bloemindaauche Mimmmm
SCHEEPSTRA'S DROGISTERIJEN
Manufacturenhande! A. NI EL EN
Hotel, Café-Restaurant „Roozendaal"
Tentoonstellingen.
Tooneel.
Na eiken maaltijd.
G. M, W. MARGADANT Accountant
Fa. HOUTGRAAF EN BOLSENBROEK
VERHUIZINGEN -BERGING VOOR INBOEDELS
1 PYAMA'S VOOR DAMES, HEEREN EN KINDEREN, alle
maten in mooie keuze voorradig.
Bloemendaalscheweg 260 Overveen
Tel. 13574 A. J. VAN SCHOOTEN.
TENTOONSTELLING MOZAÏEKEN VAN
MOLKENBOER IN KUNSTZAAL „REEKER",
WAGENWEG, HAARLEM.
Ant. H. J. Molkenboel', (1e Nederlandsche por
tretschilder, die de eeuwen oude kunst der mozaïek-
Versieringen, weder in haar ouden, meer nog
in gelouterden luister, wist te doen herleven,
de man, die van 1931—'36 het geweldige koor-
mozaiek der graf-bascliek van St. Francois de
Sales te Annecy (Frankrijk) schiep, die na
vijfjarigen arbeid, met zijn staf van twaalf Itali-
aansclie werklieden, een dergelijk mozaïek-wonder
deed verrijzen in de kerk van .arch. kropholler
te Scbeveningen, -die het fresco-mozaïek voor
den St. Adelberts-akker te Bgmond creëerde
openbaart ons thans door woord en beeld, de
schoonheid van zijn wel zeer aparte kunst. Op
uitnoodiging van den lieer Keeker, werd hij n.l.
bereid gevonden in diens kunstzaal, Wagenweg
102, Haarlem, een herhaling te geven van zijn
lezing, bij zijn mozaïekwerken te Parijs gehou
den (Wereld-tentoonstelling 1937) en daaraan te
Verbinden een expositie van werkstukken, die
zijn verschillende technieken belichamen. I)ie
lezingen worden alsnog gehouden op Zaterdag
13 Nov. 2.30 en Maandag 13 Nov. 8.13 uur.
Introducties zijn aan genoemden kunsthandel ver
krijgbaar; de tentoonstelling is van 6—30 Nov.
dagelijks gratis toegankelijk.
Molkenboer had reeds carrière gemaakt als
portretschilder, toen hij, dat was in 1903
door het Delft's studenten-corps uitgenoodigd
werd een achtergrond voor een Hyzantijnsche
paleiszaal te schilderen, waarin de Byzantijnsche
spelen, tijdens het luisterrijke lustrum Holland
was nog in zijn rijke dagen opgevoerd zouden
worden. Denkt men aan de pracht van dergelijke
zalen in het oude Byzantium (Konstantinopel),
dan rijst voor ons oog een schittering van met
mozaïek bekleede wanden en zuilen. Wat was
natuurlijker, dan dat de jonge schilder zich naar
Italië spoedde, om daar en voornamelijk in
Ravenna, waar nog heden de mooiste mozaïeken
gevonden worden -zich in de uiterlijke verschij
ning dezer kunst, te verdiepen. Daar werd hem
dan ook in de vroeg-romaansche koepelgebouwen
met hun samenwerking van bogen en tegenvlakken,
de schoonheid duidelijk van de mysterieuze glans
en glinstering, het vasthouden van het lielit,
kortom de symphonic van kleur en gloed, die
slechts het mozaïek vermag te geven en waarbij
alle schilderwerken der latere eeuwen verbleeken.
