ÏÏAARLEMSCÏÏ
Eerste Blad.
iSo.
Tiende Jaargang.
144.
van WOENSDAG 8 Februari 1888.
Uitgave van DE ERVEN LOOSJES, Gedempte Oudegracht 86
TELEPHOONNUMMER
TELEPHONISCHE VERBINDING
met AMSTERDAM.
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maandenf,25.
franco p. post 40.
Afzonderlijke nommers 3 centen per stuk
Prys per Advertentie ran 1 tot 5 regels 25 cents, elke regel
meer 5 cents, groote letters naar plaatsruimte.
VERSCHIJNT:
Dinsdag- en Vrijdagavond.
Advertentiën worden aangenomen tot DINSDAG en VRIJDAG des middags ten 12 ure, die alsdan zoo mogelijk nog worden geplaatst.
Noord-Zuidhollandsche Stoomtramweg-MaatschappijHaarlemLeiden. 1 Oct. 1887.
Haarl., Hilleg. en Leiden 4.30+, 8.8, 9.35, 10.55*, 's m., 12.20, 1.35, 2.58, 4.20, 5,40,
6.55, 8.15 's av. HaarlemHillegom 9.3510.55 's av.
f Alleen des Vrijdags. Vervoert ook goederen.
Baarlemsche Tramway-Mantschappij. Van 't Station 7.30 's morgens tot 10.30 's avonds.
Uit den Hout 7.50 's morgens tot 10.50 's avonds.
Vertrekuren der Spoortreinen van Haarlem. 1 Oct. 1887. Naar Amsterdam: 6.52,
8.10*, 8,31,8.58*, 9.25*, 10.25, 11.56, 11.32f, 11.46* 's morgens, 12.50, 2.40* 3.35,
4.15*, 5.25*, 6.17*, 6.46,7-28f, 7.57', 9.16*, 9.41,9.51*, 10.20*, 11.04f 's av.
Van Amsterdam: 6.15, 6.50*, 7.35f,7.45*, 8.20*,8.48,9.09",9.50*, 11.05,11.50*,11,55,'smorg.
1.05*, 1.15*, 3.25*, 4.10,4.29*, 4.55*, 5.33f, 7.30*, 8.20, 8.50*, 10.02*, 11.15 's av.
Naar Rotterdam: 7.17, 7.57f. 8-43*. 9.21,10.13*,'s morgens, 12,13*, 12.33,1.41*, 3.49*,4.59,
5.56f, 7.53*. 8.49, 10.25* 's avonds.
Van Rotterdam: 6.15, 7.52*, 9.45, 10.17f, 10.54 's morgens, 1.23*, 2.45*, 3.354.50, 6.18f
7.32, 8. 8.50', 9.55-j- 's avonds. De met gemerkte treinen zijn sneltreinen. De
met -}- zijn exprestreinen alleen le en 2e klasse.
Naar den Helder: 6.44, 9.35 'smorgens, 1.32, 4.58, 9.17 's avonds.
Naar IJmuiden: 6.15, 6.44, 9.35 'smorgens, 1.32, 4.58, 9.17 'savonds.
Van IJmuiden: 8.— 11.13 'smorgens, 3.03, 5.46, 9.20, 9.55 'savonds.
Naar Zandvoort:8.10,10.15,11.33 's morg., 1.34,4.55,7.55 's av.
Van Zandvoort: 8.38, 11.10 'smorg. 12.27, 3.52, 5.57, 8.17'sav.
Tram-Omnibus-Mantsehnpplj. BloemendaalOverveenHaarlem. 1 Dec. 1887.
Vertrekuren van Bloemendaal (Hotel Kennemerland): 8.15, 9.30, 10.50,'smorg. 12.10,
2.—, 4.10, 6.45, 9.40, 'savonds.
Van Haarlem (Station). 9.15, 10.10, 11.30, 'smorgens, 1.38,3,50, 4.52,7.50,10.30 'sav
Dienstregeling van het Postkantoor. 1 Oct. 1887. Openstelling van hetkantoor: Dag,
van 8 's morg. tot 9X uur 's av. Op Zondag van 's morg. 8 tot 10 en 's av. van 12 tot 4 uur.
