor werd goed gespeeld door Julia Cuijpers, hare dochter, die haar man „zoo graag" 'n zoentje gaf door Carla de Raet en tot het kluchtige element droe gen stellig Elly van Stekelenburg als de mal lotige dienstmaagd bij en Jacq. van Hoven als een opdringerige wijnkoper, die altijd maar wilde spreken over zijn booswicht van een zoon Emil, die acteur was geworden en aan 't einde van het stuk met de andere dochter van den professor trouwde. Wie nu zegt, dat tooneelspeelkunst louter reproductief is, moet deze voorstelling eens gaan zien, om te beseffen, dat zij ook wel een creatieve kunst is. Onze vriend T. (Mr. Tideman) heeft reeds over den balletavond van Trudi Schoop te Haarlem geschreven. Ik kan er" slechts bijvoegen, dat ik het met zijn beoordeeling geheel eens ben en dat het geestige verhaalde danscomedie van de blonde Marie ook bij ons voor een zeer talrijk publiek (in tegenstelling met Haarlem dus)'ge weldig insloeg. Wij kunnen èn Trudi Schoop èn de concertdirectie Ernst Krauss, die haar bij ons bracht, niet dankbaar genoeg zijn. EDMOND VISSER. „De Modelbouwer", uitgave N.V. Uitgevers Mij. „De Esch", Langelermaatweg 166, Hengelo (Jaar- abonn. 1 4.25; Buitenland en Koloniën f 5.50). De N.V. TJitg. Mij. „De Esch" te Hengelo zond ons het eerste nummer van een nieuw maandblad „De Modelbouwer". Zij beoogt met dit blad de belangstelling voor den modelbouw in Nederland op te wekken en te bevorderen. De modelbouw vindt in het buitenland, speciaal Engeland, enthousiaste bewonderaars onder alle bevolkingsgroepen van jong tot oud. In ons land is de modelbouw nog betrekkelijk weinig ontwikkeld; alleen op het gebied van vlieg sport (speciaal zweefvliegen) en zeilsport zijn er verscheidene modelbouwers. Een poging, indertijd ondernomen door de „Ver- eeniging Propaganda voor de Nederlandsche Vloot", om een wedstrijd te organiseeren van modellen van Hr. Ms. Kruiser „De Ruijter" had Stadsschouwburg: Dinsdag 1 December, 8.15 uur: Rotterd. Hofstad Tooneel, „Onschuldige Meisjes". Woensdag 2 Dgcember, 2.30 uur, Het Kinder- tooneel, Herman Smits, „Roodkapje en de Wolf" Woensdag 2 December, 8.15 uur, Ballet Trudi Schoop, „Die Blonde Marie". Donderdag 3 December, 8.15 uur, Tooneelgroep „Het Masker", „Schip in Nood". Zaterdag 5 December, 8.15 uur, Kindermatinée Haarl. Dagblad. De commissie voor pers-, propaganda- en verkeer van de Wereldjamboree 1937 heeft thans haar kantoor in gebruik genomen. Dank zij de inschikkelijkheid van de directie der Ned. Spoorwegen is ten behoeve yan deze commissie een spoorwagon beschikbaar gesteld, die is om gebouwd tot kantoor van den propagandadienst in de centrale werkplaatsen van de spoorwegen te Haarlem. De wagon is in vroolijke oranje en groene kleuren geschilderd (de Jamboree-kleuren) en is op doeltreffende wijze voor het bovenge noemde doel ingericht. Vroeger waren in de wagon eerste en tweede-klasse compartimenten en een bagageruimte. Thans is het rijtuig zoo inge deeld, dat er een afdeeling voor expeditie en een ruimte voor vergaderingen en kantoor- bezigheden aanwezig zijn. De commissie is dan ook zee» ingenomen met dezen aanwinst en meent, dat haar werk voor de Wereld-jamboree in deze omgeving aan vruchtbaarheid zal winnen. Reizigers (landgenooten en vreemdelingen), die aan het staatsspoorstation zullen aankomen (want daar staat dit kantoor op de rails) loopen langs den wagon en worden aan de Jamboree herinnerd. Als zij iets van ons land en van de padvinders- reünie willen weten verstrekt het aanwezige personeel hun gaarne mondelinge inlichtingen of materiaal zooals brochures van de Algemeene Ned. Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer. Als de Jamboree in „vergevorderden staat van voorbereiding" verkeert, zal het altijd mogelijk zijn dit kantoor per rail naar Vogelen zang te verplaatsen. Ook dit is een voordeel van een rijdend kantoor. Tenslotte nog eenige mededeelingen over de wijze, waarop tot nu toe propaganda voor de Wereldjamboree is gemaakt. Verspreid zijn o.a, 10.000 affiches, 100.000 folders, 2 millioen sluit- zegels, 5000 kofferetiketten, 1000 landkaarten en 10.000 briefkaarten. Het is de commissie gebleken, dat een en ander al succës heeft gehad. In verschillende buitenlandsche bladen ver schenen affiches en artikelen over de Wereld jamboree, die van 31 Juli t/m 9 Augustus te Vogelenzang gehouden wordt. Ook kwamen er al aanvragen binnen (hijv. uit Hongarije) voor logies te Haarlem tijdens de Jamboree-dagen. De eerste indruk in het buitenland is er. Het ligt in de bedoeling, het groote publiek thans op uitvoeriger wijze (door geïllustreerde boekjes) op de Jamboree te wijzen, ten einde ook vreemdelingen op te wekken gedurende den zomer 1937 een bezoek aan ons land te brengen. Meermalen Bekroond voor al Uw HU1SH0UD- PERS0NEEL Is en blijft Gevestigd sedert 1907 GROOTE SORTEERING SCHAGCHELSTRAAT 46, TEL. 14461 Carl Dammer voor de H.0.V, Carl Dammer, eerste dirigent van het Deutsches Opernhaus te Berlijn zal het Gala-Concert op 15 Dec. a.s. dirigeeren. Het pleit voor de kwaliteiten van het Haarlem- sche Orkest dat de dirigent Carl Dammer, eerste dirigent aan het Deutsches Opernhaus te Berlijn, die verleden jaar op een der Gala-concerten der H.O.V. een groot succes oogstte, zich opnieuw bereid heeft verklaard het orkest te dirigeeren. Aangezien door een buitenlandsche concertreis de eerst aangekondigde gastdirigent Hans von Benda verhinderd was naar Haarlem te komen, heeft de heer Dammer zich. op verzoek van het Comité van Actie tot Steun der H.O.V. bereid verklaard het Gala-concert der H.O.V. op 15 Dec. a.s. te leiden. Zoodoende zal dit concert zeker weer een krachtige propaganda beteekenen voor de H.O.V. Uitgevoerd zullen worden: Ouverture Oberon van C. M. von Weber, vijfde Symphonie van P. Tsjaikowsky en het vioolconcert van Joh. Brahnis. Hierbij zal in de Haarlem reeds bekende violist Bernhard Lessmann, concertmeester van het orkest van het Opernhaus als solist optreden. Bijna elk jaar, vooral in de zomermaanden, als de werkzaamheden bij Openbare werken weer in vollen gang zijn, doet zich behoefte aan kasgeld voor. Ook is dit dikwijls het geval tegen 31 Dec., wanneer groote bedragen aan rente en aflossing van geldleeningen moeten worden voldaan. Wel is waar is, tengevolge van de onlangs aan gegane geldleening, groot f 544.000,ter be strijding van verschillende voorloopig uit het reservefonds gefinancierde kapitaalsuitgaven, de reserve, groot f 208.000,weder geheel beschik baar gekomen, doch met het oog op nieuwe cre- dieten is de mogelijkheid niet uitgesloten, dat in den loop van 1937 een tekort aan kasgeld zal ontstaan. Teneinde nu te allen tijde de bevoegdheid te hebben in 1937 zoo noodig kasgeld op te nemen, stellen wij U voor het volgende besluit te bekrach tigen: De Raad der gemeente Bloemendaal; Overwegende, dat zich vrijwel in den loop van elk dienstjaar gebrek aan kasgeld doet gevoelen, doordat de middelen, bij de begrooting aange wezen, niet altijd in voldoende mate toevloeien om de vereischte betalingen te doen; dat Burgemeester en Wethouders te allen tijde in de gelegenheid dienen te zijn om in een even tueel gebrek aan kasgeld te oorzien; Besluit le. ter voorziening in het in den loop van het jaar 1937 te verwachten gebrek aan kasgeld, een tijdelijke geldleening aan te gaan van ten hoogste driehonderd duizend gulden (f300.000.tegen een rente van niet meer dan 1% boven het pro messe-disconto van de Nederlandsche Bank; 2e. te bepalen, dat de krachtens dit besluit op te nemen gelden afgelost zullen worden vóór of op 31 December van genoemd jaar; 3e. aan te wijzen voor de voldoening van de rente en aflossing dezer leening alle gewone in komsten der gemeente. o A. R. Kiesverenigingen. Door de samenwerkende A.R. Kiesvereni gingen van Haarlem, Heemstede, Bloemendaal en Aerdenhout wordt op Donderdag 10 December a.s. weer een groote propagandavergadering ge houden met het oog op de a.s. verkiezingen voor de Tweede Kamer, in het gebouw van den Nederl. Protestantenbond aan de Jacobstraat. Als spreker zal optreden Mr. H. Bijleveld uit Amsterdam.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1936 | | pagina 2