Vijfentwintig jaar na het succes met dit (toen
maals nog geschilderde) decor in Delft bereikt,
ontving Molkenboer met nog zes andere decora
tieve kunstenaars de uitnoodiging, een ontwerp
in te dienen voor de inwendige decoratie van de
in aanbouw zijnde kerk te Scbeveningen. On
middellijk .begaf hij zich naar Parijs en zocht
daar eenige Italiaansche moz. werklieden op,
die hjj npg .van zijn studietijd in Ravenna kende
en die thans in Parijs woonden. Hij vond hen
bereid eventueel bij hem in dienst te treden en
zoo, verzekerd van hun practische hulp, was hij
in staat zijn plannen voor een moz.-decoratie
in te dienen. Men vroeg een proeve van zijn kunst
te zien: Molkenboer kreeg de origineele inval een
portret van een- Scheveningsehc vissehersvrouw
in marmer en email te maken en had het pleit
gewonnen. Als stuk van overtuiging is dit portret
op de tentoonstelling aanwezig. Maar hoeveel
studie, hoeveel opdrachten in het buitenland voor
deze kunst-toepassing, hoeveel tentoonstellingen
(Parijs, Rome, etc.), hadden er in die vijfentwintig
jaar niet plaats gehadDoor welke schijnbaar toe
vallige ontmoetingen waren de opdrachten vaak
niet tot stand gekomen. In New.York b.v. bood
hij, voorzien van de mooiste aanbevelingsbrieven
van Jozeph Cuijpers en Joz. Israels, aan een der
meest gevierde bouwmeesters zijn diensten aan.
„Die brieven kan jijzelf ook wel geschreven hebben"
meende de achterdochtige Yankee; „hier is papier
en potlood, laat me eens zien, watje kunt, als il-.over
eenpaar uur terugkom" en hij ging naar zijn club.
Het resultaat was, dat hij eenvoudig en zonder
meer Molkenboer's adres noteerde en hem een
jaar later M. had deze ontmoeting reeds bijna
vergeten voor een groot werk in Hollywood
engageerde om daar zijn speciale kunst toe te
passen. Ook dit werk werd een succes, want hij
beheerschte zijn versieringskunst, die in wezen
de schilderkunst der oudheid is, volkomen en dus
ook in haar practische uitvoering, d.w.z. dat hij
gaandeweg in staat geworden was, zelfs de
grootste werken, die jarenlanger) arbeid vorderen,
zelf te behakken.
Zijn helpers kiest hij daarbij onder de begaafde
Italiaansche werklieden die ieder voor zich, speciali
teit in een bepaald detail zijn; de één maakt steeds
koppen, de ander handen, een derde de plooivallen
der gewaden, enz. en zooals een Mengelberg elk
zijner artisten hun taak geeft en uit aller samen
werking een schoon geheel opbouwt, zoo voert
ook Molkenboer zijn medewerkers, in harmo
nieuze aaneensluiting, tot de grootst mogelijke
hoogte op.
De bezoekers der tentoonstelling kunnen daar
de grondstoffen, de gereedschappen en hulp
middelen leeren kennen, waaruit en waarmee de
verschillende specimina werden gevormd, die in
een bonte rij langs de wanden zijn opgesteld.
Marmer, email, gouden- en zilveren platen, (deze
laatsten aan weerszijden met glas omsmolten)
gebakken klei, een enkele maal liet paarlemoer der
schelpen en daarnevens pegels uit email in prach
tige kleurcombinaties, die de jongste vinding van
Molkenboer zijn, ziedaar de elementen van deze
kunstverschijning, die zich dienstbaar maakt
zoowel voor religieuze als profane toepassing.
Onder de geëxposeerde werken en studies trekken,
naast een Ave Maria- gedenkplaat, verschillende
bloem- en visehfantasieën, een Madonna, een
dansfiguur, vrouwen-tvpen en een klein liang-
crucifix, vooral de aandacht: het doopvont ..Veni
Sancte Spiritus" de fresco-mozaïek „RosaMystical!
