GROOTE SCHOONMAAK
KLEINE KOSTEN
"I
ALBERT HEIJM
I
I
STOFZUIGERS
Doe weg!
FERWERDA
NIC. GROENLAND
MARION'S
GROTE AVONTUUR
DE STOFZUIGER CENTRALE HAGEMAN,
PREDIKBEURTEN
No. 28397
M ET
2
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
45 bekende merken - Ook in huurkoop
Ged. Oude Gracht 52 - Telefoon 12762
ZONDAG 31 MAART.
Ned. Herv. Kerk, Wilhelminaplein.
V.m. 10 uur: Ds. J. J. Stam te Rotterdam.
Extra collecte voor Bijz. Geest, doeleinden.
Kapel Nieuw-Vredenhof.
V.m. 10.30 uur: Prof. Dr. J. de Zwaan, Leiden.
Extra collecte voor Bijz. Geest, doeleinden.
Gereformeerde Kerk, Koediefslaan
V.m. 10 uur: Ds. Dondorp.
N.m. 5 uur: Ds. v. d. Born.
(Zondag 10.)
Extra collecte voor schulddelging.
Camplaan.
V.m. 10 uur: Ds. v. d. Born.
N.m. 5 uur: Ds. Dondorp.
(Zondag 9.)
Extra collecte voor schulddelging.
SOEFIBEWEGING.
(Centrum Bloemendaal)
V.m. 11 uur: Universele Eredienst, bovenzaal,
Vreeburg, Kerkplein 16.
Spr.: Ir. J. Pool.
Onderwerp: „Ideaal en Werkelijkheid".
Onafhankelijke Religieuze Gemeenschap,
Oranjeplein 9, Haarlem.
V.m. 10.30 uur: Ds. A. R. de Jong: Jeugddienst.
Onderwerp: „Waar gaan wij heen?"
WIJNHANDELAREN
BINNENWEG 139 - HEEMSTEDE
Telefonisch aan
gesloten onder
St**ds voorradig een keur van exclusieve W^non
en Gedistilleerd.
GRAMOFOONPLATENCONCERT VAN DE
HEEMSTEEDSE RADIOCENTRALE.
(Des avonds van 78 uur),
jvmanuag a April law.
Song- of the Marines, Grand Massed Brass
Bands You needn't have kept it a secret,
Victor Sylvester en orkest Weaner g'mut im
Walzerlied, Adalbert Lutter en zijn orkest
Cowboy, The Hill Billies Viennese waltz
medley, Gebr. Destifano acc. duet Ich bin so
verlassen, Barnabas von Geczy en zijn orkest
Man sehnt sich oft im Leben noch einem guten
Freund, Mimo Thoma A waltz was born in
Vienna, London Piano Acc. Band Goodnight
to you all, Victor Sylvester en zijn ork. Tim
ber, The Hill Biellies Accordeon tangos,
Gebr. Destifano acc. duet Ich tanze mit dir
in den Himmel hinein, Barnabas von Geczy en
zijn orkest Abschiedi Mimi Thoma Marsch
of the King's Men, Grand Massed Brass Bands
Au revoir, London Piano Acc. Band.
Dinsdag 9 April.
Jahrmarktrummel, Carl Woitschach en zijn
orkest Parade der Zinnsoldaten, Ferdy Kauf-
mann en zijn orkest Kampeeravonturen, Duo
Hofmann „Lohengrin", Eddie Dunstedter
Comrne Facette Manneta, Tito Schipa Wind-
spiele, Pia en Eddy Hansen „Sommernachts-
traum", Eddie Dunstedter Canzona Appas-
siunata, Tito Schipa - Heinzelmannchens
Wachtparade, Ferdy Kaufmann en zijn orkest
Silver Jubilee Selection, London Piano Acc.
Band Seeschwalben, Pia en Eddy Hansen
Madonna, Jean Steurs en zijn orkest Un bai-
ser de ma Nina, Jean Steurs en zijn orkest
Geh'n wir noch ins Café, Carl Woitschach en
zijn orkest.
Woensdag 10 April.
