ye
Sql hu
STOUTENBEEK'S MODEHUIS
Opruiming
SCHRODER
PRIVÉLESSEH
Adverteeren doet Verkoopen
Is U reeds abonné
op ons blad?
De Gruyter's
READY
DAMESKAPSALON
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
WEEKPRAATIE
Nieuwjaar, een fictie
AANKOMST EN
AFSCHEID
DE VDCUW EK KA/vE HuiS
PLEIN 10
De betere Confectie thans tegen
NOG voordeeliger prijzen
GEMENGD NIEUWS.
GR. HOUTSTRAAT 91 - HAARLEM
Extra voordeelige
aanbiedingen in
alle afdeelingenü!
VOOR
DAN S-A CADE MIE
Joh. L. van DUIN
N. NI EU WEN HUIZEN
SCHERP CONCURREERENDE PRIJZEN - VRAAGT PRIJSOPGAAF
LEERT U
SPREKEN
ENGELSCH
DUITSCH
FRANSCH
f8.- p. 3 mnd.
qr AT l S
Ta.JO.0»
En zoo hebben we weer Oudejaar gevierd,
zoo heeft weer het vuurwerk geknald, de punch
in goudgele golfjes in de glazen geklokt, zoo
hebben we weer „Uren, maanden, dagen, jaren",
meegezongen en geluisterd naar de brulboei van
het lichtschip „Haaks", dat door middel van den
aether den afstand schipvasteland over
brugdeen zoo hebben we elkaar weer klok
slag 12 uur, welgeteld op het horloge, de hand
geschud, gekust misschien en met de meeste
hartelijkheid, die we in onze stemmen wisten te
leggen, alles toegewenscht, wat ons het nieuwe
jaar aan goeds zou kunnen brengen.
En wat is het eigenlijk, dat „nieuwe" jaar. Is
er eigenlijk wel een „nieuw" jaar. Dat ontegen
zeggelijk wèl. Maar een nieuw jaar, in den geest,
zooals wij dat aanvoelen, een nieuwe periode,
een nieuwe stap naar een hoogeren leeftijd en
de consequenties, daaraan verbonden, een
nieuwe periode van honderden dagen, waarvan
elk op zichzelf zoo veel ramp en tegenspoed, maar
ook zooveel geluk en voorspoed kunnen brengen,
dat is het slechts door de wijze waarop wij
zélf gewild hebben, dit feest te vieren. Wij zélf
zijn het, die angstvallig de seconde beloeren, die
van 31 December een 1 Januari maakt, wij zélf
zijn het, die onszelf suggereeren, dat thans een
eind is gekomen aan een periode, die achter ons
ligt, dat die ééne seconde, die ons van dien
laatsten kalenderdag in den eersten nieuwen
kalenderdag voerde, een stap beteekent naar
een nieuw tijdperk, dat misschien eveneens
zwarigheden, misschien echter ook verheuge
nissen voor ons bevatNuchter bekeken is
er geen Nieuwjaar. Nuchter bekeken is nieuw
jaarsdag een dag als honderd andere, stiller,
rustiger misschien, maar volmaakt gelijk aan die,
welke vooraf gingen, aan die, welke zullen
volgen.
Doch het groote geluk is, dat wij in dien tijd
niet nuchter zijn, nuchter dan in den figuur
lijken zin; de romantiek der Kerstdagen zit ons
nog in het bloedBalansen verkondigen het
het einde van het jaar, drukte in alle zaken,
bedrijven en werkplaatsenEn dan het einde
van dat jaar: rust, kalmte, een heerlijk-wel
doende kalmte. De nieuwe 365 dagen-periode is
ingezet, de start is o, zoo kalm verloopen
totdat het tempo weer wordt opgevoerd, totdat
1934 weer de oude snelheid heeft bereikt, ja
zelfs het record van '33 tracht te brekenméér
tempo, tempo, tempo!
En zoo is, door onzen eigen wil, 1 Januari
een dag van Beginnen, van Vergeten, van Hoop
en Verwachting, een dag, waarop een dosis
optimisme wèl staat, waarop welgemoedheid ons
harte toestroomt, ons de taak verlichtende, die
alweder op ons ligt te wachten. Wij vatten onze
rol in dit leven weer op, wétende, beseffende,
dat weer 365 heele dagen voor ons liggen,
gereed om hun rol te spelen in de geschiedenis
der Menschheid. Neen, Nieuwjaar is geen fictie,
Nieuwjaar is geen bij den kalender geregeld, ver
plicht feest Nieuwjaar is een feest van onzen
geest, het Nieuwjaarsfeest is geboren uit onzen
wil tot viering van dezen start, dezen start des
levens. Misschien bereiken wij de eindstreep:
1935. Misschien bereiken we die niet; wié zal
het zeggen?Dat ligt nog besloten in de
dagen, die gereed staan, aan ons voorbij te
rollenMogen zij voor U de gelukkigste
zijn!
