UUR
ernout
HET HOOGST IN
KWALITEIT
HET LAAGST
I PRIJS
Bloemendaal.
„ELS WO UT"
Zoodagmorgeo
irtusCliffortianus
ida.
irij «Femina»
D. J. JANSSE
Vrijdag 29 JuH 1938
L. SCHOORL. f
Expositie Pilger.
SPORTHUIS TE NUYL
Tenten, Kampeer-
kleeding, Tennis enz.
Naamplaten - Stempels
WIJNANDS VAN RENSEN
Hier brandt
de kachel weer!
Belangrijke Opruiming
met 10 Korting
Haarlemsche Diner-Vereeniging
DE OPWEKKING VAN DEN
JONGELING.
OVERVEEN
lend.weg 53 en 255
on: 23039-'22292
bet '200 jaar geleden, dat
ttkundgie, op de Harte-
dicht bij Bennebroek
toen ter tijd Dr. George
ost-Indische Compagnie
Carl Linné hooren spre-
den jongen dokter-bota-
de uitnoodiging op de
Haarlem-Leiden een be-
e Linné gaarne gebruik
n.sterdam zou hem daar
eds veel verteld van de
ssen. die op het prachtige
eekt. De jonge Zweed
jnscli Linnaeüs) brandde
neling te leeren kennen,
pilden per jaar.
mdanks zijn groote he
iten en de vele eer hem
aarmoedigheid. Dat wist
ik den heer Clifford aan-
■raen en hem C'arl Linné
Jnné een goed botanicus
zich dadelijk bij zijn
amp aangesteld tot lijf-
itter van het buiten aan
was hij aan het werk
itenlandsche en inheem-
ven na bestudeering. Na
k van zijn hand „Hortus
een bericht in de „Op
int" van 25 December
n 25 December 1742 in
Hofstede van den Heer
le Hartecamp genaemd,
d Haerlem nabij Benne-
Teemde Gewassen brand
edaan onderzoek op de
n uytersten praesamtief
t, dat dezelfde niet door
■n, maar door den een
uyt een boos en vuyl
at zoo de justitie als den
oorn. Hofstede daar ten
dat den Dader ofte
uaadaardig Fait worden
gestraft, zoo belooven
oog-Bailluw en de leen-
erscliaar van Kennemer-
ïie van 300 gulden aan
r ofte Daders van 't ge-
n, zoodanig, dat die in
geraken en van 't fait
igt; zullen de des aen-
erende worden gesecre-
laeüs al weer al lang in
rug.
G. J. BETTINK.
Drie handige meisjes"
rroote kameraad" met
■ede Moeder" met Hilde
1, Frits Eugens en de
'11 take Komance" met
louglas. Op het tooneel
pe.
Marine-Pronk, stukken"
renee, Rice en James
I 40 HAARLEM
na 5.30 uur 16262
31 cent
26 cent
21 cent
)ed geman-
18 cent
eer voordeelig Tarief
Timmerman, Aannemer
Tel. 12464, Haarlem
Zonneschermen- en Mar-
quizenfabrielt.
Prijsopgaaf zonder ver
plichting. Marquizen
nieuw bekleeden, in 1
lag retour.
v'erkoop en vakkundig
>laatsen van BALT EX
Zonrolgordijnen.
Gen. Cronjéstraat 88.
Groote keuze Tuin
parasols, Tuinmeubels,
Strandte.'.ten, env
PRO 24-0419*
CONCERT.
blProgramma voor het Concert op Woensdag
3 Augustus a.s., dat te samen wordt gegeven door
het Haarlemsch Postaal Mannenkoor en het Dubb.
Gemengd Kwartet „J. S. Bach", heide onder
leiding van den heer P. M. Germet.
Haarlemsch Postaal Mannenkoor:
1. Die VesperLudw. Beethoven.
2. Der Fremdenlegionair Jul. D. Wengert.
3. De KuiperW. T. Kools.
Dubb. Gem. Kwartet.:
4. Xch mus einmaal SingenTr. Abt.
5. Ave MariaP. Kallenbach.
6. De Kabouters W. T. Kools.
Pauze.
