\éfA
UMm
'a'ma
Nieuwe Avonturen van
Mijnheer Pimpelmans.
Voor de Vrouw.
8ste laargang.
Eerste Keernsteedsche Courant. 24 April 1931. Tweede Blad.
No. 16.
LOSSE BLAADJES.
Naar de Bloembollen-
velden.
Brokjes Levenswijsheid.
Potplanten.
SCHAAKRUBRIEK.
Detective's lief en leed.
1$ 1
PUP
lp
HP -HP
Ik heb een prettig tochtje
Gemaakt naar 't bloemenveld!
Er viel een beetje regen;
Ik heb flink mijn deel gekregen.
Maar daarvan nu gezwegen
En van de reis verteld,
'k Zat achter op den motor,
Den motor van mijn vrind.
En immer viel de regen
Gezellig werd gezwegen
Wij raasden langs de wegen
Zoo snel, gelijk de wind!
Recht voor mü zag 'k voortdurend
Een breeden Ieeren rug,
En als ik onder 't rijden
Voorzichtig keek terzijde
Zag 'k vaag de veldjes glijden,
Maar 't ging wel wat te vlug!
De geur der hyacinthen
Moet heerlijk zijn geweest'
Ik had die graag bezongen,
Maar in mijn neus en longen
Is hij niet doorgedrongen
Op dit benzineféest!
Voor geld en goede woorden
Kreeg ik een mooi bouquet
Het maakte ongeduldig
Zicb aan verwelken schuldig
Thuis heb ik bet «orgvuldig
In 'n vuilnisbak gezet!
Ik doe 't nog maar eens over,
Zoo heb ik toen gedacht,
Als 't niet opnieuw gaat gieten
Maak 'k weer eens een visite,
Om rustig te genieten
Van geur en keurenpracht
(Nadruk verboden)
In een zijner meesterlijk geschreven psycho
logische novellen laat Georges Duhamel zijn
hoofdpersoon een opmerking maken, welke op
menschenkennis berust. „Als bijna alle men-
schen", aldus voert de Schrijver dezen Parijze-
naar sprekend in, „kan ik er slechts een klein
vaderland op na houden. De lieden, die de wereld
doorreizen, meenen, dat zij van alle dienstbaar
heid zijn bevrijd. Gelooft u niet, dat zij er be
hoefte aan hebben, zich een vaderland van eigen
vinding te scheppen op het tusschendek van hun
schip of in hun spoorwegcoupé 7 Dikwijls zelfs
voelen zij zich genoodzaakt, dit vaderland in
zakformaat met zich te dragen in hun valles,
in him zak, in den oogopslag van een dierbaren
metgezel."
Inderdaad, wij zijn niet zoo vrij als wij
meenen. Zonder onderscheid zitten wij vastge
hecht aan een bepaald kluitje grond. Gelijk een
potplant met een kluwen van wortels het wei-
nigje aarde, dat haar is toegemeten, doorwoelt
en omklemd houdt en alleen mèt die kluit voor
verplanting geschikt is, bestaat er voor ieder
onzer een complex, waaraan wij onafscheidelijk
verbonden zijn. Ontneemt men ons dat weinigje
aarde of schudden wij het in overmoed af, dan
verdrogen onze wortels en sterven wij.
Een potplant, dat is zelfs de sterkste en on
afhankelijkste geest in ons midden. Zeker, men
kan zonder schade de plant uit den pot nemen,
haar inpakken in de vreemdsoortigste embal
lage, haar verzenden naar de verst gelegen stre
ken der wereld, als zij dat weinigje aarde, waar
in zij is opgekweekt, maar tusschen haar wor
telen houdt, blijft het leven er in. Dan groeit
en gedijt zij opnieuw in eiken bodem waar men
haar plant.
Het is een waan, dat het vaderland voorname
lijk aan aardrijkskundige grenzen gebonden zou
zijn. Wat is tenslotte het vaderland? Voor den
man uit Duhamel's boekje was het Parijs. Parijs,
en niet Frankrijk Zelfs Parijs was voor dezen
eenvoudigen kantoorklerk als vaderland te
gToot. Aan den overkant van de Seine, in het
voorname en luisterrijke gedeelte, waar dé toe
rist de geneugten der wereldstad geniet, voelde
deze man zich even onwennig ais in de Saha-s.
