R DE OOGGETUIGE TWEEDE BLAD. Het Wonder. RONDOM DE GROENE TAFEL HET KORT VERHAAL BIOSCOOP DE Vr IV IV I //I li DIS Schoonheidsmiddelen der moderne vrouw. Vervolg Plaatselijk Nieuws. N.V. Bakkerij TRICC CHEMISE DIRECTO CHEMISE PANÏALI CHEMISE PANTAU CAMISOI CHEMÏSI DIRECTE DIRECTE N No. 18. 4 MEI 1934. DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT Zoowel in Ned. Indië als in Curagao is de radio-uitzending BelgiëHolland uitstekend ontvangen. Landgenooten in den vreemde Hadden vroeger deze grief: l)e verbinding met hun heimat Was een beetje primitief! Af en toe een vaag berichtje, Dun weer lange tijden niets, En een brief nu maanden wachten Was een heel bijzonder iets! Uren, dagen, maanden, jaren Vloden op die wijze heen; Ver van 7 oude, goed vertrouwde Voelde men zich wél alleen! En er werd naar vele dingen In het vaderland gegist. Waarvan men zich vèr verwijderd, Eindloos ver verwijderd wist.' Keerden onze over-opa's Nog eens tot het leven weer, Wel, wat zouden zij staan kijken! Eenzaam is men thans niet meer. Ver in Oost en West gezeten Draait men aan den afstemknop En de Nederlandsche klanken Stijgen uit het toestel op; Niet na maanden, niet na jaren, Neen, o neen, terzelfderstond! En men staat weer in gedachten Op den vaderlandschen grond, Zingt ontroerd (en 7 klinkt bijzonder!): „Van je hela, hola, ho Dank zij 7 onvolprezen wonder, 7 Wonder van de radio! Het was ditmaal een bescheiden menu van twee gangen, benevens een onbeduidend voor-, tusschen- en nagerechtje. De eerste gang werd gevormd door de voor gestelde monumentenverordening. Nu liet „Oude Slot" geheel in puin ligt toonen B. en W. plotse ling groote zorg voor behoud van de overige HiiexnwteedacJje monumenten met historische of aesthetische waarde. Het College heeft waar schijnlijk gedacht: „Beter één kalf verdronken dan een heele kudde!" En zoo kreeg de Raad een verordening aangeboden strekkende tot be houd van natuur- en kunstgewrochten. Er zal een lijst van worden opgemaakt door een commissie van advies, en hebt u nu bijvoorbeeld het geluk, dat uw onder architectuur gebouwde villa en uw eveneens onder architectuur aan gelegde tuin waardig worden bevonden op gemelde lijst geplaatst te worden, dan moogt u geen plankje vertimmeren en geen plantje verzetten, of B. en W. komen er aan te pas. In de praktijk zal dit nog wel meevallen, maar in elk geval heeft men niet meer de vrije beschik king over zijn eigendom, men is niet meer „baas in eigen huis". De practische heer Van Unen vond dit een groot bezwaar en nog grooter waren zijn be denkingen tegen de regeling van de schade vergoeding of de tegemoetkoming in het onder houd van dergelijke monumenten. Hij vqnd steun bij den heer Attema, die eveneens de gemakke lijke verkoopbaarheid van monumentale eigen dommen door dit servituut in gevaar gebracht zag. Ook de heer Rijkes kon zich niet geheel met het voorstel vereenigen i.e. vond hij het aantal leden van de commissie -van advies te gering en wenschte dit uit te breiden van 3 tot 5. Dit voorstel kelderde maar net op het kantje af, tot groote spijt van den heer Van Unen, die de artistieke commissie gaarne verrijkt had met een practicus en een econoom. Maar wethouder Jhr. v. d. Poll betoogde, dat het zóó goed was, want dat alleen schoonheidsmotieven mochten gelden bij het plaatsen van eigendommen op de monumentenlijst, welke eervolle onderscheiding de eigenaars volgens des wethouders meening wel tot eenige offers zou inspireeren. Wij willen er het beste van hopen! En nu B. en W. toch in deze richting werk zaam zijn, verdient het misschien aanbeveling nog een stapje verder te gaan. Hoe denkt het College