Der alte Bernermarsch, Carl Woitschach en
zijn orkest Eine rote Rose, Heinz Wehner en
zijn orkest Ein Sommertag in den Alpen, Po-
lydor ensemble Die schone Spanierin, Jean
Steurs en zijn orkest Blue ridge moon, The
Hill Billies Lustiges Wien, Will Glahe en Joe
Alex Dance the moonlight-waltz with me,
Victor Sylvester en zijn orkest Streichholz-
parade, Jean Steurs en zijn orkest Golden
slippers, The Hill Billies Im griinen Kakadu,
Heinz Wehner en zijn orkest Burgos, Jean
Steurs en zijn orkest Amina, Will Glahe en
Joe Alex I still love to kiss you goodnight,
Victor Sylvester en orkest Beim Tanz, Jean
Steurs en zijn orkest Marsch der Bersag-
lieri, Carl Woitschach en zijn orkest.
Donderdag 11 April.
Die Ehrenwache, Carl Woitschach en zijn ork.
Poesie, Heinz Huppertz en zijn orkest Dorf-
schwalben aus Oesterreich, Kurt Engel's solisten
orkest Witte rozen, Willy Derby An den
Friihling, Adolf Wolff op orgel Caro mio ben,
Herbert Ernst Groh The white cliffs of Do
ver, London Piano Acc. Band Donauwellen,
Kurt Engel's solisten orkest Wenn alles griint
und bliiht, Adolf Wolft op orgel Stabat
Mater, Herbert Ernst Groh Viva Maria,
Heinz Huppertz en zijn orkest Une derniere
fois, Jean Steurs en zijn orkest O Marena-
riello, Bob Scholte Log cabin lullaby, Lon
don Piano Acc. Band Le, ruisseau qui roule,
Jean Steurs en zijn orkest Kameradschaft-
marsch, Carl Woitschach en zijn orkest.
Vrijdag 12 April.
Reveille Grosses Wecken, Muziek- en Trom
melkorps Wir Horen Walter Kollo 1 en 2,
Fritz Domina en zijn orkest Wir Horen Wal
ter Kollo 3 en 4, Fritz Domina en zijn orkest
Lach iedere dag, Lou Bandy Would you,
London Piano Acc. Band Bye-Ie-bye lullaby,
The Hill Billies Jazz ist trumpf, Jean Steurs
en zijn orkest Kann denn Liebe Sünde sein,
Mimi Thoma Triorag, Jean Steurs en zijn
orkest Je hebt je schitterend gehouden, Lou
Bandy Hundert Schiffe, Mimi Thoma Wel
coming them into the Welcome Inn. London
Piano Acc. Band Sundown in peageful val
ley, The Hill Billies Grosherzog Friedrich
von Baden-marsch, Muziek- en trommelkorps.
Zaterdag 13 April.
Beburtstags marsch, Militair orkest Willi
Oestermann-Erinnerungen, Fritz Domina en zijn
orkest Wiener Blut, Kurt Engel's solisten
parade Our days together, London Piano
Acc. Band Poor little rich girl, Miss Joy
Ueber den Wellen, Kurt Engel's solisten parade
Rosalie, London Piano Acc. Band Hiep
hiep hoera voor 't garnizoen, Kees Pruis
Lysistrata, Kurt Engel's solisten parade Une
chanson nouvelle, Jean Steurs en zijn orkest
Het lied van de straat, Kees Pruis Dynami-
den, Kurt Engel's solisten parade II pousse
des fleurettes, Jean Steurs en zijn orkest
Barataria marsch, Militair orkest.
OPENING BETONCURSUS
Met het o.og op een hopelijk grotere vraag in
de toekomst' naar geschoolde betonwerkers
heeft het Alg. Comité ter behartiging van de
belangen van werklozen een cursus georgani
seerd, oni tp^tr^chten_jM^.wvafearbeiders om -te
Dinsdagmorgen had de officiële opening
plaats in het gebouwtje aan de Cruquiusweg.
Hierbij waren o.m. aanwezig de heer J, Schel
ling, directeur van Openbare Werken, het
merendeel van de leden van het Algemeen Co-
.mité en enkele raadsleden.
De voorzitter van het Comité, wethouder C.
A. M. Jonckbloedt, schetste in korte trekken het
werk van het Comité in de jaren van haar be
staan. Mochten alle andere cursussen, aldus de
voorzitter, van critiek door buitenstaanders ver
schoond blijven, aan critiek heeft het thans niet
ontbroken, omdat de betoncursus de werkloos
heid in het betonvak zou kunnen bevorderen,
maar, dan zouden ook de vakscholen hun deu
ren moeten sluiten. Echter zal, zo vertrouwt het
Comité, het gewapend betonbedrijf in de toe
komst een eerste plaats in gaan nemen. Trou
wens, het Comité heeft in deze aangelegenheid
waardevolle adviezen ontvangen van -de Ec.
