MAYRA.
Boneel vail „Tivoli" was woedendde leden
van den troep ontmoedigd.
De muzikanten van het orkest hadden
de instrumenten ten deele als wapenen
gebruikt.
Later is de voorstelling nog zoo wat
voortgezetmaar toen vormden de studen
ten bijna het eenige publiek.
Uit Heusden meldt men
Zondagavond liep een heer in beschonken
toestand te zoeken naar den stalwaar hij
zijn rijtuig en paard gestald had. Door
eenige goedgezinden werd hij terecht ge
holpen en om elf uur 's avonds reed hij
weg. Maandag in den vroegen ochtend
kwam de veldwachter van Haarsteeg den
dokter halenomdat er een man aan den
weg lag, die ernstig verwond was. Nadat
de dokter den man verbonden hadis hij
in een naburig huis gedragen, maar ver
voerd kon hij niet worden. Zijn toestand
is zeer bedenkelijk. Het is nu gebleken
dat het dezelfde persoon was die Zondag
avond van hier wegreed en in beschonken
toestand uit het rijtuig gevallen is. Paard
en tilbury waren niet te vinden. De ge
kwetste schijnt iemand te zijn uit's-Bosch.
Het is den heer Julius, leeraar in
de natuurk. aan de Koninklijke militaire
academie te Breda, na ruim 3 uren
visschens, gelukt, door middel van een
sterken electro-magneet (hoefvorm) een
der beide verloren sleutels van 't postkan
toor te Breda nit de breede gracht van
den buitensingel op te halen. Ten gevolge
van de aanwijzingen der beschuldigden
Moors en Ballintijnwas de heer Julius
door de justitie uitgenoodigd op eene tame
lijk onbepaald aangeduide plek zijne weten
schappelijke proeven aan te wenden, en
na ruim 3 uren visschens, gedurende
welke de meest heterogene voorwerpen,
b. v. een antieke pijl, een ijzeren kanons
kogel etc., werden opgehaald, mocht de
bekwame natuurkundige er in slagenden
binnensleutel van 't postkantoor machtig
te worden.
Binnen weinige dagen zullen er pogin
gen gedaan wordenook den bnitensleutel
te krijgen.
Aan boord van het groote Russische
schip Nisjni Novgorod, dat met 500 k
600 veroordeelden op weg was naar de
strafkolonie Saghalien, werd onlangs een
gevaarlijk complot ontdekt. De ergste
misdadigers waren in groote hokken tus-
schendeks opgesloten. Een dezer hokken
nn was vlak boven de wapenbergplaats
van het schipen de gevangenen wisten
met groote spijkers een gat in de vloer te
maken. Daardoor wilden zij naar beneden
komen om zich te wapenen en daarna de
bemanning van het schip vermoorden. Het
gat was zoo goed als gereeden te mid
dernacht zou de aanval plaats hebben.
Maar toen verklapte een der veroordeelden
het geheele plan aan een officier.
Er werden nu de noodige maatregelen
tot verijdeling van den aanslag genomen.
Maar de verklikker, aan wien men in elk
geval de redding van het schip en de
bemanning te danken hadwerdondanks
zijn smeeken, weer in het hok gebracht
waar zijn medegevangenen hem deerlijk
mishandelden. Hij werd meer dood dan
levend uit hunne handen gered. Kort
daarna hield een ander misdadiger op dat
schip zichalsof hij ook een complot had
aan te geven. Maar toen de officier, wien
hij zijn bekentenis doen zou, zich bukte
om die op te schrijven, verbrijzelde de
veroordeelde hem den schedel met een
ijzeren staaf, dien hij in zijn mouw ver
borgen had. De man is te Odessa achter
gelaten om wegens dien moord op nieuw
terecht te staan.
En met zulke mede-veroordeelden moeten
ook beschaafde Nihilisten de lange reis
naar het Russische verbanningsoord in de
Japansche wateren doen.
Vorst Bismarck verstaat de kunst
van wakker maken maar op zijn eigen
aardige manier. Hij was, zoo verhaalt
men van hemeens op de jacht met den
Heer von Kleist Retzow en sprak 's avonds
met dezendie weinig geneigdheid toonde
om 's morgens vroeg weer op te wezenaf,
dat hij hem wel te zeven uren zou laten
opstaan. En hoe meer deze dit weersprak
des te beslister verklaarde de Vorst, dat
hij het vast en zeker doen zou.
