«w
«KJ
De Twentsche Bank N.V. - Bloemendaal
.ALLE BANKZAKEN
Zoodaginniorgein)
30e Jaargang - No. 38
12 Februari 1937
Oplaag 5000 Ex.
Algemeen Weekblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout,
Bentveld, Vogelenzang, Heemstede, Haarlem en Santpoort-Station
AD VERTENTIEN
ABONNEMENTEN
Bloemendaalscheweg 147 - Telefoon 23270
EEN VRAAG ZONDER
ANTWOORD.
OPNIEUW OVERTREKKEN
MAISON IVONNE
Haarl. Electrische Jalouzieënfabriek
Fa. WILLEMSEN ZOON
KO BORSTEN
SPELMOMENT UIT DEN WEDSTRIJD K.F.C.-HAARLEM.
'n Cliënt v,an CREMER:
Sepp zag de Koningin.
HET BLBEMENBAALSCH WEEKBLAD
Advertentiënper regeJ i 0.15.
KRUIDNOTEN, kleine advertenties, 4 regels f 0.35,
bij vooruitbetaling. Elke regel meer f 0.10
BIJ CONTRA IT BELANGRIJKE KORTING
Bureau voor Redactie en Administratie en Advertentiën:
KORTE KLEVERLAAN 66, BLOEMENDAAL
Telefoon 23453 Postgiro No. 191387
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling fl.per halfjaar
Abonnementen kunnen steeds ingaan, maar zijn ver
bindend voor bet loopende halfjaar.
Losse nummers f 0.05.
Gotdkoope Marken voor reisdoelelnden. - Assuranties. Safe-loketten vanaf f 5per jaar.
Jezus zeide tot hem: Sta op, neem uw
bed op en wandel!"
Johannes 5 vs. 8.
Jezus heeft gedurende Zijn rondwandeling op
aarde veel menschen verlost uit een toestand van
bitter lijden. Deze wonderen, waarvan slechts een
klein deel in den Heiligen Schrift is geboekstaafd,
hebben zoo oppervlakkig bezien zeer veel over
eenkomst met elkander. Maar wie de ons ver
haalde feiten op zichzelf beziet en analyseert,
ontdekt ook hier een rijke verscheidenheid, die
den persoon van Jezus ten volle belicht als de
tweeledige Medicijnmeester, zoowel voor het
lichaam als voor de ziel.
Johannes plaatst ons met onze gedachten over
naar Jeruzalem, de heilige tempelstad. Daar werd
een feest der Joden gevierd. En Jezus, als een
echte Zoon va-J et. oude bondsvolk, ontbrak op
dit feest niet., Aa ook verguisd en tegengewerkt,
«■norr! -door. standen^eJaR bot (Valk
van Israël, verstopte Jezus zich' niet in een don
keren schuilhoek maar nam daadwerkelijk deel
aan al de door de wet voorgeschreven feestelijk
heden. Geen kloosterleven verkoos Hij door een
opgaan in eigen religieuze stemmingen, maar een
wijd en breed ontplooien van de aan God toege-
wijze persoonlijkheid, om ook anderen te leiden
naar den smallen heirweg, die naar het geluk en
het volle leven voert.
Jeruzalem was in dien tijd een ommuurde
stad, voorzien van poorten, welke des avonds
werden gesloten. En aan een dezer poorten, ge
naamd de Schaapspoort was een badwater,
Bethesda geheeten. Bethesda beteekent: gebouw
van barmhartigheid, goedertierenheid. Rondom
dit badwater had men vijf zalen gebouwd, waar
geregeld een groot aantal kranken, blinden, kreu
pelen en verdorden werden ondergebracht. Strand
vond uit de Joodsche samenleving, hier aange
spoeld om er te sterven of te genezen.
