P F70FKT het Grand Etablissement Jongemaets ADMIRAAL JOH. DE LAAT Sluiting Zondag 23 Juni a.s. hoogachtend, th. w. jongemaets. ADVERTEEREN ORDERS J. v. STEUN Ir., Bloemist-Hovenier. FABER'S Cocos-Samoa-Matten Tapis - Sanis-Matten. W. C. SPIERS Abonneert U op dit blad. .in iOtói W. B. VAN NORDEN Zandvoortschelaan 155 DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT VERHUISD: Tapijthandel en Woninginticliting ETALEERT Binnenweg 84 DOOR EEN „E" TE VEEL. SPECIALITEIT IN HOLLANDSCHE WAFELEN EN POFFERTJES. Machinale Brei-lnrichting Speciaal adres voor sterke Schoolkousen BLOEMIST Landzichtlaan 38, HEEMSTEDE. Tel. 26770. TUINAANLEG en ONDERHOUD. BLOEMWERKEN. N.V. DRUKKERIJ v.h. DE ERVEN L00SJES - HAARLEM - A. F. W. KLEIST Tlj.Scftneeg cms ATTENTIE. GROOTE SORTEERING VOSSEN, N R Tevens Muntels en Mantel-Costumes van prima II. U. Engelsohe en Fransehe stollen EERSTE HEEMSTEEDSCHE GROENTEN- EN FRUITHANDEL, Rund-, Kalfs-AVarkensslachterij Telefoon 28341 FIJNE VLEESCHWAREN. Dames- en Heerenkapper Sigarenmagazijn 99 99 ZANDVOORTSCHELAAN 157 - Tel. 26136. GEURIGE TABAKKEN. DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT 3 Op zekeren Zaterdagmorgen ontving ik een brief van den volgenden inhoud: Villa Rosa, Staines, Juni. Waarde mijnheer Geargy, „Tot mijn diepe droefheid moet ik U kennis geven van het overlijden van mijn oom. Ver leden week heeft hij een hevige kou gevat, die ontsteeking der longen ten gevolge had. Wij zon den om een dokter, maar zijn hulp mocht niet baten. Ik schrijf U, omdat ik meen, dat gij, als advocaat der familie, dadelijk zoudt willen over komen, om de begrafenis te regelen, en verder orde op de zaken te stellen." „Uw Dw. Dienaar M. Renwood." „Zoo," sprak ik bij mezelf, nadat ik den brief gelezen had, „de zaken, die ik op orde moet stellen, en waarover de heer Renwood schrijft, betreffen hem alleen. Hij is de naaste bloed verwant. De heer Douglas Renwood stierf on gehuwd en dat beteekent zooveel als 20.000 gulden omtrent per jaar voor mijn jongen vriend." Ik kondigde mijn komst aan door een telegram, en het verwonderde mij dus niet, dat de jonge Renwood op het perron stond te wachten, toen ik uitstapte. De villa lag op een halve mijl afstand van het station en onze weg voerde ons langs de rivier. Toen wij het boothuis voorbij kwamen, zei mijn metgezel: „Hier is de plaats, waar mijn goede oom zijn verkoudheid kreeg. Hij en ik liepen op zekeren avond hierlangs, toen wij een kreet om hulp hoorden, en het volgende oogenblik verscheen een kinderkopje aan de oppervlakte van het water. Mijn oom, een uitmuntend zwemmer, wierp zijn jas uit en redde het kind, juist toen het voor de derde maal boven kwam." „Zijn leeftijd in aanmerking genomen, was het een heldhaftige daad," sprak ik. „Dat was het ook," zei hij, „maar het kostte hem helaas zijn leven. Zoodra wij thuis kwamen, raadde ik hem aan naar bed te gaan, maar hij weigerde dit, zeggende dat hij alleen van kleeren wilde verwisselen en een bad nemen, dan zou hij weer geheel op dreef zijn. Helaas, hij kreeg een ontsteking aan de longen en stierf binnen een paar dagen." „De arme oude heer!" zei ik. „En hij zou immers spoedig getrouwd zijn, niet waar?" „Ja, dat is het treurigst van de zaak. Hij zag met zooveel blijdschap het tijdstip tegemoet, waarop zijn leven als vrijgezel een eind zou nemen, en nu is alles voorbij." Wij waren ondertusschen aan de villa gekomen en ik volgde hem in de kamer, waar de doode baron lag. In mijn overpeinzingen werd ik ge stoord door den jongen Renwood, die zijn sigarenkoker te voorschijn haalde, waarbij ver- scheidenen papieren uit zijn zak rolden. „Wilt ge een sigaar?" vroeg hij, terwijl ik mij bukte om de papieren op te rapen; maar toen hij zag, dat een wrevelige trek op mijn gelaat kwam bij de gedachte, dat hij op deze plaats rooken kon, sprak hij haastig: ,,'t Is