Toen nu den volgenden morgen roepen
aan de kamerdeur van zijn metgezel niet
hielpging Bismarck in den tuin en schoot
door het venster een kogel in de zoldering
van diens slaapvertrek vlak boven het bed.
Verschrikt door den knal en geraakt door de
neervallende kalk sprong Kleist Retzow uit
het bedtrok zijn kleederen aan en snelde
naar beneden om te zien wat er gebeurd
was. «Goeden morgen»riep daar Bismarck
hem toe, zonder een spier van zijn gelaat
te vertrekken, »het is juist zeven uur.»
Een schandelijke misdaad is te Parijs
gepleegd in de Rue Surcouf. De werkman
Fourié en zijn vrouw vonden na een kort
stondige afwezigheid hunne woning open
gebroken kasten en laden geplunderd en
hun drie-jarig dochtertje verdronken in
een vergaarbak van water. Waarschijnlijk
is de kleine, die in haar bedje lag, wakker
geworden terwijl de dief bezig was, en heeft
deze haar, bevreesd dat zij door schreeuwen
hem verraden zou, aldus omgebracht.
Het gerechtshof te Weenen heeft
den kleedermaker Kraldie den anarchist
Stellmacherden moordenaar van den
politie-beambte Heubekbehulpzaam was
bij het ontduiken van de nasporingen der
politie, tot vijf jaren dwangarbeid ver
oordeeld wegens hoogverraad.
In Moravië zijn weder verscheidene
anarchisten in hechtenis genomen. Te Brünn
werd er een gevat wegens oplichterij.
Te Triest ontplofte een bomdie in de
onmiddelijke nabijheid van de kazerne was
neergeworpen. Er werd echter geen schade
aangericht.
Iemand te Crefeld had een retour
biljet naar Berlijn gekochtdat in de cou
rant ter overname werd aangeboden. Maar
de spoorweg-directie deed onderzoekkwam
het nummer vaD het biljet te weten en
hij werd aangehoudenomdat een spoorweg
biljet alleen geldig is voor den oorspron-
kelijken houder. De zuinige reiziger, die
een koopje meende te hebben, werd nu
beboet voor 6 Marken hij moest een
nieuw biljet nemen, terwijl het andere
biljet, waarvoor hij 20 Mark betaald had
verbeurd verklaard werd.
Het geval kan reizigers tot waarschuwing
strekken.
Een Groningsch landbouwer heeft
eene proef genomen met het drogen van
aardappelenomdat hij bemerkt had dat
het aanzienlijk watergehalte der aardap
pelen oorzaak is dat zij zoo spoedig be
derven. Hij heeft de aardappelen tot eene
brij gepletgekneusd en gewalsden er
alzoo koeken van bekomendie na den
geheelen winter en zomer van 't vorige
jaar bewaard te zijn even smakelijk waren
als op den eersten daghet watergehalte
was bijna geheel weggenomen.
Iu Amerika is dat een voorname tak
van industrieen ze worden daar jaarlijks
lang in gedroogden staat bewaard. De ge
droogde massa is zeer vast, hoornachtig
glanzendreukloos en heet even smakelijk
als versche aardappelen.
Een zioh noemende Engelschman
heeft Woensdag in den winkel van een
handelaar in vreemde muntspeciën in Den
Haag een doosje met coupons weggenomen
hij pleegde den diefstal onder de volgende
omstandigheden: Hij bood drie gouden
Napoleon's ter inwisseling aan. De geld
wisselaar nam het daarvoor in betaling
gegeven geldswaardig papier uit bedoeld
trommeltje en moest toen nog een gering
bedrag aan specie bijpassen. Hij verwijderde
zich daartoe eenige oogenblikken van de
toonbank met den rug naar den Engelsch
man gekeerd.
Deze moet van deze gelegenheid gebruik
hebben gemaakt om het kistje, waarvan
hij den inhoud gezien had, fluks in den
zak te bergen. De Muntverzamelaar stond
niet weinig verbaasd, toen hij na het
vertrek van den vreemdeling ontdekte,
dat zijn plicht om den man om zoo te
zeggen tot den laatsten cent uit te betalen:
beloond was met de verduistering van de
op de toonbank aanwezige geldswaarde»
welke later gebleken is niet ƒ800, doch
1200 te bedragenterwijl zich ook in
het doosje bevonden twee doorgefourneerde
loten der thans trekkende Staatsloterij nos.
8516 en 8822.
De dief was gekleed in eene lichtbruine
voorjaarsjas.