Haarlemsch Postaal Mannenkoor:
1. JsraëlL. C. Keereweer.
8. In Epiphania Dominé Math. Neuman
Dubbel Gem. Kwartet.
9. In 't Woud
10. Egd Sum pastor bonus
XI. Vrede
12. Nimmer Nacht
13. Soldatenkoor faust
Jac. Bonset.
Jos. de Klerk.
W. T. Kools.
N. H. Andriessen.
Gounod.
Vaardigheidsdiploma K.N.Z.B.
bl— Woensdagavond j.l. werd in Stoops-Bad
het examen afgenomen voor het Vaardigheids-
diploma A van den K.N.Z.B.
Geslaagd zijn de dames: J. van Hout, D,. M.
van der Jagt, H. van der Zon en J. M. de Vries
en de heeren: G. Kok, W. Oosterhof, G. J. van
Abs, J. Ph. Mok en H. Tollenaar.
De examen-commissie bestond uit mevrouw
A. E. Knuijt, bondsofficial en den heer G. Vogel,
directeur van Stoops-Bad. Leider was de heer
J. Kuit.
Eexamen.
blVoor het Mulo-examen
Essen, alhier.
H. van
Reclame is geworden tot een der zelfstandige
onderdeelen in de handelszaak, omdat deze be
langrijke factor voor een vergroote omzet, of
voor het „er in brengen" van een nieuw merk
artikel, een zekere aanleg behoeft, die bij den
doorsnee-zakenman niet of niet in voldoende mate
aanwezig is; toch proheeren zij zelf opvallende
etalages en goed gestelde advertenties te maken
om der wille van zuinigheid, bleek vaak on-eco-
nomisch.
Hééft een zakenman talent, dikwijls zal hij geen
tijd hebben zelf zijn reclame uit te voeren.
Zoo ontstond een behoefte aan specialisten,
aan menschen die er een beroep van maken, hun
ideeën te verkoopen, en ideeën boeiend uit te
voeren, om op die manier den voorbijganger te
bewegen eens een proef te nemen met het artikel
waarvoor de reclame gemaakt is.
Reclame is ook individueel, het gaat er immers
om, dat U het artikel verkoopt, en niet Uw buur
man, die hetzelfde artikel in zijn zaak heeft; zoo
is het te begrijpen dat het bijna gelijkluidende
werk van een reclame-studio voor verschillende
zaken niet het resultaat oplevert wat verwacht
kan worden, zelfs meestal een verlies voor den
zakenman beteekent. Hij durft dan te beweren,
uit „ondervinding", dat reclamemaken geldweg-
gooien is, hij vergeet hierbij, dat niet alleen zijn
zaak, maar ook die van zijn buurman, misschien
wel van meerderen aan hetzelfde idee gekloven
hebben.
De kwestie is dus goede reclame te maken. Bij
de Kennemer Etalage- en Reclame-school hebben
we resultaten gezien van een opleiding in het re
clame vak, die grondig genoemd mag worden.
De ideeën waren meestal origineel, hoewel voor
studie echter ook gewerkt werd naar foto's, wat
echter in dit speciale vak (modeteekenen) ge
motiveerd is; de uitvoering was gericht op stof
uitdrukking, zoodat de meest verschillende tech
nieken gebruikt werden, b.v. rood conté viel als
een originaliteit op bij een modeplaat.
Begrijpen de leerlingen hun taak goed, dan zul
len zij hun latere opdrachtgevers zeer bevredigen.
L. T.
Schoterweg 27.
't Medaillehuis, Schoterweg 78,
t.o. kazerne Telefoon 17256
Wij lezen in de O.H.Crt.
In den ouderdom van 59 jaar is Woensdag
in het St. Elisabeth Gasthuis te Haarlem, waar
hij een operatie had ondergaan, vrij plotseling
overleden de heer I,. Schoorl Sr., eigenaar-directeur
van de Nederlandsclie Raffinaderij van petroleum-
producten te Haarlem. De heer Schoorl woonde
te Bloemendaal.
