Wedergevonden.
De Engelsche troependie Egypte
bezetten, zullen misschien spoedig voor
het meerendeel huiswaarts kunnen gezon
den worden. Generaal Wood heeft, naar
de Times mededeeltaangebodende orde
in Egypte te handhaven met de inlandsche
soldatenwat de aanwezigheid eener tal
rijke vreemde troepenmacht overbodig zou
maken. De Times betwijfelt het of het
voorzichtig zou zijnreeds nu tot genoem
den maatregel over te gaan.
Te Warschau is door de JuBtitie,
bijgestaan door gendarmes in het Maria-
Instituut eene meisjes-kostschooldie
onder het protektoraat van den Czaar staat
een huiszoeking gedaan, die tot de
ontdekking van nihilistiesche geschriften
en tot de arrestatie van zes jonge dames
heeft geleid. Aanleiding tot dit onderzoek
was, dat de direktrice, eene Russiesche
dame, Jentys geheeten, betrapt werd op
het verspreiden van socialistiesche ge
schriften. Gedurende de huiszoeking was
het Instituut door soldaten omsingeld.
Er moet bovendien aan het licht gekomen
zijndat de adelgke jonge damesdie in
het Maria-Instituut haar opvoeding ont
vangen met de officieren uit den omtrek
een zeer losbandig leven hebben geleid,
en dat, om de gevolgen daarvan te ont
gaan verscheiden harer zelfmoord hebben
begaan. Oorspronkelijk voor Poolsche jonge
dochters ingericht, hebben de Poolsche
ouders hunne dochters van lieverlede daar
van daan gehaald, toen minder gunstige
berichten aangaande die inrichting ver
spreid werden. Laatstelijk werd het Insti
tuut uitsluitend bevolkt door jonkvrouwen
van den oud-Russieschen adel.
Volgens Daily News zou de opperbevel
hebber der Don-kozakken het bevel hebben
ontvangen om 20 regimenten op den voet
van oorlog te brengen voor dadelg ke mobili-
zatie. Van San Domingo is bericht ontvan
gen dat op 13 September een persoon
getracht heeft den prezident der Republiek
te Neyba te vermoorden. De prezident heeft
zijn aanvaller met zijn pistoolschot gedood.
De winner van den hoogsten prijs van
200,000 francsin de loterij van Rijssel
een overheidspersoon te Douai, Maulion
genaamdheeft het aldus verkregen geld
niet voor zich alleen behouden. Hij schonk
aan de maatschappij van weldadigheid te
Rijssel 5000 francsaan de kostmeisjes van
het klooster Comtesscdie de loterijraderen
draaiden4000 fr.aan de maatschappij
van weldadigheid te Donai 3000 fr.aan
Vienne, waar hij en zijn vrouw geboren
zijn, 8000 francs, en eindelijk ongeveer
8000 fr. aan verschillende hulpbehoevende
gezinnen en personen.
Naar het Hoogduitsch van M. Hartwig.)
6) (Slot)
Reeds sedert een geheel lang jaar hadt ik
geen levensteeken meer van je ontvan
gen. Met diepe droef heid in 't hart
liep ik op zekeren dag den weg opop
welken ik van u afscheid genomen had
toen een niet meer jong heer met een
voornaam voorkomen mij tegen kwam.
