ABDIJSIROOP T00NEEL VAN DE LEESTAFEL AGENDA. s Werelds Hoest-siroop AKKER'S vesistèrdcte Onbekend maakt onbe mind Vrijdag 6 Januari 1939 is ongetwijfeld AKKER's Abdijsi roop, bevattende een twintigtal kruiden, alle heilzaam voor de adem halingsorganen, in de juiste ver menging en samenstelling. De wer king is krachtig en snel. Kruiden hebben geen nadeelen voor de andere lichaamsorganen. Daarom komt den laatsten tijd de medische wereld weer veel van chemische op plantaardige middelen terug. De reeds zoo krachtige werking van Abdijsiroop is thans bovendien nog versterkt o.a. door het toevoegen van „codeïne", de sterkste hoestbe- dwingende stof. Gebruikt daarom DROSERA SERPYlll [OS Eenige der 20 kruiden tegen hoest, griep, bronchitis, asthma Flacon 90 ct.. f 1.50. t 2.40. f 4.20. Alom verkrijgbaar TOONEEL TE AMSTERDAM. „Susan en 'n betere wereld", door Rachel Crothers bij „Het Nederiandsch Tooneel". (Regie Cor v. d. Lugt-Melsert.) Susan Trexel is een soeiety-dame. Zij speelde haar rolletje daar, zooals allen daar spelen. Totdat zij op zekeren dag een dame ontmoette, die het hoofd was der Beweging. Welke Beweging? Ik meen zoo dat de schrijfster van het stuk 'n loopje heeft genomen met de Oxford-beweging: Biechten in het openhaar en de rest. Vanaf dien dag is Susan hekeerd. Maar dwaze dames doen alles dwaas en zoo is Susan's optreden in haar kring, waarvan zij alle vrienden en vriendinnen op haar beurt hervormen wil, zeer naar den blijspel-kant. Zij doet het met allerlei tierelantijntjes, met allerlei maniertjes en maakt met haar theorieën, met haar dwaze doordrijverij vele menschen uit die omgeving doodongelukkig. Zij schopt liefdesgeschiedenissen uit elkaar, maakt de dames en heeren „bewust" en leert hen hoe hunne levenshouding behoort te zijn. Haar eigen man, die aan den drank is en haar zielig dochtertje, dat op een kostschool kwijnt, verwaarloost zij. De vader en het dochtertje klampen zich aan elkaar vast. Totdat het tusschen den man en de vrouw tot een uiteenzetting komt. (Jok hem wil zij bekeeren en hij laat zich vangen Hij zal nooit meer drinken en zij zal zijn kameraad zijn, want meer dan kameraadschap kan zij, die voor de Beweging strijdt, niet geven. Totdat hij tot wanhoop gedreven, zich op zekeren dag weer bedrinkt en nu is er een vrouw, die hem in stilte bemint, op zijn weg gekomen. Zij verzorgt hem in den dronken nacht als een moeder, en ofschoon hij niet zoo heel veel van haar houdt, besluit hij van zijn vrouw te scheiden, hetgeen ook haar vurigen wensch altijd was geweest. Maar, zooals het veel gaat in het leven, bedenkt zij zich nog eens een keertje en zij verzoenen zich met elkaar weer en beiden zullen zij nu inderdaad betere menschen worden: Zij een goede echtgenoote en moeder en hij zal niet meer naar de drankflesch grijpen, zoodat de Beweging niet geheel en al haar doel gemist zal hebben. Fientje de la Mar heeft heel haar geestig talent aan dezen rol gegeven. Hoe echt bracht zij de valsche toontjes, die aan dezen rol vastzitten, tot hun recht, hoe dol waren de rare gebaren, hoe door en door spiritueel en intelligent was deze geheele creatie. Zij werd goed ter zijde gestaan door Theo Frenkel, haar man in het stuk, die in zijn dronken schap gelukkig niet aanzette en door Myra H ard, die het zielige kind wij hebben al eens meer een dergelijke creatie van haar gezien zielig speelde. De overigen, dames en heeren van de society (vooral Mies Elout) waren eveneens wel goed. „Het sprookje der rechtvaardigheid" door Ladislaas Fodor bij het Gezelschap Saalborn Parset. (Regie Louis Saalborn). Wat hebben wij een goed tooneelseizoen. Het eene belangrijke stuk voor, het andere na. Natuur lijk is er veel onbenulligs ook, maar nu weer dit belangrijke „Sprookje der Rechtvaardigheid" van den belangrijken schrijver Fodor. Niki (Ko van Dijk Jr.) is de slampamper van een zoon van een rechtschapen Graaf, Georg v. Geszty (Louis Saalborn), bekend oud