Schaak
DE WERELDREIS VAN PROFESSOR SPUYT
^gff
Plll
ggp
De Dame,
die zich Bancroft noemde
PREDIKBEURTEN
SPORT
2
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
Zondag 21 Augustus.
Ned. Herv. Kerk, Wilhelminaplein.
Kapel Irene, Meer en Bosch.
V.m. 11 uur: Ds. Q. F. Voorhoeven van Over-
dinkel.
Kapel Nieuw-Vredenhof.
Joh. v. Oldenbarneveltlaan.
V.m. 10.30 uur: Zendeling A. van Dijk.
in beide diensten extra collecte ten bate van
de Protestantse Bewaarschool.
Gereformeerde Kerk, Koediefslaan.
V.m. 10 uur: Ds. P. J. Unger te Bruinisse.
N.m. 5 uur: Ds. A. Dondorp.
Bij de uitgangen collecte voor het Prov.
Emeritaatsfonds.
Camplaan.
V.m. 10 uur: Ds. A. Dondorp.
N.m. 5 uur: Ds. P. J. Unger te Bruinisse.
Bij de uitgangen collecte voor het Prov.
Emeritaatsfonds.
Eglise Réformé Wallonne.
(Begijnhof.)
Dimanche 21 aout.
a 10 h. 30: Lecture par un ancien.
3e Collecte pour l'Eglise.
GRAMOFOONPLATENCONCERT VAN DE
HEEMSTEEDSE RADIO-CENTRALE.
(Des avonds van 78 uur.)
Maandag 22 Augustus.
King Cotton, Artur Pryor's Band Sym
pathy, Ballroom orkest Silvester Parade der
Zinnsoldaten, Orkest Ferdy Kauffman A
fraid to dream, Ballroom orkest Silvester
Heinzelmannchens Wachtparade, Orkest Ferdy
Kauffman Minna Nanna a Liana, Comedian
Harmonists -Cowboy, The Hill Billies Ti-
voglio. Bene, Comedian Harmonists -Reveille-
Grosses Wecken, Muziek- en Trommelkorps
Ahlers Als kinderstemmen, enz., Bob Scholte
met orkest Klarinetten-Mugll, Bayern Kapel
Heinrich Wehner Ik weet een aardig huisje,
Bob Scholte met orkest Der lose Zeisig,
Bayern Kapel Heinrich Wehner Dans un
hotel Garni, Ensemble Jean Vaissade -Marina-
resca, Belmont Choir Tarentelle en vendan-
ces, Ensemble Jean Vaissade Ciribiribin, Bel
mont Choir Officer of the day, Arthur
Pryor's Band.
Dinsdag 23 Augustus
The grodiron club march, Sousa's Band -
Dance the moonlight waltz with me, Ballroom
ork. Silvester Die Mühle im Schwarzwald,
Salon-orkest Geze Komor -I still love to kiss
you goodnight, Balroom ork. Silvester -Die
Schmiede im Walde, Salon-ork. Geze Komor -
The Barber of Seville, Comedian Harmonists
Timber, The Hill Billies Groszherzog Fried-
rich von Baden, Muz- en Trommelkorps In
de stamkroeg, Bob Scholte met orkest Ver-
liebte Leut, Bayern Kapel Heinrich Wehner
Juffr. Specht uit Nigtevecht, Bob Scholte met
orkest Isartaler Landler, Bayern Kapel Hein
rich Wehner The Veleta, Orkest Billy Merrin
Amor di Pastorello, Belmont Choir Lily
of Laguna-Waiting at the Church, Orkest Billy
Merrin -La Campana di San Giusto, Belmont
Choir Wolverine march, Sousa's Band.
Woensdag 24 Augustus.
