Bickers, de Orgeltrapper.
gewezendat men in die overeenkomst
niet eene minder welwillende gezindheid
jegens Frankrijk heeft te zien. Slechts
bij eene verandering van regeeringsvorm
en wanneer deze buiten het tegenwoordige
Fransohe Staatsrecht om geschiedde, zou
een vredebreuk met Frankrijk kunnen
ontstaan. De eenvoudige politieke logika
noodzaakt de drie rijken tot een gemeen
schappelijke tegenweer. Wat in deze
onthulling de aandacht trektisdat de
overeenkomst alleen het oog heeft op
mogelijke gebeurtenissen in Frankrijk
terwijl de oude Oostenrijksch-Duitsehe
alliantie tegen Rusland en Frankrijk
gericht was.
Op het kongres van Duitsche en
Deensche Socialisten te Kopenhagen ge
houden en door Bebel geprezideerd werd
streng afgekeurd het gewelddat gebruikt
wordt door de anarchistenom hun doel
te bereiken. Door binnen de grenzen der
wet te big ven en in de parlementen zich
te doen hoorenmeenden zijwordt de
goede zaak beter dan door gruwelen ge
diend. Blijkbaar vreezen de fatsoenlijke
socialistendat men hen verantwoordelijk
zal stellen voor de tegenwoordig alom
schrik wekkende dynamitiesche politiek.
De socialisten te New-York hebben
verklaarddat duizenden hunner zich
onder eede verbonden hebben, de krooning
van den Czaar te zullen verhinderen.
Dr. Jorissende prokureur-generaal
der Transvaalschl Republiek, die zich
thans hier te lande ophoudt, heeft op
eene te Londen gehouden meeting gewezen
op de noodzakelijkheid van het in stand
houden der vriendschappelijke gevoelens
tusschen de Engelsche en Nederlandsche
elemententer verzekering van den vrede
in Zuid-Afrika.
De President der Yereenigde Staten
had 17 Maart een groot gezelschap ten
zijnent geïnviteerd en tevens Patti uitge-
noodigd om die soiree door haar zang op
te luisteren. De verwende artiste liet op
den dag zelf echter weten dat zij verhinderd
was. Het gezelschap was natuurlijk zeer
teleurgesteld doch men wist zich op eigen
aardige wijze te wreken. Terstond werden
alle plaatsen in den Schouwburg, waar
Patti en Nicolini den volgenden avond in
de Lucia zouden optreden, opgekocht en
men schonk de biljetten aan het gemeenste
gepeupel dat maar te vinden was. Dit had
tengevolgedat de voorstelling op 18 Maart
tooneelen opleverde zooals de groote zan
geres die nog nooit had bijgewoond. Allen
zongen de bekende airs in koor mede enz.
Toen slotte moest de politie tusschenbeiden
komen om de zaal te doen ontruimen.
Zij waarschuwt iederdie zijn leven lief
heeft, gedurende de plechtigheid niet in
de onmiddellijke nabijheid van den Keizer
te vertoeven, daar andermaal voor Rus-
land's vrijheid een slag zal worden ge
waagd. De proclamatie eindigt met de
aansporing aan alle ware Russenom de
revolutionnairen te helpen tot verwijdering
van den last van bederf en valschheid,
waaronder land en natie zuchten.
De proclamatie is gedrukt met rooden
rand en roode letters.
Waarschijnlijk zal de politie nu wel nog
waakzamer worden. Volgens de jongste
berichten werden op het Kremlin alle
vloeren opengebroken en vernieuwd,
een en ander terwijl beproefde soldaten,
met de bajonet op, de wacht hielden.
Het National-theater te Berlijn is
geheel afgebrand. Van de garderobe en de
meubelen is niets gered. Menschenlevens
zijn gelukkig niet te betreuren er is zelfs
niemand gewond. Over de aanleiding tot het
ontstaan van de ramp is nog niets bekend.
Ten gevolge van een gunstig rapport,
dat dezer dagen door de commissie van
beheer te Maastricht is uitgebracht, omtrent
de werking van de aldaar gevestigde gar-
nizoens-slachterijbestaat bij commandan
ten van verscheidene andere garnizoenen
het voornemen om ook eene dergelijke
slachterij op te richtenen is door hen
aan de officieren der voedings-commissiën
opgedragen deze zaak te onderzoeken en
daaromtrent verslag te geven en voorstellen
te doen.