er b.v. over om een „Anti-monumenten verordening" in het leven te roepen en een lijst aan te leggen van alle ontsierende gebouwen in onze schoone gemeente? En als eerste op die lijst dan te plaatsen het schandelijke onbewoon baar-verklaarde-huizenblok tegenover het raad huis, teneinde deze anti-monumentale gebouwen in recordtijd te doen sloopen, en den indruk van de bloemententoonstelling in het komende jaar bij de duizenden vreemdelingen onvertroebeld te houden? Maar misschien is ook hier de regeling van de schadevergoeding een beletsel! Het tweede discussie-punt was de wijziging van de politieverordening betreffende het venten met ijs, waarvoor in het vervolg vergunning moet worden gevraagd. De heer Van Lent vond, dat dit ook noodig was voor het venten met andere artikelen, teneinde dit te kunnen be perken ten voordeele van de Heemsteedsche winkeliers, die door het venten natuurlijk schade ondervinden. De heer De Tello wenschte zoo vei1 niet te gaan en de voorzitter deelde deze meening. De verordening bedoelde alleen be scherming te verleenen aan de pachters van standplaatsen, die veelal door ijskarretjes, af komstig uit naburige gemeenten, worden om zwermd. Deze ongewenschte concurrentie is thans opgeheven, daar het voorstel van B. en W. werd aangenomen. Bij de rondvraag was Mevr. Venhuizen de vertolkster van de gevoelens van vele door de alarmeerende t.b.c.-berichten verontruste moe ders van schoolgaande kinderen. Het is inder daad verschrikkelijk als schoolkinderen door een onderwijzer of een kind, lijdende aan open t.b.c., wordt besmet. Maar wethouder Dr. Droog stelde Mevr. Venhuizen gerust: de schoolartsen zijn op de zaak attent gemaakt en zullen er speciale aandacht aan schenken. Besmetting door een onderwijzer achtte de dokter meer waarschijnlijk dan besmetting door schoolmakkertjes, waarom Door H. WITT1NGTON OWEN. Benjamin Owen was een rustig renteniertje, wiens genoegens bestonden in het verzorgen van een mooien tuin, het houden van kippen en duiven en het lezen van alle moorden en pro cessen, die hij maar in kranten kon vinden. Er zijn veel vredelievende en geenszins bloed dorstige menschen, die dit zonderlinge genoegen erop nahouden. Op een dag genoot Benjamin Owen bij zijn lunch van een lang en uitvoerig artikel over de sensationeele moordzaak-üerstin. Een maand geleden was de jonge Mevrouw Oersting verdwenen. Spoorloos verdwenen. Ze was getrouwd met een bekend kunstenaar, een violist, die véél op reis was. Het paar was niet gelukkig, men zei, dat Mevrouw Oerstin haar man het leven verbitterde door jaloezie. Natuurlijk koesterde men verdenking tegen hem, toen zij zoo verdween, doch er leek heele- maal geen positief bewijs tegen hem te vinden, totdat men het lijk van de gezochte mevrouw vond. Het was verborgen onder in den vloer van den bungalow. Een uiterst bezwarend getuigenis legde tegen hem een landbouwer af, die eenigen tijd geleden voorbij den bungalow kwam. Hij zag er iemand voor staan, die hem toefluisterde dat er zonder linge dingen gebeurden in het leegstaande huisje en dat wekte vermoedens bij hem op. Er waren twee houten schotten, waarin gaten geboord waren. Men kon door deze gaten zien dat er een jongeman bezig was enkele planken uit den vloer te nemen. Hij was gekleed in een zeer eigenaardig costuum, zooals men in Montmartre ziet dragen, een fluweelen broek, zwart hemd en das. Op een gegeven oogenblik stond hij op en de ooggetuigen konden nu duidelijk zien, wié het was. Deze landbouwer verklaarde nu den rechter commissaris dat hij jn den man het portret van den violist herkende. De andere getuige verscheen niet, doch ge voegd bij de