't Waren blijkbaar de meest hopelooze gevallen,
waaraan niets meer te cureeren was, die hier door
familie of vrienden werden gebracht en ook door
hen moesten worden verzorgd. Er was voor deze
verlorenen slechts één kans om de gezondheid
te herwinnen en om weer tot het leven terug te
keeren. Op zekeren tijd daalde een Engel neder
in het badwater en beroerde dit; wie dan het
eerst daarin kwam na de beroering van het water,
werd gezond, van welke ziekte hij ook bevangen
was.
Denk het u even in: vijf zalen, allen gevuld met
deze ongelukkigen, waarvan er slechts één op
het tijdstip van de verschijning des Engels ge
lukkig kon worden gemaaktDe komst van dezen
Engel werd niet aangekondigd en we lezen ook
niet om de hoeveel tijd deze hemelbode het water
kwam beroeren. Zoo was er altijd de spanning,
de onrust, de angst om niet gereed te zijn op het
groote moment, de vrees, dat een ander eerder
zou kunnen afdalen na de beroering des Engels.
Deze plaats van zooveel jammer was dus tevens
een plaats van een wedstrijd om het kostbare
levensbezit, wanneer de Engel in het water neer
daalde. Binnen in zich, kan de mensch nog immer
iets verstae.il van den harteklop des Eeuwigen.
Hij hangt aan het leven, hoe ellendig dit vaak
ook is, klampt zich aan een stroohalm vast, als
't hem dreigt te ontzinken, spant zich tot het
uiterste in het te behouden. Daarom was dit bad
water een plaats van scherpe worsteling om de
eerste te mogen zijn als de Engel zijn werk had
gedaan.
Jezus bezocht ook deze plaats van ziekte en
dood. De viering van het feest was voor Hem geen
beletsel om af te dalen naar den diepen levens
nood van anderen. Hij was toch in de wereld
gekomen om het zwakke te sterken en hetgeen
verloren was te behouden.
Zijn heilig oog dwaalde over deze samenhooping
van ellendigen en bleef rusten op een zeker mensch,
die acht en dertig jaren krank gelegen had. Jezus
wist dit en tot dezen ongelukkige richtte zich
Zijn vraag, scherp, op den man af: „Wilt gij
gezond worden
Eigenaardige vraag toch, zult ge zeggen. Zoo
oppervlakkig bezien schijnt het wel of Jezus den
spot drijft met dezen beklagenswaardige. Waar
voor gaat een zieke naar een ziekenhuis, ander;,
dpir-oi:; weer aszea'd te mógen wiaden'f-BhSvtoiS
voor had men dezen Hopeloos verlamden ma/i
voor acht en dertig jaar hier gebracht, anders dan
in de sterke hoop, dat hij door de beroering des
waters door den Engel, genezen zou worden'?
Neen. zulk een vraag van Jezus is niet slechts
bevreemdend, maar kon slechts verbittering wek
ken bij hem aan wien ze gedaan werd.
Schort uw oordeel nog even op. Jezus spot niet
als Hij die vraag stelt. Die vraag was ook niet
overbodig en het is ook geen conventioneele
vraag, zooals wij ze vaak stellen aan een zieke.
Jezus schouwde dieper dan eenig mensch dat
zou kunnen en omvatte met Zijn blik heel dat
complex van verwording en ziekte. Deze lijder
was niet alleen krank naar het lichaam, maar
ook en dat was erger naar de ziel. Luister slechts
naar het antwoord van dezen kranke, dat geen
an woord maar een teleurstellend ontwijken van
Jezus' vraag was: „Heer, ik heb geen mensch
om mij te werpen in het badwater, wanneer het
water beroerd wordt; en terwijl ik kom, zoo daalt
een ander vóór mij neder."
Hoort ge de pessimistische klank in deze woor
den Deze man we s willoos, driftloos, werkloos,
doelloos, ik-loos. Hij was een regendroppel in
de golven opgenomen en liet zich door den stroom
meevoeren in volstrekte lijdelijkheid. Door zijn
langdurig verblijf in dit badwater was hij een
interessant geval geworden, een soort beziens
waardigheid, waardoor hij zich gevleid gevoelde.