Technische dienst van de Provincie en het be
stuur van de Betonvereniging.
Na nog enkele mededelingen, de cursus be
treffende, te hebben gedaan, verklaarde de heer
Jonckbloedt de cursus voor geopend.
Na dit openingswoord sprak de heer S. Pijkes
woorden van dank tot den heer Jonckbloedt,
voor de grote arbeidsprestatie, getoond bij deze
voorbereidende werkzaamheden. De cursus zal
een half jaar duren. De lessen zullen gegeven
worden alle werkdagen van 912 en van
2—4.30.
Leraar is de heer P. v. Deijk uit Amsterdam,
als algemene leiders hebben zich belangeloos
beschikbaar gesteld de heren N. J. Nijman, ar
chitect, en de heer S. Rijkes.
Aanvankelijk hadden zich 40 cursisten aange
meld. 10 moesten er echter afgewezen worden,
omdat zij niet tot het bouwbedrijf behoorden of
boven een bepaalde leeftijdsgrens uitkwamen.
Nadat aan de aanwezigen koffie en een
sigaartje was aangeboden, gaf de heer v. Deyck
zijn eerste les, als begin van de practische op
leiding, waartoe deze cursus zich zal bepalen.
LUCHTBESCHERMING.
Ervaringen in het buitenland.
De vorige week hield de afdeling
Heemstede van de Vereniging voor
Luchtbescherming een propaganda-bij-
eenkomst in het r.k. Verenigingsgebouw.
De voorzitter, mr. A. J. Backer, sprak een
inleidend woord, waarbij hij er op wees, dat
het oorlogsgevaar nog steeds dreigt, zodat wij
ook hier in Nederland paraat moeten blijven.
Hierna hield de heer J. J. W. Berkhoudt, le
luitenant, leraar aan de militaire gasschool te
Breda, een rede over het onderwerp: „Ervaring
op het gebied van de luchtbescherming in het
buitenland."
Gegevens over deze ervaringen aldus spr.
zijn zeer moeilijk te verkrijgen, maar er zijn
toch wel enkele bekend, voornamelijk over de
ervaring, in de vorige wereldoorlog opgedaan
met strijdgassen. Deze ervaring is ook voor ons
van belang.
Nu heeft de ervaring in het buitenland ge
leerd, dat het zeer wel mogelijk is, het aantal
slachtoffers van luchtaanvallen door doeltreffen
de middelen in niet geringe mate te beperken.
Het grote gevaar van de moderne oorlog is dit,
dat men door het iuchtwapen het achterland en
de burgerbevolking in de strijd betrekt, met het
doel de morele kracht van het volk te verlam
men en een voordelige vrede af te dwingen.
Alvorens te spreken over de ervaringen in het
buitenland, wees spr. op een minder gunstige
trek in het Nederlandse volkskarakter. Men is
ontstemd door ondervonden last bij luchtbe
schermingsoefeningen en realiseert zich niet, dat
deze podig zijn. In Duitsland is de houding van
de burgerbevolking in dit opzicht veel beter.
Spr. ging daarna de maatregelen na, die men
in Spanje'heeft getroffen. Te Barcelona waren
de schuilkelders gecamoufleerd en zelfs versierd
met bloembakken. Practisch kon in de schuil
kelders de gehele bevolking worden onder ge
bracht. Voltreffers zijn op deze schuilkelders
niet gevallen. Tegen het einde van de oorlog
werden schuilloopgraven aangelegd en de erva
ring hiermee opgedaan was zeer gunstig, mits
deze loopgraven zigzagsgewijze waren gepro
jecteerd.
Barcelona, een stad met één millioen inwo
ners, verloor na 15 bombardementen 1000 in
woners, betrekkelijk een gering aantal. Te War
schau zijn weinig voltreffers gevallen, de stad is
allerminst platgeschoten, maar het gewone leven
was totaal gedesorganiseerd, en dit was de oor
zaak van de val van Warschau; militair had de
stad het veel langer kunnen uithouden.