Hij vroeg mij naar den weg en was zeer
vriendelijkzoodat ik naast hem voort
liep om hem te geleiden. Hij huurde tot
groote verbazing van alle inwoners voor
een dag of wat kamers in ons dorp. Maar
de dagen werden weken, en hij bleef nog
maar steeds. Eindelijk was zijn vertrek
bepaald, en het deed me indedaad leed, dat
hij ons ging verlaten. Hij was dikwijls
bij ons gekomen en had zoo mooi en
leerzaam gesproken van de verre reizen,
die hij gedaan had, dat ik wel uren
lang naar hem kon luisteren. Op den
avond voor zijn vertrek zat ik alleen in
onzen kleinen tuinin het prieelJo
hannes waar wij als kinderen zoo dik
wijls samen plachten te spelenen dacht
daar aan u. Ik was zoo in gedachten
verdiept, dat ik schroktoen plotseling
Graaf Hohenfels zoo heette de vreemde
heer vóór mij stond. Ik wilde over
eind springen, maar hij vatte mijn hand
en deed me zachtkens weder op de bank
plaats nemen. Toen vroeg hij mijJo
hannes of ik zijne vrouw worden wilde
Deze vraag deed mij geweldig ont
stellen, en ik gaf hem te kennen, dat
ik dat nooit, nooit kon worden. Hij
werd bedroefd en zeide zeer goed te
weten, dat hij eigentlijk te oud voor
mij was, en dat het wellicht vermetel
van hem was, de hand naar een jong
meisjen uit te strekkenmaar hij hoopte,
dat hij desniettemin mij gelukkig zou
Een Engelsche kapitein Drevar ge
naamd ondernam de uitvoering van zijn
lang beraamd plan om te beproeven het
kanaal over te steken in een pagaaibootje
van bijzonder maaksel, dat hij op de
Yisscherij-tentoonstelling had ingezonden.
Hij vertrok uit Dover, met niets anders
bij zich dan een weinig mondbehoeften,
een lantaren en een schepje om het water
uit zijn vaartuigje te houden. De kapitein
pagaaide vlug over de sterke deining heen
en hij was binnen een half uur uit het
gezicht. Maar hij bereikte zijn doel niet.
's Avonds werd hij bij de Goodwin Sands
twaalf mijlen ten Noordoosten van Dover
uitgeput van vermoeienis, door een vis-
schersboot aan boord genomen. Hij mag
wel blijde zijndat het waagstuk zoo
afgeloopen is.
Een Londensch werkman en zijn kind
zijn dezer dagen vergiftigd door petroleum-
damp, ten gevolge van zijn gewoonte om
's nachts een petroleumlampmet de pit
laag neergedraaidte laten branden.
Het kind kreeg hevige stuipen en viel
plotseling bewusteloos nederde vader leed
aan kramp in het lijf en zware hoofdpijn
en het bleek bij onderzoekdat die kwalen
alleen veroorzaakt waren door het inade
men van den petroleumdamp in de kleine
kamer, welker luchtverversching veel te
wenschen overliet. De beide lijders zijn
herstellende.
Ongelukkiger liep het af met een dienst
bode te Brightondie in de badkamer van
het huis een bad namen het gas waardoor
het water verwarmd werdliet branden.
Men vond haar, toen zij vermist werd,
letterlijk gekookt in de kuip liggenwaar
uit bijna al het water verdampt was.
Zij was, in het slecht geventileerde
vertrekje, door den walm van het gas
bedwelmd geraakt en bewusteloos in het
water blijven liggen, waar zij jammerlijk
den dood vond.
Te Trifaneschtiin Bess-Arabië
woont een boer, Stefan Sawtschuk ge
naamd die 130 jaren oud is. Hij is uit
Klein Rusland afkomstig. Toen hij zich met
een metgezelGergelischin te Trifaneschti
vestigde, was het daar een onbewoonde
streek. Thans staat daar een dorp van 120
huizen, die allen het eigendom zijn van
de twee geslachten Sawtschuk en Ger
gelischin.
De oude man is nog frisch en krachtig
naar lichaam en geest. Hij gaat altijd tp
voet. Alleen zijn haar is in verloop van
tijd groenachtig grijs gewordeg.
De leden der familie Sawtschukvijftig
gezinnenzijn allen welgestelde brave
liedenevenals de grijze aartsvader.
kunnen maken, en hij wilde zijn voor
nemen nog niet geheel opgeven. Over
reden wilde hij mij nietmaar hij wilde
mij tijd gunnen om over zijn voorstel
na te denken. Den volgenden dagver-
trok hijmaar den volgenden zomer
reeds kwam hij weder terug en ver
nieuwde hij zijn aanzoek.
