Luchtbescherming
keRststeRRen
AGENDA
\DSSCHOUWBURG
ROOFVOGELS"
Vrijdag 22 December 1939
in het
volksgeloof
rERDAG 23 DECEMBER
8.15 uur
neelgr. „HET MASKER"
GASLICHT"
„Victorian" thriller in
edrijven door PATRICK
HAMILTON,
fdrollen: CRUYS, VOOR-
1GH, KO ARNOLDI,
iVILLY HAAK, e. a.
n. prijzen. Coup, geldig,
ben. den rang van off.
geld. Plaatsbespreken
if Donderdag 2l Dec. v.
1 uur.
lag 24 December, le en 2e
Kerstdag 8.15 uur
OBI'S CABARET
E SPIJSKAART"
MARCEL BARGER en
)LGA RINNEBACH.
thousiaste Haarl. pers.
ijzen alles inbegrepen:
If 0.75. Plaatsbespreken
f Vrijdag van 10—3 uur.
isdag 27 Dec. 8.15 u.
t Residentie Tooneel
eelspel van LILLIAN
LMAN. Regie: JOHAN
MEESTER. Hoofdrollen:
CARELSEN PIET
M JAN C. DE VOS
LA CHAPELLE
MI BOESNACH, e. a.
u prijzen. Coup. geldig,
sbespreken vanaf Maan
man 10—3 uur.
SRSEELE EEREDIENST
BOEFI-BEWEGÏNG
al Vreeburg, Kerkplein 16
te Bloemendaal.
g 25 Dec. le Kerstdag,
uur. Spr. Ir. J. POOL. On-
i: De symboliek van het
!St.
24 December geen dienst.
1L IN NIEUW en gebr.
Waschtafels, closets,
>akje, baden, geysers,
alle prijzen. Parklaan
22406.
VAKKUNDIGE Tuin
en onderhoud.. M. den
lentveld, tel. 26327.
T U EEN TIMMERMAN
r reparatiewerk? S. van
ikkerstraat 57rd. Rekent
!5 ct. per uur. i
■GIETER biedt zich aan
illijken prijs. Jan Luy-
at 58, Haarlem.
.DERSBEDRIJF H. van
Veldlaan 37, Bentveld,
26660, Voor alle voor
werkzaamheden.
KELENBOOM, Biezen-
Santpoort. Aannemer
ilder-, Glas-, Behang-
/erken. Werkpl. Bloe-
g 46a, Bl'daal. Tel. 779,
t.
►ROST Jr. Timmerman-
ir, Kerkweg 19, Sant-
Vakkundig, billijk en
d adres.
VERDUISTERINGS-
aar den Zaanl. Hout-
loogerwoerdstraat 8-12.
30. Ramplaan 35. Tel.
BLADEREN zijn ge-
Laat nu Uw goten
iken; het voorkomt
ngen en vernietigt de
itsen van veel mug-
remendaalsche Glazen-
ij, J. v. Eerden, Kle-
Tel. 23400.
Fotografie J
TEN van foto's en plaat-
enz. Het voordeeligs*
G. H. J. Meerman Jr-
lutstraat 171, TeL 10661
FOTO- EN FILM -
s. Luit. Broersma,
itplein 6, Haarlem-N.,
3.
ESCHENKEN, Kunst-
s. de Graaf, Gierstraat
Wat doet de
Geneeskundige Dienst?
In „Het Handelsblad" van 10 December j.l,
werd door enkele prominente figuren op het
gebied van Eerste Hulpverleening gewaar
schuwd tegen het ontstaan van allerlei z.g. ver
korte en spoedcursussen in verband met Lucht
bescherming, die in vele gevallen zelfs niet meer
door artsen worden gegeven.
Deze cursussen, waarin veelal de geheele leer
stof (maar dan op zeer oppervlakkige wijze)
wordt behandeld, hebben het groote bezwaar
dat de „opgeleiden" in den waan verkeeren, nu
ook werkelijk de eerste hulp aan zwaar getrof
fenen te kunnen verleenen, waardoor zij van
het volgen van volledige cursussen worden afge
houden.