Zijn vaderland was de rustfge volkswijk met d'e
bochtige, oude straatjes aan dn voet van -
berg Sainte Geneviève. En eigenlijk vee col:
deze plek, zijn eigen „dorp" in het groote
Parijs, zijn vaderland neg niet.
„Als bijna alle menschen", bekent hij, „kan
ik er slechts een klein vaderland op na honden".
Zijn eigenlijke vaderland is de kamer, waar hij
met zijn moeder woont en waar de naaimachine
des avonds snort, terwijl hij, droomend over zijn
1 -esboek, zijn sigaret rookt.
Het kan zijn, dat deze man, wanneer het lot
hem na jaren naar wie weet welke streek op
aarde zal voeren, wonderlijk aangedaan wordt,
als hij ergens het snorren hoont van een naai
machine. Dit geluid zal hem de vredige stem
ming bezorgen van het eigen tehuis.
Ons vaderland is altijd kleiner dan hetgeen
de politiek of de aar 'rykskimde zoo noemen.
Voor den eenvoudige n dzglooner u't Drente zal
Amsterdam nooit het vredige en veilfg9 gevoel
kunnen beltehan-en, dat men zicb bij het begrip
„vaderland" voorstelt. En de in 't woelige
grootcstadslgyen opgenomen Amtt-rdrmmer zal
zich in Hamburg of Chicago eerder op zijn ge
mak voelen dan op de Drentsche hef, ofschoon
Drente, geografisch gesprokene tot ziji vader
land behoort.
Ons ware vaderland bestaat uit enkele' korrel
tjes aarde, waarmee de vezel».-, van óns bestaan
zich tot één onafscheidelijke massa verwarS fi'éb-
ben. Op het tusschendek van ons schip hebben
wij ons een eigen hoekje geschapen, waar wij
onzebizondere neigingen bevredigen kunnen.
De geur van de tabak, welke wij gewend zijn te
rooken, doet ons ons thuis voelen op de verst
afgelegen zee. En de courant, die ons lijfblad
werd en waarvan wij elke rubriek en elk regel
tje altijd weer op de gewone plaats vinden,
maakt de spoorwegcoupé, hetzij deze Siberië of
Joegoslavië doorkruist, tot het dierbare thuis.
Dikwijls dragen wij ons vaderland in zakfor
maat bij ons in ons valies, in onzen zak of zelfs
welke onze dierbaarste gevoelens wakker roept.
Een bekend gezicht, dat naast ons op het gras
van een verlaten steppe ligt neergevlijd, is een
stukje vaderland van grooter beteekenis dan
een heele stad vol ons onverschillige gezichten
van menschen, die toch onze landgenooten en
stadgenooten zijn.
Laten wij de weinige korreltjes aarde, waar-
tusschen onze levenswortels vervlochten zitten,
op prijs stellen. Zoolang deze gehechtheid blijft,
moge de pot in scherven vallen en moge het
lot ons verplanten zooveel het wil, het zal ons
niet deren.
H. C. CANNEGIETER
Nr 719: Ensémb'e van kastanjebruin satijn
met een. casaquê .v»n rose satijn. De rok ein
digt in een eeriig§ztns wijder uitloopenden volant
gehouden, zonder strookjes en ook zonder op
vallende bedrukte patronen. Zy staan alleen
goed, wanneer men jong en slank is. Verder na
tuurlijk een groot aantal badpakken, waaronder
weer vele geheel witte. Er waren ook verschei
dene oadcostuums van zwarte of marineblauwe
geheel zijden Jersey. En de boloro's zijn zoo po
pulair dat zij niet alleen bij Japonnen voor elk
uur van den dag en bij pyama's worden gedra
gen, maar ook bij badpakken! Naast de vogue
voor wit is die voor bolero's op badpakken wel
het meest sprekende kenmerk van de komende
zomermode, afgaande op wat men op de bad
plaatsen ziet dragen.
NIEUWS OVER DE ZOMERHOEDEN.