Het is wel zeer waarschijnlijk, dat deze arme
zieke volstrekt geen verlangen meer kende om
als een gezond mensch in de samenleving terug
te keeren. Immers, hij was hier zóó volkomen
ingeburgerd, voelde zich zóó echt thuis, dat alle
verlangen naar verandering volkomen verstorven
was in den loop der jaren.
Het was hem gegaan zooals het een werklooze
uikonze dagen gaat. In den eersten tijd van het
werkloos zijn is men één stuk activiteit om een
LAAT NU UW ZIJDEN LAMPEKAP
Het juiste adres is
Gierstraat 38 - Haarlem - Telefoon 10925
Laat nu Uw Markiezen opnieuw
overtrekken, zonder prijsverhooging.
Bakenessergracht 12 Telefoon 15957
baan te veroveren. In heldhaftige worsteling
kampt men tegen dit lot van versuffing en de
gradatie, geeft zich niet over als willige prooi
van den ongunst der tijden. Tallooze brieven
worden geschreven en vele firma's persoonlijk
bezocht. Het is een vurig en volhardend pleiten
om arbeid en zelfhandhaving. De liefde tot vrouw
en kinderen is als een hooge impuls, die de actie
aanwakkert en mooier maakt.
Maar dit blijft zoo niet. Naarmate de tijd
voortgaat zonder verandering te brengen, zakt
ook de geestdrift; de energie wordt verlamd, de
wapens in het tuighuis opgeborgen omdat men
strijdensrnoe is geworden. Och, zegt men dan:
het leven is toch niet anders dan een rouwstoet
met treurmuziek, die in de nevels verdwijnt. Het
pessimisme wordt zulk een permanent deel van
onze levensbeschouwing en het armoedig bestaan
wankelt tusschen de polen van verveling en
smart. Doffe berusting komt in de plaats van
'fe vroegere enèrgie en de werkloosheid, als ab-
tiTPSa' .levensverschijnsel. wordt voor het besef
meer en meer normaal naarmate de strijd hier
tegen al zwakker wordt gevoerd.
GEDIPL. MASSEUR HEILGYMNAST
Kinheimpark, Popellaan 3
Tel. 22734, Bloemendaal
Zoo was het ook dezen kranken man vergaan,
die hier acht en dertig jaar had doorgebracht.
In den eersten tijd van zijn verblijf aldaar, zal hij
dapper aan den wedstrijd voor leven en gezond
heid hebben meegedaan. Maar telkens terugge-
slingerd, moest hij het aanzien, hoe anderen na
de beroering in het water afdaalden en gezond de
plaats verlieten. Uitgestelde hoop verbittert het
hart en verzwakt de energie. Waarvoor, zal hij
gezegd hebben, zou ik mij nog druk maken, als
ik telkens anderen zie voorgaan Zijn wilsleven,
dat motorische deel van de menschenziel, schrom
pelde door de ondervonden teleurstellingen geheel
inéén, zoodat hier slechts een caricatuur van een
mensch lag, die zelfs onverschillig tegenover
levensbezit en gezondheid stond.
Daarom was zijn antwoord aan Jezus geen ant
woord, maar een ontwijking. De dwingende vraag
van Jezus: Wilt gij gezond worden ging hij uit
den weg om zich te verschuilen achter de practijk-
ervaringen in dit verblijf opgedaan. Jezus moest
maar doorgaan, hem niet meer lastig vallen. Hij
had geen enkel verlangen meer dan om stilletjes
hier te blijven dommelen en zich te laten bekijken
als de man, die hier acht en dertig jaar had door
gebracht zonder één kans te hebben ontvangen om
door het wonder van de beroering van het water
zijn gezondheid te herkrijgen.
Maar Jezus ging niet heen. Zijn Goddelijke
blik boorde zich diep en vast in de oogen van
Het eeiste doelpunt van Haarlem. Hier ligt K.F.C.'s keeper al visschende voor zijn doel.
EEN TEVREDEN R00KER!