Voor de storting en uitbetaling van postwissels, postbewijzen en de invordering van gelden
op kwitantiën alleen op werkdagenvan 9 uur 's morg. tot 3 uur 's av. Voor de Spaarbank
van 'smorg.9 tot 9 uur 'sav., op Zondag van 8 tot 10 en van 12tot4ure.Voorde
Postpakketten alleen op werkdagen, van 'smorgens 8 tot 9}i uur 'savonds.
Aanvang der bestellingen. Op werkdagen7.30,9.45 's morgens, 1.15,3.30,7.9.'s avonds.
Op Zon- en algemeene erkende Christelijke feestdagenf.30 's morgens, 1.4.'s avonds.
Lichting der hulpbrievenbussen Zuiderstraat hoek Oudegraeht, Gr. Houtstraat, Zijlvest,
Parklaan, Kaasplein: 6.45,10.'s morg., 2.30,6.8.30 's av. Florapark, Kampersingel,
LeidschevaartSchootersingel6.30, 9.45 'smorgens, 2.15, 5.45, 8.15 'savonds.
Des Zondags: buitenwijken 'sm. 6.30 en 's av. 3.15. binnenwijken 's m. 6.45 en 'sav. 3.30.
Lichting aan het Station: Richting Amsterdam 8.5,11.27'smorg., 2.35,3.30*, 5.20*, 7.23* 'sav.
Richting Rotterdam 7.62,9.13 'smorg., 12.8, 4,53', 5.51,10 20* 'sav.Richtingden Helder
6.39, 9.30 'smorg., 1.27', 4.53, 9.12*'savonds. De met worden Zondags niet gelicht.
Telegraafkantoor. 1 Oct. 1887. Het kantoor is geopend op werkdagen van'sm. 8 tot's av.
10 uur, op Zon- en algemeen erkende Christelijke feestdagen van's m. 84'sav. 6—9 u.
Binnenl. Telegrammen worden berekend tegen 25 cents voor de eerste 10 woordenvoor
elk tweetal woorden daarboven 3 cents.
Geachte Eedactie!
Zeer aangenaam zon het mij zijn, indien
U in nw blad het schrijven zondt willen
opnemen, Vrijdag 11. door mij ontvangen,
als antwoord van den Gemeenteraad, op
het verzoekschrift waarin den Raad ver
zocht werd maatregelen te nemen, die ten
gevolge hebbendat de genomen besluiten
worden uitgevoerd en dus de algeheele ver
breeding der Barrevoetesteeg zoo spoedig
mogelijk plaats grijpe.
Ik verzoek IJ dit te eerder, omdat het
mij tegenwoordig onmogelijk is de 87
onderteekenaars allen in het bijzonder
nog eens te bezoeken en hnn dit antwoord
ter lezing aan te bieden.
Met het meeste vertrouwen op üwe goed
willigheid in deze heb ik de eer te zijn
Uw dienstw.
J. W. JENNY WEIJERMAN.
Het schrijven luidt als volgt:
Haarlem, 2 Febraari 1888.
Ter beantwoording van het door U aan
den Raad ingezonden adres betreffende de
verbreeding van de Barrevoetesteeg, heb
ben wig de eer U mede te deelen, dat op
ons voorstel de Raad bij besluit van 25
dezer No. 12 heeft verklaard, dat eene
onteigening ten algemeenen nntte van het
hnis en erf Sectie C No. 1228, groot 83
centiaren en van het daarachter gelegen
open terrein, bekend onder No. 4360;
ter grootte van ongeveer 39 centiaren, is
in het publiek belang der Gemeente en
ons heeft opgedragen ons omtrent de ten
uitvoerlegging van dit besluit te wenden
tot de Hooge Regeering
Wanneer deze, naar wij vertronwen, ge
zind mocht blijken te wezen, om Hare
medewerking te verleenen, zal aan Uwen
wensch worden voldaan.
Burgemeester en JUetkouders
van Haarlem,
(get.) E. A. JORDENS.
de Secretaris,
(get.) A. A. LAND.
Mijnheer de Redacteur!