politicus, die Genève en de politiek vaarwel heeft gezegd, omdat hij rechtvaardigheid belangrijker vindt dan het recht in meer beperkten zin. Wij zien den zoon stomdronken in café Turesany te Boedapest, waar een aardige vestiaire is (Carla de Raet). Zij is een zeer fatsoenlijk meisje, zeer beleefd voor de gasten van het café. Ook dus tegenover hem. Kr zijn ook minder fatsoenlijke meisjes in het café. In zijn dronkenschap strooit de jonge graaf met bankbiljetten. Zij rapen ze op. Mizzv van de garderobe, die ik vestiaire noemde, biedt hij een gouden cigarettenkoker aan met een kroontje erop. Dien heeft hij ten geschenke gekregen van prinses Lydia Montevecchio, zijne vriendin. Mizzi wil den cigarettenkoker aanvankelijk niet, maar hij dringt er op aan, totdat zij zich ten slotte laat overhalen. Bovendien was hij droevig in zijn dronkenschap en hij had haar gezegd, dat zij de oogen van zijn moeder had. Zij ijlt met den koker naar de Bank van Leening, want zij is arm. Daar ontmoet zij een gesjochten advocaat (Bob van n), die er iets komt beleenen. Zij raken in ^•nsura), gesprek met elkaar en zij bevallen elkander. De baas van de Bank van Leening of beter gezegd de taxateur (Lou Ezerman) vertrouwt het zaakje van den kostbaren cigarettenkoker niet, Iaat een rechercheur komen, die het meisje wegleidt. De advocaat, dien zij zooeven ontmoette, zal haar verdedigen, zal alles voor haar doen, wat lüj kan, De jonge graaf herinnert zich niets van het geval, of doet alsof uit angst voor de prinses en de advocaat gaat naar den vader, naar den ouden graaf, Georg van Geszty. Deze wil hem eerst niet ontvangen Er staan te veel eompromitcerende dingen in de krant, waarschijnlijk door een advocaat geïnspi reerd, over hem en zijn zoon. Maar ten slotte ontvangt de Graaf hem toch. De jonge advocaat pleit, speculeert op zijn beter Ik en ten slotte stemt hij toe, het meisje te willen spreken. Zij komt bij hem, vergezeld van den rechercheur, en de oude Graaf, die een mensclienkenner is bemerkt al spoedig, dat het meisje volkomen onschuldig is aan diefstal. Hij Iaat zijn zoon komen en al spoedig komt de waarheid aan het licht Maar het recht moet zijn beloop hebben. Mizzy komt voor de rechtbank. De advocaat verdedigt haar nogal onhandig. Maar dan komt de oude Graaf von Geszty, die vroeger ook advocaat was geweest, hem vervangen. Hij houdt een vurig pleidooi voor het meisje en de jury spreekt het onschuldig uit. De jonge Graaf bekent nu alles De oude vraagt hem, of hij den kostbaren koker aan den advocaat wil schenken. Hij doet dat en de advocaat loopt hard weg, Mizzy, thans zijn verloofde, achterna. Saalborn maakte een prachttype, zoowel wat grime, zeer aristocratisch, als wat gang, oud en toch vitaal, als wat gebaar, waardig, als wat stem welluidend, betrof. Een pracht-creatie. Carla de Raet als Mizzy heeft zich zelve overtroffen. Zeer goed: ietwat coquet, maar niet te coquet. Ook Ko van Dijk Jr. zeer goed, vooral zijn opkomst als hij dronken is. Ezerman ook zeer goed in zijn dubbele rollen van den taxateur en den president van de rechtbank. Eveneens Bob van Leersum als de advocaat. „Scrooge en Marley", een verhaal van Charles Dickens (A Christmas Carol), voor het tooneel bewerkt door Eduard Veterman bij „De Nederland- sche Tooneelgroep". (Regie Cruys Voorbergh) Men kent het verhaal van den ouden vrekkigen en gierigen Scrooge, die op zekeren avond in slaap valt en in zijn droom den geest van zijn compagnon Marley ziét verschijnen, die in het leven van zijn soort was. Marley laat zien, dat hij het in het hiernamaals niet goed zal hebben. Nu ziet men het leven van Scrooge voorbij rollen. Eerst een lief knaapje tot en met een verbitterden ouden man. Die droom maakt zoo'n indruk op Scrooge dat hij daarna een goed mensch is geworden. Wij leven snel en zijn zulke lieve sprookjes eigenlijk te boven, hetgeen jammer is. De vertooning was niet kwaad. Het leven van Scrooge zagen wij in