verdere feiten, was die ééne ver pletterend genoeg. Benjamin Owen las heel aandachtig de ver klaringen van dien getuige, want ze interesseer den hem om een bijzondere reden nog meer, dan ze anders zouden hebben gedaan. De landbouwer vertelde dan, dat hij eerst door het ééne gat gekeken had, en toen door het andere, daartoe aangespoord door den andere getuige van het vreemde schouwspel. De beide kijkgaten waren tamelijk ver van elkaar verwijderd, doch door beiden zagen ze den zelfden man en hij beschreef de kamer, rechts de schoorsteen, links een buffet, in het midden een tafel. Vlak ervoor was de man bezig geweest met de planken, waar naderhand ook het lijk ge vonden was. Er stond een foto bij van de kamer en een andere van de kijkgaten. Met een kruisje was aangegeven, waar het lijk gevonden was. Benjamin las en herlas, schudde toen zijn hoofd. Hij legde zijn krant neer en peinsde. Toen haalde hij zijn schouders op. Kom, de heeren van de politie waren géén kinderen. Hij moest zich met zulke dingen niet inlaten. Doch deze zaak liet hem absoluut geen rust. Hij zag een foto van den verdachte, die ont kende op den aangegeven datum in den bunga low geweest te zijn. Ook ontkende hij verder iets met den moord uit te staan te hebben. Doch het net werd steeds vaster aangetrokken en hij kon zich er niet uitredden. Hij was op huwelijksvoorwaarden getrouwd, zijn vrouw had hem een testament nagelaten, en daarin stond dat hij al haar geld zou krijgen. Benjamin slaagde niet erin, de gedachte kwijt te raken, die telkens in hem opwelde als hij las of hoorde van de zaak. En tenslotte deed hij, tegen zijn wil, waartoe zijn geweten hem dreef. dan ook het onderwijzend personeel extra zal worden geobserveerd. Voorloopig is er nog geen reden voor ongerustheid. Door dit antwoord van een medicus zullen vele ouders opgelucht hun spruiten naar school zenden, nu zij weten, dat de Heemsteedsche spes patriae zonder vrees voor nadeelige lichamelijke gevolgen het geeste lijk voedsel, toegediend in de lagere scholen, kan consumeeren. 't Zwijgende. LUXOR-THEATER. In Luxor-Theater draait deze week: „Duivelskunstenaars". Het lichaam van een meisje, dat opgehaald is uit de Hudson, wordt geïndentificeerd als de vroegere assistente van den beroemden magiër Azrah (Ralph Morgan). Het medisch onderzoek wijst uit, dat het meisje reeds dood was voor zij in het water kwam. Men veronderstelt een moord. Om gegevens te vergaren bezoekt de detective, die met de zaak belast is, Azrah in zijn huis, dat hoog boven de Hudson in „The Palisides" gelegen is. Azrah krijgt van tijd tot tijd ook bezoek van Constance Russell (Sally Blane) en haar vader, die bij hem komen, om door hem bericht te krijgen van haar jong ge storven moeder. Ditmaal wordt Constance ge volgd door haar verloofde, David Adams (Clif ford Jones), die Azrah er van verdenkt, dat hij hen van elkaar tracht te vervreemden. Ook La Tour (Victor Jory), Azrah's vroegere compag non, die nu voor eigen rekening werkt, is aan wezig. De detective treft dus een zeer gemengd en niet erg vriendschappelijk gezind gezelschap bij zijn komst in het huis aan. Adams beschuldigt Azrah ervan, dat hij te veel attenties bewijst aan zijn verloofde en tevens, dat hij meer weet van den moord op zijn vroegere assistente, dan hij zeggen wil. Constance komt haar geliefde te hulp als zij bemerkt dat hij in gevaar is door het wegzakken van stukken vloer om hem heen en hij door een zichzelf op- en uitrollende looper buiten de voordeur wordt gezet. Om hem gerust te stellen belooft Azrah te zullen helpen bij het oplossen van den moord en ondanks de tegen werking van La Tour, noodigt hij