Men zij er zich van bewust, aldus gaat deze
waarschuwing verder, dat het verleenen van
eerste hulp aan ernstig gewondeh een grondige
opleiding en jarenlange oefening vereischt. De
in een spoed- cursus opgeleiden hebben voor
cleze hulp niet alleen geen waarde, doch zij kun
nen zelfs een gevaar zijn, nog gezwegen van
den overlast, die een groot aantal van deze
menschen bij een ramp kunnen geven. Wil men
rcenschen in zeer korte cursussen opleiden tot
ziekendrager of in het leggen van eenvoudige
Verbandjes bij lichte verwondingen, of bijbren-
ge-.i, wat hun te doen staat in uitzonderings
gevallen waar direct levensgevaar moet worden
afgewend, dan bestaat daartegen geen bezwaar,
mits men zich dan ook daartoe beperke.
Hoe staat het in BloemendaaL?
Naar aanleiding van bovenstaande waarschu
wing hebben wij ons licht eens opgestoken bij
den Luchtbeschermingsdienst te Bloemendaal om
te informeeren, hoe het in onze gemeente op
dit gebied gesteld is.
Het bleek ons, dat de afdeeling Geneeskundige
Dienst hier steeds paraat is, en dar er geregeld
geoefend wordt.
Voor O verveen en Bloemendaal wordt eiken
Woensdagavond door Dr. van Oldenborgh
E.H.B.O.-cursus gegeven. De Vrijdagavond
spoed-cursus, oorspronkelijk gegeven door Dr.
Immink en Dr. Mees, is reeds afgeloopen, doch
ter voortzetting hiervan wordt een vervolg
cursus ter opleiding voor het aanvangs-diploma
van het Oranje-Kruis onder leiding van Dr. Im
mink gegeven. Door Dr. Mees zal in Januari
een z.g. huisvrouwen-cursus worden gegeven,
hetgeen door vele huismoeders, die zich be
zwaarlijk aan den Luchtbeschermingsdienst
kunnen verbinden, doch wel gaarne iets van
verbandleer etc. willen weten, ongetwijfeld ten
zeerste zal worden toegejuicht.
Ook te Aerdenhout wordt onder leiding van
Dr. Louwerse geregeld driemaal per week een
cursus gegeven, terwijl Dr. van Aalst hetzelfde
doet te Vogelenzang. Het praktische gedeelte
der oefeningen wordt met groote toewijding
door de E.H.B.O.-leden der Bloemendaalsche
Redding Brigade verzorgd. Door den heer Ver
kerk worden bovendien nog extra gascursussen
gegeven.
Over het bezoek aan de diverse cursussen is
men goed tevreden, hoewel het aantal cursisten
sedert den aanvang wel eenigszins teruggeloo-
pen is. Helaas blijkt ook, dat velen zich in
critieke dagen wèl voor den Luchtbeschermings
dienst opgeven, doch niét de moeite nemen
eenige bekwaamheid op te doen, om, als.inder
daad de nood aan den man mocht komen, ook
daadwerkelijk hulp te kunnen verleenen, het
geen natuurlijk wel eenigszins teleurstellend is
voor degenen, die er zooveel zorg en tijd aan
besteden.
De Geneeskundige Dienst prijst zich evenwel
gelukkig een bepaalde kern van enthousiaste
E.H.B.O.-'ers te hebben verkregen, die het nut
van geregeld oefenen volkomen inzien en op
wie in tijden van nood met vertrouwen gere
kend kan worden.
Alles tesamen genomen meenen wij dus wel
te kunnen eonstateeren, dat het sombere beeld
van het „Handelsblad"-artikel op den Lucht
beschermingsdienst van onze gemeente niet van
toepassing is. e
En ook wat betreft de z.g. huisvrouwen
cursus, waarvoor wij nader verwijzen naar de
advertentie in dit blad zal niet vervallen wor
den in de fout, welke in bovenaangehaald artikel
staat te lezen.