Berliner Luft, Kapelle Otto Kermbach
Linger Longer Island, Billy Cotton met zijn
Band Was nicht ist, kann noch werden, Das
Meistersextet Bei mir bist du schön, Billy
Cotton met zijn Band Vom Rhein zur Donau,
Groot Dansork. Adalbert Lutter Die Juliska
aus Budapest, Das Meistersextet Blue Ridge
Moon, the Hlll Billies Gasparone, Muziek
korps B. Tumforde Op een avond in Mei,
Bob Scholte en Jetty Cantor Die Soldaten-
Marie, Zang en orkest Hans Bund Rode
Rozen, Bob Scholte en Jetty Cantor Es war
einmal zur schonen Maienzeit, Blaasork. Woit-
schach Reine des Neiges, Orkest Deprince
üui, Gui, Belmont Choir Biarritz, Orkest
Deprince Fioritura Italica, Belmont Choir
Berliner Jungs, Kapelle Otto Kermbach.
Donderdag 25 Augustus.
Grosze Fest Reveille, Blaasorkest Eine
rote. Rose, Orkest Heinz Wehner Ich hab
eine tiefe Sehnsucht nach dir, Das Meistersex
tet In grünen kakadu, Orkest Heinz Wehner
Funk Geister, Edith Lorand met haar or
kest Jede Stunde ohne dich ist eine Ewigkeit
fiir mich, Meistersextet Golden Slippers, The
Hill Billies Gasparone, Muziekkorps B.
Tumforde Alles raak, potp., Jetty Cantor en
Bob Scholte Lustiges Tirol, Orkest Georg
Freundorfer Horsey, Horsey!, Het Ramblers
Dansorkest Alpenkinder, Ork. Georg Freun
dorfer Steeple Chase, Het Ramblers Dans
orkest Did your Mother come from Ireland?,
Community Singing Home on the Range,
Community Singing Alte Kameraden, Blaas
orkest.
Vrijdag 26 Augustus.
Geburtestags marsch, Beka Militar orkest
So weit geht die liebe nicht, Dansorkest Adal
bert Lutter Geh, mach die Fensterl auf, Vier
Harmonisten Ich geh ins Wasser, Dansorkest
Adalbert Lutter Hallo! hier Walter Bromme,
Groot Dansork. Adalbert Lutter Vogerl,
fliagst in die Welt hinaus, Vier Harmonisten
Bye-lo-bye-lolaby, The Hill Billies Nibe-
lungen, marsch, Groot Odeon-orkest Heide-
witzka, Willy Derby Lore, Lore, schön sind
die Madchen, Blaasork. Hans Maikowski Ik
zoek een meisje, Willy Derby Marie, Mara-
Maruschkata, Blaasorkest Carl Woitschach
Mina, de Rumba-Koningin, Het Ramblers Dans
ork. Masman Vieni sul mar, Coro Belmonte
,De zingende muis, Het Ramblers ork. Mas
man O Marenariello, Coro Belmonte -Bara-
taria, marsch, Beka Militar orkest.
Zaterdag 27 Augustus.
Barataria, marsch, Gr Blaasork. Carl Woit
schach Zidor! Zidor!, Ensemble Jean Vais
sade Sundown in peageful valley, The Hill
Billies -Le Rosier de Madame Husson, En
semble Jean Vaissade Ein Sommertag in den
Alpen, Polydor Ensemble en Jodelzang Wir
sind die Sanger, Vijf gitaarristen met zang
Per aspera, marsch, Groot Odeon-orkest De
zingende kellner, Willy Derby met orkest
Bunte Reihe, Orkest Erich Schneidewind De
Vogelverschrikker, Willy Derby met orkest
Die launische Polka, Orkest Erich Schneidewind
- Sarah, de dochter van den sergeant-majoor,
Het Ramblers' Dansorkest Venus on Earth,
The B. B. C. Wireless Chuns Zij zong zo
mooi de tweede stem, Het Ramblers Dansork.
Unrequited love, The B. B. C. Wireless Chrus
Graff Zeppelin-marsch, gr. Blaasorkest Carl
Woitschach.