Uit Amsterdam schrijft men aan de
Leeuw. C t: Het ziet er hier op het oogenblik
alles behalve rooskeurig uit met het bouwen
in onze nieuwe wijken. Er heerscht een
veelbeteekenende stilstand. De bouwter
reinen zijn aanmerkelijk in prijs gedaald
doch vonden geen koopers meer; tal van
huizen en bovenhuizen staan te huur
doch vinden niettegenstaande de huren
steeds dalengeen huurders meeren een
groot aantal bouwheeren zitten met de hand
in het haar, omdat er geen geld te krijgen
is. Verscheiden hunner, spekulanten van
beroepzitten in gijzeling. De malaise is
dan ook grootendeels toe te schrijven aan
het geschokt vertrouwen.
Een 30-jarig heer uit Kalisch, die
ongeveer 80.000 roebels had geërfdreisde
er dezer dagen mede naar Monacoom aan
de speelbank aldaar zijn geluk te beproeven.
Hij verloor echter alles en eindigde metzich
dood te schieten.
Verleden week moet er aan het station
van de South Eastern Railway te Dover
eene poging van gelijken aard hebben
plaats gehad als in Westminster te Londen.
Twee mannen zetten een paar vaten buskruit
in de nabijheid van het gebouw. Gelukkig
ontdekte de stationschef terstond de mis
dadigers zoodat zij konden gearresteerd
worden, en het gevaarlijk goed opgeruimd.
De hoeveelheid was voldoende, om het
geheele gebouw te laten springen. De twee
mannen die te Liverpool gevangen geno
men zijn wegens het invoeren van een
kist met ontplofbare stoffen, zouden Za
terdag voor den rechter komen. Ook te
Cork zijn drie personen in hechtenis ge
nomen die verdacht werden van mede
plichtigheid aan die zaak.
Tegen de muziekkorpsen bij het leger
beginnen zich in Frankrijk weer stemmen
te verheffen. De France Militaire betoogt
in een onlangs verschenen artikeldat zij
afgeschaft moesten worden. In Frankrijk
zijn 180 muziekkorpsenieder van 55 man
dat zijn dus 9900 mannen die in oorlogstijd
niet mede vechten en den Staatals onder
officieren of anderszins, betere diensten kon
den bewijzen. Het onderhoud der muziek
korpsen kost 8 millioen francs per jaar.
Het blad zou daarom wenschen de muziek
korpsen in hnnnen tegenwoordigen vorm
afgeschaft te zieü. 't Zal erdunkt ons
mede gaan als met de trom, nauwelijks
afgeschaft, zal men het verworpene terug
begeeren.
Een edelmoedige Amsterdammer die
dezer dagen het bericht gelezen haddat
een oppassend huisvader te Arnhem een
portefeuille met f 1100 had verloren heeft
na verkregen gunstige informatie f 100
gezonden tot leniging van het geleden ver
lies, met den wensch dat zijn voorbeeld
navolging moge vinden.
De Haagsche politie heeft procesver
baal opgemaakt tegen een vrijer, die zijn
aanstaande een »Nederlandsc/ten wensch"
toedacht in den vorm van een nagebootst
bankbiljet van ƒ40. In plaats van zich tot
de uiting van zijn nationale gevoelens te
bepalen, liet hij zijn beminde in den waan
dat het papier werkelijk een waarde van
ƒ40 vertegenwoordigde, zoodat de onnoozele
deern alvast ƒ20 in ruil van het bankje
gaf, met de belofte om de rest den volgenden
dag te betalen. Intusschen werd het bedrog
ontdekt toen de meid het niets-waardige
papier tegen muntspecie wilde wisselen.
Gisterenavond was te Kampen bijna
een groot ongeluk geschied. Terwijl men
bezig was met de werkzaamheden aan het
val der hulpbrug gingen 9 personen
meerendeels werkliedenop de eene klap,
toen het touw van den takelwaaraan,
die klap verbonden was, losging en dien
tengevolge deze naar beneden schooten de-
9 zich daarop bevindende personen in het
midden der rivier terecht kwamen.Daar men
van den wal spoedig met roeibooten te
hulp snelde, kwamen allen er met den schrik
en een nat pak af.
De door brand vernielde »wandel-
pier», te Nizza, was nog nietgeheel voltooid.