De hoeden met randen worden tegenwoordig
evengoed schuin opgezet als die zonder rand;
daardoor wordt de rechterzijde van het voor
hoofd onzichtbaar, terwijl links het haar ge
heel vrijgelaten wordt. Patou heeft groot succes
met cloches van paillasson die nog een tamelijk
breeden rand rondom hebben, terwijl de bol
eenigszins vierkant lijkt, doordat hij rondom
van een opstaand randje is voorzien. Er wordt
een grosgrain lint om gedragen, b.v. een wit lint
op een zwarten, marineblauwen of donkerbrui
nen hoed of een donker lint op een witten
of beige hoed. Het heeten matelots, maar de
strenge lijnen worden soms zoo verzacht, dat
men ze niet zou herkennen.
Er worden ook Panama-hoeden gedragen met
breedere randen dan wij tot nu toe zagen; na
tuurlijk zal men in den zomer altijd vrij veel
hoeden met randen zien, omdat de oogen be
schermd moeten worden tegen de zon. Maar de
heel kleine, randlooze kapjes of gedrapeerde
hoedjes van jersey of haakwerk zijn eleganter
Agnes heeft veel succes met een hoedje van
fijne zwarte zijden tricot met een opgerolden
rand, die boven het linkeroog is ingeknipt en
gegarneerd wordt door een rand van in een
zig-zag lijn opgenaaide witte veertjes. Talbot
lanceert fijne voiles, eigenlijk haarnetjes, die in
kleur met het haar overeenkomen en tot de
wenkbrauwen of tot over de oogen reiken. Zij
worden onder den hoed gedragen en kunnen in
huis aangehouden worden om het haar in den
vorm te houden.
Oplossingen, bijdragen, enz. te zenden aan den
Schaakredacteur,
Ged. Oude Gracht 88, Haarlem.
PROBLEEM No. 298.
5e prijs, Jubileumswedstrijd N.S.B. (1898).
H. v. Beek, (Naaldwijk).
Joe Morning, de beroemde detective van Scot
land Yard, slenterde op zijn gemak door de
straten van de city; de handen in de broeks-
zakken gestoken, de stroohoed achter op het
hoofd, een geparfumeerde Abdullah in den lin
kermondhoek, voorwaar, wie hem zoo zag, zou
hem voor een zorgeloos student hebben gehou
den, die niets beters te doen had, dan wat rond
te luieren.
Joe Morning begreep de kunst om zich met
de menschen te onderhouden, nu eens hield hij
oen lang gesprek met een taxichauffeur over
Wm wm\
UJ-gL ill ecu mjuoi O-
Bij het manteltje wordt de taille gemarkeerd het schrale passagiersvervoer, een gevolg van
door een fluweelèïi ceintuur van bijpassende
kleur. De casaque heeft een schoot in twee kleu
ren en raglan-mouwen.
KNIPPATRONEN VERKRIJGBAAR.
Van alle in deze rubriek afgebeelde mode
plaatjes zijn papieren knippatronen verkrijg-
in den oogopslag van een reismakker. Een baar in dé maten 42, 44, 46~ 48. De prijs hier-
portret, een onnoozele zakdoek, een paar half-
sleetsche pantoffels, zij kunnen de fetisch zyn,
door G. Th. Rotman.
II.
Nadruk verboden.
39 De vreugde van den vreemden heer
Kent nu totaal geen grenzen meer!
„Man, hou toch op met lachen, gauw!
Ik geef je straks een watjekou!"
En Pimpelmans trekt onvervaard
Meteen den spotter aan zijn baard....
40. Maar nu is d'ander aan de beurt;
„Mijnheer", zegt hij, „je bent bekeurd!
Want weet, mijn ambt of wel positie
Is commissaris van politie;
Ik maak hiervan proces-verbaal.
En 'teind van 't liedje is; „betaal!"
AL Hoe droei ig y.-ns te Nleuweschans
De Intocht
Zijn Jasje
ZQn nieu
En dan
Voor 't r
heer Pimpelmans
proces-verbaal;
oed aan den haal;
Ja, 't is grijs!
er plaatsb-wjjs!