AchJohannes't was een vreeselijke
strijd, dien ik met me zelve te strijden
had. Ik stond geheel alleen in de wereld;
mijne moeder was in den afgeloopen
winter aan een heerschende ziekte ge
storven, en daarna was ook mijn vader
bezweken. Van u had ik niets meer
vernomen moest ik niet gelooven
dat gij mij vergeten hadtof maar
daaraan dorst ik nauwlijks denken
dat gij dood waart? Niemand op
aarde kon ik meer den mijne noemen
en hier werd mij bescherming en steun
voor het leven aangeboden; ik bood
daarom niet langer wederstanden gaf
den Graaf een gunstig bescheid op zijn
aanzoek. Eerst bezorgde hij mij op eene
kostschool, waar ik twee jaren lang
bleef, om alles te leerenwat ik in mijn
aanstaande pozitie diende te weten. En
toen toen kwam de dagwaarop ik
Gravin Hohenfels werd!" Hare stem
beefde bij deze woorden, doch spoedig
vervolgde zij weder op kalmen toon
„mijn man ging toen met mij op reis.
Ach, Johannes toen gevoelde ik nog
niet zoo diep het kwaad, waaraan ik
mij schuldig maakte, toen ik de vrouw
van een man werdwien mijn hart
niet toebehoorde; later echter ben ik
met diep berouw tot het besef gekomen,
dat ik door dat te doen eene vreeselijke
schuld op me geladen had. Ik heb ge
zondigd tegen u en tegen liemTegen
uwant ik had u getrouw moeten blij
ven en moeten volharden ten einde toe,
hetzij ge waart blijven levenhetzij ge
in de koude armen des doods rusttet!
En tegen hemdie zoo goedzoo edel
zoo grootmoedig wasAchhoe dikwijls
Omtrent een ontploffing aan boord
van de Engelsche stoomboot „Empress
wordt het volgende gemeld:
De bootdie Donderdag met 50 passa
giers uit Huil naar Hamburg vertrok was,
door zwaar weder overvallenlek gewor
den en Zaterdagmorgen naar de Humber
teruggekeerd. Toen men daarbig den
vuurtoren van Spurn, het lek geworden
voorgedeelte, waar een aanzienlijke hoe
veelheid zwavelzure ammonia geladen was,
wilde onderzoekenen een der mannen met
een licht daarin kwamontplofte die lading
opeens met een vreeselijken knalen vier
mannen vlogen in de lucht, terwijl het
voordek grootendeels vernield werd.
De kapitein liet toen terstond de hoot
op strand loopen en de passagiers werden
aan land gebracht in kleine bootjes en met
een te hulp komende sleepboot. Men begon
toen terstond met pogingen, om den op
het vaartuig ontstanen brand te blusschen.
Deze bleken echter vergeefsde vlammen
breidden zichdoor een aanzienlijke partij
steenkolen van de lading gevoedmet zoo
veel kracht uit, dat de „Empress" geheel
vernield werd.
Te Obermühl aan de Donau viel on
langs bij het laden van bier in een stoom
boot, eën der groote vaten in het water,
en het kon niet teruggevonden worden.
Men achtte het waarschijnlijkdat het
den stroom was afgedrevennaar de Zwarte
Zeeen dacht weldra niet meer aan het
verloren vattotdat na drie weken bleek
dat het in goede handen gekomen was.
Toen ontvingen nl. de brouwers, de
lirma Hatscheck, te Weenen, het vat le
dig terug, met een brief van soldaten te
Pressburg, waarin bericht werd, dat het
in de militaire zwemschool aldaar door hen
gevonden werd, juist op 's Keizers ver
jaardag, en dat zij het dien dag geza
menlijk op de gezondheid van Z. M. en
van de brouwers geledigd hadden.