allen uit tot het bijwonen van een middernachtelijke séance in zijn huis. Wanneer Azrah afscheid van zijn gasten genomen heeft, geeft La Tour een af gesproken teeken aan zijn helpers, een doof stomme dwerg en een Chinees, om Constance te ontvoeren. De anderen beginnen met Davids voorop 'een achtervolging en nu de kust vrij is probeert La Tour Azrah's assistenten om te koopen om de ophanden zijnde séance te doen mislukken. Om twaalf uur 's nachts komen de gasten terug. La Tour heeft met goedvinden van Azrah een dokter medegebracht, om het medium te onderzoeken gedurende het in trance zijn en eischt dat Azrah gebonden zal worden. Wanneer Azrah gebonden is in zijn stoel, gaan de lichten uit en als deze weer aangaan, hangt hij voor over in de touwendood! De dokter onder- Hij nam pen en papier en schreef móeizaam een brief aan den rechter-commissaris, die deze zaak in handen had, trachtte hem uit te leggen, welke twijfel in hem opgekomen was, toen hij de getuigenis van den landbouwer las. „Als kleine jongen heb ik ook wel eens ge gluurd door gaatjes en spleten, met kame raadjes, schreef hij, en er viel me iets op in de verklaring van dien landbouwer. De gaten zijn tamelijk ver van elkaar, voor elk ervan heeft hij één oog gedrukt en be weert beide malen precies hetzelfde gezien te hebben. Dit is onmogelijk. Hij zal telkens een ander gedeelte van het vertrek gezien moeten hebben. Hij moet dus ondoordacht spreken, óf wat niet geoorloofd is, waar zóóveel afhangt, óf er is iets ryet in orde. Meneer Gerstin ontkent daar geweest te zijnde ooggetuige vertelt, hem gezien te hebben. Maar waar is de tweede ooggetuige? Waarop riep hij den voorbijgaanden land bouwer? Vergeef mij de vrijheid die ik neem, doch heeft er iemand voordeel bij, dat Mevrouw Gerstin stierf en dat haar man ter dood wordt gebracht!" Commissaris Linth had zooals het altijd gebeurt in zulke zaken, reeds vele brieven gekregen met aanwijzingen, insinuaties, bedrei gingen, enz., enz., doch de brief van den heer Uwen trof hem. Hij begaf zich met een inspecteur naar den bungalow. Het viel hem op, dat de kijkgaten tamelijk groot waren. En dat men ze van binnen goed kon zien. Hoe vreemd, dat iemand die zulk een misdaad begaat, niet minstens die ver raderlijke gaten bedekt! En toen ze de proef namen, moesten ze erkennen dat de rentenier gelijk had. Door het ééne gat zag men de kamers anders, dan wanneer men door het tweede gat keek. Door het eene gat was de plaats, waar het lijk geborgen was niet te zien. En toch hield de landbouwer hardnekkig vol, dat hij dien avond, toen hij door alle twee de gaten keek, precies hetzelfde gezien had. Daar klopt iets niet, fluisterde de commissaris den inspecteur in het oor. De politie stond voor een raadsel, totdat op een dag een bekend filmregisseur zich bij den commissaris aanmeldde. „Ik meen te weten, hoe de zaak is," zei hij. „Het is mogelijk," zooals U misschien weet, „foto's zoo te gebruiken, dat men bijvoorbeeld het hoofd van de ééne foto op het lichaam van de andere doetAls men van zoo'n truc-foto nu een film-opname zou maken en die projec teert, dan zou dit verklaren hoe de landbouwer precies hetzelfde zag. Want wat hij zag was dan een filmopname van de kamer, die, van welken kant men deze ook bekijkt, hetzelfde blijft! En de vreemde kleeding van den vermeenden Gerstin is waarschijnlijk alleen daarom gekozen, omdat de man, dien de getuige bezig zag aan den vloer, iemand anders was, dien hij niet duidelijk kon zien, doch herkende aan de kiee- ding als dezelfde man te zijn, dien hij in het licht zag." Inderdaad bleek dit de oplossing van het mysterie te zijn. Het was nu niet