Langzaam aan stroomt het perron volVol
menschen, vervuld van hoop, verwachting en
ook van droefenis, van zielepijnEen vreemd
gezelschap is het... Hier, die heer diep met
de handen in de zakken geboord, zijn hoed laag
over het bleeke gezicht getrokken, de vierkante
kin omlaaggebogen, breeduit-staand bij den
uitgang....: hij is een van die wachtenden, wier
geest nog zweeft tusschen vertwijfeling en hoop.
Wat verwacht hij, dat de komende trein zal
brengen?.... Wie zal zijn hart met ernstig leed
vervullen, ernstiger nog, dan hij tot nog toe te
dragen had? Of wie zal zijn leven met één
slag herscheppen in een leven vol hoop, waar
eindelijk een zonnestraal in doordringt, een
zonnestraal, die wellicht naar de schitte
rende gUns leidt, welke de vervulling beteekent
van zijn grootste idealen, zijn stoutste droomen?..
Ik kan het niet zeggen. Hij staat daar nog,
roerloos, als een beeld van de fatalistische ver
wachting.... wat de trein hem ook zal brengen....
hij zal zijn berustende kalmte niet verliezen.
Hoé de innerlijke strijd ook in hem woelt, hoe
zijn zenuwen, reeds gesloopt door vele teleur
stellingen, zijn gestel ook verwoesten, hij zal
het niet laten blijken dat drukt zijn houding
uit. En zie nu eens achter U naar die drie
menschen daar....
Zij zijn volmaakte tegenvoeters van onzen
somberen vriend. Opgewonden schitteren hun
oogen, woorden-sproeiend zijn hun lippen. Druk
gebarend korten zij den tijd onderwijl zich
opwindend over het weerzien, dat hen te
wachten staat want een weerzien is het
dat blijkt uit alles! Wie wachten zij?.... Familie,
die jarenlang van hen gescheiden was,
vrienden, die in vroeger jaren hun grootste steun
waren en hen later moesten verlaten?.... Ik kan
het niet weten. Schoon is de vriendschap, als
GROOTE MANNEN EN HUN VOORLIEFDE
VOOR KOFFIE!
Ooethe verfoeide koffie evenals alle narco
tische dranken en beweerde, dat men hierdoor in
een minder goede stemming geraakte. Spotters
beweren evenwel, dat de groote dichter de
enkele malen, dat hij koffie dronk, echter niet
de goede soort heeft weten te kiezen.
Van een tijdgenoot van Ooethe n.l., jean
Paul, schrijft Charlotte von Stein in een harer
brieven dat bij hem niets boven zijn kop koffie
ging en dat 's morgens om 7 uur, een half uur
nadat hij was opgestaan, zijn grootste genot
bestond om liggende op zijn chaise-longue een
kop sterke koffie te drinken.
Lehnan, de beroemde lyriker kon evenmin
zonder zijn koffie en dronk zelfs voor zijn
middagdutje eenige groote koppen van zijn
lievelingsdrank, om zooals zijn vrienden schert
send beweerden, de sluimerende dichtersgeest in
zich wakker te roepen!
De Engelsche dichter Pope beweerde zooals
men verteld: „Slechts het drinken van koffie
maakt politici tot verstandige menschen." Hij
had de eigenaardige gewoonte om zijn bediende
veelal des nachts te wekken om koffie voor hem
te zetten.
Het was voor hem niet alleen een genotmiddel,
doch werd aangewend als een geneesmiddel om
zijn vaak ondragelijke hoofdpijnen te ver
minderen.
Vele menschen, die geestelijk werk verrichten,
zien vaak verlangend uit naar een kop koffie.
Door het toenemend verbruik van koffie en
het veelal te veel en te sterk drinken van den
opwekkenden drank bleven de waarschuwingen
tegen een „teveel" hiervan door medici niet uit.
De coffeïne, die zich in de koffie bevindt,
heeft op velen een ongunstigen invloed, de een
heeft er meer last van dan een ander en de
vraag rees op of het niet mogelijk was, hieraan
tegemoet te komen.