Niets liet vermoeden dat het einde zoo spoedig
zou volgen. Familie en vrienden hadden hem
Dinsdagmiddag nog een bezoek gebracht en de
heer Schoorl voelde zich goed en opgewekt, zeide
zelfs dat het nu wel den goeden kant uitging.
Kort daarop, toen het bezoek afgeloopen was,
moet een plotselinge omkeer zich in den toestand
hebben voorgedaan die het onverwachte einde
veroorzaakte.
De heer Schoorl is een harde en noeste werker
geweest. Hij werd geboren te Zaandijk en heeft
gestudeerd aan de Universiteit te Amsterdam,
waar hij het diploma apotheker behaalde. Hij
heeft zich nadien als apotheker gevestigd in de
bekende apothekerij Schoorl, eerst in de Frans
Halsstraat, later op het Frans Halsplein.
Door eigen studie in de scheikunde voelde
hij zich gedreven tot de raffinaderij van petroleum-
producten en stichttte in 1909 een eigen bedrijf
Nederlandsche Raffinaderij van Petroleumpro-
ducten in de Regulierstraat te voormalig Schoten.
Het bedrijf ontwikkelde zich, onder zijn des
kundige leiding, zeer snel. In 1914 had het een
dergelijk grooten omvang bereikt dat het onmoge
lijk nog kon blijken bestaan in de te kleine be
huizing aan de Regulierstraat en moest overge
bracht worden naar het perceel aan den Spaarn-
damscheweg, waar het thans nog bestaat en waar
een paar jaar geleden het 25-jarig bestaan werd
gevierd. Het bedrijf is een der grootste van Neder
land op dit gebied en heeft een internationale
bekendheid.
Naast zijn druk zakenleven, had de heer Schoorl
tevens levendige belangstelling voor alles wat
kunst betreft. Hij was liefhebber van schilder
kunst, hield veel van litteratuur, van muziek en
was een hartstochtelijk liefhebber van de schoone
natuur. Zijn drang tot de kunst bracht hem al
vroeg in aanraking met zangvereenigingen in
onze stad en vele jaren geleden werd hij lid van
de Kon. Liedertafel „Zang en Vriendschap",
waarvan hij bestuurslid is geweest. Toen zich
eenige jaren geleden in den schoot der Liedertafel
moeilijkheden voordeden en er een afscheeiding
van leden kwam, schaarde hij zich aan de zijde
van hen, die gedreven werden door een gevoel
van rechtvaardigheid en stichtte met dezen het
Mannenkoor „Die Spaerne Sanghers". Op de
stichtingsvergadering werd hij gekozen, met alge-
meene stemmen en applaus, tot voorzitter van
het koor, welke functie hij tot heden heeft bekleed.
Door de moeilijke beginperiode van het koor,
door de nog moeilijker tijden van crisis, waarmee
elke vereeniging heden te worstelen heeft, dus ook
de „Spaerne Sanghers" heeft hij zijn vereeniging
weten op te voeren, tot een der artistiek belang
rijkste vereenigingen van Haarlem. Hij kon
dit doen omdat hij joviaal was in den omgang,
van een haast spreekwoordelijken eenvoud, een
eenvoud waaruit iedereen als bij intuïtie zijn
superioriteit voelde.
Hij had de sympathie van iedereen, die met
hem in aanraking kwam, ofschoon hij vaak wel
den indruk wekte, kort aangebonden te zijn. Dit
was zijn innerlijk, dat niet op veel uiterlijk ver
toon en vooral op kalmte en eenvoud gesteld was.
Maar binnen in droeg deze man een hart van
goud, dat hem aandreef tot medeleven en hulp
vaardigheid met allen, die hij tot de goede men
schen rekende. Hij was degelijk, overtuigd van
de overwinning van de rechtvaardigheid in het
leven en matigde zich over anderen nooit een
hard oordeel aan.