ee werkmanstype (Rott. Lloyd) dat zeer expres
sief is, een ceram-email, Magdalena voorstellend,
een tweetal Chr. studies in gelijke uitvoering en een
Carton van het uitgevoerde mozaïek in de huis
kapel van Z.D.II. den Bisschop van Haarlem
(1928). Maar het meest zullen de bezoekers onge
twijfeld getroffen worden door liet zoo juist vol
tooide St. Adelbert fresco-mozaïek, dat weldra
op den St. Adelberts-akker te Egmond geplaatst
zal worden en dat, naast zoo veel andere zijner
scheppingen, eerbied afdwingt voor den harden
werker en grooten beeldenden-kunstenaar, waarop
het kleine Holland trots kan zijn. B.
o
Tentoonstelling Werken van Mej. Struick du Moulin
en Nelly Bakema in Kunstzaal „Reeker",
te Haarlem.
Het was een ontroerend oogenblik toen de heer
H. F. Root j.l. Zaterdag, te midden van vele
genoodigden, de tentoonstelling opende van schil
derijen, teekeningen en grafische werken van wijlen
mej. Do Struick du Moulin en daarbij in treffende
woorden de verdiensten der ontslapen kunstenares
herdacht, De voorbereiding der expositie en de
keuze der stukken waren nog van haar uitgegaan,
doch het moclit haar helaas niet gegeven zijn, deze
in vervulling te zien gaan. Liefderijk en in volle
piëteit hebben vrienden haar taak in deze over
genomen en nu zien wij ze hier weer terug, die vele
goede bekenden van vroegere tentoonstellingen,
thans meerendeels in particulier bezit overgegaan.
Ook nieuwe werken sluiten zich daarbij aan. Uit
beeldingen van de kleine teere dingen van den dag
zijn liet bij voorkeur: een vogelnestje, een potje
met rozebottels, stroobloempjes, een muisje, een
jong duifje, allen dingen, die defprozaisclre mensen
achteloos voorbijgaat, maar die deze fijnbesnaarde
kunstenares, in de volle rijpheid liarer talenten,
verhief tot juweeltjes van schilder- of teekenkunst.
Doeken als „Paardebloemen in Landschap" boeiend
door het uiterst genuanceerde geel dezer nederige
bloemen, gezet tegen een lucht vol onweersdreiging'
of als „de Boomstronken" in hun prachtig koloriet,
vormen wel de fraaiste stukken der verzameling.
Naast al die kleinodiën der sehilderskunst, toonen
ook een paar groote doeken de gave, die Do Struick
du Moulin bezat voor het portretschilderen. Het
schijnt ons echter toe, dat haar belangstelling voor
sommige details niet zoo hevig gespannen was als
bij de weergave van wat haar ziel zelf zocht en
vond in brooze, kleine objecten. Daardoor waar
schijnlijk zijn die partijen ervan onbelangrijk en
eentonig. Tintelend van leven zijn daarentegen
haar teekeningen, aquarellen en litho's, de laatsten
in onbedwingbare scheppingsdrift direct op den
steen gegrift. Eén rouwkrans, door liefdevolle
handen tussclien haar litho's „Berenklauw" en
„Cactus", (waarvan één nog niet geheel voltooid
is), zegt ons, dat de schenkster van al deze schoon
heid, hiermede haar laatste geschenk aan de wereld
gebracht heeft.
De aanblik op de doeken van Do Struick du
Moulin wordt verlevendigd door de beeldhouw
werken van mej. Nelly Bakema, die, op oordeel
kundige wijze geplaatst,, hiermede in harmonie zijn.
Verdienstelijk is dit werk van de jeugdige kunste
nares en met heerlijke beloften voor de toekomst,
wier opgang reeds spreekt uit het niet te loochenen
feit, dat de in brons uitgevoerde portret-buste van
den Haarlemsclien schilder Boot, die ook hier
weder te bewonderen valt, in haar latere schep
pingen reeds verre overtroffen is. Zij heeft aan de
jeugd haar hart verpanddaar is „Jan" met zijn
guitige, overmoedige, jongens-allures, daar zijn
„Ankie", „Corry" en „Marianne" allen charmant
en markant, daar is haar „Peinzend kereltje" om
te stelen, daar is een glunder „Boerenmeiske"
naast andere opmerkelijke kindertypen. Maar in
groot contrast hiermede is ook een formidabele
steenen meisjes-tors, die de veelzijdigheid van haar
kunnen op verrassende wijze demonstreert. Ook
haar tentoonstelling werd door den heer Boot ge
opend, die daarbij gelegenheid vond in zijn ope
ningswoord eenige waardeerende getuigenissen te
vlechten en een aansporing voor haar op den inge
slagen weg voort te gaan.