OPBRENGST SPELDJESVERKOOP.
De speldjesverkoop, hier Maandag gehouden
ten bate van „Herwonnen Levenskracht", heeft
opgebracht ƒ217.67.
Dit is 50.45 meer dan de verkoop in 1936.
GEVESTIGDE GEZINSHOOFDEN TE
HEEMSTEDE.
Opgave van 15 Augustus 1938.
H. L. Bakker, Bleekersvaartweg 3a. J. C.
Cosse, Jb. van Ruisdaellaan 13.
H.P.C.-NIEUWS.
Waterpolo-tournooi om het kampioenschap
van Haarlem.
H.P.C. verdedigt de „Zwemvijver"-wisselbeker.
Zondag 28 Augustus a.s. zal voor de tweede
maal in „Groenendaal" het waterpolo-tournooi
gehouden worden om het kampioenschap van
Haarlem. Zoals men weet heeft het bestuur van
de zwemvijver daarvoor verleden jaar een wis
selbeker beschikbaar gesteld, die zich momen
teel bevindt in handen van onze Heemsteedse
Polo-Club.
Na loting is het programma als volgt samen
gesteld:
Afdeling 1H.P.C.Haarlem en De Water
ratten.
Afdeling 2: V.Z.V., H.P.C. II en H.V.G.B.
Afdeling 3: D.W.R., H.P.C. en Haarlem
dames.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
HI: D.W.R.—Haarlem.
II: V.Z.V.H.P.C. II.
I: H.P.C.—Haarlem.
Ill: H.P.C.—D.W.R.
II: H.P.C. II—H.V.G.B.
I: Haarlem—D.W.R.
HaarlemH.P.C.
H.V.G.B.—V.Z.V
D.W.R.—H.P.C.
III:
II:
I:
In afdeling I wordt 2x7 min., in afd. II 2 X
6 en in afd. Ill 2 X 5 minuten gespeeld.
Gezien het grote programma vangen de wed
strijden aan om 1.30 uur.
Het Korte Verhaal.
Door WIM WOUTERS.
Bij de deur bleef ze even aarzelend staan,
ze voelde zich nervtus. Ja natuurlijk, de zenu
wen voor de verkiezingen. Ze liep langzaam
naar de spiegel en keek zich zelf aan. Ze
merkte op, dat de eerste grijze haren gevolgd
waren door meerderen. Dat haar ogen iets
angstigs hadden. Dat was toch te mal om een
plaat in een spotblaadje. Er moest nog iets
anders zijn. Iets wat ze zelf niet wist. Of durfde
ze het nog niet formuleren. Ze zag weer de
afschuwelijke plaat van de door paarden ge
trokken staatskaros.
De koppen der paarden hadden de trekken
van politici en bij de zielige aftandse paarden
had ze haar man herkend. Maar de grofheid
van een platte geest mocht haar toch niet van
streek maken.
Ze nam een dik plakboek met caricaturen en
bladerde erin. Als ze haar gevoel voor humor
ging verliezen werd ze werkelijk oud. Alles had
hij opgeofferd aan de staatsdienst en is de taak
van een staatsman niet ondankbaar? Verguisd,
omstreden, belasterd, gesmaad door velen en
hoe weinig van het j^erk van blijvende waarde.
En aan dat werk \yas alles geofferd wat zij
zich als jonge vrouw van het huwelijk gedroomd
had. Lange avonden samen bij het vuur, en
verre, onbezorgde reizen had zij gedroomd, een
landhuis met orangerie, een broeikas. Zij hoorde
zijn voetstappen en keek op haar armband
horloge. Hij kwam binnen en liet snel zijn blik
langs de kranten en de post gaan. „Niets bij
zonders?" „Neen," zei ze. „Was er iets?" vroeg
hij plotseling, „dat je zo zat te staren toen ik
binnen kwam?" „Och neen," antwoordde zij,
„ik dacht een beetje aan allerlei."
