Van alles wat.
N ieu wsbericht en.
zij tl vrije uren nuttig weet te besteden.
Belangstellenden kunnen nog altijd bij
den concierge Menke Programma's be
komen.
Daarna trad de Heer H. de Boer van
Alkmaar op om nietzooals reeds drie
maal door hem in W. en W. was gedaan,
op wetenschappelijk gebied zijne hoorders
te onderwijzenmaar zijne ervaringen en
indrukken mede te deelen van een negen-
daagsch verblijf in Londen in de laatste
dagen van Mei. Een fraaie gravure voor
stellende een gezicht uit een luchtballon
genomenvan een der schoonste gedeelten
der groote wereldstad, had reeds de aan
dacht der hoorders getrokken en waren
zij in gespannen verwachting wat daarvan
zou worden medegedeeld.
Wat is boeiender, wat indrukwekken
der, wat genotvoller, dan te hooren ver
halen door iemand, die toegerust is met
de gave om weer te geven wat hij op
zijne reizen of uitstapjes gezien en gevoeld
heeft en dit zóó te verhalen alsof men
meê ziet en elk tableau te hooren schilde
ren met de kleuren der werkelijkheid.
Aanvangende met het huishoudelijke op
de stoomboothad spreker spoedig zijne
hoorders binnen Londen gebracht, liet
hun de prachtige Westminster-abdy en de
Sint Paul-kerk bezichtigen, de woelige stra
ten en bruggen doortrekken en overgaan
beklom omnibussen en cabs, gaf een ge
zicht in het door duizenden wandelaars
en rijke equipages bevolkte Hydepark,
terwijl nu en dan tot afwisseling de trotsche
standbeelden, de overschoone gebouwen,
de voor ons Hollanders niet denkbare
ruime en sierlijk gedrapeerde schouw
burgen, concertzalen en opera's werden
bezichtigd of binnengetreden. Dan volgden
weer uitstapjes naar Londen's omstreken,
waarbij vooral Windsor de bewondering
opwekte door het vele schoone, en de
Derby-wedrennendoor de menschen-
massa van iederen stand en rang, die
zich bewegenom den uitslag te zien van
den jaarlijks wederkeerenden grooten wed
strijd. Daarna bracht spreker zijne hoorders
naar de Theems met hare oevers, talrijke
stoombooten en zeekasteelen, tunnel en
verdere daarbij behoorende bijzonderheden,
de door hun grooten omvang bekende slacht
huizen en de bierbrouwerij, waarin voor
de millioenen Londenaars spijs en drank
wordt bereiden dan weder naar de met
zooveel schatten van kunst en wetenschap
overladen Museums waarin bijna alle lan
den der wereld waren vertegenwoordigd.
Over dit alles en nog veel meer werd
door den Heer de Boer zoo recht aange
naam en met gepaste afwisseling aan zijne
hoorders verhaalddat ook zij hopen dat
er weder eene uitnoodiging mag volgen om
eens te Londen te komen, misschien dat
er dan in W. en W. een dergelijke ge-
noegelijke avond wordt doorgebracht als
1.1. Maandag het geval was.
A.s. Maandag zal door den HeerTideman
alhier de spreekbeurt worden vervuld.
Huzaren en jenever is eene combinatie,
diehelaas dikwijls genoeg voorkomt
maar huzaren en boterlettersdat klinkt
zot. Toch staan thans twee dier heeren
voor den krijgsraad te Leeuwarden terecht
wegens diefstal van boterletters uit eene
geslotene kist. Te Rotterdam wordt
de Sabijnsche Maagdenroof vertoond; de
zoogenoemde maagden zullen zich hier
ook wel in haar lot schikken denk ik.
Terecht zegt dan ook de Schoolmeester
dienaangaande: Wat is er, wat de jeugd,
als ze wil, niet gauw leert? DeRotterd.
tooneelspelerin staat van kennelijk on
vermogen, hoewel hij zoowat generaais-
traktement genoot, de heer W. v. Zuylen,
is te Amsterdam als gast opgetredenmaar
in Janus Tulp gelukte het hem toch niet
om de type van den eigenaardigen aan
spreker zoo goed weer te geven als Albregt
en Bigot dat vóór hem gedaan hadden.
Justus van Maurik heeft te Groningen
een lezing gehouden, zóó druk bezocht,
dat de mensehen reeds van vier uur af
in de zaal kwamen en later storm liepen.
Alles isonbegrijpelijk genoegnog zonder
ongelukken afgeloopen, zegt de verslag
gever, als 't ware met een zucht van
verlichting. En bij de lezingen van Prof.