VERKIEZING KAMER VAN KOOPHANDEL.
ha— Bij de op 14 December 1939 gehouden
stemming ter vervulling van 7 plaatsen in de
Afdeeling Kleinbedrijf der Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor Haarlem en Omstre
ken, opengevallen in verband met de periodieke
aftreding per 1 Januari 1940, werden gekozen
de aftredende leden: J. J. Brinkman te Haar
lem; G. Dedens te Hoofddorp; H. J. L. Klein
Schiphorst te Haarlem; benevens de heeren:
G. Alders te Haarlem: H. J. Brey te Aalsmeer;
L. Lam te Heemstede; G. W. P. Stoutenbeek
te Beverwijk.
„GROOT-KIJKDUIN" RIEP BLOEMENDAAL
TE HULP.
En Bloemendaal liet zich niet onbetuigd.
bl- Onze collecte in dé afgeloopen week is
een waar succes geworden.
Op allerlei wijze heeft Bloemendaal ons ge
holpen om te komen tot een opbrengst van
bijna vier honderd vijftig gulden in contanten,
dat is ruim tweemaal zooveel als onze collecte
van verleden jaar.
Daarbij komen dan bovendien nog de giften
op onze postrekening 317000, welke ons ook nu
nog dagelijks toevloeien.
Langs dezen weg danken wij U allen, die
ons met Uw bijdrage hebt verheugd, recht har
telijk.
Wij danken ook het Gemeentebestuur, dat
ons toestemming gaf te collecteeren, de politie
voor haar medewerking, het comité van aan
beveling voor zijn hulp en den uitgever van dit
blad voor de welwillende verleende plaats
ruimte.
Stichting „Groot-Kijkduin"
Ds. P. v. d. VLOED, Voorzitter.
Met z'n achten lagen ze in de schuur van de
weduwe Mattijsen, een klein wijfke, mét e
witte geplooide muts op het hoofd.
De jongens kwamen allemaal uit het Noorden
of het Westen van het land, maar toch spraken
ze allemaal van „wijfke", zooals ze ook in de
laatste maanden geleerd hadden om de varkens
„kuuskes" te noemen Zoo spraken ze ook van
„onze kieppen" en „onzen vaers".
De weduwe Mattijsen kreeg acht cent per man
per dag. Dat was niet veel, temeer omdat ze de
jongens, haar jongens, zooals ze zei, nogal ver
troetelde en geregeld eenige malen per dag kof
fie voor hen zette, echte koffie, omdat ze den
kerels niet, niet als d® boeren, peekoffie vóói
dorst zetten.
De koffie werd natuurlijk in groote dankbaar
heid aanvaard, maar de stadsjongens dachten er
niet verder over na, want ze hadden wel meer
gehoord dat die Brabantsche boerkes zooveel
koffie aankonden.
Mede tengevolge van die goeiigheid zat de
weduwe omstreeks Kerstmis ieelijk vast. En dat
zat zóó. De boerderij lag niet ver van den groo-
ten weg, zoodat haar woning in tegenstelling
met menig ander boerenhuis, was aangeslotep
op het electrisch net. Tot .mg toe was dat niet
zoo erg geweest. Het oude menschje ging vroeg
naar bed en ze verbruikte voor geen dubbeltje
licht in de maand.
Maar de jongens werden des avonds om zeven
uur pas wakker Dan kwamen de kaarten voor
den dag, twee studeerden en verdiepten zich in
hun boeken en één deed niets anders dan kruis
woordraadsels oplossen, een bezigheid die hem
niet erg afging, omdat hij de encyclopaedic
moest missen.
Voor al deze liefhebberijen was licht noodig:
de lampen brandden tot middernacht en het
vrouwke durfde er niks van zeggen, want de
jongens hadden hier toch al zoo weinig.
De weduwe had aldus al een paar waaf2'
schuwingen te pakken, gevolgd door de bedrei
ging dat zij van het lichtnet zou worden afge
sloten.
En Kerstmis stond voor de deur.
Een van de jongens ging m t verlof; de an-
woonde. Mor jao.... hij kwam er maar eens in
het jaor na kijken, witte! En je had nog meer
van die dingen die in het wild voorkwamen.
Hazen en konijnen bijvoorbeeld.