In uw verslag van „Volksbelang" ko
men tot mijn leedwezen een paar onjuist
heden voor, die het mij vergund zij te ver
beteren.
Niet door ongeveer 50, maar door circa
75 leden werd de vergadering bijgewoond.
De voorlezing der briefwisseling met
den heer Farncombe Sanders (die nu zal
optreden Vrijdag 17 Febr. a.s., 's avonds
om 8 nnr, in de bovenzaal der Sociëteit
„Vereeniging") geschiedde niet „op ver-
zoek van Dr. Brongersma," doob van
wege het Bestuur, als eerste punt van
behandeling.
Voorts bedankten de nitgenoodigde
heeren niet alle; de heer Prins toch heeft
blgkens mij ne mededeeling aan-
aangenomen, Bchoon voorwaardelijk, en
zal nog deze week eene spreekbeurt ver
vullen.
Ik laat op het oogenblik daar, of enkele
uitdrukkingen van mij zoo „kras" zgn
geweest en de rede van den heer Waller,
gansch buiten de orde, zoo eloquent, maar
een verslaggever mag geene kleur beken
nen, mijnheer de Redacteur. Zijne leuze
vooral zij eerlijkheid en onpartijdigheid.
„Kras" of „scherp" te zgn, is soms
noodig, en dan weet men„il n' y a
qne la vérité qni blesse."
Met alle achting,
Uw dienstv. Dr.
Haarlem, 5 Feb. 1888. W. Gosler.
le Seor. „Volksbelang."
Mijnheer de Redacteur!
Indien U mg het genoegen doet, dit te
plaatsen, zal menig lezer korzelig uitroe
pen: »Al weer?» En dat zal me juist
aangenaam zgn.
't Betreft nl. den »hocus-pocus» van den
heer Goeler.
„Is het wel in 't belang van de goede
zaak,» vragen velen,» dat men aan on
beduidende zaken den kostbaren tijd op
vergaderingen en in de courant besteedt
Wat dost het ertoe, op welken datum
en hoe en met hoeveel stemmen de heer
F. Sanders vroeger candidaat ie gesteld.
Hij is lid der Kamerwil men hem be
strijden voor deze verkiezing, dan zijn er
wel degelijke gronden te vinden.(Men den-
ke aan Art. 194.)
Te meer is dit te betreuren, als het
gedaan wordt door den secretaris de nieu
we, eenige, liberale kiesvereeniging alhier,
die haren tijd wel noodig heeft en nog
invloed moet verkrijgen.
Daarom wilden we den heer Gosler
vriendelijk verzoeken, zijne bedreiging,
nog eens met den hoens-poens in de ver
gadering te komen, niet uit te voeren.
Wil men dat flinke mannen in »Volks-
belang» zullen optreden, dan zij men zelf,
en vooral het bestuur, ook flink en gema
tigd.
In dank voor de verleende ruimte M.
d. R, heb ik de eer te zijn
XJw Dio.
L.
Derde Séance voor Kamermuziek.
De derde séance voor kamermuziek,
welke Zaterdagavond door den Heer Le-
ander Schlegel, met medewerking van de
H. H. Joseph Cramer en Henri Boamans
in de bovenzaal van de sociëteit „Vereeni
ging" gegeven werd, was weder in hooge
mate belangwekkend. In de eerste plaats
door de werken, welke gemaakt werden en
in de tweede plaats door de wijze van uit
voering. Wg zonden bgna zeggen, dat deze
séance, in hare beteekenis als uiting der mu
zikale knnst, de beide vorigen overtrof,
ook al schreven we toen reeds, dat de uitvoe
ring vast het ideaal naderde. Moeten we
dit missohien toesehryven aan de omstan
digheid, dat het ware schoone, op elk
gebied der kunst, steeds nieuwe bekoorlgk-
heden geeft aan geest en gemoed en ons
door genoemde kunstenaars uit de verhe
ven kunstwerken van onze beste componis
ten telkens nieuwe en treffender schoonhe
den worden geopenbaard Ging het ons bg
deze uitvoering, zooals het den bewonderaar
van de natuur gaat, die in het voorjaar
bg zgn omdwalen in de verjongde schep
ping meent, dat de zon verkwikkender
stralen schiet en het nieuwe groen sohooner
is, dan in eene vorige lente? of waren
werkelijk toewgding en inspiratie bg de
uitvoerenden nog grooter dan bg de vorige
séances
De avond werd geopend met een trio
in C. mol, van Beethoven; het derde van
een drietal trio's, uitgegeven als Opus 1.