Beets loopt het niet stormHoe is 't moge
lijk? Apropos: de Nicolaas Beets is dezer
dagen met succes te water gelaten.
De emeritus-predikant Ds. Moltzer heeft
eenige Grieksche wijsgeeren bij ougelet-
terden ingeleidde kennismaking had wel
iets intiemer kunnen uitvallendoch
't boekje kost ook maar een schelling.
Prof. Knappert hield eene niet alleen
sierlijkemaar ook zeer degelijke redevoe
ring bij de aanvaarding van zijn hoog-
leeraarsambt te Amsterdam. Wie deze
pennevrucht, neen, deze studievrucht
leest, krijgt een helder begrip omtrent
het recht van bestaan der liberale party
in de Protestantsche kerk. Vroomheid in
vryheid is des professors leuze. Aan de
laatste beroepskeuze van een predikant voor
de Ned. Herv. gemeente te Haarlem schijnt
al weer iets te haperen, zoodat het best
gebeuren kan, dat we nu Ds. Moeton
weer niet krijgen. De prior van het
klooster der barmhartige broeders te Ofen
heeft zijn betrekking neergelegd, is in
het huweiyk getreden, protestanten.
apotheker geworden. Hij zal 't gemakke-
lyker vinden voor het heil der kranke
lichamendan voor dat der kranke zielen
te zorgen. - Van den Gladstone-almanak
zgn in Engeland 20.000 ex. verkocht.
In Ierland heeft zeker jongmensch, Parry
genaamd, zgn liefje doodgeschoten, omdat
zg op papa's bevel het engagement ver
broken had. Papede kanonier, die den
man van zgn liefste naar 'tleven stond,
zit sedert gisteren hier in voorarrest, om
voor den krggsraad te verschgnen.
Mevr. Clovis Hugues, die men weet
het den lasteraar Morin te Pargs dood
schoot, wordt door de inwoners van Cannes
een fraai bouquet aangeboden. Zoo gek
doen we hier, Goddank, toch nog niet.
In de zitting der Tweede Kamer
van Donderdag 1. 1. interpelleerde de
Generaal v. d. Schrieck den Min. van
Oorlog over de garnizoensverandering te
's Hertogenboschwelke de interpellant
in strgd achtte met het besluit van 1881.
De Minister antwoordde, dat het besluit
van 1881 alleen strekte om de stabiliteit
ten aanzien der kazerneering te bevorderen,
maar niet doelde op het dislocatie-plan.
Verwgdering van een gedeelte van het
garnizoen te 's Hertogenbosch wordt door
gemis aan ruimte in de kazernen aldaar
geboden. De heeren van Baar, Vos de
Waal en Seret keurden de houding des
Ministers krachtig af, en laatstgenoemde
stelde eene motie voor, waarbij uitge
sproken wordtdat het Koninklgk Besluit
van 7 Nov. 1884 in strgd is met het
organiek besluit van 5 Dec. 1881. Op
voorstel van den heer de Savornin Lohman
werd echter met 38 tegen 36 st. besloten
de verdere behandeling der motie uitte
stellen tot een naderen dagen de inter
pellatie intusschen te schorsen. Daarna
werden eenige naturalizatie- ontwerpen aan
genomen. In de zitting van Vrgdag zgn
ingekomen de kredietwetten voor 1884 en
het ontwerp tot wgziging der pensioenwet
voor officieren bg de zeemacht. Na eenige
diskussie werd aangenomen het wetsont
werp tot wijziging van Hoofdstuk Water
staat voor 1883nadat de Minister beloofd
had zooveel mogelgk tegen overschrgding
van de raming te zullen waken. Aan de
orde was toen een ontwerp tot het ver-
leenen van 1 ton subsidie voor de ten
toonstelling te Antwerpen. De heeren F.
MackayRutgers van Rozenburg en van
der Feltz kwamen er krachtig tegen op,
met het oog op 's Lands financieelen
toestand, en ook omdat hung inziens die
veelvuldige tentoonstellingen tot weinig
nut zgn. De heer Verniers van der Loeff
protesteerde tegen de benoeming van een
hóofdkommies vóór de beslissing der Kamer
over de subsidie. De Min. van Waterstaat
begon met te ontkennen, dat de Kamer
stond voor een fait accomplien drong
vervolgens aan op de aanneming van het
ontwerp, met het oog op onze vriend-
schappelgke verhouding met België. Z. E.
had echter de Kamer niet overreedwant
zg verwierp het ontwerp met 35 tegen 33-
stemmen. Daarna werden een aantal ont
werpen goedgekeurd, waaronder een tot
voorziening in het Indiesch kas-tekort,
een tot vaststelling van Indiesche kre
dieten, enz.