Het mankeert de burgebevolking over
het algemeen aan zelftucht. Men verduis
tert b.v. zijn huis wel aan de voorzijde,
maar niet aan de achterzijde, men toont
te veel nieuwsgierigheid bij oefeningen,
en dit alles is funest, als het tot een wer
kelijke oorlog zou komen. Men moet bij
oefeningen niet ander^ handelen, dan men
zou dóen, als het hier werkelijk ernst
werd.
Het buitenland is volkomen op de hoogte van
alle getroffen maatregelen, ook in Nederland.
t '4Lmen intensief ■»-
nieuw strijdgas, 'mda'jnet gasmasker
naar een
zó is ge-
die oude afgeleefde naaimachine
en ruil haar in voor een moderne
Van I tot en met 13 APRIL
SPECIALE
INRUIL-CAMPAGNE
200 Filialen en Agentschappen
HAARLEM
ANEGANG 29,
TELEFOON 12472
Van VRIJDAG 5 tot en met DONDERDAG 11 APRIL.
SODA
4 pond
voor
10
Ct.
TRANSPARANTZEEP
2
11
25
31
ZEEPPOEDER
M
25
11
SCHUURPOEDER
J J
17
11
5 J
10
11
METAALPOETS
11
19
11
METAALPOETS
Per groote bus
17
11
LINOLEUMWAS
per groote bus 25-
18
11
10
11
Alleen Vrijdag Zaterdag
Afgehaald
uit de
winkel
voor
15
Ct.
Zuivere Bijenhoning
per pot van 32
J»
29
11
Extra
n ij JÏ 52
45
11
Prima Rookvleesch
1 1
27
11
VOOR PRIMA KWALITEIT EN LAGE PRIJZEN!
Heemstede: Raadhuisstraat 14, tel.28538. Jan van Goyen-
178 straat 2, tel.21204. Aerdenhout: Zandv.laan 163, tel. 27208
perfectionneerd, dat geen gas het meer kan pas
seren. Het nieuwe gas is gelukkig nog niet ge
vonden.
Het conflict tussen Rusland en Finland heeft
opnieuw de doeltreffendheid van schuilkelders
en schuilloopgraven bewezen. Ook heeft men er
uit geleerd, dat de brandwacht zich niet op de
zolder moet opstellen, maar in de kelder, aan
gezien met de brandbommen tegelijk mijnbom-
men werden uitgeworpen door de Russen. De
secundaire brand kan in de meeste gevallen
tijdig worden geblust.
In de vorige wereldoorlog is 125.000 ton gas
gebruikt. Het gas is geen sterk aanvalswapen,
andere strijdmiddelen hebben een vijfmaal gro
tere, werking. Toch moet men met de mogelijk
heid rekening houden, dat strijdgassen zullen
worden gebruikt. De bacteriën-oorlog is nog in
studie; men is reeds tot de conclusie gekomen,
dat cholera- en typhus-bacillen daar zeer ge
schikt voor zijn. Wij weten niet, wat ons nog te
wachten staat, daarom, zo besluit spr. zijn rede,
houdt het hoofd koel en neemt bijtijds de nodige
maatregelen.. Velen zijn nog te zorgeloos, maar
het is niet verantwoord om te zeggen: „Och, zo
ver zal het hier wel niet komen." De tijd van be
trekkelijke rust zou wel eens de stilte kunnen
blijken, die de storm voorafgaat!
Na de pauze werd een film vertoond op het
gebied van de luchtbescherming, waarna de
Heemsteedse Eerste Hulpbrigade nog een de
monstratie gaf in het verlenen van eerste hulp
bij ongevallen.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: Rijngoud, Binnenweg
121, doublé armband; Bureau van politie,, al-
pinomuts; v. Tol, Timorstraat 5, armbandje;
P. Tol, Haemstedeplein 4, autoped; Koek van
Leeuwen, Overboschlaan 24, zilveren armband;
v. Bakel, Haemstedeplen 7, leesboek; Zegwaard,
Lindenlaan 37. bril; H. J. Beek, Scheldestraat 4,
ceintuur; H. Band, Bleekersvaartweg 29, cein
tuur; W. Schoo, Abr. Kuyperstraat 6, lederen
étui: Crayenestersingel 23, hond; Rooyakkers,
Binnenweg 146, handschoen; H. Caron, Wipper
plein 16, hond (herder); Beek, Soendastraat 1,
handschoen; Hofstee, Bankastraat 112, hand
schoen; Swinkels, Baliestraat 15, 3 stuks instru
menten; Kuipers, Javalaan 50, kinderleidsels;
v. d. Linden, lepenlaan 18, zakmes; Boers, Esch-
doornkade 27, pop (speelgoed)Franken's
broodfabriek. Binnenweg, portemonnaie met in
houd; Kokkelkoorn, Bankastraat 57. portemon
naie met inhoud; Camplaan 37. padvindersriem;
Tillemans, Zandvoortschelaan 6, portemonnaie
met inhoud; Stokman, Berkenlaan 5, rozen
krans; Bonman, Postkantoor, rijwielbelasting-
merk; v. Honschoten, Zandvaartpad 1, tas met
inhoud; Bosboom Toussaintstraat 50, blik
groente; Asdonk, Raadhuisstraat 62, vulpotlood.