De klanten zeggen het
Bloemendaalscheweg 119 Tel. 22628
hoek Dr. D. Bakkerlaan
HET ADRES VOOR GRIND, ZAND en
alle voorkomende TUINMATERIALEN
W. 5. üiartog
Bloemendaalschestraatweg 102
Santpoort-Station Telefoon 217
dezen vastgeroesten kranke om aan dit bijna ont
zielde leven nieuwe kracht toe te voeren. Het
verstorven wilsleven werd gewekt op Zijn hoog-
bevel, de ziel veerde weer op in nieuwe, ongekende
bevrijding en het heet verlangen naar gezondheid
en levensvolheid kwam als een stroom over hem.
En met het herstel van zijn zielekrachten kwam
de stem van Jezus tot hem, klaar, vol, gebiedend
en met rustige kracht: „Sta op, neem uw bed op
en wandel!" En terstond werd de mensch gezond
en nam zijn bed op en wandelde.
Het sterk-goddehjke had het zwak-menschelijke
overwonnen. Een ziel had haar volle waarde terug
ontvangen en een mensch leefde weer blij onder
den zonneschijn van Gods glimlach over hem.
Dezer dagen was het hier weer een mooie dag
voor de skiwedstrijden van den top van de
Schmittenhöhe naar Zeil, voor welke wedstrijden
honderden deelnemers hebben ingeschreven en die
veel toeschouwers trekken. Beneden aan het
meer is het dan ook stil.
Mij lokken vandaag de wijdte en de stilte van
het meer sterker dan het spel van veel vallen en
opstaan op de helling van de Schmittenhöhe en
ik ga naar den naastbijen toegang, bewaakt door
vriend Sepp, die in de één en vijftig andere weken
van het jaar verlokkende Tyroler broekjes uit
echte en imitatie-hertevellen snijdt. Vóór mij
gaat een dame in een grijs mantelpak en achter
die dame een heer met een sleetje, waarop een
plaid ligt en een schetsboek.
Niet bevroedend de gewichtigheid van Sepp,
wil de dame den toegang af, die tot het dorado
van zonneschijn en wijde witheid voert, maar
Sepp heeft al lang in zijn binnenste gejuicht om
weer twee belangstellenden méér voor den scliaat-
senwedstrijd; de dame en de heer met het sleetje,
zij zullen hem niet ontgaan.
„Hebt u een kaart van den wedstrijd?"
„Neen, ik wil niet naar den wedstrijd; ik wil
alleen op het meer gaan wandelen."
Sepp, met zijn naar binnen gekeerden aard,
let niet op mijn seinen, zuigt een geweldige rook
wolk uit zijn pijp en schudt het hoofd.
„Dan moet u verder langs het meer zijn; hier
is er wedstrijd".
De Koningin der Nederlanden (want Zij is het)
zegt niets meer; Zij gaat. Zij gaat in de richting,
door Sepps doorpikten vinger gewezen langs het
meer en van een der steigertjes, waar des zomers
de roeibootjes aanleggen, springt zij vlug op
het ijs en gaat daar verder over de wijde vlakte,
alléén met de stilte en met de witheid en met de
bergen, die in hunne ommanteling van sneeuw en
ijs zoo puur tegen den blauwen hemel staan.
Ik heb in het voorbijgaan niets tegen Sepp
gezegd, omdat het immers den wensch van H.M.
is, zoo onopgemerkt mogelijk te blijven. Maar
toen ik een paar uur later hem weer passeerde,
was het er uit vóór ik het wist: „Weet je wie je
afgewezen heb. Sepp?"
„Ik?"
„Ja, die dame, die op het meer wilde wandelen."
„O, die Neen."
„Dat was de Koningin der Nederlanden."
Een rookwolk, zóó dik als nog nooit uit Sepp's
pijp was gekomen. En dan op zijn echt Oosten-
rijksch'; „Die is goed! Daar kan je ook niets aan
doenHaar had ik altijd wel eens willen zien en
nu stond zij vlak voor mij en ik heb haar niet
eens aangekeken I"
:-Ü
mar