vreemd meer, wiè de moord begaan had. Het was de 'neef. En deze wasfilmoperateur. Hij en een vriend lokten de vrouw in den bungalow met het bekende gevolg. Benjamin Owen heeft een bezoek gehad van den beroemden violist, die hem kwam bedanken en vroeg wat hij graag wilde hebben. Waarop de rentenier antwoordde: „Met een paar duiven zou ik tevreden zijn." Ze zouden hem herinneren aan de eenige maal dat hijzelf gemoeid was in een zaak; in een van zijn geliefde crimineele drama's en op zoo eervolle wijze! zoekt hem en bevindt dat het La Tour en niet Azrah is, die met een lang scherp mes door het hart gestoken is. Azrah komt weer binnen en vertelt, dat hij, zoodra het licht uitging La Tour door een truc in den stoel heeft vastgebonden, maar dat hij van den moord niets afweet. De politie wordt nu geroepen, maar ook die kan er geen touw aan vastknoopen. Iedereen staat onder verdenking en Azrah verzoekt een tweede séance te mogen houden, waarin hij zweert beide moorden te zullen ophelderen. Terwijl Azrah in trance is, zien de aanwezigen een scène voor hun oogen afspelen tusschen het ver moorde meisje en Azrah. De dokter geeft een gil en de séance wordt beëindigd. Als de dokter weer tot zichzelf is gekomen, verklaart hij dat het vermoorde meisje zijn dochter is, dat hij in het geheel geen dokter is, maar met La Tour is medegekomen om zich op Azrah, volgens La Tour de moordenaar van zijn dochter, wanneer deze in trance zou zijn, te wreken. Azrah be wijst dat het La Tour was die het meisje doodde. Door zijn vroegeren compagnon in zijn stoel te zetten, heeft Azrah onbewust den moordenaar zijn gerechte straf doen ondergaan. De twee misdaden zijn bijgevolg opgehelderd en Constance en David verzoenen zich met elkaar. Als tweede nummer wordt gegeven: „De Koningin der Zigeuners. In het Koninklijk park van een Europeesch staatje heeft een troep Zigeuners, onder aan voering van hun Koning Carol (Jose Mojica) hun kamp opgeslagen. Hun rust is echter van korten duur, daar de parkwachter hun gelast onverwijld het Koninklijk domein te verlaten. De zigeuners echter weigeren het bevel op te volgen, waarna de parkwachter het geval rap porteert aan Prinses Marie Louise (Rosita Moreno), die orders geeft de zigeuners verder met rust te laten. Hertog Alexander (Julio Villarreal), de hartstochtelijke aanbidder van de prinses, komt nu ten paleize om haar voor de twinstigste maal zijn liefde te verklaren. Doch niettegenstaande alle pogingen van den eersten Minister (Antonio Vidal) en Remetz (Renualdo Tirado) den Adjudant van den Hertog, weigert zij hem te ontvangen, een hevigen hoofdpijn voorwendend. In het dorp zal een groot feest gevierd worden en de prinses besluit er met iiaar hofdame Renee (Ada Lozano) incognito naar toe te gaan, om eens voor eenige uren de strenge hofetiquette te kunnen vergeten. Als dorpsmeisjes verkleed gaan zij naar het feest, waar de prinses Carol ontmoet. Beiden voelen zich onmiddellijk tot elkander aangetrokken. In- tusschen is de Hertog, die zeer ontstemd is over de ontsnapping van de prinses, haar naar het feest gevolgd. Hij ziet juist dat Carol, betooverd door zijn vriendinnetje, haar kust. De prinses, zeer ontstemd over deze vrijheid, laat zich door den hertog naar het paleis teruggeleiden. Onder weg verliest zij echter een diamanten broche, hetwelk door den hertog opgeraapt wordt. Hij doet haar gelooven dat Carol haar bestolen heeft en haalt haar over de zigeuners te doen arresteeren. De koning der Zigeuners, in de Poeder een veel gebruikt artikel. Cosmetica die schadelijke stoffen bevatten. Ook parfums kunnen gevaarlijk zijn! Door Dr. J. W. FREDERIKS. Poeder. Het