DE ZOMER VAN 1888 WAS NOG
KOUDER DAN DIE VAN 1938
Dat men vroeger ook'wel eens een zomer had,
die zich met den zomer van thans kon meten wat
de capaciteit betreft in het voortbrengen van
koude, is bekend. Maar de zomer van 1888 moet
wel erg baT zijn geweest, aldus de „N.R.Crt." In den
jaargang van 1888 van de „Harlinger Crt." staat,
in het nummer van 20 Juli het volgende gedicht:
KLEERMAKERIJ
Vooi Dames en Heeren
van de nog Voorradige Coupons
BLOEMVELDLAAN 43
bij de Ramplaan
HAARLEM-OVERVEEN
Aschgrauwe wolken, de zon diep begraven,
Waterkolommen in straten verdeeld,
Druipende hoornen en druppende daken,
Plassen op straat, waar de straatjeugd in speelt.
Wegen als grachten en pleinen als meren,
Waders en springers, gymnastisch bij 't gaan:
Treurende kippen en bibb'rende koeien,
Menschen met laarzen en regenjas aan.
Morrende moeders en mokkende vaders,
Prutt'lende dienstboon en luidruchtig kroost,
Klagende boeren en vloekende schippers,
Spelers in kroegen om heul en om troost.
Dames op straat met heel vieze gezichtjes,
't Handje aan de rokken, omlijst met veel slijk,
Angstig zich met parapluies bedekkend,
Nietsdoeners, gapend voor 't venster te kijk;
Werklui, gedoemd bij den weg langs te slentere n
Koetspaarden, tot op 't gebeente doorweekt,
Potten en emmers in huis voor lekkage.
Allen verdrietig, wie of men ook spreekt.
Sombere blikken van grooten en kleinen,
Ieder ontboezemt een zucht en een klacht
Zoo is het beeld van een dag als dit jaar ons
Al vast meer dan eentje reeds heeft gebracht.
De redactie van genoemd orgaan heeft het
stukje van den Harlinger poëet 't volgende onder
schrift meegegeven:
Tel. 14393, Bakenessergracht 27, Haarlem
Vleesch, groente, aardappelen f 0.90
Idem met soep of toespijs f 1.05
Idem met soep en toespijsf 1.20
(Omzetbelasting en bezorgloon inbegrepen)
Dagelijks keuze uit minstens 3 menu's.
Alleen le kwaliteiten en roomboter.
De zomer heeft zijn naam glad verspeeld, t Is
koud en guur al den dag. Maar van alle om
standigheden valt te profiteeren. Hoe komt het,
dat een zeker koffiehuis te Brussel eensklaps een
zoo groote aantrekkelijkheid heeft gekregen, dat
de kastelein en zijn bedienden het bijna niet af
kunnen met de ctrükte?
Dat komt door een groote plank, die boven
de deur gespijkerd is en waarop de aangename
woorden staan: „Hier brandt de kachel weer".
Dat was in Juli 1888, en dan heb je nog men
schen, die het over die mooie zomers en winters
van vroeger hebben
Bestuursmededeling.
Onze waarnemend le secretaris is van 16 Juli8
Augustus met vacantie. Gedurende dien tijd zal
de heer J. W. Duisenberg, N. Tuindorplaan 45,
zijn functie waarnemen. Vriendelijk wordt een
ieder verzocht hiervan nota te nemen.
Het Bestuur.
Van de Ontspanningscommissie.
Onze excursie naar „Elswout".
Zoo behooren dan beide avonden weder tot het
verleden en wij kunnen met genoegen terugblikken
op deze tochten. Ca. 40 deelnemers hebben deze
altijd weer bekorende wandeling medegemaakt
en aan het einde daarvan hunne tevredenheid be
tuigd. Wij hebben beide avonden prachtig weder
gehad, een unicum in dezen „zomer". Rest ons
nog een woord van dank aan den begeleider, den
heer Uiterwijk, voor zijn interessante uiteenzet
tingen gedurende de wandeling.
Wij zijn doende te trachten in de vacantie nog
een kindermiddag te houden. Als onze plannen door
gang kunnen vinden, komen wij zeer spoedig hierop
terug.