De aardappeloogst is in de provincie
Groningen zoo overvloedig als men zich in
jaren niet herinnert. De opbrengst is zoo
gunstig dat een stuk grondwaarop ver
leden jaar 15 HL. werden gewonnenthans
100 HL. opleveren; alzoo'een meer dan
6-voudige opbrengst. Deze getallen zijn
geene uitzonderingen maar gaan overal
door. De prijzen zijn dientengevolge laag.
Puike jammen kunnen niet meer dan ƒ1.80
tot 2 de HL.Engelsche niet meer dan
1 opbrengen. De Engelsche aardappel
wordt thans als varkensvoeder gebruikt.
Vele aardappelboeren staan hun deugdzame
waar niet voor zulke lage markten af en
leggen ze op hoopen, om er in het voorjaar
of op een gunstig oogenblik mede te spe-
culeeren.
heb ik me o zoo klein en erbarmelijk
naast hem gevoeld! Hem dank ik alles
wat ik ben en heb; steeds was hij mijn
beschermer en vriendeen vader die mij
op de liefderijkste wijze met zijn raad
bijstond."
„Was hij dat? Is hij het dan niet
meer?" viel Johannes haar in derede,
die haar, in een dof stilzwijgen ver
zonken, had aangehoord.
Zij schudde het hoofd: „slechts ge
durende een kort tijdsverloop mocht ik
aan zijn leidende hand mijn weg gaan.
Wij waren na ons huwelijk naar Zwit
serland geweest, en begaven ons van
daar door Opper-Italië naar Rome. Acht
dagen hadden we ons daar opgehouden,
toen een heete koorts plotseling een
einde aan zijn leven maakte een half
jaar nadat we getrouwd waren."
Johannes gelaat waarop zooëven eene
radelooze droefheid had te lezen gestaan,
helderde nu op eens op als werd het
door een bovenaardsch licht bestraald.
„Lisel!" riep hij uit, en het gewel
dig kloppen van zijn hart maakte hem
het ademhalen bijna onmogelijk; „zegt
gij mij dat nu eerst! O, hardvochtige
die ge zijt, zijt gij vrij?"
„Ja, Johannes, ik ben vrij," ant
woordde zij, en hare stem behield nog
denzelfden droeven klank, dien zij ge
durende het geheele verhaal gehad had.
„Ik ben vrij, sedert anderhalf jaar reeds
God heeft den band losgemaakt, die mij
aan een der edelste menschen verbond.
En nu smeekte ik God, dat Hij nog
eens uw weg den mijne mocht doen
kruisenIk wilde niet weten, waarom gij
mij vergeten hadtslechts zien wilde ik
of gij indedaad een groot schilder gewor
den waart, en dan wilde ik u mijne
schuldmijne trouweloosheid belijdenI
Daarna wilde ik gaarne eenzaam ster
ven; met het zoete bewustzijn van
uwe vergiffenis zou ik zeker in vrede
heengaan
„Neen, Lisel, niet sterven moet ge,
Naar we vernemengaat het groote
feestdat bg gelegenheid van de sluiting;
der Koloniale Tentoonstelling te Amster
dam zou worden gegeven, niet door.
Eene Duitsche jufvrouw heeft zich
verleden Zaterdag te Arnhem op straat
met een broodmes eene doodelijke wonde
toegebrachtwaaraan zij korten tijd daarna,
is bezweken.
Onder de arbeiders der Venendaal-
sche Stoemspinnerij heerscht nog steeds
een zeer ontevreden geest. Gisteren staak
ten de wevers weder eenparig het werk-
Thans eischte men de verwijdering van een
uit Engeland aangekomen werkmandie
door de ontevredenen de fabriek werd
uitgedrongen. Overigens bleef echter alle»
rustig.