Hij kwam bij haar zitten en wilde blijkbaar
iets zeggen, doch hij zweeg.
„Ben je moe?" vroeg ze.
„Neen," zei hij langzaam, „maar ik denk
erover, dat niemand op het idee schijnt te
komen mij te vragen of ik nog wel prijs stel
op een portefeuille."
„Is -er iets gebeurd?"
„Neen. Er gebeurt alleen dat we ouder wor
den. Er zijn me gisteren op de vergadering
woorden ontglipt over jeugdige onbezonnenheid.
Op dat moment zag ik mezelf staan dertig jaar
geleden, opkomend voor nieuwe ideeën, zo
hartstochtelijk, dat de voorzitter me waar
schuwde voor jeugdige onbezonnenheid."
Ze zweeg, maar ze voelde zich plotseling
heel dichtbij de rustige avonden samen, het
landhuis met orangerie en de mooie reizen.
Zou ze nu niet zeggen, je hebt gelijk, je taak
is afgelopen. Je hebt genoeg gedaan, ga eruit.
Doe het terwille van mij, laten we nog iets van
het leven genieten. Maar ze zei alleen: „Ik
vraag mij af of jij er buiten zou kunnen, of je
je leven zou kunnen vullen met reizen, lief
hebberijen met mij."
Hij gaf geen antwoord, trok nerveus aan
zijn sigaret. Toen stond hij plotseling op, haalde
een potlood en een blocnote. Ach ja, het was
Donderdag, dan schreef hij zijn wekelijkse
staatkundige bijdragen, dicteerde ze haar. „Een
terugblik," dicteerde hij, en toen: „Wel valt het
zwaar te midden van het gevecht de wapen
rusting af te leggen en de strijd te staken, maar
hij die moegestreden naar rust verlangt, blijve
niet. Hij overleve niet zijn kracht, hij trachtte
zich niet vast te klemmen aan wat toch moet
worden prijsgegeven. Hij ga vrijwillig."
Ze legde het potlood neer en keek hem aan.
Groot en sterk stond hij midden in de kamer.
Zijn hele persoonlijkheid drukte wilskracht en
energie uit. Ze legde het blocnote naast zich
op de stoel en staarde voor zich „Schrijf je niet
meer?" vroeg hij. „Neen, want het is dwaas
heid." Hij keek haar recht in het gezicht.
„Dwaasheid?"
„Ja en deserteren."
„Deserteren?"
„Ja, wat is het anders, als iemand in de
vollel kracht van zijn leven gaat spreken van
krachteloosheid. Je sprak van dertig jaar ge
leden. Zijn dan toen de leiders gevlucht, omdat
jij als ongekookt jongmens beter wilde weten?"
„Maar wat wil je dan, dat ik„Dat je tot
het laatste toe op je post blijft, dat jé de jonge
ren en vooral de tegenstanders te verstaan
geeft, dat ze nog altijd rekening met je te
houden hebben," „Wou je dat werkelijk?"
vroeg hij. „Natuurlijk, wil ik dat." „Maar 'je
...je bent zoveel alleen. Als ik erover nadenk
heb je zo weinig gehad in ons huwelijk! De
vrouw van een staatsman zijn is eigenlijk een
troosteloos bestaan van uiterlijke glans.
Ze slikte even toen zei ze dapper: „Dacht
je dan dat ik geen eerzucht heb? En dat jou
carrière voor mij niet opwoog tegen een beetje
eenzaamheid? Dacht je dat ik niet liever de
vrouw ben van een staatsman zo als jij, dan
van iemand met wien niet meer gerekend
wordt?" Er was even een stilte en het ogenblik
herinnerde haar aan momenten als ze schaak-
speelde op schaarse rustige avonden. Hij won
bijna altijd. Ze vroeg zich af of hij ook nu haar
zet doorzien zou, maar toen stond hij op en het
leek haar dat een zucht van verlichting hem
ontsnapte. „Ik meende dat jij..." Ze scheurde
de eerste vellen uit haar blocnote, wierp ze in
de vlammen van de haard en bedacht, dat het
haar landhuis was, de broeikassen, de reizen en
de uren van rustig geluk, die daar tot as ver
gingen. „Wat kan men zich vergissen", zei hij
zacht. „Ik dacht werkelijk een ogenblik dat
jij...". Zij nam haar potlood. „Zullen we aan
het werk gaan?" De partij schaak was geëin
digd, ditmaal had hij verloren.