NUTS-SPAARBANK TE HAARLEM.
Vergelijkend overzicht over Maart 19401939.
Aantal behandelde posten 15830, v.j. 18556.
Aantal inlagen 10787, v.j. 12600.
Aantal terugbetalingen 5043, v.j. 5956,
Ingelegd ƒ405.056. 96, v.j. ƒ472.047.56.
Terugbetaald ƒ517.012.83, v.j. 508.077.81.
Minder ingelegd 111.955.87, v.j. minder
36.030.25.
Aantal nieuwe boekjes: 236, v.j. 307.
Aantal afbetaalde boekjes: 186, v.j. 216.
Spaarbusjes op 31 Maart 1940 in omloop: 3854.
Geledigd in Maart 1940: 340 busjes met totaal
inhoud' van ƒ5.551.61.
Aantal verhuurde kluisloketten op 31 Maart
1940 719.
Gedspl. horlogemaker
Binnenweg 10 - Telef, 28429
FONDS VOOR ZIEKENHU1SVERPLEGING.
Bovengenoemd fonds hield Maandagavond
zijn 14e jaarvergadering. In zijn openingswoord
zeide de voorzitter, de heer H. Kokkelkoren, dat
het bestuur de mededeling kon doen, dat voor
1940 het aantal verpleegdagen weer op 42 kon
gesteld worden.
In een uitvoerig jaarverslag gaf de secretaris,
de beer P. F. Meure, een beeld van de werk
zaamheden over 1939. Hieruit bleek, dat het
ledental gestegen was was van 6593 tot 6665.
Uit het financieel verslag van den penning
meester, den heer F. B. P. Goossens, bleek, dat
de totaal-ontvangsten bedroegen ƒ22.186.75,
waarvan aan contributie 16.513.33, donaties
696.50 en subsidies van de gemeente Heem
stede ƒ4.492.terwijl de totale uitgaven be
droegen 20.252.03. Het batig saldo, aldus de
penningmeester, is een gelukkig verschijnsel,
daar in het le kwartaal van 1940 reeds 108 per
sonen zijn opgenomen.
Als bestuursleden werden herkozen de heren
P. F. Meure en L. C. Snoeks.
Een voorstel om de vergoeding voor het werk
van den Penningmeester iets te verhogen in ver
band met de grote toename van werk, aan deze
functie verbonden, werd aangehouden tot een
volgende jaarvergadering, waarop met defini
tieve voorstellen zal worden gekomen.
FEUILLETON
Roman van I. F J. GROOTHEDDE
(N a d r li k verboden.)
31)
Totaal verbijsterd was Jim Pavlick zijn huis
binnengestormd. Alle drift en passie was uit
zijn ziel gerukt, in hem leefde alleen en heftig
de zucht tot zelfbehoud, die hem opzweepte tot
dolle radeloosheid. Even stond hij roerloos in
't midden van de kamer, schichtig rondziend.
Dan joeg hij zich op tot koortsachtige haast,
opende de brandkast, stak het aanwezige papier
geld bij zich, krabbelde nerveus enige woorden
op een papier, liet dat op de tafel fladderen,
sprong de trap op naar de zolder, schoot een
pelsjas aan, rende naar beneden, vloekte, toen de
huishoudster hem iets vroeg, keek nog even
rond en stapte bedaard naar "de stal, een haas
tige, schuwe blik op de helling werpend.
In de stal beving hem weer de angstkoorts.