voornaamste hulpmiddel bij de .schoon heidsverzorging is: poeder. Zoo was liet ook reeds eeuwen en duizenden jaren geleden. Bij het kiezen van poeder dient men even zorgvuldig te werk te gaan als bij de keuze van crèmes. Is de kwaliteit goed, dan wordt de huid er nooit door geïrriteerd; men neemt dan integendeel een verkoelende en verzachtende uitwerking waar. Parfum en kleur van de poeder hebben hiermede niets te maken. Het gaat om de bestanddeelen. Goede bestanddeelen zijn: kaoline, fijne klei, talk, magnesium carbonaat en magnesium stearaat. Magnesium carbonaat is zeer licht en wit, terwijl door toevoeging van magnesium stearaat de poeder beter blijft zitten. Voor de goedkoopte voegen sommige fabri kanten echter kalk, maismeel, zinkoxyde of zinkstearaat aan de poeder toe. Nog erger is het wanneer zij hun product vervalschen met bariumsulfaat of verbindingen van bismuth, kwik of arsenicum. Hierdoor wordt bepaald schade aangericht en in de medische literatuur zijn vele gevallen bekend, waarin de huid door zulke poeders wordt geïrriteerd. Voor het tooneel bestemde cosmetica bevatten bovendien vaak schadelijke kleurstoffen; de kleurstoffen, die in poeders van bevredigende kwaliteit worden gedaan, zijn daarentegen meestal onschadelijk. Om deze reden behoeft men van goede rouge geen schadelijke gevolgen te vreezen, want rouge is niets anders dan een poeder, dat met een kleurstof vermengd is. Hetzelfde geldt van lippenstiften, die bestaan uit vet of was, welke met kleurstof vermengd en in een vorm gegoten worden. In dit verband wijzen wij nog even op de lippenstiften, die speciaal bestemd zijn voor gesprongen lippen en uit cacaoboter bestaan. Meestal zijn zij niet, soms echter wél vermengd met kleurstof. Gevaarlijke parfums. Zelfs aan parfums kunnen gevaren verbonden zijn. Zij veroorzaken op de huid vaak irritatie, dan wel de vorming van bruine vlekken. Meestal moet dit geweten worden aan de aanwezigheid van bergamotolie, hierbij maakt het weinig uit, of men te doen heeft met het natuurlijke product, dan wel met synthetische bergamotolie. Tenslotte nog eenige algemeene opmerkingen. De meeste vrouwen gaan zorgeloos te werk bij het koopen van schoonheidsmiddelen. Levensmiddelen worden met véél grooter zorg gekozen en toch is de huid evengoed een belangrijk orgaan van het lichaam als de maag of de nieren. Ook .iet feit, dat er voor een schoonheids middel reclame wordt gemaakt, zegt niet alles; in Amerika heeft de artsenvereeniging zelfs een lijst gepubliceerd van cosmetica, die door adver- teeren welbekend zijn geworden en toch niet voldoen aan de eischen, die men eraan mag stellen. Zulk een publicatie is van groote be- teekenis, want wij staan nu eenmaal voor het feit, dat de vrouwen zich niet van het gebruik van cosmetica laten afbrengen. Ten allen tijde hebben zij daartoe haar toevlucht genomen, bij het bestrijden van vermeende of werkelijke schoonheidsgebreken. Schadelijke preparaten. Is eenmaal door het gebruik van schadelijke preparaten de huid geïrriteerd, dan wordt vaak niet eens de eenige juiste weg ingeslagen, n.l. die naar het huis van den dokter. Eerst worden EEN EENVOUDIGE JAPON. Het beide No. 3148. is zoo prettig om er een tusschen- japon bij te hebben, zoo tusschen. onze daagsche en' gekleede japon in. Welnu, een; dergelijke japon, ziet U hierbij af gebeeld. Hij is gemaakt van lich te voorjaarsstof en sluit links voor met een splitjc, waarlangs een ja bot is gehecht. De halsopening is tamelijk hoog en rond, terwijl de mouwen volgens, het raglanmodeli geknipt zijn. Het heupstuk, dat heel glad moet vallen, mag ook niet te lang zijn. Daaraan worden de rokpanden