Men is daarna gekomen tot het onttrekken
van de coffeïne aan de boonen, waardoor eene
speciale behandeling aan deze vruchten gedaan
moet worden.
Beethoven zette zijn koffie volgens een spe
ciaal recept en gebruikte iederen dag voor
iedere kop zestig boonen.
Lodewijk XV vertrouwde de bereiding van
zijn lievelingsdrank zelfs niet aan zijn kok toe.
Het bekwaamst in de kunst van koffie zetten
was de beroemde Fransche romanschrijver
Balsac, die de wonderlijkste melanges van dit
kostelijke aroma wist te maken en deze bijkans
met wetenschappelijke berekeningen bereidde.
Bismarck was eveneens een voortreffelijk
koffiekenner en was een vijand van alle surro
gaat, die veelal bijgevoegd werd.
In 1870 kwam hij in een klein Fransch restau
rant en bestelde een kop koffie, maar vroeg den
eigenaar, of deze koffie „ersatz" in huis had.
Op een toestemmend antwoord van den
restaurateur zeide Bismarck: „Uitstekend, breng
mij koffie en geef mij de bus „ersatz" erbij.
De man ging heen en liet het bestelde brengen
met een groote bus erbij.
„Zoo," zei hij, „laat deze bus hier staan en
breng mij nu een kop „goede koffie"."
RECEPTEN.
HOLLANDSCHE WAFELEN.
Neem 1 K.O. bloem en roer hierdoor 1 L.
melk en 4 eieren, en nadat het goed gebonden is
nog V2 L. melk en 1 ons opgeloste gist. Dan
voegt men nog 1 L. melk bij cn 4 ons heete
gesmolten boter. Daarna laat men het beslag
rijzen. De wafelijzers worden voor het bakken
verwarmd. Vul het daarna aan één kant, klap
het dicht, en keer het meteen om. Leg het in het
vuur, draai het om na 2 minuten en laat het ook
aan de andere zijde bakken. De wafelijzers moet
men niet openen om even te kijken voor de
wafels gereed zijn.
De wafels worden bestrooid met poedersuiker.
GEKRUIDE RIJST.
300 gram rijst, 75 gram boteu, 2 maggi-
blokjes, 1 ui, waarin eenige kruidnagels ge
stoken zijn, peper en zout.
We wasschen de rijst zoo lang totdat het
water helder is en zetten ze op met 6 of 7 d.L.
(is 6 of 7 gewone theekopjes) warm water,
laten hierin de rijst eenige minuten doorkoken
en gieten ze daarna in een zeef.
We smelten de boter in de pan, voegen de
6 d.L. water bij, waarin de blokjes zijn opgelost,
roeren er de uitgelekte rijst door, doen de ui
in het midden, een weinig peper en zout naar
GEKLEEDE MIDDAGJAPON.
3012
Dit maal vragen .vij
uw arndacht voor een
eenvoudige, doch niet
temin aardige middag-
iapon. Als steeds is
ook hier eenvoud het
emerk van het ware.
en middagjapon mag
rouwens nimmer op-
ichtig zijn.
Zijde of wollen
weefsels, effen of ge
werkt, leenen zich bui
tengewoon goed voor
dit zeer afkleedende
model voor een mid
dagjapon.
De halsuitsnijding
met puntig geknipt
rechterpana geven het
figuur een goede lijn,
terwijl de smalle reep
van dubbele, schuin
geknipte crêpe geor
gette of crêpe de chine
in een vlotte chabot
eindigt. De sluiting ge
schiedt met 3 knoopen.
De mouw is aangesloten en heeft eenige puntig
toeloopende smalle nervures.
De tweebaans rok, die een weinig klokt, heeft
aan voor- en achterbaan eveneens een smalle
uervure, die op het patroon met een potloodlijn
is aangegeven en waardoor de roklengte iets ge
broken wordt.
Patronen zijn verkrijgbaar, ook in de groote
maten, tot en met maat 52. Aanvragen kunnen
geschieden onder Nr. 3012.
VOOR ONZE LEZERESSEN.
Patronen worden toegezonden na overschrij
ving van 0.58 op postrekening 62626 van
den Modeaienst Den Haag of na inzending per
postwissel of in postzegels aan de Mode
redactrice, Roelofstraat 109, Den Haag. Ge-
wenschte maat en nummer vooral duidelijk ver
melden.