misschien beter niet te rooken, is 't wel be tamelijk in een sterfkamer?" Zonder hierop te antwoorden gaf ik hem de papieren terug, die hij op één na in den zak stak. Dat eene gaf hij mij, terwijl hij zeide: „Wilt U dit eens inzien, mijnheer Geargy? Het is het bewijs van overlijden van mijn oom!" Ik deed wat hij zei. Alles was in orde: „Douglas Renwood, 65 jaar oud, enz. Maar toen ik kwam aan de „ooi-zaak van overlijden", kon ik een kreet niet weerhouden. „Goede hemel," sprak ik tot mijzelf, „kan het mogelijk zijn?" Iets in het document trof mij, omdat het mij ook opgevallen was in een ander van dien morgen, en bracht mij op een vreeselijke ge dachte. Ik vatte het plan op dokter White te gaan bezoeken, wiens naam onderaan stond op het bewijs van overlijden van den heer Douglas Renwood. „Dokter," vroeg ik hem, toen ik bij den geneesheer toegelaten was, „hebt gij een bewijs geteekend van het overlijden ten gevolge van longontsteking van den heer Douglas Renwood?" In zijn verbazing sprong hij van zijn stoel op. „Waarde heer," sprak hij, „wat zegt gij daar? Ik weet niets van den heer Renwood." De verdenking, die zich van mij meester maakte, werd door deze woorden nog versterkt. „Het is een duistere zaak, dokter," zei ik. „De heer Douglas Renwood is gestorven, en ik heb daar zoo juist een bewijs van overlijden gezien, door uw hand geteekend." „Dan heeft een vervalsching plaats gehad," riep hij uit. „Ik heb nooit het bewijs geteekend van het overlijden van dien man; ik wist niet eens dat hij ziek was." Ik dacht een oogenblik na en sprak toen: „Er staat ons maar één weg open. Wij moeten naar het politiebureau gaan en een machtiging zien te krijgen om den man te arresteeren, die het deed voorkomen alsof dat bewijs van U kwam. Die man is Markus Renwood, de neef en erf genaam van mijnheer Douglas. Een uur later traden de dokter met een paar politieagenten en ik de villa binnen. Terwijl wij den agenten zeiden zich te verschuilen, begaven dokter White en ik ons dadelijk naar den heer Markus Renwood. Bij het verschijnen van den geneesheer scheen hij in het minst niet verwonderd. Hij stak hem vriendelijk de hand toe, zeggende: „Een vriend van U is ten alle tijde welkom, mijnheer Geargy; wilt gij zoo goed zijn, mij aan hem voor te stellen Ik deed 't: „Dokter White de heer Ren wood." Het gelaat van Renwood werd vaalbleek, en hij moest zich aan de tafel vasthouden. Hij trachtte te spreken, maar er kwam geen woord over zijn lippen. Wat wij dus vermoed hadden bleek waarheid te zijn. Er was geen oogenblik te verliezenik schelde en onmiddellijk verschenen de beide agenten. „Ik lever dien man aan het gerecht over," sprak ik met luide stem, „omdat hij een bevvy's van overlijden vervalscht heeft. Of hij om nog ernstiger misdrijf moet vervolgd worden, zal later blijken." Het lijk werd geschouwd en het gevolg was, dat de heer Markus Renwood voorloopig ge vangen werd gehouden, beschuldigd zijn oom te hebben vergiftigd. In de eerste plaats getuigde het vervalschte bewijs van overlijden tegen hem. Hij kon geen reden opgeven voor die vervalsching, en daarom verklaarde de jury, dat de man, die aan den overledene het vergif had toegediend, dezelfde was, die zich in de bank der beschuldigden bevond. Het vonnis werd vervolgens uitgesproken, en den avond voor de terechtstelling zond hij om een geestelijke, voor wien hij een volledige bekentenis aflegde. Zij luidde aldus: „Ik doodde mijn oom door middel van een vergif, dat de gelaatstrekken na den dood kalm doet blijven, en wetende dat er nergens een dokter te vinden zou zijn, om een doodakte te teekenen, zonder eenig onderzoek, maakte ik daarom zelf een bewijs van overlijden op. Ik zond om den advocaat Geargy, opdat hij zou zien, dat alles in het reine was. Het gaat mijn begrip te boven, hoe deze laatste tot de ontdek king kwam van de vervalsching