be vestigd. De rok heeft zoowel van voren als van achteren 'n twee tal diepe plooien, waardoor vol doende ruimte verkregen wordt, zoodat men zichj gemakkelijk in de japon kan bewe gen. Om het mid del wordt een smalle ceintuur gedragen, slui tend met 'n gesp. Prijs van de patronen 0.58. GOEDE MODELLEN. De plaatsruimte laat ons niet toe een groote verscheidenheid van modellen in dit hoekje „Voor de Vrouw" af te beelden. Lezeressen, die gaarne wat meer keus zouden willen maken, kunnen kosteloos een modeblad ontvangen, waarin bijna 50 fraaie voorjaarsmodellen zijn afgebeeld. Het blad kan tegen inzending van 6 ct. postzegel aangevraagd worden bij de moderedactrice, Roe- lofsstraat 109 te 's-Gravenhage. 96 allerlei zalfjes en watertjes geprobeerd, die door een advertentie, door de juffrouw van een schoonheidsinstituut of door een kapper worden aanbevolen. Eerst wanneer dan eindelijk de huid te zeer is bedorven, dan gaan zij naar een arts. Slaagt deze er ondanks alles in, resultaten te bereiken, dan wordt hij op een voetstuk gezet, maar wan neer dit niet zoo volkomen en vooral niet zoo snel gelukt, als de patiënte wel wenscht, is het vermoedelijk de laatste maal dat medische hulp wordt ingeroepen. Toch is er bij het publiek wel eenige vooruit gang te bespeuren met betrekking tot het ge bruik van cosmetica. De dames zien meer en meer in, dat zij het verstandigst doen om haar uiterlijk wel te verfraaien, doch niet onnatuurlijk te maken. Zij zien ook in, dat er naast het poederdoosje ook nog andere middelen zijn om haar aantrekkelijkheid te verhoogen, zooals zindelijkheid, een gezonde voedingswijze en lichaamsbeweging, vooral in de open lucht. En wat het voorkomen der huid betreft, dit kan ten zeerste worden verbeterd of benadeeld door de kleur der kleeding, iets wat maar al te vaak over het hoofd wordt gezien. veronderstelling, dat hij gevangen genomen wordt omdat hij de prinses gekust heeft, bekent schuld, terwijl Marie Louise, zonder iets van de ware toedracht der zaak te begrijpen, hem veroordeelt tot een week dwangarbeid. Deze dwangarbeid beperkt zich echter tot de naaste omgeving van het paleis, waardoor Carol van iedere gelegenheid gebruik weet te maken om de prinses te ontmoeten. Hertog Alexander, tot het uiterste gedreven door de gedurige tegen woordigheid van den zigeuner, besluit hem een gevoelige afstraffing te laten toedienen. Het toeval wil echter dat de prinses te weten is ge komen, dat Carol met het verdwijnen van het broche niets te maken heeft gehad. Zij gaat het 'park in om hem te zoeken en treft hem in de stallen, waar juist begonnen zal worden met de kastijding. De zigeuner neemt nu zoowel de prinses als Remetz gevangen en voert hen naar zijn kamp. Hij betaalt Marie Louise met gelijke munt en laat haar in de keuken van het zigeuner kamp aardappelen schillen, 's Nachts probeert zij te ontsnappen, doch Carol, die berouw heeft over zijn optreden, verklaart haar op zoo'n hartstochtelijke manier zijn liefde, dat zij uit vrijen wil besluit bij hem te blijven. Remetz weet echter te ontsnappen en spoedt zich naar den Hertog". Samen begeven zij zich met een troep soldaten naar de zigeuners, waar Carol, op de hoogte van hun plannen, hen reeds opwacht en gevangen neemt. De hertog stelt een duel voor, hetgeen door Carol geaccepteerd wordt. Remetz tracht de situatie nog te redden door Carol's revolver onklaar te maken, echter zonder resul taat en het duel heeft plaats op zigeunerwijze, waarbij de beide mannen zich als dieren in het bosch opstellen. Na het duel, waarbij de hertog tenslotte het hazenpad heeft gekozen, vertelt Carol aan Marie Louise, dat hij met zijn mannen weg zal trekken. Als dan de zigeuners hun kamp hebben opgebroken en klaar staan om af te reizen, begrijpt de prinses, dat zij zonder Carol niet kan leven en besluit zij aan de zijde van den romantischen zigeuner te blijven. VERGADERING VREEMDELINGENVERKEER. De „Vereeniging tot Verfraaiing van Heem stede en Bennebroek, bevordering van het Vreemdelingenverkeer en het vestigen van vreemdelingen in die gemeenten" houdt a.s. Dinsdag, des avonds 9 uur, een algemeene ledenvergadering in Hotel v. Ree, Camplaan 8. Agenda: 1. Notulen. 