Beide tentoonstellingen worden gehouden van
6 tot en met 28 November 1937 en zijn dagelijks
gratis toegankelijk van 10 tot 3 uur, 's Zondags
van 2 tot 4 uur.
B.
„GROOTE LIEFDE".
Gezelschap „Het Masker", (Co Arnoldi).
Voor de tweede Abonncmcntsvoorstelling in den
Stadsschouwburg was de keuze gevallen op Franz
Molaars „Groote Liefde", en dit bleek een aan
gename verrassing! Een zeer gedecideerde jonge
dame Margit Agi, is Directrice van een groot Mode
magazijn. "Thuis voert zij den scepter over haar
zusje Irene en den goedigen Alphons, die voor de
gezelligheid en uit oeconomist'he overwegingen
bij de Dames inwoont. Alphons wordt door Margit
geschikt geacht als toekomstig echtgenoot van
Irene. Dit zal, gelijk Irene het uitdrukt, geen
„zinnelijk" huwelijk worden, maar meer een aan
gename verstandhouding. Alphons wordt als een
soort „heilige" geproclameerd. Maar de natuur
wil het anders, hij maakt kennis met den artist
Ivan een vlotte jóngen, gaat met hem uit en
staat' Irene aan Ivan af. Nadat beide zusjes een
feestavond bij de Gravin van Oroszy hebben door
gebracht welke deze tot den vroegen morgen weet
Ti it te strekken en bij welke gelegenheid Irene zich
nog al schaapachtig aanstelt, komen de meisjes
thuis en ontdekken door loslippigheid van den
tuinman dat Alphons er „in smoking" op uit
is gegaan, en nog niet thuis is. Als hij met hangende
pootjes binnenkomt, leest Margit hem geducht de
les. en laat zijn vriend Ivan die nog in den tuin is,
eveneens roepen. Zij wil ook hem eens onder han
den nemen. Deze overigens sterke vrouw blijkt
evenwel niet tegen den seyniselien charmeur opge
wassen. maar het moet, in het belang van Irene
omdat ze hoort, dat deze ook al met Ivan uit is
geweest. Margit eisclit van Ivan, dat hij Irene op
geeft, waaraan deze natuurlijk niet denkt. Een aller
aardigste scène speelt zich af in het magazijn waar
Margit werkzaam is. De wereldwijze Gravin is ook
aanwezig en ze zullen met. baar beiden Ivan wel
klein krijgen. Als Dame du Monde laat Jacqueline
11 ooy aards in dit tafreeltje buitengewoon goed
snel zien; zij begint zich voor Ivan te interesseeren,
en 't eind van het liedje is, dat ze beiden op hem
verliefd worden. Yan de zedepreek komt derhalve
weinig terecht. In een volgend tafTeel ontmoeten
we Ivan en Irene in een armzalig atelier; hij heeft
Irene geschaakt. Thuis gekomen, hoort Margit van
de huishoudster, dat de kleine er van door is. Door
tastend als Margit is, w il ze Irene gaan terughalen,
voordat Ivan haar mee kan nemen naar Holly
wood om daar te worden ingeleid in de filmwereld.