van het docu ment, want dit was de aanleiding, dat alles ontdekt werd." Hoe ik de vervalsching ontdekte? Omdat ik het schrift van den dokter White kende, en dus het verschil zag? Neen, volstrekt niet. Het kwam alleen, omdat ik in die overlijdensakte als ooi-zaak van den dood opgegeven vond „Ontsteeking van de longen", terwijl het woord ontsteking gespeld was met een „e" te veel. In dien brief, dien ik van den heer Markus Renwood ontving, kwam dezelfde fout voor en het scheen mij al zeer on waarschijnlijk toe, dat twee verschillende men- schen dezelfde vergissing zouden begaan. Dit oogenschijnlijk nietig voorval, trof my zoo, dat ik er toe kwam, de zaak verder uit te zoeken, wat tot de bekende uitkomst leidde. Als de heer Markus Renwood een beter speller geweest was, dan zou hij waarschijnlijk nu nog in leven zijn. C. B. ALLERLEI. ZIJN EERLIJKE MEENING. De Duitsche schilder Adolf Menzel was be kend wegens de hooge eischen, welke hij aan zijn eigen kunstwerken stelde, doch ook in zijn oordeel over werken van anderen was hij niet malsch; zijn sarcastische critiek werd evenzeer gevreesd als een woord van lof uit zijn mond op hoogen prijs gesteld, want hij kende geen aan zien des persoons. Een zijner vrienden had een paar beelden van groote waarde gekocht en wilde die gebeurtenis vieren met een maaltijd, waartoe hij ook Menzel uitnoodigde. Voor den maaltijd moesten de beelden natuurlijk in oogenschouw genomen worden. Met spanning verbeidde men het oor deel van den meester. Na een poos te hebben gezwegen zei deze niets anders dan: Maar 't is afschuwelijk leelijk. Aan tafel ontbrak, ondanks de fijne gerech ten, toch de gewenschte feestelijke stemming. Menzel gevoelde iets van zelfverwijt, dat hij door zijn hard oordeel de vreugde had gestoord. Met den wensch, zijn misslag weer goed te maken, liet hij zich de beelden nog eens toonen, maar ook nu kon hij het niet van zich verkrijgen om te veinzen en met een: Neen, ze zijn inderdaad afschuwelijk lee lijk! Goeden avond! snelde hij ijlings het huis uit. Professor, een brief in de stembus postend: „Nu was ik toch bijna werkelijk verge ten, waarom ik vanmorgen naar liet dorp gekomen ben!" (Humorist.) IhHB «M ImIKSÈ I H RAADHUISSTRAAT, HEEMSTEDE, naast de Stoomwasscherij van REINIERSE. ALLES EERSTE KWALITEIT. PRIMA CONSUMPTIE GEWONE KOFFIEHUISPRIJZEN. JAVALAAN 55 HEEMSTEDE Zoowel MEISJES als JONGENS SPORTKOUSEN Aanbevelend, H. i. ELBERSE v. (I. BERG Kweekerij Bakkerstraat 52. Telef. 10922. MAGAZIJN „DE LEIDSCIIE VAART" TELEFOON 26144 ONDERJURKEN EN DIRECTOIRES. |iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin BRENGT GEEFT DAAROM NOG HEDEN UW ANNONCES OP AAN DE - ADMINISTRATIE VAN - =g UITGAVE DER GED. OUDE GRACHT 88 PENSION VOOR ALLE SOORTEN HUISDIEREN KNIPPEN, SCHEREN EN WASSCHEN STEEDS RASHONDEN VOORRADIG HOUTVAARTI'AD 206 (Post OVERVEEN) Ejerste klas apparatenw.o. Sp N.S.F. en Philips tóf Vraagt condities en radio-catalo- !|3P gus No. 80 m \NLEG EN ONDERHOUD VAN TUINEN. Tevens alle soorten Bloemzaden, - Tonkingstokken, Baffin, enz. - Van ZANDVOORTSCHELAAN 100 naar AZALIALAAN 10, bij de Zandvoorter Allee. BINNENWEG 203 HEEMSTEDE. - Telefoon 28386 - EN '^-ontw^rker 5chout:Ij4slacin ICOTel. 13099 Last uw BONT WERKEN hij voor keur Repiireeren en Modernisecrcn in de Zomermaanden. Billijk tarief. in alle kleuren. BEWAREN VAN BONT ONDER GARANTIE. fCaarlem HET ALLERBESTE EN TOCH UITERST BILLIJK. Snijboonen 50 ct. Peultjes 30 ct. Groote bossen Peentjes 28 ct. Reuzen kroppen Sla 6 en 3 a 10 ct. Bloemkool, Andijvie, Sperzie boontjes, Doppers, Asperg-es, enz. Nieuwe Malta Aardappelen 18 ct. Nieuwe Muizen 50 ct. p. Kilo. Binnenweg 27, Tel. 28161. ROOYAKKERS. iiuiiu j i\«i io w ïh r.l B ERKENR ODESTR A A T 50. TELEFOON 14827.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Eerste Heemsteedsche Courant | 1929 | | pagina 3