Omtrent het oproer der Chineezen
te Mandohr schrijft men aan het Alg.
Dbld. v. Ned.-Ind.
Naar te Pontianak bericht werdzou
de controleur Rgkdie onlangs van Mam-
pawa daarheen verplaatst is, met drie
zijner oppassers vermoord, en de door
ons aangestelde kapitein-Chinees met een
politie-oppasser gevangen genomen zgn.
De resident met den tolk voor de Chi-
neesche taalde overste afdeelingskomman-
dant van Pontianak, met 50 soldaten
zgn terstond op het ontvangen van het
bericht per stoomer „salak" en twee kleine
stoomers naar Mampawah, halfweg tusschen
Pontianak en Singkawang zee in gegaan,
waar de controleur 2e kl. Van Braam
Morris en een luitenant met 30 man werd
achtergelaten en van waar de resident
de overste en de tolk na twee dagen te
Pontianak terugkeerde en daar de gerezen
agitatie veel deden bedaren.
Er zgn in de Westerafdeelingen van
Borneo geen soldaten genoeg om zelfs
een verkenning naar Mandohr te wagen.
Men wacht met ongeduld de aankomst
van een 300 a 400 man van Java, die
men hoopt te zien komeneer het verzet
zich uitbreidt tot de Chineesche disticten
Montrado en Benkajang of eer de Chi
neezen in Singkawang en Mampawa on
rustig worden.
Het aantal weerbare mannen van Man
dohr zelf wordt te Pontianak op niet meer
dan 1300 a 1400 geschat.
De aanleiding zaldenkt menliggen
bg het geheime genootschaphet Drie
vingers-verbonddat waarschgnlgk zich
achterna verzet heeft tegen de in
rust en kalmte onlangs tot stand gebrachte
inlgving der Kongsi Lafong na den dood
van den ouden regent of Capty. Het
besluit, dat de exceptioneele onafhanke-
lgkheid van dit Chineesche district niet
na het leven van den Captydie eertgds
onze bondgenoot geweest was, verlengd
Naar het Engelsch van A. M. Dale.
HOOFDSTUK I.
'tWas op een donkeren, regen-
'achtigen morgen in 't begin van No
vember dat ik voor 't raam van de
eetkamer stond uittekijken naar de
natte maagdenpalmnaar het kleur-
looze gras, en de vale, bladerlooze
boomenover welke een sombere ne
vel zich uitbreidde, 't Was een droef
geestige akelige dag Tochhad
eenige invloed van buitenaf eigent-
lijk wel bij machte mogen zijn, om
eene jonge vrouwdie pas zes weken
getrouwd was eene jonge vrouw
die eerst den vorigen dag na haar
huwelijksreisjen haar nieuw tehuis
betrokken had, neêrslachtig te ma
ken En misschien was deze akelige
dag het ook nietdie mij neêrslachtig
maaktemisschien zou ikindien het
een zonnige zomerdag geweest ware
en ik had mogen staren op met bla
deren getooide boomen en op een met
bloemen schitterenden tuin en zoo ik
had mogen luisteren naar het lied der
vogelenin plaats van naar het klet
teren van den regenme even ramp
zalig gevoeld hebben, als thans het
geval was. Want ik was nog maar
sedert zes weken getrouwden ik wist
nu reedsdat het beter voor me ge
weest zou zijnzoo ik maar niet ge
trouwd ware. Beter oneindig beter
Want ik beminde mijn echtgenoot
hartstochtelijk, en ik wist thans, dat
hij mij niet beminde en me nooit be
mind had. 't Was alles voorbijdacht
ik bij me zelveterwijl ik voor 't raam j|
stond naar den regen te kijkenen
de herinnering aan den vorigen zomer
eenmaal zoo liefelijk, had nu al hare
bekoorlijkheid voor me verloren. En
ik verbaasde me over de verblinding,
die me verhinderd had toen te zien
wat thans voor mijn ontroerd hart
eene tastbare werkelijkheid was. 'tWas
een uitgemaakte zaak: hij beminde
mij nietHoe had ik me ooit in zulk
eene mate kunnen bedriegendat ik
aan ziine liefde geloofd had?