D 63
smaak, sluiten de pan en laten de rijst ongeveer
20 minuten zachtjes gaar koken, zoo noodig
laten we nog even de rijst zonder deksel staan.
Voor het opdoen wordt de ui uit de rijst ge
nomen.
Kristal reinigen.
Men verpulvert een stukje indigo en strooit
daarvan een beetje op een vochtigen doek. Hier
mede wrijft men het kristal in, ook spiegels,
j welke daarna met schoon water afgespoeld
worden.
MODERNE SIERAUEN.
Het is nog niet zoo héél lang geleden, dat de
halssieraden van de vrouw voornamelijk be
stonden uit bloedkoralen, paarlen, gouden of
zilveren kettingen, met als versiering aan de
laatste een of ander kunstig bewerkt hangertje.
Zonder te willen beweren, dat de hierboven
genoemde sieraden uit de mode zijn, moeten we
wel constateeren, dat zij veel en veel minder
gedragen worden.
Daarentegen zien wij tegenwoordig hals
kettingen en armbanden, gemaakt van het meest
uiteenloopende materiaal, hout, celluloid, geperst
s papier, glas, tin, bakeliet of verchroomd metaal
en misschien hebben wij dan nog wel de een of
andere grondstof vergeten,
j Niet alleen het materiaal, meer nog in de
vormen van kettingen en halskettingen is een
enorme verscheidenheid. De moderne vrouw
bezi't niet meer een enkel kettinkje, maar draagt
bij elk costuum een bijpassend sieraad, hetgeen
niet eens een kostbare liefhebberij is, daar de
moderne kettingen zeer goedkoop en toch
artistiek zijn.
men zoo verheugd is op het wederzien. Ook ik
zou opgewonden zijn, als ik mijn besten vriend,
mijn bloedsbroeder^ na een jarenlange scheiding,
weer de hand zou mogen drukken en hem zou
mogen bewijzen, dat al die jaren van scheiding
geen enkele verandering hebben gebracht in
mijn gevoelens van dankbaarheid, vriendschap
en toewijding, die ik steeds voor hem heb ge
koesterd, gevoelens welke jarenlang niet dien
uitweg hebben gevonden, dien zij thans weldra
zullen kunnen vinden.... Zoo zal het ook met de
menschen achter mij zijn.... Zij verwachten
iemand, die met banden aan hen gebonden is,
die onverbrekelijk zijn, banden, die nooit te
zwaar zijn om te dragen en wier vernieuwing
slechts voldoening en warmte kan brengen in
hun hart....
Een perron is een pracht-terrein voor studies
op dit gebied. Want niet alleen de aankomende
treinen werpen hier hun schaduwen vooruit....
ook de vertrekkende treinen geven een beeld
van hetgeen zich afspeelt in onze wereld. Ver
trek van familieleden, vertrek van vrienden en
bekenden meestal in mineur gestemd....
zelden vroolijk-getint, tenzij opgeschroefd. Zij
staan bijeen en spreken weinig, zij denken over
de aanstaande scheiding en verwenschen in-
1 wendig het spoorboekje, dat den tijd begrenst,
dat den trein niet reeds eerder laat vertrekken
van
en hen verlost van de kwelling van een lang
gerekt afscheid! En toch zijn zij dankbaar voor
die laatste minuten van zwijgend van-elkaar-
genieten, van stil elkaar-begrijpenToch
zouden zij dit oogenblik willen rekken, rekken
tot in het oneindige....! En terwijl zij zoo hun
hart voelen dichtknijpen van de smart van het
afscheidgaat het signaal en krijgen zij een
schok! Nu is het afscheid, nu komt het oogen
blik, dat hen wreed van elkaar zal rukken, dat
de een zal wegvoeren, naar andere oorden,
andere landen, andere menschen en andere
vrienden en dat hén zal achterlaten, beroofd van
die onmiddellijke vriendschap, alleen en een
zaam, slechts vervuld van herinneringen en
verlangens....
En nóg zijn wij er niet... Want, nog een derde
categorie, eigenlijk wel de voornaamste, bevolkt
soms het perron: de aankomenden!