een lijst als die van een schilderij. Het succes van den avond was voor Gerard Hartkamp, die Scrooge was, terwijl de geest van Marley behoorlijk griezelig door Cruys Voor bergh werd gespeeld. Een goede huishoudster van Rika Hopper en ook wel aardig spel van de anderen. Erratum. Daar ik een duiveltje, dat van de drukfouten, door mijn slecht handschrift nog al eens plaag, wreekt het zich soms ter dege. Het gaat den laatsten tijd beter, maar toch staan er in mijn vorig artikel nog drukfouten. Zoo is de naam van de actrice in „Soubrette", die ik niet zeer goed vond tot haar geluk verbasterd. Loudi Nijhoff (in Thompson Brothers) was niet eene geheimzinnige vrouw, die geheimzinnig speelde, maar een fijnzinnige vrouw, die fijnzinnig speelde. EDMOND VISSER. „Menschen van onzen stand". Het Nederiandsch Tooneel, directeur Cor van der Lugt Melsert, artistieke leiding: Cor van der Lugt Melsert, Albert van Dalsum, A. Defresne, geeft Zaterdag- en Zondagmiddag en -avond 7 en 8 Januari a.s. in den Stadsschouwburg een voor stelling voor Amsterdam van „Menschen van onzen stand", blijspel in drie bedrijven door St, John Ervine. Naar aanleiding van de première op Donderdag j.l., schrijft men ons: Het leven verwordt en groeit weer op in bloeiende kracht bij generaties. Dit is een wet, die het be houd en den voortgang van het leven regelt in al zijne verschijningen, zoowel in de wereld der ma terie als in de natuur bij den mensch. Het afster vende leven kenmerkt zich ten opzichte van het opbloeiende door behoudzucht, die in wezen niet anders is dan eene poging tot zelfverdediging. Dit is het thema, dat in „Menschen van onzen stand" behandeld wordt. Wij hebben dit thema hierboven zwaarwichtig omschreven, de schrijver echter behandelt het op lichte satyrieke wijze. Hij heeft zijn thema de gestalte gegeven niet alleen van den strijd tusschen de oude en de jonge generatie, maar ook van het gevecht tusschen een ondergaande en opkomende sociale stand. Deze tegenstellingen bepalen in het bijzonder de verhouding tusschen Sheila en haar ouders, terwijl tusschen deze beide polen van het conflict de andere kinderen met hunne vrienden en kennissen leven als loten van een stam, die door gebrek aan levenskracht dreigen te verworden in nutteloos heid. De ouders vertegenwoordigen den leeftijd en de klas, die voor de maatschappij en het leven hunne plicht gedaan hebben, terwijl de jonge dochter het element vertegenwoordigt, dat in de toekomst die opgave over te nemen heeft. Zonder zelfverdediging van de zijde van het ouder-leven gaat dit natuurlijk niet, voorai niet van de zijde van den vader, die veel meer dan de moeder verstard is in de begrippen en meeningen van zijn tijd. De vader is van een komische eigen wijsheid en norsche eigenzinnigheid. De moeder heeft veel meer begrip, maar is tocli te eng ver bonden aan eigen tijd. Tot welke verwikkelingen de strijd tusschen oude en nieuwe generatie aan leiding is, zullen wij niet verhalen. Het conflict, dat het stuk behandelt, kan men dagelijks in on telbare nuances en in oneindige verscheidenheid van vorm in het leven waarnemen, een eigenschap, die het stuk waarde geeft. TOURNEE DARJA COLLIN. Na een lange afwezigheid zal de bekende Hol landsche danseres Darja Collin op 12 Januari a.s, een dansavond geven in de Stadsschouwburg te Haarlem. Darja Collin is in haar vaderland geen onbe kende; reeds meerdeTe malen trad zij, zoowel in Den Haag als in Amsterdam voor uitverkochte zalen op. In het afgeloopen jaar heeft zij een tour nee door Nederlandscli-Indië gemaakt, die buiten gewoon succesvol is geweest. Sedert dien woont zij te Parijs, waar baar optreden eveneens een groot succes was, evenals de dansavond, welke zij in November 1938 in de Koninklijke Schouw burg te Den Haag gegeven heeft. In de Stadsschouwburg zal zij optreden met een geheel nieuw programma, waaraan zullen mede werken Edmee Monod de Froideville en Mile Yovanovitch, terwijl