Hij was schilderen zijn naam had
reeds een goeden klank gekregen. Hij
had op een zijner studie-tochten een
tijdlang zich opgehouden in ons dorp
en daar hij eenigszins bekend was met
onzen domineehad die gastvrije heer
zijn huis voor hem opengesteld,en in dat
huis was hetdat hijLionel Pryn-
ne en ik elkander het eerst hadden
aangetroffen. Hij had gestudeerd voor
dokter, had zijn graad gehaald en
gedurende eenige jaren gepraktizeerd
in een landstedeken; maar toen hij
een klein vermogen geërfd hadhad
hij zijne praktijk er aan gegevenen
was hij zich gaan wijden aan het
eenigedat hij werkelijk lief had
aan de schilderkunst.
Ik was nog maar negentien jaar
oudtoen hij zijn bezoek aan ons dorp
brachten ik mag zeggendat ik een
nog ten eenenmale ongekunsteld jong
meisjen was. Ik woonde bij een oude
doove ongetrouwde tanteen ik was
nog nooit van mijn leven van huis
geweestbehalve gedurende de twee
jarenwelke ik had doorgebracht op
eene kostschoolom „mijn opvoeding
te voltooien." Ik had veel romans
gelezenen gedweept met de helden
dier verhalenmaar mijne voorstel
lingen van de buitenwereld waren
zeer zwevenden 't was geen won
der, dat, toen een werkelijke levende
held, zooals Lionel Prynne, zich aan
mijn oog vertoonde, ik als 't ware da
delijk voor hem op de knieën viel en
hem aanbad. En 't was maar eene
zeer gewone vriendelijkheid zijner
zijds, welke eene dwaze meisjens-
aanbidding deed veranderen in een
oprechte en welgevestigde vrouwe
lijke liefde. Hij was een persoonop
wien elk vrouwelijk wezen verliefd
had kunnen wordenwant zijne vrien
delijke en hoffelijke manieren oefen
den eene zelfs nog grooter aantrek
kingskracht uit dan zijn ietwat som
ber maar onloochenbaar schoon ge
laat. Hij had donker golvend hair
dat hij zeer lang droegen zeer groote
oogen oogendie in staat schenen
te zijnde innigste teederheid of den
geweldigsten haststocht uittedrukken,
maar die gewoonlijk eene sombere,
mijmerende uitdrukking haddenwel
ke nooit veranderdeen daardoor had
hij het voorkomen van iemand, die
zich niet gelukkig voelde. Ik was een
vrolijkgezellig meiskenen toen ik
mijn eerste beschroomdheid tegenover
hem te boven gekomen wasscheen
hij mij vermakelijk te vindenen be
hagen te scheppen in mijn gezelschap.
En toen dat eenige tijd zoo geduurd
hadhad hij mij gevraagdof ik zijne
vrouw wilde worden.
Terwijl ik daar dien morgen op de
natte maagdenpalm stond te staren,
meende ik te kunnen begrijpenwaar
om hij met mij opgekregen hadmijn
vrolijk gebabbel had hem wat afleiding
verschaft en gemaaktdat hij nu en
dan datgene wat zijne ziel veront
rustte kon vergetenen mijn onschul
dige en onverheelde bewondering van
alles wat hij zeide en deedhad
natuurlijk een aangenamen indruk op
hem gemaakt, en was oorzaak ge
weest dat hij behagen was gaan
vinden in mijn gezelschap; maar de
liefdewelke een man moet gevoelen
,voor de vrouw, die hij tot zijne gade
maakt, had hij nooit voor me ge
voeld dat zag ik thans duidelijk
in. Zelfs gedurende de dagen van one
engagement had hij mij nooit gepre
zen nooit had hij eenige belangstel
ling geopenbaard in mijne gedachten
en gevoelens nooit had hij ook maar
een enkele vraag tot me gericht be
treffende mijn verleden of naar iets mij
betreffendeen nooit had hij ook maar
met een enkel woord van liefde
gesproken
Mijne liefde echter had me blind
gemaakt voor al deze tekortkomingen
en was voldoende geweest om alles
aantevullenwaarin hij te kort schoot
want ik was te gelukkig en te fier
om iets verkeerds op te merkenen
ik voelde me gelukkig, o zoo
gelukkiggedurende deze weinige
weken. Maartoen we getrouwd wa
ren begon ik al spoedig te twijfelen
want hij schonk me even weinig als
vroeger zijn vertrouwenen zgn hart
en ziel bleven een gesloten boek voor
me. En hoewel mijn leven altijd een
zaam geweest washad ik me toch
nog nooit zoo eenzaam gevoeld als op
mijn huwelijksreisjen. Ik zat bij mijn
echtgenoot terwijl hij schetste, en dan
was hij zóó verdiept in zijn werk,
dat hij mijn bestaan scheen te ver
geten.
Wordt vervolgd).