De Secretaris C. F. STROOSUIJDER.
En Hi] ging toe en raakte de baar aan
(de dragers nu stonden stil), en Hij
zeide: „Jongeling, Ik zeg u, sta op.l
Lucas 7 vs. 14.
In de gewoonlijk zoo stille straatjes van het
stadje Naïn, gelegen aan de Zuidgrens van Galilea
was het nu zeer druk. Veel menschen liepen te
hoop voor een woning, waarin een groote en diepe
scheur was gescheurd. Een jong bloeiend leven was
hier van den levensboom afgesneden; een frissehe,
groene stek, die zooveel vrucht beloofde en zoo
moeilijk kon worden gemist was afgebroken.
Verbleekt en verdord, lag hij daar neer in de
woning. De grimmige dood had zijn klauw naar
hem uitgestrekt en hem neergeveld. Nooit zou
hij weer opstaan, nooit meer zich verlustigen in
dén aanblik van de prachtige blauwe wateren van
de nabije zee, noch ooit meer een blik slaan op de
gigantische reuzen, die hoog in de wolken de wacht
hielden over zijn vaderland.
Fel was de pijn, groot de verslagenheid, diep
doorvoeld en algemeen de deelneming in dit on
herstelbaar verlies. Naar Oostcrsehe rede waren de
klaagvrouwen de woning der smart binnengetreden
om hun somber werk te doen. Straks zou hij
worden uitgedragen naar de laatste rustplaats en
zeer velen wachtten voor de woning op dit moment
om zich bij den stoet der treurenden aan te sluiten.
Had de dood hieT geen verkeerde slag toege
bracht 1 zouden wij vragen. Niet al'een rukte hij
hieT met niets ontziende wreedheid een pas ont
luikende bloem uit den hof des levens, hij ontzag
zich ook niet om het reeds zoo diep doorwonde
hart eener arme weduwe nog dieper te treffen door
haar eenigen zoon te ontnemen. Na den man van
haar zijde te hebben weggeroofd, heeft hij nu ook
haar eenigst. kostbaar bezit, haar dierbaar ooilam
opgeëiseht
O, die dood kan schijnbaar zoo harteloos en
grillig om zich heen grijpen! Hier velt hij een
vader, nog in de kracht zijns levens; daar een
veelgeliefde moeder, wier taak nog lang niet ver
vuld was; elders een geliefd kind, waarop zooveel
verwachting was gebouwd. Om dan het hoofd te
kunnen buigen en met een Job te zeggen: „De
Heere heeft gegeven, de Heere heeft genomen, de
Naam des Heeren zii geloofd!" daar is kracht van
boven voor noodig.
Om het dieptreffende van dit sterfgeval, waar
door veler hart geroerd en begaan was met de
arme weduwe, had zich een groote schare opge
maakt om den jonge.ing naar zijn laatste rust
plaats te vergezellen Deze handeling was een
bewijs van spontaan medeleven met de zoo diep
getroffen moeder.
De baai werd naar buiten gedragen (de dooden
werden in het Oosten niet in kisten gelegd, maar
in lijnwaad gewikkeld), de menigte sloot zich
achter de familie aan. Onder diepe stilte en met
plechtigen ernst, passend bij dit droef gebeuren,
schreed de groote stoet voort. Maar waar de mond
zwijgt, vermenigvuldigen zich de gedachten.
Vooral voor de moedei was deze smartegang ont
zaglijk zwaar: zij had in waarheid de beker van
leed en beproeving tot den laatsten duppel ge
ledigd Neen, er kon niets meer bijEen berg van
leed drukte zwaar op haar tengere schouders en
diep gebogen schreed zij voort achter de baar van
haar lieven zoon.