Maar zie, een week logies bij Neef
Bracht hem weer heelemaal op drer
Nioht naaide fijntjes als een haar
Zijn heele jas weer aan elkaar,
Ze deed het zonder naaimachien;
Er was geen steek meer van te zien!
van bedraagt f 1—, kinderen f 0.80. Men word
verzocht het bedrag in postzegels of per post
wissel vooruit te voldoen. Bij bestelling moet
behalve het nummer van het plaatje, oök de
verlangde maat d u i d e 1 y k worden opgegeven.
WELKE SCHOENEN ZULLEN WIJ DRAGEN?
de inflatie, dan weer klampte hy een oud bloe-
menvrouwitje aan en spreidde zijn kennis over
begonia's en paarse tulpen ten toon.
zyn oogen, die noch staalhard, noch grys of
doordringend waren, doch achter groote brille-
glazen gemoedelijk de wereld inkeken, hadden
dus uiterlijk niet opvallends, maar toch ont
snapte er niets aan zijn vluggen blik, wat voor
een dienaar van Scotland Yard in eenigermate
van belang kan zyn.
Zooals hij thans voor den plakaatzuil stond,
leek hij oogenschynlijk verdiept in de program
ma's der openbare vermakeiykheden, doch in
werkelijkheid dacht hy aan het kleine grauwe
mannetje aan desj overkant, dat hem sterk ver
dacht voorkwam. Het mannetje was belacheiyk
De schoenen nemen op het oogenblik in de aacnt voorcwain. net mannetje was oeiacnejyK
mode een zeer belangrijke plaats in en daarom - klein, bad een groote bult en droeg een schun-
wordt er ook veel meer aandacht aan besteed i n'® dat betere dagen gekend had. Zoo
Vroeger leek het eene paar schoenen op het|Stond hi-" voor de etaIaSe van horlogemaker
andere, doch thans is dat niet meer noodig en bekeek de uitgestalde kostbaarheden, die Joe
t T\/Tnvninrr in vovko lr/wi «71 on rrlincifonnn TVvior-i
met de appliqué's van gekleurd leer, de gespen
en stiksels en het ajourwerk, die bij de versie
ring worden toegepast.
De hakken zyn iets hooger, doch voor sport
schoenen zyn zij nog altyd vrij laag. Deze
schoenen blyven ook eenvoudig. Er worden
sterke leersoorten voor genomen: boxcalf, kro
kodillen- en wildleer alleen of in combinatie
met elkaar. Perforaties of stiksels worden het
meest als versiering gebruikt. Vele sportschoenen
hebben crêpe zolen.
In den namiddag en avond ziet men pas goed
hoe de mode veranderd is. Lage pumps en san
dalen strijden oin den voorrang; overal zien
Wij gespen, vlechtwerk en appliqué's. Er bestaat
een uitgesproken neiging om twee leersoorten
met elkaar te verwerken, b.v. lak met slangen-
leer of wildleer, slangenleer met kalfsleer, enz.
's Avonds wordt leer ook met stoffen gecombi
neerd, b.v. crêpe de Chine met chevreau of da
mast met marocain, maar ook satijn met lamé
en gekleurd chevreau met goud- of zilver-che-
vreaq. Op het oogenblik is crêpe de Chine nog
een der populairste stoffen voor avondschoen
tjes, doch men verwacht, dat het als zoodanig
zal worden verdrongen door crêpe satin. Bij de
lange avondjaponnen staat ook satin escarpin
van dezelfde kleur byzonder smaakvol. Een
gesp van strasz of émaille vormt de eenige
garneering. By de diep uitgesneden sandalen
worden dikwyis smalle bandjes van stof of lepr
als garneering gekozen. Het allernieuwste voor
namiddag- en avondschoenen is goudvisschen-
leer, dat door enkele Parysche ontwerpers wordt
verwerkt.
WIT DE ZOMERKLEUR!
In de druk bezochte badplaatsen van Zuid-
Europa kan men nu al zien, hoe de zomermode
zich ontwikkelen zal, welke ideeën van de cou
turiers door het publiek worden overgenomen en
gedragen en welke er geen kans van slagen
hebben. En dan valt voor alles op, dat aan wit
zoQ'n groote plaats wordt Ingeruimd. De meest
populaire avondjapon is van witte kant, Cha-
nel-model, dus nauw tot de knieën en daaronder
wyd uitvallend. En als men op de boulevards
loopt, ziet men de door Parys aangekondigde
combinaties van wit met een der modekleuren,
maar nu heeft het publiek zelf den vole nden
stap gedaan op eigen initiatief, zoodat de meest
bewonderde ensembles geheel wit zijn: witte
schoenen, handschoenen, hoeden, handtasschen,
corsagebloemen, ceintuurs, manteltjes en japon
nen. Alleen deze kousen zyn niet geheel wit,
maar eventjes vleeschkleurig. En het schijnt
wel, dat aan elk ensemble één toetsje wit moet
voorkomen.