Dammen.
Om het persoonlijk kampioenschap van den
R.-K. Dambond.
Zondag 21 Augustus wordt te Heemstede in
het R.-K. Verenigingsgebouw aan de Heeren-
weg gespeeld om het persoonlijk kampioen
schap van Nederland van de R.-K. Dambond.
Om 11 uur vangt de le ronde aan tussen:
Jac. BosseW. C. M. Scholtes (titelhouder).
W. HijdraJ. Meester.
A. GrootemanA. de Jeu.
2e ronde, aanvangende 4.30 uur, tussen:
W. C. M. ScholtesA. Grooteman.
W. HijdraJac. Bosse.
A. de JeuJ. Meester.
Wedstrijdleider is de heer J. J. Warmerdam
te Heemstede.
Belangstellenden zijn welkom. Het publiek
wordt echter verzocht zich rustig te gedragen,
daar elke afleiding van invloed kan zijn op
het spel.
R.-K. DAM- EN SCHAAKCLUB „St. BAVO".
Voor de Koningsbeker, waaraan deelnemen
leden van „St. Bavo", is de stand thans als
volgt:
B. M. Stevens 6 5 1 0 11
J. Drayer 8 5 0 3 10
J. Warmerdam 8 4 2 2 10
J. v. d. Zwan 6 4 11 9
A. Masteling 6 2 2 2 6
L. v. d. Voort 7 2 14 5
J. Stevens 7 2 0 5 4
F. Broekman 8 2 0 6 4
J. Weyers 6 1 1 4 3
Om de St. Bavo-beker.
Dinsdag 23 Augustus a.s., des avonds 8.30
uur, zal de loting plaats hebben in het R.-K.
Verenigingsgebouw te Heemstede voor de wed
strijden om de St. Bavo-beker, waaraan wordt
deelgenomen door verschillende clubs uit
Haarlem en omstreken.
DoorG. Th. Rotman
(Nadruk verboden)
6870. Neen, ze botsten er niet tegen
aan, ze kwamen er bovenop terecht. De
Pulex stopte behaaglijk z'n neus en z'n
voorpootjes in de lekker warme schoor
steen, als een poesje, dat van de hitte
houdt.
Voor Professor Spuyt en zijn reisgeno
ten was het echter minder aangenaam,
want de scherpe rook drong al spoedig
door alle naden en kieren van het toestel
naar binnen. Van luchten was ook al geen
sprake, want zo gauw je een raam open
zette, kwam er natuurlijk nog meer rook
naar binnen.
Bovendien lag de Pulex schuin voor
over, terwijl hij natuurlijk tegelijk met de
boot flink heen en weer schommelde.
Hoestend en proestend, telkens op de
grond rollend, liepen de stakkers door de
verstikkende rook heen en weer.
Plotseling klonk buiten een langgerekt:
„Holla heiii!" Professor schoof een
raampje open en keek naar buiten. Een
der officieren van de boot was langs de
ladder tegen de schoorsteen opgeklom
men en probeerde hen te „praaien".
„Waar is de reis naar toe?" vroeg pro
fessor Spuyt. „Naar Honoloeloe!" was
het antwoord. „O, dat komt prachtig uit,"
riep Professor tussen twee hoestbuien
door, „daar wou ik juist heen! Maar ik
wou graag naar beneden komen, als het
U hetzelfde is."