Op den avond voor Kerstmis was de verras
sing gereed. De kerstboom stond in de schuur,
er brandden vier kaarsen op, o- eigenlijk waren
het er maar twee, want de weduwe Mattijsen
óoor anny toiRkens
een BRABantsch qeöichtje
De bluumkes die staon op de ruiten,
't Is binnen werm, maor 't wil naor buiten,
De kouwe Kerstnacht trekt me aon
Nou er wel duuzend sterren staon.
M'n klumpkes kraoken op 't witte kleed
Dat er veur Kerstmis is geleed
Hoe schon is toch die eene nacht
Die Kerstmis mit z'n stille pracht.
Diep in m'n hertje gloeit een vlam
De klokskes roepen bim-bom-bam
Dat is het lied van Kersemis
Dat 't schoonste op de erde is.
Zoude gij me niet aan eenen Kerstboom
kunnen helpen
deren moesten blijven. En daar de weduwe zelf
acht jongens had gehad (ze waren nu allemaal
groot), voelde ze zoo'n beetje wat er in die
kerels omging. O ja, ze wist wel, voor die heeren
uit de stad beteekende het Kerstfeest niet zoo
veel. Het was er nèt mee als met de jongens
uit het dorp; sommigen ging naar de kerk, an
deren gingen wat biljarten en slechts enkelen
vierden Kerstmis, door te blijven toeven in den
huiselijken kring.
Zij pijnigde zich af met de vraag, hoe ze haar
mannen iets zou kunnen geven, iets van de
huiselijkheid, iets van de ontspanning van de
echt Kerstmis, die zij vroeger vierden.
Natuurlijk dacht ze hef eers. aan een Kerst
boom
Daar wa. gemakkelijk iets op te vinden. Als
ze buiten haar huisje trad werd aan alle zijden
de heide afgesloten door een zwarten band van
bosschen, bijna allemaal denneboomen. De
Kruik, die een eindje verderop woonde, zou er
wel een voor haar willen halen.
Ze riep hem aan toen hij met zijn hondenkar
voorbij kwam.
Zoude gij me niet aan eenen Kerstboom
kunnen helpen?"
„Jawel", zei de Kruik, „dezen aovond breng
ik den schoonsten voor ou mee".
Hij hield woord.
In alle stilte werd de boom afgelêverd. De
jon?ens waren weg en samen namen ze de maat
in de schuur. Hij kon er warentig nèt in.
„En wat woude gij daar nou allemaol in han
gen, vrouwke?" vroeg de Kruik. „Ge het toch
immers geen centen om spul t. koopen".
Neije", verklaarde het oudje, „dat is het nou
nèt. Witte gij nie wa.
Want ronduit gezegd, de Krv was zoo'n
beetje van alles wat niet mocht. Hij smokkelde,
en hij stroopte. De kerstboom die hij had mee
gebracht, was ook eigenlijk gegapt, want de
bosschen in den omtrek waren allemaal het
eigendom van eenen grooten heer, die in België
was zoo slim geweest om iedere kaars in tyee
stukken te hakken, zoodat ze vier vlammetjes
had.
En aan den boom hingen zeven hazen, com
plete, echte hazen.
„De kok zal er zijn handen aan vol hebben",
nuifde het Kruiswoord enthousiast.
„De kok moet er buiten blijven", zei een van
de twee studenten. „Anders vreet ie alle achter-
pooten alleen op en wij hebben er het nakijken
naar".
Vrouwke Mattijsen werd bij het ma^l ge-
noodigd, maar ze had er niet veel aan, want ze
wor 'n bietje stil.... En toen de haasjes ver
orberd waren, met dezelfde energie waarmee
koningen uit den ouden tijd hun wildbuit ver
slonden, kwam het er bij stukken en beetjes
uit: „De haasjes waren gestroopt, witte, en nou
hebben ze diejen Kruik gepakt. Jaojao, diejen
kommies, ge kent hem wel, diejen zwarte, had
de Kruik op den bon gezet. Martinus van
Opstal, geboren de zooveelsten, enzoovoort.
Want natuurlijk is de Kruik geen echte naam,
zoo oeme ze 'm alleenig in het dorp, ziede".