Op het strand worden linnen, jersey of ka
toenen pyama's gedragen, die heeel wy'de broe
ken hebben, maar overigens eenvoudig worden
Morning in de verte kon zien glipsteren. Toen
besloot het mannetje, na schichtig te hebben
omgekeken, plotseling om door te loopen,-<doch
na een paar passen te hebben gedaan, keek hy
om en keerde op zijn schreden terug en ver
diepte zich weer in het aanschouwen der kost
baarheden.
Joe Morning sloeg hem tersluiks gade en py-
Mat in twee zetten.
Stand der stukken:
Wit: Ka3, Dg5, Th6, Pd2, Pe4, b3, g2.
Zwart: Ke5, Pb7.
OPLOSSINGEN.
Probleem No. 293. J. W. Le Comte, 1848—1923.
Stand der stukken:
Wit: Ka3, Dg5, Th6, Th6, Pd2, Pe4, b3, g2.
Zwart: Kü5, Lfl, Pf7, Pg3, b7, e3, f5.
1. Pd2f3, enz.
Goede oplossing ontvangen van: Freddie
Brandon en H. W. v. Dort, beiden te Haarlem;
P. Mars te Santpoort.
Probleem No. 294. E. H. E. v. Woelderen, 1840
1903.
Stand der stukken:
Wit; Ka8, Dd7, Pa6, Pg4, cc
Zwart Kd5, d6.
1. Dd7—h7, enz.
Goede oplossing ontvangen van: W. Fr. Rolf
von den Baumen en H. de Ruijter, beiden te
Bloemendaal; Freddie Brandon en H. v. Dort,
beiden te Haarlem; P. Mars te Santpoort.
BLOEMENDAALSCHE SCHAAKCLUB.
De Bloemendaalsohe Schaakclub vergadert
eiken Woensdagavond om 8 uur in het „Jeugd
huis", Donkerelaan te Bloemendaal. Belang
stellenden zyn steeds welkom.
CORRESPONDENTIE.
Haarlem. F. B. Uw 3-zet in dank ont
vangen, wordt c.q. gaarne geplaatst.
Billy keek Joe een tikje verbaasd aan, lachte
en nam een sigaret uit den koker. Hy tikte tegen
den koker en zei: „Alpaca, wat?"
Joe verbaasde zich ten tweede male over de
scherpzinnigheid van den beruchten gauwdief.
Hoe kunt u dat toch zoo raden?
Billy trok de wenkbrauwen omhoog, glimlachte
een beetje spottiend en zei:
Ach het is myn beroep.
Haha, lachte Joe, u bent werkelyk geestig.
Maarmaar als ik u vragen mag, zou u den
winkel binnen durven treden, een horloge in
uw zak steken en dan weer kalm verder gaan?
Ik wed op staanden voet met u om vijf shilling,
dat u dat niet zou durven.
Billy keek Joe een oogenblik wantrouwend aan
en zei toen minachtend:
Pff, waarom niet? U zult uw weddenschap
verliezen.
Nou, ik meen, dat je er toch een behoorlykc
dosis moed voor moet hebben. Doch zonder gek
heid, zoudt u het durven?"
Billy keek Joe zeer wantrouwend aan, bedacht
nigde zyn hersens met de vraag, waar hy dit :/-ck 6611 oogenblik, keek Joe nogmaals aan en
kereltje toch meer gezien had. In gedachten'zel:
sloeg hy van het misdadigersboek bladzyde na
bladzyde om enkon plotseling nauwelijks
oen kreet van vreugde bedwingen, dat was Bill
Snuff de kleine gauwdief, dien hy nog nimmer
op heeterdaad had kunnen betrappen. Als hy
nu eens
Snel verwisselde hy zyn gewone bril voor een
blauwe, plakte zich een snor en een baard aan,
zette den hoed recht op het hoofd en stak over.