Roman van NORBERT GARAI.
(Nadruk verboden.)
22)
„Waarom acht jij het noodzakelijk, dat Lady
Davis nu van het toneel verdwijnt?" vroeg
Savages geamuseerd, terwijl hij Nicole een
knipoogje gaf.
Deze keek angstig van den een naar den
ander. Zij vreesde, dat het elk ogenblik tussen
de beide mannen tot een heftige uiteenzetting
zou komen, zonder dat zij kans zag zulks te
verhinderen.
„Waarom ik het wenselijk acht, dat zij on
middellijk verdwijnt?" vroeg Berry grimmig.
„Ja, is het dan nodig, dat ik dat nog zeg? Een
vrouw, die pas uit de gevangenis ontslagen is,
een op
„Ik geloof, dat die kwestie ons allen vol
doende bekend is," viel Savages hem in de rede.
„Als ik je goed begrijp, vrees je dus, dat je
zuster je in je maatschappelijke positie zou
kunnen schaden."
„Natuurlijk."
En nu gebeurde er iets, dat noch Nicole, noch
Berry venvacht had. Savages lachte. Hij lachte
zo hartelijk, dat beiden hem tenslotte verbaasd
aanstaarden. De gedachte, dat hij zijn tegen
stander nu met één slag schaakmat kon zetten,
amuseerde hem kostelijk.
„Ik kan je de geruststellende mededeling
doen, dat het jongste lid van je familie, Lady
Nicole Davis, niet alleen jouw positie in de
society, maar ook die van je doorluchtige
familieleden slechts zal versterken. Want
Hij haalde uit zijn binnenzak een krant te voor
schijn. „Je zult reeds vernomen hebben, dat zes
van de grootste Engelse transportondernemin
gen in één maatschappij zullen worden onder
gebracht, die de naam Safety Trade Company
zal dragen."
Hij vouwde het blad open en wees op een
met rood potlood omlijnd bericht. „Hier kun je
lezen, dat in de raad van toezicht van deze
nieuwe maatschappij, die over een kapitaal van
700.000 pond beschikt, gisteren met algemene
stemmen de navolgende leden zijn gekozen:
Viscount Francis Silbound, de bekende bankier
en Bertram Benson, na Lloyd Georges de in
vloedrijkste man in de Liberale Partij. Voorts
Mr. William Glenister, directeur-generaal van
de Cunardlyn en Lady Nicole Davis!"
Hij verkneuterde zich in Berry's verbaasd
gezicht en legde hem daarna zakelijk uit, dat
het voor het Jules Savage-concern van belang
geweest was iemand in de raad van toezicht te
benoemen, die niet alleen door zijn capaciteiten,
maar ook als drager van een klinkende naam
in staat was, voor de belangen van het concern
op te komen. Aan deze positie was een belang
rijk inkomen verbonden.
En met lichte ironie liet hij er op volgen, dat
Lady Davis toch niet van het toneel kon ver
dwijnen, nu zij tot de vrouwen behoorde, waar
van de wereld spreekt!
Een vrouw in de raad van toezicht der Safety
Trade Company, dat was op zichzelf reeds een
sensatie, maar wanneer men de jeugd van Lady
Nicole Davis en haar romantisch verleden in
aanmerking nam, dan behoefde men waarlijk
geen profeet te zijn om te kunnen voorspellen,
dat zij binnen zeer korte tijd in het middelpunt
der belangstelling zou staan. En dat was van
belang! Van belang voor het Jules Savages-
concern, dat zij immers zou moeten vertegen
woordigen!
Ja, hij slaagde er in met nuchtere zakelijkheid
niet alleen Berry, maar ook Nicole ervan te over
tuigen, dat haar gevangenisstraf 'n mogelijkheid
tot reclame in zich borg, die men zonder senti-
mentaliteiten moest accepteren. En eerst, toen hij
tot zijn voldoening constateerde, dat Berry,
geheel onder de indruk van zijn mededelingen,
nog steeds op het bericht staarde, waarin zwart
op wit de naam van Nicole Davis vermeld stond,
eerst toen wendde hij zich tot de jonge Lady
Davis om meesmuilend uiting te geven aan de
hoop, dat hun zakelijke relaties van prettige en
langdurige aard zouden blijken te zijn.