Met jachtige, korte rukken gespte hij de pa
troongordel om, slingerde het geweer over de
rug, bevestigde zorgvuldig, doch snel het zadel
op Sheila's rug, gaf een snauw, toen het beest
nijdig achteruit trapte, voerde het naar buiten,
kletste in het zadel en joeg, nadat het dier
eerst koppig een cirkel had beschreven, in
daverende vaart weg, regelrecht naar het
Noorden.
De sneeuw joeg hem in het gezicht, verblind
de hem in enkele minuten tijds, verblindde ook
het paard. Hij wist echter, dat het dier niet zou
afwijken van de eenmaal aangenomen richting,
als het niet daartoe gedwongen werd. Daarop
had hij het, als had hij in zijn diepste onder
bewustzijn deze fatale dag voorzien, zorgvuldig
afgericht. Indien hij niet krachtig naar links of
rechts stuurde, zou Sheila hem met onfeilbare
zekerheid naar het Noorden brengen.
Shella boog de gespierde nek en schoot voor
uit, met zijn krachtige poten de sneeuw op
schoppend, tot een wolk, die paard en ruiter
omhulde en verkillend in hun poriën drong. Het
doffe stampen der paardenhoeven, slaande in
gelijke regelmaat, klonk Jim als muziek in de
oren. Iedere minuut bracht hem verder van de
helling, waar de sneeuw zijn slachtoffer be
dekte en haar hopelijk zo lang aan het gezicht
onttrok, dat hij een veilige voorsprong zou heb
ben. Hadden de schoten gedempt geklonken?
Of was het geluid scherp door de sneeuw ge
drongen en had het echo's gewekt op Marion's
Ranch, sombere echo's, die wraak en bloeddorst
opriepen? Hij wist het niet, maar dit wist hij,
zijn vervolgers zouden komen, ze zouden hem
volgen, dag en nacht. Als bloedhonden zouden
ze zich aan zijn spoor vasthechten en niet rus
ten, voor ze hun prooi hadden bereikt en ge
grepen. Ze zouden zich hechten aan zijn spoor,
tenzij.... de sneeuw dat spoor onzichtbaar
maakte, onzichtbaar en onvindbaar. De sneeuw
moest hem redden, de sneeuw zou zijn vriend en
bondgenoot zijn.
Shella baande zijn weg in regelmatige cadans.
Hij luisterde er naar met scherpe aandacht.
Iedere hoefslag bracht hem verder van zijn
achtervolgers, van zijn vijanden, die op zijn
bloed aasden. Bloed! Bloed zou liggen op de
helling, op de blanke sneeuw, als een felrode
aanklacht tegen hem. den moordenaar. De
sneeuw zou hem verraden, de sneeuw was zijn
vijand. Huiverend boog hij zich voorover, om
de snijdende zuiging van de sneeuw te ontgaan
en luisterde gespannen naar het doffe hoef-
gepiof, naar de regelmatige dreuning.
Shella was trouw. Shella strekte zijn krach
tige poten. Maar de fijne stofsneeuw zette zich
vast op zijn ranke ledematen, korstte om de
enkels en zoog de warmte weg, onmerkbaar
langzaam, doch onfeilbaar zeker en nam met de
warmte de krachtige soepelheid mee.
En het sneeuwgordijn voor paard en ruiter
werd steeds dichter, dekte hen van top tot teen
in zware drukking, dekte ook den weg voor
hen, dekte den bodem waarop ze draafden met
een steeds groeiende laag.
Jim luisterde en ontdekte plotseling met schrik
datgene, wat hij gevreesd had. De snelle cadans
vertraagde, werd verward, onregelmatig, hor
tend, slippend voor en achter. Hij richtte zich
op. Uit zijn keel kwam een gesmoorde kreet.
„Vooruit, Shella, red je baas, red hem van de
dood. Ze komen, hoor je ze niet? Vooruit,
Shella, Shella!"
Een trilling liep door het paard van voor tot
achter en terug. Het schudde zijn kop, steigerde
wild op, en sprong vooruit, draafde niet meer,
maar het dier deed geen poging meer, om zich
opverend. Maar de sneeuw bleef vallen en
hoopte zich steeds meer op, zodat Shella bij
iedere sprong verder wegzakte en grotere
moeite had om los te raken. Het dier begon te
hijgen en ineens, plotseling en onverwacht, .bleef
het staan, blies zijn adem ver weg en keerde de
kop, ten teken, dat het nu genoeg was.