Achteloos slenterde hij voort, alsof het heel
toevallig was posteerde hy zich naast Billy
Snuff, die nog altyd in de aanschouwing der
verleidelijke voorwerpen verdiept was. Joe trok
zyn horloge voor den dag, schudde het heen
en weer, hield het aan zijn oor en bukte zich
toen zeer omzichtig om den juisten tijd van de
chronometer in de etalage af te lezen. Toen hy
zijn horloge weer in zijn vestjeszakje borg, zei
hij lachend tot het kleine mannetje, dat hem
belangstellend aanzag:
Wilt U nu gelooven, dat dit vehikel nim
mer meer den juisten tijd aangeeft?
De ander schokte met de schouders en zei een
tikje minachtend:
Het is ook maar een Excelsior van twee
shilling Daar kunt U toch niet alles van ver
wachten.
Joe knikte quasi beschaamd en verbaasde
zich over de scherpzinnigheid van den bandiet.
Ja, zei Joe en zuchtte diep, maar zoo'n
horloge kan bruintje niet dragen. Hy wees naar
de gouden chronometer in de etalage en zag te-
geiykertyd, dat de winkeldeur openstond en er
geen miensch in den winkel was.
Billy Snuff lachte en floot door de tanden.
Mën moet het goede adres weten, dan kan
men zich zooiets voor een matig prysje aan
schaffen."
Aha, dacht Joe Morning,'nu komen wy in
het goede vaarwater
Hahaha! lachte hy en gaf den ander een
listig knipoogje, maar waar vindt men die adres
sen, mijn waarde?"
Billy trok een hand uit zyn broekzak, maakte
een veelzeggende beweging in de richting van
de etalage en verklaarde:
Zoo voordeellg als Je in heel Londen niet
zult vinden.
Hahaha! lachte Joe, u bevalt me ja, u
bevalt me heel goed. Men behoeft slechts naar
binnen te gaan en zich eenvoudig... Nietwaar?
HahahaJa, ja, ik ken dat. Een Abdullah?
Indien u bij uw weddenschap volhardt?
Natuuriyk.
Maar dan boter by de visch.
Joe haalde zyn portemonnaie voor den dag,
haalde er vyf shilling uit te voorschyn en zei:
„Wanneer u met het horloge buiten komt,
krygt u deze vyf shilling.
„AU right", zei Billy en stapte den winkel
binnen. Joe keek hem gespannen na, zag hoe
de bandiet rustig het bedoelde horloge uit de
etalage nam en weer naar buiten kwam.
Voila, en nu myn geld.
Joe gaf het bandiet en vroeg:
Wat doet u nu met het horloge?
Het horloge? Dat houd ik natuuriyk, zei
de schurk en stak het in zyn zak.
Joe nam nu zyn blauwe bril af, trok zyn kne
velen baard weg en zei sarcastisch:
Myn waarde BiUy Snuff zoudt u my nu
even naar het hoofdbureau kunnen vergezellen,
Ik geloof, dat we daar elkaar iets te vertellen
hebben.
Pardon, zei het mannetje verbaasd. BiUy
Snuff?? U vergist u, taujn naam is Brewin
en ik ben de eigenaar van dezen winkel....
En zoo was heit,ook!
(Nadruk verboden.)
MOPJES.
„Ben je met Rudolf in 't geheim verloofd?"
„Ja, maar spreek er niet over, want hy weet
het nog niet."
Myn vermageringskuur heeft my niets ge
baat, ofschoon ik in 10 dagen niets gegeten en
10 nachten niet geslapen heb."
„Wat, in 10 dagen niets gegeten en 10 nachten
niet geslapen?"
„Nou Ja, ik heb 'snachts gegeten en overdag
geslapen-".
Een automibilist kwam in een kleine winkel
en vroeg naar iets komieks voor een mascotte
op zyn wagen.
Vader, riep de kleine jongen, die moeat
oppassen, naar binnen, „Ze moeten U hebben!"
Waarschuwing! Het aanraken dezer electri-
sche draden beteekent onmiddellijke dood. Over
treders zullen vervolgd worden.'