Hij keek op zijn horloge. Wat de tijd toch
snel omging! Kellner afrekenen!
Haastig schoot hij zijn jas aan, drukte Nicole
hartelijk de hand, boog vormelijk voor Berry en
reeds enige minuten later zat hij in de trein.
Hij was over zichzelf tevreden. Ook deze
kwestie had hij handig in elkaar gezet. Hij
dacht er aan, hoe onuitvoerbaar hem aanvanke
lijk zelf dit phantastische plan was voorgeko
men en hoe snel en gemakkelijk het zich ten
slotte had laten verwezenlijken. Een gewezen
oplichtster, die de belangen van het op soliditeit
gebouwde concern behartigde. Zou vroeger ooit
zoiets mogelijk zijn geweest? Maar nu werd het
geaccepteerd, betekende het niet meer of minder
dan een sensationele reclame, die Nicole geen
schade kon doen en hem slechts voordeel zou
kunnen brengen.
Ja, dat zaakje had hij niet slecht gearran
geerd. En nu Elis nog
In gedachten verzonken staarde hij naar
buiten, waar het afwisselende landschap aan
zijn oog voorbij flitste. Geen zijner speculaties
was ooit zo doordacht als deze. En toch -als
het geluk hem in de steek liet, zou alle moeite
tevergeefs zijn geweest
Berry's zuster.
De volgende middag om 5 uur ontving Elis
een brief van Berry, waarin de gebeurtenissen,
welke zich op het landgoed van zijn vader had
den afgespeeld, uitvoerig werden beschreven.
Nicole, Berry's zuster! Een complot, dat niet
alleen tegen Berry, maar ook tegen haar en
haar gehele familie gericht was. En de bewerker
van dit complot? Haar man, haar eigen man!
Zoals Berry schreef, was hij zelf naar Dundee
gereisd om er zich van te overtuigen, dat alles
naar wens verliep!
Zij snelde naar de telefoon en liet zich met
Mr. Haynes verbinden. Deze deelde haar mede,
dat de directeur-generaal nog niet terug was
van zijn reis.
„Wanneer komt mijn man terug, Mr.
Haynes?"
„Het spijt me u daarover niets met zekerheid
te kunnen zeggen."
Zij begreep tegen de gedresseerdheid van
dezen man niets te kunnen uitrichten. Nochtans
zeide zij: „Mr. Haynes, ik heb gisteren een brief
aan mijn man gezonden. Wilt u zo goed zijn er
voor te zorgen, dat dit schrijven onmiddellijk
wordt terug bezorgd."
„Een brief, mevrouw?"
„Mr. Haynes, ik heb gisteren met de middag
post een brief aan mijn man verzonden! Deze
brief moet vanmorgen besteld zijn."
Pauze.
„Bent u daar nog, Mr. Haynes?"
„Ja zeker, mevrouw."
„U stuurt me dus die brief direct terug, Mr.
Haynes."
„Dat is helaas onmogelijk, mevrouw, want de
post, die vanmorgen is aangekomen, is on
middellijk aan Mr. Savages doorgezonden."
Met een kort „dank u" legde ze de hoorn
weer op de haak. Had zij geweten, dat Haynes
op datzelfde ogenblik de brief, die, naar hij
beweerde, reeds aan haar man was doorgezon
den, uit een lade van de schrijftafel haalde om
hem onmiddellijk per vliegpost naar Manchester
te laten expediëren, dan zou haar verontwaar
diging zeker geen grenzen hebben gekend. Nu
betreurde zij het slechts, dat zij in een zwak
ogenblik, waarin zij zich door haar gevoelens
had laten beheersen, de brief had verzonden.