Het socialistencongres te Roubaix
heeft een zeer woelig besluit gehad. In de
laaste vergadering is men er handgemeen
geworden naar aanleiding van het optreden
van een der aanwezigendie den afgevaar-
II digden verweet, dat zij acht dagen lang
leefden op de kosten der vereenigingen
welke zij tegenwoordigden. Onder een ver
vaarlijk rumoer, schreeuwde, stampte»
drong en Bloeg men elkandertot een vijftig
tal gerechtsdienaren een eind aan het too-
neel maakten, de zaal deden ontruimen
en de ergste levenmakers in hechtenis namen.
Later werden nog een paar anderendie
zich tegen de politie verzettengevat.
Het volk legde zijn stemming aan den
dag door eenige anarchistendie tegen de
inhechtenisnemingen kwamen protesteeren,
uit te jouwen, en het nam een zoo dreigende
houding aandat de politie hen in bescher
ming moest nemen.
De Engelsche korvet Alert, die reeds-
vroeger onder bevel van kapitein sir G.
Nares voor ontdekkingstochten in de Noor
delijke ijszee gebruikt werd, zal eene
nieuwe poolreis ondernemen. Zij gaat eerst
naar noord-Amerika. Het schip werd op
de meest voorkomende wijze ter beschik
king gesteld van de Noord-Amerikaansche
regeering om de poolexpeditie van luitenant
Greeley, van wien men, sedert hij in
Augustus 1881 het hem aangewezen station
Robeson Channel in de Franklinbaai be
trokken heeftgeen bericht meer ontving
op te sporen en hem hulp te verleenen.
De korvet zal door drie andere schepen,
den Dundeër walvischvaarder Thetisden
New-Foundlandvaarder Bear en de Hope
begeleid worden. Bevelhebber van dit es-
cader wordt de commandeur Winfield L.
Schley.
In het Russische gouvernement Ufa
zijn ernstige ongeregeldheden onder de
boeren uitgebroken. Zij zijn in openlijke
opstand tegen de overheid en bieden ge-
wapenden weerstand. Bij een gevecht,
dat dezer dagen plaats greep, hebben de
boeren twee boschwachters gedood en ver
scheidene andere gewond.
Een Schotsch dokterdie een bekwaam
zwemmer is, sprong onlangs te Weenen,
op uitdaging van een paar vriendenover
de leuning van de 70 voet hooge »Rijks-
(Naar Tiet Franacli van Henri Gréville.)
3)
„Ik weet het wel," zeide zij, na
een oogenblik zwijgens; „het kind
heeft behoefte aan frissche lucht. Zij
is hier gekomen van haar dorp, en
heeft den geheelen winter doorge
bracht, gebogen over haar borduur
raam. Van nu af aankleine meid
moet ge dagelijks tweemaal in de
frissche lucht gaan, en dan moet ge
de dienst in mijne slaapkamer leeren
waarnemendat zal je wat lichaams
beweging geven."
Daarop verliet de Gravin de kamer
weder, gevolgd doorMavra's dankbare
oogen, die zich nu met tranen vulden.
Van dien dag af was Mavra aan de
persoonlijke dienst der Gravin verbon
den; haar te naderen, aan te raken
wal zij gedragen had, haar te bedienen,
haar orders te ontvangen en ze met
de meest mogelijke vlugheid en behen
digheid ten uitvoer te brengen, 'twas
het grootste genot voor dit nederige
raeisjen. Hare gebiedster, uitgedost in
al de schitterende weelde, waarvan
zij de elementen zoolang onder de
oogen had gehad in de werkkamer,
maakte op haar den indruk van een
verheven wezen, dat nader aan den
Schepper stond dan eenig ander harer
medeschepselen. Niet slechts gedacht
Mavra haar in hare gebeden, maar
somtijds richtte zij in haar binnenste
hare gebeden tot haar als tot een
heilige, meenende, dat de voorspraak
van een zoo verheven wezen evenveel
gewicht in de schaal moest leggen bij
de machten des hemels als bij die der
aarde.