zij begeleid wordt door The van der Pas. Het programma bestaat uit dansen op muziek van Chopin, Beethoven, Ravel, De bussy, Satie, Casella, e.d. TOONEEL TE HAARLEM. Trudy Schoop-Ensemble. Zondagmiddag In den Stadsschouwburg. Trudy Schoop (spreek uit Sjoop) is een schat. Ho, dames en heeren, er is hier geen sprake van vriendelijkheden te uiten aan het adres eener hoog begaafde kunstenares; Trudy Schoop is een schat, een mijn, een bloemtuil, een berg van kunstenaars gaven, die in veelzijdigheid haar weergave nauwe lijks ergens vindt. Opzet, uitvoering, regie, li chaamsbeweging, ja, acrobatiek, grime, mimiek, opbouw van een schoone plastiek, alles is bij haar, nog meer, bij geheel haar ensemble, als van den eersten rang. Het was de 2e voorstelling van Fridolin en van De blonde Marie. Bij de le was de Stadsschouwburg uitverkocht geweest. Denken wij ons de ietwat eentonige muziek, veelal in dezelfde toonsoort gehouden, als een nood zakelijken rythmischen grijzen achtergrond, waar tegen zich de levendige kleurige pantomimen af spelen, dan geven wij verre de voorkeur aan Fri dolin boven het andere stuk, niet alleen omdat deze schepping ook ernstige levenswijsheid inhoudt, maar vooral omdat het pantomime-karakter daar in volkomen is bewaard. Wij hopen hartelijk op haar terugkomst en Haarlem in het volgend sei zoen. Het ensemble, de medespelers en -speelsters, waren allen even voortreffelijk; zij zijn één voor één kunstenaars van de bovenste plank, zoo zelfs dat zij in sommige opzichten hun leermeesteres haast overtreffen. Dank, heil en tot wederziens, Trudy! T. Het eerste der „Vaderlandsche Jaarboeken". De N.V. Uitgeverij „De Torentrans" te Zeist specialiseert zich op het gebied van jaarboeken. Van haar Wereldgeschiedenis-jaarboeken ver schenen reeds 7 jaargangen, welke werden bewerkt door dr. J. Romein, dr. M. van Blankenstein en den heer L. Cohen. Thans ligt voor ons het eerste „Vaderlandsche Jaarboek", loopende over 1937. Redacteur is de heer F. J. W. Drion. Hij vond medewerking bij de hoogleeraren van Gelderen, Geyl en Barnouw en bij Jan Engelman. De wijze waarop de heer Drion (oud-2e Kamerlid, historicus en letterkundige) zijn taak heeft opgevat is zeer degelijk, zijne tenuitvoer legging zeer bijzonder. De titels der inleidende hoofdstukken luiden: Onze bedoeling, De jaren vooraf, De verloving van Prinses Juliana, De kring om Oranje gesloten en De devaluatie. De hoofd stukken waar het voor 1937 op aankomt zijn: Staat en Volk, Gebeurtenissen uit het Kunstleven, Nederland en Azië, Uitbreiding en vervloeiing (der bevolking), Onze band met Zuid-Afrika, Albert Verweij's heengaan en de Vondelherden king. Een chronologische lijst der besproken ge beurtenissen, Aanteekeningen met verwijzing naar de literatuur en een uitvoerig register van personen en zaken besluiten het ruim 300 bladzijden be slaande werk. Het is een geducht goed boek. Geducht door zijn streng wetenschappelijk karak ter, goed doordat nimmer de vlotte verslagtoon wordt verlaten. Het bevat geschiedenis en be schouwing in eenen. De heer Drion, die het boek voor verreweg 't grootste gedeelte schreef, heeft den pregnanten stijl van den echten btterkundige, die meer is dan gewoon verslaggever of journalist, welke laatste zich in de eerste plaats bedient van woorden die Jan-en-Alleman verstaan. Men leze wat hij schreef met aandacht en nadruk op ieder woord. En dan heeft men er veel aan, ook al kan men zijne beschouwingen niet altijd deelen. De 21 onderdeelen van het hoofdstuk: Staat en Volk alle te noemen, zou hier te ver voeren, de ver schillende politieke partijen, de N.S.B. inbegrepen, het Maaswater-proces, de Oxford-groep-beweging, de Wereld-Jamboree, de economische toestand en het vierde ministerie-Colijn, staan er karakteris tiek en ten voeten uitgebeeld vredig naast elkaar. Tegenover een Groot-Nederland, als waarvan i Haarlemsche Diner-Vereeniging Tel. 14393, Bakenessergracht 27 Haarlem