Ondanks alle goede voornemens slaagt Margit
eihter niet, en eindigt met aan Irene haar liefde
vjpr Ivan te bekennen. Dit is haar „groote liefde
r^Mko-evenwel zoo onzelfzuchtig blijkt te zijn, dat
zij zich ten gunste van Irene opoffert. In haar
gezellig huisje teruggekeerd, ontmoet ze den goe
digen Alphons, die zich gereed maakt om te ver
trekken, omdat hij het niet oirbaar acht, met
Margit alleen daar te blijven wonen. Nu kijkt de
wereldwijze Gravin op guitige wijze om den hoek
en wijst het paar den ecnig juisten weg. Alpgons
ontdekt in zijn hart een zwakke plek voor Margit
deze kan de oplossing wel aecepteeren en vliegt
in zijn armen. Een wel wat tam slot van deze
overigens handig in elkaar gezette intrigue.
Margit Ank van der Moer gaf in deze uiterst
lastige rol goed spel te zien, en de bijna even
moeilijke rol van Irene werd op verdienstelijke wijze
vertolkt door Georgette Reyewsky. De rol van
Ivan werd vlot gespeeld door John Gobau, terwijl
de rollen van den tuinman-politieagent en die van
zijn vrouw de huishoudster in goede handen waren
bij Henny Kemler en Lize Servaes. Ook de minder
belangrijke rollen kwamen goed tot hun recht,
zoodat het stuk één geheel werd, dat een dankbaar
gestemd publiek zes tafreelen lang in spanning
hield. Ook de décors waren goed verzorgd, zoodat
we maar zeggen willen, dat de abonné's alle reden
hebben om tevreden te zijn, van welke tevreden
heid zij duidelijk uiting gaven. C. E.
o
Dr. PLATON KRETSJET, CHIRURG.
Tooneelspel in 3 bedrijven van Alexander
Korneitsjoek. Stadsschouwburg. 10 Nov.
De korte inhoud in het programma afgedrukt
geeft zoo niet het karakter, dan toch de bedoeling
van het stuk weer, in ieder geval de opvatting, die
de leider van „De Nederlandsche Tooneclgroep"
Rob Geraerds er van heeft.
Overal, zoo luidt 't ongeveer, treffen we mannen
qaan als chirug Kretsjet, die strijden voor hun
overtuiging en idealen en die daarbij niemand ont
zien, vooral zichzelven niet. Overal vinden we
tegenover hen mannen als Arkadü (de eerzuchtige
geneesheer-directeur van het ziekenhuis, waaraan
ook de chirurg verbonden is), die niemand naast
zich dulden, altijd vechten voor hun eigen belangen
en die daarbij elk gevoel van de juiste verhoudin
gen verliezen. Overal (het programma is nog aan
het woord, wij zouden dit niet zoo durven zeggen)
overal vindt men flinke, doortastende „regeerders"
als de volkscommissaris Bjerest (Max Croiset,|die
heel erg zijn best deed een echte volkscommissaris
te zijn, de hemel beware ons voor dezulken) die
wat voorgewend wordt en wat gemeend is uit
elkaar weten te houden en die zonder aarzelen
ingrijpen om „Strebers" onschadelijk te maken
als zij stuiten op kuiperijen en bederf.
Het stuk is vol afwisseling van licht en donker.
Felle, vroolijke en gevoelige tooneelen volgen elkaar
in snelle vaart op. In zoover is het stuk naar zijn
grondregels Russisch, dat het niet als zoovele
Westersche tooneelstukken in ellenlange samen
spraken diepzinnige vraagstukken, of wat daar
voor moet doorgaan, laat ronddrijven of verdrinken
om daarmee hun armoede hun gebrek aan hande
ling te verbergen. Het is een echt speelstuk, waarin
het zwaartepunt ligt in het samenspel dus in het
geheel niet enkel in de voorname rollen. Het is
vriendelijk, met voldoende aandoenlijke tooneelen
om de ziel bewogen te houden en zonder zielekun-
dige fijnheden en diepzinnigheid.
Een voorstelling van zulk een stuk, gespeeld
door deze vlot en prettig samenspelende groep
geeft dus nooit een verloren avond.