Zij strekte zich een paar honderd ellen in
zee uiter was een koffiehuis een schouw
burg, wandelgalerijen enz. Het was een
Engelsche onderneming. De brand ontstond
door het vlam vatten van teer op het dak
van het gebouw. De groote omvang van den
brand moet ook te wijten zijn aan den
slechten toestand van de brandweer te Nizza.
Een der architecten werd bij het zien van
de vlammen zoo wanhopigdat hij in zee
EENE BEKENTENIS.
Naar het Engelsch van F. W. Robinson.
ii)
„Wat hebt ge mij te zeggen?"
haastte zij zich nu mij te vragen,
.„en wat kan het wezen, dat een
kind niet hooren mag? Wat heeft
men u gezegd?"
„Niemand heeft mij iets gezegd."
„Maar
„Want niemand weet er van, be
halve ik zelf."
„Wat bedoelt ge, Bickers? Waar
van meent ge iets te weten Ge kunt
je wel vergist hebben ge hebt je
zeer waarschijnlijk in 'teen of ander
vergist," sprak zij ongeduldig, en
haar gelaat werd bij afwisseling bloed
rood en doodsbleek.
„Ik heb me een weinig vergist in
u, mevrouw," zeide ik nu op zeer
kalmen toon, ofschoon mijn oud hart
onrustig genoeg klopte, „evenals
Mr. Tyke zich in u moet vergist
hebben, naar ik vermoed. Maar ik
kan me niet vergissen met te meenen,
dat het voor u en hem het best zal
wezen, dat Mi'. Marson van hier gaat."
„Bickers, waagt gij 't te meenen
„Ik waag het te weten, mevrouw;
't is meer dan meenen," antwoordde ik.
„Wat wat weet ge ten mijnen
nadeele?" riep zij uit. „De Hemel
moge mijn getuige zijn, dat gij het
recht niet hebt iels kwaads te ver
moeden ten mijnen opzichte, of be
treffende eene mijner handelingen."
„Neen, mevrouw, maar er zou
onheil uit kunnen voortvloeien. En
eer ik het zoo ver liet komen, zou
ik liever dadelijk dominee met al wat
ik weet bekend maken; of liever zou
ik ook, als ik er sterk genoeg toe
was, Alfred Marson dood slaan als
een rat. Ja," liet ik er op volgen,
„dat zou ik eer doen, dan het tot
het uiterste te laten komen."
„Ge zijt een verschrikkelijk oud
man," sprak zij huiverend; „een man, j
in wiens hoofd ijselijke gedachten
omgaan, en ik kan niet langer naar
u luisteren."
„Ik begeer niet, dal gij een oogen
blik langer naar mij luisteren zult,"
zeide ik; „ik begeer dat gij hem zult
wegzenden. Hij zal gaan, om uwent
wil; hij zal gaan, zoodra hij meent,
dat deze zaak weldra in Wbangdale
Scar ruchtbaar zal worden."
„Ik mag hem zulk een wenk niet
geven."
„Indien hij niet vóór het begin
der volgende week deze plaats ver
laten heelt, zal daarvan ben ik
zeker alles den predikant ter oore
gekomen zijnen ook de kleine kin
deren van den predikant zullen dan
misschien ook alles weten, want
kinderen hooren altijd allerlei dingen,
die hun liever onbekend moesten
blijven," zeide ik. Zij werd, toen
zij mij dit hoorde zeggenwederom
beurtelings rood en bleek. Ik wist
wel, dat het noemen der kinderen
haar zou doen ontstellenen dat
gebeurde ook. De predikant was nu
in onze nabijheid gekomen.
„Stel vertrouwen in me," zeide zij
op eens, en toen liep zij hel kerkhof
af en den weg op, haar echtgenoot!
te gemoet; en het trol mijn aandacht,
dat haar gang niet zoo vast was als
gewoonlijk, maar dat zij nu en dan
wankelde. Ik wachtten de predikant
niet af, maar begaf me naar mijne
woning. Ik kwam laat thuis voor het
middagmaal, en Mrs. Bickers zeide,
dat ik aan 't babbelen geweest was
met Mrs. Jodson, en dat een man
op mijn leeftijd zich voor zoo iets
moest schamenen toch behoefde ik
me in 't geheel niet te schamen.