Ook nu was immers weer gebleken, dat haar
man niet de minste tact bezat en dat hij nu
eenmaal niet voelde hoe ver hij mocht gaan.
Een man van karakter zou zich wel wachten
gemene zaak te maken met iemand als Nicole
Irvine. Opnieuw bleef haar thans niets anders
dan de conclusie, dat dit meisje haar man even
zo had weten in te palmen als destijds Berry.
Welke bijzondere eigenschappen bezat dit
persoontje, dat het haar gelukte twee zo totaal
verschillende mensen te fascineren? Jules in
alle opzichten immers de nuchtere zakenman
moest zijn verstand verloren hebben. Wat ter
wereld zou hem en anderen er toe bewogen
hebben deze oplichtster tot een Lady Davis te
maken en haar een vertrouwenspost te geven
als lid van de raad van toezicht in een zo
machtige maatschappij?
JulesNicoleBerrydeze drie
namen vormden een labyrinth, waarin geen uit
weg te ontdekken viel. En daar er niemand
anders was dan Berry, met wien ze deze din
gen kon bespreken, verbeidde zij met ongeduld
zijn terugkomst. Hij had haar geschreven, dat
hij om 7 uur 's avonds in Londen zou aan
komen, maar daar de mogelijkheid niet was
uitgesloten, dat hij in gezelschap van Nicole
zou reizen, kon zij hem niet van het station
afhalen. Een ontmoeting met dit nieuwe lid der
familie wenste zij tot elke prijs te voorkomen.
En zo besloot zij naar Berry's woning te
gaan om daar zijn komst af te wachten.
Het was reeds acht uur, toen hij eindelijk
verscheen. Hij bleek zich wat verlaat te hebben,
doordat hij Nicole nog naar haar pension had
moeten brengen. Nogmaals vertelde hij Elis
daarop uitvoerig wat zich de laatste dagen in
Dundee had afgespeeld en nauwelijks had hij
zijn verhaal beëindigd, of Elis deelde hem mede,
dat zij, haar moeder en Lord Drummond tegen
de volgende Zondag de familieraad hadden
bijeengeroepen. Er moesten onmiddellijk maat
regelen getroffen worden om Berry's vader te
dwingen deze adoptie ongeldig te laten ver
klaren.
Berry bleek met deze mededeling niet bepaald
ingenomen te zijn. Terwijl-hij Elis een ogenblik
alleen liet om zich na de vermoeiende reis wat
op te frissen, dacht hij over de mogelijke ge
volgen van haar plan na. Ongetwijfeld kon
Nicole thans de familie grote diensten bewijzen.
Lid van de raad van toezicht ener grote maat
schappijbeschermelinge van den machtigen
Savageshet leek hem toch wenselijk met
haar op goede voet te blijven.
Reeds op de terugreis naar Londen had hij
een en ander overwogen en het resultaat hier
van was geweest, dat hij nogmaals getracht had
Nicole van zijn goede bedoelingen te over
tuigen. Maar deze had zich door zijn woorden,
hoe welgekozen die ook waren, niet opnieuw
laten verblinden en tot zijn grote teleurstelling
had hij moeten erkennen, dat zij, na de scène in
het park, tegenover hem een ander was ge
worden.
Toen hij weer tegenover Elis zat, gaf hij dan
ook als zijn mening te kennen, dat de quaestie-
Nicole Irvine niet zo gemakkelijk was op te
lossen als het wel leek. Zijn vader was een oud
man, stijfhoofdig als alle oude mensen en daar
naast moest de financiële zijde van deze aan
gelegenheid in aanmerking worden genomen.
Als lid van de raad van toezicht der Safety-
Trade Company zou het in Nicole's macht lig
gen, zowel hem en zijn vader als andere leden
der familie een dienst te bewijzen.
(Wordt vervolgd.)