2 en 3. Jaarverslagen secretaris en penningmeester. 4. Verkiezing kascommissie. 5. Verkiezing 5 bestuursleden. 6. Benoeming van afgevaardigden en plaatsvervangers naar het congres der Algem. Ned. Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer. 7. Mededeelingen van het bestuur. 8. Rondvraag. OPENBARE GYMNASTIEKLES ONDER LEIDING VAN DEN HEER B. MIEDEMA. Vrijdagavond, 27 April 1.1., gaf de heer B. Miedema, evenals verleden jaar, met leerlingen van de Protestantsche scholen alhier een open bare gymnastiekles in één der zalen van „Boekenroode". Het was weer een alleraardigst gezicht om de voor 't meerendeel kleine peuters hun ver schillende toeren te zien verrichten. Achtereenvolgens kreeg men te zien: vrije oefeningen in voortbewegen (rythmisch), brug- oefeningen, oefeningen op en over de lange bank, verschillende vormen van springen. Na een korte pauze volgden nog: kruip- oefeningen, nog een serie oefeningen in voort bewegen, en tenslotte een paar aardige spelletjes. Een en ander viel vooral bij de aanwezige ouders zeer in den smaak. VERKEERSONGEVALLEN. Op den Heerenweg hoek Koediefslaan te Heemstede had een aanrijding plaats tusschen een auto, bestuurd door een zekeren F., en een bestuurder van een motorrijwiel, bestuurd door B. Het motorrijtuig komende van Haarlem wilde naar links de Koediefslaan inrijden en gaf daar toe een teeken, doch moest inhouden voor een tegenligger. Hij reed daarna door, doch werd in de bocht aangereden door bedoeld motorrijwiel. De bestuurder van het motorrijwiel sloeg over j den kop en bleef op den weg liggen. Hij be kwam slechts een kleine ontvelling aan voor hoofd en bovenlip. Het motorrijwiel werd ernstig i beschadigd en moest naar een garage vervoerd worden. De auto bekwam slechts geringe schade. GEVONDEN VOORWERPEN. Terug te bekomen bij: Bureau van Politie te Heemstede, bruine kindermuts, witte zakdoek, dommekracht, wandelstok, racket, pas ten name van Pingi, dolkmes; S. Pijtersen, Bosb. Tous- saintstraat 56, een rozenkrans; Van Lent, Bin nenweg 6, autoped; T. Westerveld, Iepenlaan 12, drie aktentasschen; J. Bos, Raadhuisstraat 34, bril; J. Breeuwer, Haemstedeplein 22, courantentasch; W. Post, Wipperplein 19a, tennis-racket; Etmans, C. Huijgenslaan 3, paar handschoenen; C. J. Cassé, Bloemendaalscheweg 87, damesportemonnaie; Poecke, Molenwerfslaan 72, paar regenpijpen; Neeskens, Binnenweg 22, autoped; N. Weijers, Kruisweg 1124, Haarlem mermeer, zilveren dameshorloge met ketting; Jansen, Havenstraat 19, ceintuur; L. Timmer mans, Rijnstraat 80, kinderportemonnaie met inhoud; J. Aarse, Javalaan 5, paar dameshand schoenen; Kan, Heemsteedsche Dreef 23, cein tuur; Mevr. Stomps, Heerenweg 189b, hond; N. Vreedenborgh, woonschip Jachthaven, hond; H. de Bonte, Wilhelminaplein 5, portemonnaie met inhoud; A. Elbersen, Kerklaan 41, schopje en kinderhandschoen. levert U h« Bescl melkl ZIJDEN CR! ROSE EN V BIJPASSEND ZIJDE-INTE ZIJDE-INTE MACCO M BIJPASSENC PRIMA MA BROEKJE 2 FIL MET Z BROEKJE MAT CHA FIL MET Z

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Eerste Heemsteedsche Courant | 1934 | | pagina 4