Vleesch, groente, aardappelen f 0.90 Idem met soep of toespijs f 1.05 Idem met soep en toespijs f 1.20 (Omzetbelasting en bezorgloon inbegrepen) Dagelijks keuze uit minstens 3 menu's. /Alleen le kwaliteiten en roomboter. vroeger onder aanvuring van het Alg. Nederl. Verbond nog wel eens sprake was, komt in dit boek Cultureel Nederland ter sprake. Citaten kunnen wij uit den aard der zaak hier niet geven; maar wij raden in de eerste plaats de hoofden onzer scholen aan, het boek voor de leeraarskamer aan te schaffen. Zij ontvangen hier cultureel Nederland in een notendop. Wordt deze uitgave aldus voortgezet, dan zal ieder ontwikkeld Nederlander, die het bekostigen kan, zich dit werk moeten aanschaffen. Laat, waarde lezeres en lezer, het u in ieder geval door uw boekhandelaar voorleggen. T. KALENDER VAN DRUKKERIJ JACOBSON. Geteekend door Rein Stuurman. Men moet eigenlijk zelf kunstenaar zijn. om naar waarde de kalender van Drukkerij M. A. Jacobson te Haarlem, te recenseeren. De teekenaar Rein Stuurman van Koog aan de Zaan, die door het zoo goed ontvangen vogeldeter- mineerboek „Zien is kennen", door zijn illustraties en reclamcteekeningen terecht steeds meer bekend heid geniet, vervaardigde een zestal gekleurde tee- keningen van tropische vogels, die op deze twee- maands kalender werden gereproduceerd. Drie platen, No. 1, 4, 6, vertoonen elk een kaka- toe. De donzige witte veerenpakjes met teere rose of gele nuancen doen het goed tegen de grijzige achtergronden. De geestige oogen en de karakteris tieke houdingen laten zien. dat de kunstenaar zijn objecten door en door kent. De drie andere platen vertoonen kleuriger beel den. Paradijs-weduwvoge!, oranje wevervogel en kraproenvinkjes fleuren Maart-April op; de brutale toekan met zijn felle zwart-rood-gele kleuren en zwaren snavel zal Mei-Juni aan den wand pronken; een vijftal rijstvogeltjes is kunstzinnig verdeeld over plaat 5 en ook deze vogeltjes, die in de warme landen wel zoo talrijk zijn als bij ons de musschen. doen het, door hun aardige tinten en doordat ze zoo fijn in de plaat gezet zijn, bijzonder goed. De offsetdruk van Jacobson is af, en het gebezigde materiaal draagt er toe bij, dat de kalender een sieraad is, waar we heel blij mee zijn. Agenda Stadsschouwburg. Zaterdag 7 Jan, 8.15 uur: Gijsbert Japicx, Beits en Lech ris an. Na afloop bal tot 2 uur. Zondag 8 Januari, 8 uur: Haarl. Operett Gez., Gri gri. Na afloop bal tot 2 uur. Maandag 9 Januari, 8.15 uur: Ned. Tooneel, De Thompson Brothers. (4e Abonn. voorst. Serie I). Woensdag 11 Januari, 2.15 uur: Hermas' Poppenkast, Sneeuwwitje en de zeven dwergen. 8.15 uur: Ned. Tooneel, Pater Malachius' Mirakel. Donderdag 12 Januari, 8.15 uur: Darja Collin, Dansavond. Luxor Sound Theater: „Drie Kameraden" (Van Erich Maria Remarque), met Robert Taylor, Margar-Sullavan, Franehot Tone, Robert Young. Rembrandt-Theater: „Wapenzusters" met Jeanne Sully en Josette Day. Zondagmorgen 11 films van Sovjet-Rusland 1938. Cinema-Palace: „Tusschen twee vrouwen" met Franehot Tone, Maureen O'Sullivan en Virginia Bruce. „Ruzie Drie-hoog Achter" met Henny Porten, Else Ester, Gerhard Bienert. Frans Hals-Theater prolongeert „De Bak- visch" met Deanna Durbin, Melvyn Douglas en Jackie Cooper. Zondagmorgen 11.30 uur „Het Balboekje". o Kapelaansbenoeming. blDe Bisschop van Haarlem heeft benoemd tot kapelaan te Overveen, den weleerw. heer Th. G. Drost. daarom moet U eens een stokvisch- gerecht klaar maken (volgens een van de vele recepten die opgenomen staan In het boekje, dat wij U GRATIS VERSTREKKEN! U komt erop terug! Dat staat vast! Stok- visch, verkrijgbaar geweekt in rol letjes of droog om zelf te weeken. Bovendien vestigen wij Uw aan dacht op onze groote verscheiden heid versche zeevisch. Zoo uit zee. Vischconserven, gerookte visch of zoetwatervisch. U WEET TOCH: BALM'S VISCH, DE FIJNSTE DIE ER IS! i V

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1939 | | pagina 3