Hel mondtjenvol frissche lucht,
dat Mavra tweemaal per dag inademde,
bracht spoedig den blos op hare wangen
terug. De omstandigheid, dat zij zich
gelukkig voelde, droeg er ook het hare
toe bij. Maar de lente, die nu met
reuzeschreden kwam, om den verlo
ren tijd weder in te halen, was de
voornaamste bewerkster van deze won
derbare genezing. De dagen bleven
steeds lengen, en zouden spoedig in
elkander loopen, zooals zij dat om
streeks den langsten dag doen. En
gedurende deze lange zomeravonden
deed het jonge meisjen niets liever
dan te staan leunen tegen het hek van
traliewerk, dat tot ingang diende van
den hoenderhof van dit adelijk ver
blijf, waar zij dan de jeugdige boeren-
meisjens zich met langzame schreden
naar de fontein zag begeven met hare
ledige emmersom spoedig weêr terug
te komen, gebogen onder haar zwaren
last, met de hoofden half verscholen
achter het houten juk, waaraan de
emmers gedragen werden. Zij hadden
haar tijd verpraat, en haar wachtte
zeker thuis eene strenge berisping van
moeder of stiefmoeder. Mavra kon daar
staan te staren op den hoogen beuke-
boom bij het hek, als die bevallig
zijne lange takken in de avondkoelte
heen en weêr zwaaide, evenals de
takken van een treurwilg, en nu en
dan zag zij dan tusschen die takken
door eene bleeke ster aan de vale
lucht, die daar schitterde en haar iets
scheen tc willen zeggen. Het gedruisch
van den rivierkant, de laatste paarden,
die vandaar terugkeerden, na legen den
avond gedrenkt zijnen die daar op
snellen draf langs haar heen liepen
en zich de natte manen afschudden;
het gezang daar in de verte, flauw
als een echovan de in hunne télègues
van hun dagelijkschen arbeid terug-
keerende boeren alle deze haar
zoo welbekende landelijke dingen rie
pen haar een liefelijk verleden voor
den geest, en schenen haar ook eene
blijde toekomst te profeteeren.
De jeugdige stalknechts merkten het
knappe meisken wel op, dat daar
iederen avond naar buiten kwam en
bij het hek de vrije lucht kwam in
ademen „op bevel van de Gravin."
Zij waagden het eerst „goeden avond"
tegen haar te zeggen, en later er
eenige woorden aan toe te voegen.
Jeugdige Russen uit dezen stand zijn
nooit ruw of vrijpostig, zoolang hun
de brandewijn niet door de aderen
vloeit, en de Gravin was onverzoenlijk
op het punt van dronkenschap. Mavra
antwoordde met hare lieve stem, en
lachte soms, waarbij men haar hagel
witte tanden te zien kwam. Maar
niemand dorst .ten haren opzichte
verder te gaan. Zij zou hun door de
vingers geglipt zijn, en verschrikt het
huis zijn binnengeloopen. Na eenige
vergeefsche pogingen werden de jeug
dige knapen gewoon aan haar ingeto
gen manieren, en, openhartig ge
sproken, zij mochten er haar te liever
om lijden. De koetsier Simeon alleen,
die niet gewoon was aan zulke kies
keurige juffertjens, daar zijn prachtige
baard en zwartfluweelen kostuum hem
altijd op zijn minst een kus deden
verwerven, die zonder tegenstribbelen
genomen en teruggegeven werd
Simeon poogde eens, op zekeren avond,
het knappe meisken ongemerkt op zijde
te komenterwijl zij, in haar gemijmer
verdiept, naar de sterren stond te
staren. Hij naderde haar zóó stil, dat
zij er niets van hooren konen het
gelukte hem zijn prachtigen baard in
de onmiddelijke nabijheid van de wang
der jeugdige droomster te brengen.
Door eenig geritsel gewaarschuwd,
schrok zij, wendde haar hoofd om, en
terwijl zij die beweging maakte, ont
ving zij den kus, dien zij had willen
ontwijken.
„O!" riep zij met onbeschrijfelijk
afgrijzen uit, terwijl zij haar wang
met haar mouw zoo krachtig afwischte,
dat zij de fijne huid bijna stuk wreef.
Al de bediendendie er bij stonden,
lachten, want Simeon had bluffend
voorspeld, dat hem een betere ont
vangst wachtte.
„Probeer dat niet weêr, Simeon,
of ik zal het aan de Gravin vertellen!"
De tranen kwamen haar in de oogen
over de haar aangedane beleediging,
en zij zag hem met een dreigenden
blik aan.
Zij sprak op zoo ernstigenzoo diep
beleedigden toon, dat deopperkame-
nier een einde maakte aan het gelach
door met zeker gezag te zeggen
„Mavra is een goed meisken en heeft
gelijkdat zij aan anderen niet gunnen
wil, wat alleen voor haar aanstaanden
echtgenoot is weggelegd. Ge zijt
een goed meisjenen gijSimeon