Jezus was op weg naar Jeruzalem om aldaar
het Pinksterfeest te vieren. Na het uitspreken van
de bekende Bergrede, terwijl Hij in Galilea aan
vele kranken de gezondheid hergeven had, trok
Hij met Zijn discipelen op naar de heilige stad
om daar het feest des oogstes en der wetgeving te
vieren. Zoolang Jezus op aarde was, heeft Hij de
gebruiken en hoogtijden van Zijn volk met groote
nauwgezetheid medegevierd. Nimmer hield Hij
zich op den achtergrond, waar het gold het houden
der inzettingen, het volk Israël overgeleverd door
de vaderen. Wij merken dit op, omdat velen van
meening zijn, dat Jezus zich minder bekommerde
om de richtlijnen, door Mozes en de profeten ge
trokken. Jezus was, naar Zijn eigen woord niet
gekomen om de wet te verbreken, maar om die te
vervullen.
Op deze reis naar Jeruzalem passeerde Hij ook
het stadje Naïn. En (zie hier de Goddelijke be
stiering), juist op het oogenblik, dat Jezus door
de stadspoort zou gaan, ontmoette Hij den be
grafenisstoet. Zeer waarschijnlijk werd de weg
door de poort voor Jezus en Zijn discipelen ge
blokkeerd door de daaruit stroomende menige,
zoodat zij halt moesten houden.
Daardoor had Jezus te meer de gelegen
heid om alles goed op te nemen. Dat hier een doode
werd weggedragen was duidelijk, maar de groote
belangstelling hierbij betoond, deed vermoeden,
dat hier óf een hooggeplaatste of een zeer bemind
persoon begraven werd.
Jezus behoefde niet te zeggen. Hij wist wat hier
gebeurde. Terstond zag Hij de door smart gebogen
figuur der moeder, gehuld in het weduwkleed.
Haar zag hij alleen en haar verscheurd hart, dat
in zoo bittere vertwijfeling worstelde met de
vraag, waarom haar eenigst kostbaar bezit haar
nu ontnomen was. En dan staat hier zoo tref
fend: „De Heere, haar ziende, werd innerlijk met
ontferming over haar bewogen."
Wie de liefde van Jezus ervaren heeft voor eigen
hart en leven weet, hoe groot en rijk deze Godde
lijke bewogenheid is geweest.
De geslagen moeder weende. Hoe kon het ook
anders? Maar Jezus zeide tot haar: „Ween niet".
Dat woord was een beproeving en tegelijk een
almachtswoord tot verwekking van sterk geloof.
En zij heeft geloofd, sterk genoeg om met weenen
te kunnen ophouden, éér, dat zij zag, maaf toch
opdat zij de heerlijkheid Gods zou zien.
Toen ging Hij toe, en raakte de baar aan. Plech
tig oogenblik, vol onzegbare verwachting! De
dragers en allen, die achter de baar waren, stonden
eerbiedig stil, voorvoelende, dat hier iets geweldigs
te gebeuren stond en beseffende de heilige ernst
van dit moment. Toen volgde dit majestieuze,
verheven woord, hetwelk geen ander zeggen kan,
dan die macht heeft over leven en dood: „Jonge
ling, Ik zeg u, sta op!" En de doode zat overeind
en begon te spreken. En Hij gaf hem aan zijne
moeder".
De dood was overwonnen, de grimmige vijand
verslagen, zoodat hij zijn prooi moest loslaten.
Een onbeschrijfelijk gelukkige moeder ontving
haar dierbaar kind terug uit de hand van Jezus.
Zijn ontferming over haar was omgezet in een
Goddelijke daad, Zijn bewogenheid was gebleken
geen machtelooze te zijn, maar van een heerlijke
activiteit, waardoor zij van een beroofde en wee-
nende Moeder een rijke, zalige vrouw was ge
worden. Uit de diepste duisternis van het bitterst
levensleed in het klare zonlicht van bliide vreugd
welk een tegenstelling
Zij, dat is allen, die van deze wonderdaad ge
tuigen waren, verheerlijkten God. Ja, zóó moet
het ookIn vreugde maar ook in droefheid moeten
wij in God eindigen. Hij zal het alles zóó maken,
dat wij ons moetien verwonderen. Al wat krom is
zal worden recht gemaaktalles wat ons ontnomen
is, zal eens dubbel worden teruggegeven.