De haasjes waren op, maar de mannen voel
den zich een beetje ongezellig. Want ze hadden
er eigenlijk geen oogenblik over nagedacht waar
het vrouwke die diertjes vandaan had. Die
menschen buiten konden zoo gemakkelijk aan
al die dingen komen, vonden zij.
Toen het vrouwke weg was, werd er zoo'n
beetje krijgsraad gehouden hoe ze de Kruik uit
de nor konden helpen.
Ze hadden tijd tot na Kerstmis 'om erover te
beraadslagen, maar de derde avond niet meer.
Want onmiddellijk na den Tweeden Kerstdag
stond de man van het licht voor de deur. Hij
had wat tangetjes en meer van dat spul bij zich
en van dit oogenblik af was het donker in de
schuur.
Bij een kaarsenvlammetje werden de kwart
jes bij elkaar gelegd: maar kwartjes bleken niet
genoeg en van dezen en genen kant schoof men
ook een gulden bij.
Dat was voldoende voor de lichtrekenin" van
juffrouw Mattijsen.
Bij een kaarsvlammetje ook werd de kommies
ontvangen.
Het was diejen zwarte, waarover vrouw Mat
tijsen sprak en het M maar een geluk, dat wij
zijn naam niet kennen. Want den zwarte deed
iets, wat een kommies niet mag doen. Hij haalde
keRstmis
In het volksgeloof speelt Kerstmis een groote
rol. Er worden dingen verteld, die veel men
schen gelooven, maar die niemand ooit heeft ge
zien. Zoo gaat het gerucht, dat om middernacht,
als Kerstmis aanvangt, de dieren spreken en de
bijen uit hün winterslaap ontwaken, en over het
ijs zoemen. Een winderige Kerstnacht voorspelt
een goed jaar; regent het twaalf dagen na
Kerstmis, dan is een vochtig jaar te verwachten.
Men mag de hulst ook niet verbranden, want dat
brengt ongeluk. Het liefste moet men met Kerst
mis iets nieuws aantrekken, want dat brengt ge
luk. Heeft men kleeren met een gat er in, of
scheurt men er een winkelhaak in op de feest
dagen, dan beteekent dat geldverlies. Men moet
er ook vooral op bedacht zijn als eerste woord
's morgens iets vroolijks en opgwekts te zeggen,
want een knorrig woord brengt pech en onge
luk aan. En wie met een vrool' zonnig ge
moed Kerstmis viert, dien wacht een jaar vol
vrede, geluk en harmonie.
öoor van oosteRhout
Als de sneeuwvlokken weer dalen
Tot een rijke, witte vacht,
Als de Kerstboomkaarsen stralen,
En een toren klepelt zacht....
Als de slingers 't groen doorweven,
Tot een flonk'rend zilvernet,
Dan.... dan is het, of er éven
Iets in ons wordt.... stilgezet!
Kerstmis.... duizenden gedachten
Keeren zoekend, jftren her,
En de oogen, ze verzachten
In een peinzen, mijienver.
Al de dagen, vol ontberen.
Vol van harden levensstrijd,
Schijnen minder nu te deren,
Zijn door gouden krans, gewijd....
Kerstmisteere kinderstemmen,
Zingen van den Stillen Nacht,
Doen de handen samenkiemmen
In een nieüwe levenskracht 1
En de oogen glanzen heller,
Vlugger stroomt het trage bloed,
Warm klopt weer het hart, en sneller....
'tLeven is zoo mooi, zoo goéd....IJ
het bonboekje voor den dag en scheurde daar
een bonnetje uit.
Natuurlijk mochten ze geen van allen er iets
van tegen de Kruik vertellen.
En de Kruik zal vermoedelijk in lengte van
dagen zitten te wachten op die dagvaarding, die
maar niet komen wil.
Alles bij elkaar was het maar een rommelige
geschiedenis, nèt zooals die Kerstmis óók een
beetje rommelig was.
Maar wat wou je anders in zoo'n rommeligen
tijd?
BIJ EEN KAARSVLAMMETJE
WERD OOK
DE KOMMIES ONTVANGEN