„Vooruit, Shella, vooruit dan toch!" riep Jim,
maar het dier deed geen poging meer, om zich
in beweging te zetten. Een onberedeneerde
woede greep Jim aan, een dolzinnige woede, om
dat hij dit had moeten begrijpen. Maar hij wilde
niet begrijpen, hij voelde slechts vervolgings-
angst. Met een snauw rukte hij de korte rij
zweep uit de schacht van zijn laars en begon
onbarmhartig te ranselen. Shella brieste eigen
zinnig, schopte wild achteruit, richtte zich hoog
op en schoot dan, als door een horzel gestoken,
door de sneeuw vooruit, dravend eerst, dan
overgaand in een woeste galop en tenslotte weer
springend.
Jim ranselde door, striemde de flanken van
het paard, een duivel gelijk. En toch, na ver
loop van tijd bleef Shella weer staan, rillend nu
over al zijn ledematen, als verwachtte hij, dat
er iets vreselijks zou gebeuren.
Jim hief het dikke eind van de zweep op,
maar langzaam zakte de arm weer omlaag en
hij mompelde:
„Als Shella niet meer kan, wat zullen dan de
paarden van mijn achtervolgers? Het stomme
dier heeft zijn best gedaan en hij kan het ook
niet helpen, dat die vervloekte sneeuw hem vast
houdt."
Hij sprong uit het zadel en zakte tot aan de
knieën in de sneeuw weg. Het lange zitten had
hem stijf gemaakt. Hij rekte zich uit, sloeg in
lange zwaaien zijn armen om zich heen, sprong
dansend op en neer en voelde spoedig het bloed
tintelend door zijn aderen stromen.
Shella had de kop naar hem toegekeerd en
scheen hem met smekende ogen aan te zien.
Jim klopte hem bemoedigend op de nek en
mompelde:
„Je hebt je braaf gehouden, Shella. Wacht,
ik zal jou ook een beetje verwarmen."
Hij trok een grote wollen doek uit de rechter-
zadeltas en begon het paard duchtig te wrijven,
verwijderde de sneeuwkorsten en praatte tegen
het dier, praatte vriendelijk, streelde zijn snuit
en klopte hem op de nek. Shella beantwoordde
deze liefkozingen door zacht te hinniken en met
zijn kop langs Jim's schouder te wrijven.
Toen ze voortreden, waren èn paard en ruiter
naar omstandigheden tamelijk fris. Overtuigd,
dat verder draven of springen waanzin was, liet
Jim het paard stapvoets gaan. Vermoeiend was
dit niet en ze kwamen toch voorwaarts. En voor
waarts moest hij, al begreep hij ook, dat hij
reeds een flinke voorsprong moest hebben.
Inmiddels was tamelijk plotseling de duister
nis ingevallen. Hij diepte een schijnwerper uit
de zadeltas op en liet het sterke licht voor zich
uit dansen. Het wierp spookachtige glinste
ringen op, trok lange schaduwen uit hout- en
struikgewas en.... deed hem zien, dat het op
gehouden had met sneeuwen, zo maar ineens.
De verandering deed hem vreemd aan, maar
een felle vreugde doorstroomde zijn hart. Had
het de hele nacht doorgesneeuwd, hij zou in de
sneeuw blijven steken. Nu stapte Shella rustig
voort met hoog optrekken der poten, niet snel,
maar regelmatig. De zachte deining maakte hem
slaperig. Maar telkens als hij de ogen sloot,
kwam het beeld der helling in angstwekkende
duidelijkheid voor hem staan. Hij hoorde weer
de doodskreet, zag haar wankelen en vallen,
haar, Marion! Wat had hij gedaan? Haar ver
moord, die hij zielslief had? Had hij haar ge
dood? Misschien leefde ze nog. Langzaam drong
zich de gedachte aan hem op, dat hij beter bad
gedaan, zich eerst verborgen te houden, tot hij
zekerheid had gehad. Maar dan zou de vlucht
moeilijker zijn geworden. En als ze bleef leven,
zou er toch een vervolging tegen hem ingesteld
worden. Als ze bleef leven, dan.... dan zou die
Pennock haar toch nog krijgen, als hij terug
keerde. Als hij terugkeerde!
(Wordt vervolgd.)