Den volgenden dag had ik verwacht,
dat Alfred Marson mij eene boodschap
zou zendenom 's avonds in de kerk
te zijn 't was Vrijdag, en hij
studeerde altijd des Vrijdagsavonds
op het orgel maar ik hoorde niets
van hem. Later vertelde men mij,
dat hij vroeg opgestaan en uitgegaan
was om eene lange wandeling te doen,
en dat hij den hond des molenaars
medegenomen had; nog later, toen
het al duister geworden was, kwam
het me goed voor, even naar de
kerk te loopen, om er zeker van te
zijn, dat hij me niet noodig had en
niet op me wachtte. Hij stond daar
niet te wachten, maar wel eene vrouw,
die zich verschuilde in de schaduw
van het kerkportaal, zekermeenend,
dat mijn oude oogen haar niet zouden
zien alsof die oude oogen niet nog
even sterk waren als ooit, alsof één
mijner vermogens mij zijne diensten
weigerde
Zou waarlijk de vrouw van den
predikant heimelijk hare woning ver
laten hebbenom hier hem af te wach
ten, en dat nog wel volgens afspraak?
Zeker om hem te zeggendal hij voor
mij op zijn hoede moest zijn, misschien
wel om hem tot een bitteren vijand
van mij te maken hemdie mij kon
dooden als 'them goeddocht, en als
hij mocht meenen, dat hel eenige mid
del om volkomen veiligheid te verkrij
gen hierin bestond, dat hij mij voor
goed lot zwijgen bracht. Hoe 'look
wezen mocht, 't was eene vrouw, die
zich daar trachtte schuil te houden,
en ik liep naar haar toe.
Zij sloop of liep niet weg, het kerk
hof over, zooals ik meende, dat zij
doen zou; zij hield zich zeer rustig,
ofschoon het was alsof zij al verdel
en verder achteruit week in het don
kere portaalalsof daarvoor hield
ik 't op 't laatst zij zich gereed
maakte voor een sprong. Misschien
was het werkelijk Mrs. Tyke, die
waarschijnlijk gewichtige redenen had,
om mij af te wachtenen die me nu,
door een slag of stool, voor goed het
zwijgen wilde opleggen.
Ik bleef een voet of wat van het
portaal staan en zeide;
„Wie verschuilt zich daar? Kom
voor den dag! Ik zie u heel goed."
En toen kwam daar langzaam en
aarzelend te voorschijn Clara Eg-
leton.
„Wat doet gij hier, Clara?" vroeg
ik; „dit is geene plaats voor je, en
dat op dit uur!"
„Is deze plaats dan niet heilig ge
noeg vroeg zij met een pijnlijken
glimlach; „had ik eene betere plaats
voor me kunnen vinden dan deze?"
vervolgde zij, op het kerkhof wijzend;
„daar is het, dat ik gaarne liggen zou."
„Ge moet zoo niet pralen. Ge hebt
nog overvloed van tijd, meisken
en 'tzal van zelf wel komen."
„O, maar niet spoedig genoeg!"
„Ge zijt vreeselijk gejaagd, geloof
ik."
„Waar is Mi'. Marston vroeg zij,
op korzeligen toon.
„Dat weet ik niet."
„Waarom studeert hij van avond
niet op het orgel? Waarom is hij
den geheelen dag weg geweest? Dat
is't wat ik wil weten dat is't wat
ik wil weten!" gilde zij.
Bedaar, Clara, bedaar! Wat scheelt
je toch?" vroeg ik, en wal heeft Al
fred Marston met je uit te slaan?"
„O, niets," antwoordde zij; „hij
is een veel te groot en voornaam heer
voor de dochter van den ouden ,loe
Egglelon ofschoon hij eenmaal voor
wendde, dat dat niet zoo was. Hij
had mij gaarne doen geloovendat
hij tot over de ooren op mij verliefd
was, als ik maar onnoozel genoeg
geweest was om hem te vertrouwen.
Maar, dat was ik niet. Hij is mij on
verschillig geworden, toen ik wist,
wat spel hij hier speelde o ja,
geheel onverschillig 1 Ik ben hem toen
gaan haten ik ben toen gaan wen
schen, dat hij dood ware en dat
ik dood ware en dat zij dood
ware. O ja, zij het eerst van allen!"
„Zij wie?"
„O, vraag me niets! Gij zijt een oud
man, maar ge weel nog niet half,
hoeveel goddeloosheid er in de wereld
is nog niet half, hoeveel godde
loosheid er in W7hangdale Scar is. Dat
weet gij niet, al zijl gij ook werkelijk,
zoo'n slimme oude vos, als ze zeg
gen, dat ge zijt. En waar is hij heen
gegaan?" gilde zij weder.
Wordt vervolgd.)