De heer Engelsteintreinchef bg de
Rheinische Eisenbahn werd Donderdag
door een trein bg Herbestal als 't ware
in tweeën gereden. De ongelukkige was ge
huwd en vader van zeven kinderen. Door
een treurigen samenloop van omstandighe
den werd het telegramuit Herbestal naar
Aken verzonden om het ongeval te ver
melden te Aken juist ontvangen door den
zoon van het slachtoffer, die telegrafist ia
en aan het toestel gezeten wastoen het
telegram aankwam.
Een Duitsch onderwgzersblad de Rfu
Westf. Lekrer Ztg verhaaltdat zg in haar
bezit een formulier heeftdat de school-
kommissieën moeten invullenom het
daarna aan de Regeering toe te zenden,,
en dat de volgende vragen bevat. „Welk
schoolboek leest de genoemde onderwg-
zer? Wie lezen het met hem? Wat leest
hg verder? Draagt hg een baard of kne
vel? Hoe kleedt hg zich? Bezoekt hij
koffiehuizen, en welke? Is hg lid van
vereenigingen en van welke? Hoe kiest
hg Gaat hg trouw ter Kerk Kegelt
hg 'sZondags? Bezoekt hij zendings- en
andere feesten Drinkt hg bier en brande-
wgn?" 't Klinkt ongeloofelgk, merkt het
Nieuws van den Day op, zelfs voor Duitsch-
land. Misschien is het dan ook maar een
grap en bestaat het dokumentvan lands-
vaderlgke drilmanie alleen in de verbeel
ding van bovengenoemd blad.
Te Keulen is thans het Kinderzie
kenhuis voltooid, dat de Barones Von
Oppenheiin, na den dood haars echtgenoots
nu 5 jaar geledenbesloot te stichten en
naar hem „Abraham Von Oppenheim's-
Kinderhospitaal" genoemd heeft. Zg
schonk 400.000 Mark voor den bouw en,
de rente van 300.000 Mark voor onder
houd. Kinderen van elke geloofsbelgdenis
i zullen daar worden opgenomenen de in-
maar leven leven voor mijriep
Johannes uit, de armen uitbreidend-
„Kom aan mijn hart, mijne geliefde,
mijne zoo lang gezochte en nu eindelijk
gevonden bruid!"
Zij staarde hem twijfelend aan. „Jo
hannes, zoudtgij mij kunnen vergeven?"
„Ja, alles, alles, wanneer gij de mijne-
worden wilt mijn innig geliefd
vrouwtjen
Zij aarzelde niet meer; innig geluk
kig rustte zij in de armen, die haar
vast omklemd hielden, als wilden zij het
dierbare wezen nooit weder loslaten.
Toen Johannes des avonds zijne ver
loofde goeden nacht wenschte, haalde
zij een boek te voorschijn, en het hem
toonend, zeide zij: „ziet ge, Johannes,
uit dit gezangboek hebben we bij onze
bevestiging als leden der gemeente sa
men gezongen. En hier liggen ook nog
de viooltjensdie gij mij bij het afscheid
nemen gegeven hebt. Heden, nu ik u
mocht wederzien, had ik weder van die
geurige blauwe bloemekens, en nu zal
ik ze u ten geschenke geven! Hier,
neem ze, mijn geliefde," zeide zijhem
het boeketjen toereikende „tot een aan
denken aan dezen heerlijkenzaligen
dag!"
Op de volgende tentoonstelling van
schilderijen bracht eene schilderij van
Giovanni Picciardo allen die ze zagen
in verrukking. In den katalogus was
het onder den naam van „Een viool-
tjen" ingeschreven. Het stelde een jeug
dig, nauwlijks aan de kinderschoenen
ontwassen meisjen, in landelijke klee
derdracht voor. Lange blonde vlechten
vielen over hare ronde schouders neder.
Half mijmerend, half door de liefelijkste
hoop bezield, staarden de groote blauwe
oogen, die dezelfde kleur hadden als de
viooltjens, die op het blonde kopjen en
in de kleine handen lagen.
Men beweerde, dat de jonge bekoor
lijke echtgenoote des schilders als model
voor deze schilderij gezeten had.