Wij zetten een vraagteeken achter de opmerking
in het woord vooraf, dat dit stuk in zijn geheel
door en door Russisch zou zijn. De decors en
costuums waren 't zeker niet en wij vreezen dat
een dame-moeder als Rika Hopper gaf, in wat wij
dan Rusland noemen ver te zoeken zal zijn. Maar
wat doet dit er toe Het gaat toch maar om men-
schelijke gevoelens, uitgebeeld op aannemelijke
wijze. We komen om ontroerd, om bewogen te
wórden. En dat lukt met dit stuk wel. Vooral de
hoofdpersoon de chirug (is de schrijver misschien
ook dokter?) door Rob Geraerds gespeeld was
voor ons zoowel belangrijk als overtuigend. Ook
Cruys Voorbergt), de directeur, zijn tegenpool,
was, ernstig als Cruys Voorbergh altijd is, boeiend
genoeg. Lida, de door hen beiden beminde en
gezochte gevoelige jonge vrouw werd door Tine
Medema sober (misschien niet zonder opzet, om
niet in het melodramatische te vervallen en om
de mannen scherper te doen uitkomen) zeer sober
gespeeld. Zij voldeed ons het meest in die toonee
len, waarin zij zich zelf wil zijn, zich bevrijden wil
uit banden die haar drukken. Toen toonde zij wat
temperament, is. In haar samenspel met Rob
Geraerds geeft zij door die soberheid diepte aan
zijn figuur, wat het stuk ten goede kwam. Op hem
komt het aan. Zijn gezicht, zijn gebaren (ook in
zijn vioolspel) waren If. Denkt men zich daarneven
als bijpersonen drie zoo bedreven en op het tooneel
als bij moeder thuis zijnde spelers als Herman
Schwab, Rika Hopper en Marie van Westerhoven,
dan kan men zich indenken, dat het Wilsonsplein
alles bij alles beschouwd, ons niet teleurstelde.
Hedenavond 12 Nov. komt De Amsterdamsche
Tooneelvereeniging met ..F rdy'sjjbekeering" (Jubi
leum Tourniaire). Het zal vol zijn. Coupons geldig.
Zondagavond het Gezelschap Saalborn-Parser
met „Mijn zoon de minister". Aanvang steeds 8.15.
T.
o
Benoeming.
blMet ingang van 1 December a.s. is benoemd
tot onderwijzer aan de O. L. School no. 2 te Sneek,
de heer P. Bonnema, uit Overveen.
o
Wie verleden jaar last heeft gehad van winterhanden of
wintervoeten, doet verstandig nu reeds daartegen maat
regelen te nemen. Wie bijtijds Scheepstra's Winterzalf
regelmatig gaat gebruiken, zal dezen winter niet door de
ontsierende, lastige en pijnlijke winterhanden en winter
voeten worden geplaagd.
SCHEEPSTRA'S WINTERZALF kost 23 cent per doos.
Bloemendaal, Telef. 22029 Santpoort-station, Telef. 554
LINNAEUSLAAN27 - HAARLEM
TELEFOON 15649
Bloemendaalsche Weg 79 BLOEMENDAAL
TEL. 22299 BLOEMENDAAL - Dr. D. BAKKERLAAN 8-10
JAEGER ONDERGOEDEREN in verschillende kwaliteiten,
zoowel in goedkooge als in betere kwaliteiten.
JONGENS JAEGERGOEDEREN in halfwol en In wol interlock,
1 solide fabrikaten.
PRIMA KOUSEN SOKKEN
SPORT- EN PLUS-FOUR KOUSEN.
ZEER BILLIJKE PRIJZEN.
Annex Wijn- en Gedistilleerdhandel
Vraagt uitgebreide Prijscourant. - Bezorging aan huis a la minute
Heeft diverse Zaaltjes voor Partijen, Vergaderingen,
Dans- en Bridgeclubs op zeer aannemelijke condities.
Aanbevelend,