Zij zijn de stad genaderd in hun rijtuig, de
een gezeten op de harde, houten banken, de
ander op leeren zittingen, een laatste op
fluweelen banken.... Maar alle drie, zonder uit
zondering, ondervinden zij bij het binnenkomen
dezelfde indrukken.... Zij naderen de stad....
spoorwegboomen sluiten de straatwegen der
voorstad af, nieuwsgierige gezichten, waaronder
een enkele, die verstoord kijkt wegens het op
onthoud, zien den trein, waarin zij zitten,
voorbijdonderen, kinderhanden zwaaien het
eerste welkom. Opwinding maakt hen onzeker,
zij trekken hun jassen reeds aan veel te
vroeg, want het hoofdstation ligt nog wel een
kwartier rijden verder zij kijken of alles wel
compleet is, hun handen trillen en zij weten,
dat thans het regelmatige, urenlange gebonk in
hun rijtuig een einde zal nemen, dat zij opnieuw,
thans op een andere plaats op aarde, in het
leven gestort zullen worden, op ondergaan of
slagen.... Huizen rollen voorbij, venters en
bestelauto's geven hun reeds weer het besef
van leven, van handel, van de noodzaak tot
arbeiden om te komen tot het gestelde doel. Zij
ontwaken uit hun reis-roes. En nu komt bij hen
het individueele gevoel weer terug, een gevoel,
dat zij op de reis, tusschen louter reizigers,
medemenschen en wereldbevolkers hadden ver
loren. Wissels schieten hen voorbij seinpalen
heffen hun armen bezwerend op, lampjes werpen
hun licht op de rails, seinwachtershuisjes, dan...
een bord met de stadsnaam, nog meer huisjes...
een bocht en.... het station, met de perrons
overkapping wordt zichtbaar. Zij staan on
middellijk voor een nieuwe periode in hun leven.
En zoo gaat ieder zijns weegs.... ieder der
kameraden, die uren, misschien zelfs dagen, met
zes tot acht man dezelfde kamer, dezelfde
coupé, bevolkt hebben en elkaar hier en daar
reeds psychologisch genaderd waren. Zij
groeten, gejaagd en haastig, reeds niet meer
vervuld van elkaar, van eikaars reisbelangen,
thans alleen nog maar in beslag genomen door
hetgeen hen te wachten staat....
En wat is dat?.... Voor den één zal op het
perron een zorgende ziel gereed staan om hem
op te vangen en te geleiden naar het home, dat
reeds voor zijn ontvangst gereed staat. Maar
CCII clilUCI „.j.,
stad op het stationsplein staan, zonder vaste
plannen, zonder home, zonder bekenden of toe-
gewijden, zonder hartelijkheid. En misschien is
deze laatste evenzeer vervuld met hope en ver
wachtingen, met plannen en voornemens, als
gene, die alles reeds wachtende vindt op hem!
Wie zal het weten? Ik niet. Ik zie slechts en
merk op. Ik denk slechts en verwerk het
Aankomst en afscheid... Afscheid en aankomst...
En het leven gaat voort... hier evenzeer als
daar, waar de reiziger vandaan komt.
1JSPLANTEN.
In de Zwitsersche Alpen komt een plant voor,
genaamd „Soldanella alpina", die er in slaagt
door het ijs heen te groeien, zoodat uiterlijk het
den schijn heeft, of blauwe bloemen uit het ijs
groeien.
In het najaar omhult de plant zich met dikke,
leerachtige bladen, die de plant tegen den
wintertijd voldoende zullen beschutten, daar
deze bladen rijk zijn aan protoplasma. Deze
bladen liggen plat op den grond, zoodat sneeuw
en ijs de bladen met een paar voet hooge massa
bedekken. Bij het aanbreken van het voorjaar
smelt een deel van het ijs en de sneeuw, het
afdruppelende water brengt de plant tot nieuw
leven. Er ontstaat een gistingsproces, waardoor
het ijs ter plaatse smelt, zoodat de stengel door
het ijs heen komt kijken. Mooie blauwe bloemen
loopen dan langzaam uit en de plant schijnt zich
van de letterlijk ijskoude omgeving niets aan
te trekken.
Dan zijn de bladen echter niet meer leerachtig,
maar papperig geworden.
UIT DEN BOSCHSTRAAT 13
bij Wagenweg O
Bosboom Touissaintstraat 76
Tel. 29116
CENTRALE VERWARMING
SANITAIRE INSTALLATIES
LOOD- EN ZINKWERKEN
THE
School of Languages
de moderne talen vlot
10 Januari aanvang
11 Januari aanvang
12 Januari aanvang
tegen gereduc. tarief
O Graeht7l -Prosp.gratis
Tel. 14517
i
MEVR. SPIERIEUS
Rhododendronplein 2
Telefoon 26892
- .--i - O»
--