en door Beethoven opgedragen aan vorst
Karei Liohnonwsky, zgn beschermer, in
wiens woning hg met de beroemde kun
stenaars Schnppanzigh, Sina, Weisz en
Kraft, (het „kwartet van Beethoven")
zgne kamermuziek dikwgls uitvoerde.
Deze eersteling van Beethoven maakte
een aangenamen indruk. De muziek is
helder, licht en gemakkelgk te begrgpen.
Wg ontwaren nog de donkere schaduwen
niet, welke leed en strgd later op Beet-
hovens levenspad wierpen. We herkennen
het als een product uit zgn gelukkigste
levenstijdperk.
Op dit werk volgde eene nienwe Sonate
van Brahms voor piano en viool, Op. 100
in A dnr.
Machtig was de indruk van deze toon-
eohepping. Indrukwekkend schoon is elk
der drie deelen. Zoowel in het stoute en
grootsche allegro in het aan innige
melodieën rgke andante als in het
breede en forsoh gebouwde allegretto open
baart zich het schitterende talent van
Brahms als componist. Wg dachten onder
het hooren van deze sonate, aan den
uitroep van Schumann, toen deze in 1853
Brahms te Dnsaeldorp leerde kennen
„Hg is gekomen, aan wiens weg gratiën
en helden de wacht hielden." „De Mes
sias van de muziek."
't Kwam ons voor, dat Schlegel en
Cramer dit werk met bgzondere ingeno
menheid speelden. Nimmer toch was het
spel van den eerste glansrgker en dat
van den laatste klaarder, inniger en stouter.
Op Brahms volgden de Novelletten van
Niels W. Gade Op. 29, opgedragen aan
Ferdinand Hiller. Ook dit werk van den
„Noordschen Mendelssohn" gaf veel mu
zikaal genot. Vooral trof het teedere
larghetto in F. Bg afwisseling bewonder--
den wij daarin elk der uitvoerenden.
De avond werd besloten met een van
de beste trio's van Schumann, Op. 100. Dit
werk volmaakte den climax, welke de
vier nommers van het programma aan
boden. Het eigendommelgke karakter van
den G mol toonaard, waarin het geschre
ven is, verraadt hier misschien reeds de
somberheid, de mismoedigheid, welke
Schumann als démonen vervolgden en
voorboden waren van zgne latere geestes
krankheid. Aangrgpend is de taal die
erin gesproken wordt. Geheel ons gemoed
is onder den indruk, in stille ontroering
volgt men, met gespannen aandacht dit
heerlijke kunstwerk. De uitvoerenden
overtroffen zich zeiven in virtuositeit en
dictie. Toen de laatste accoorden waren
weggestorvenhoorden wg om ons heen
deze woordenhet is heerlgk, het is
wonderbaar.
B.
Weten en Werken.
Ia de natnnr heerscht een gestadige
afwisseling, een strgd om het bestaan zou
men het kunnen noemen, zoowel bij men
sehen als dieren en planten. De groote ver
drijft de kleine, de sterke overmeestert de
zwakke, zoo is het immer geweest, zoo
zal het altgd blijven. Dat deze waarheid
ook doorgaat op het gebied der levenlooze
natuur, en dit door voorheelden in het
klein, door chemische proeven duidelgk
te maken, had de heer P. H. van der Ley
zich Maandagavond tot taak gesteld.
Op recht dnidelgke wgze toonde de
Spreker ons eerst het ondersoheid tusschen
bases en znren, dat de eerste de plantensap
pen groen, de laatste ze rood kleuren en hoe
bg een juiste vermenging van een basis
en een zuur met een plantensap een toe
stand kan worden geboren, waarop zg
eikaars werking op het plantensap ver
nietigen, alsmede hoe door de verbin
ding van een basis met een zuur een
zout ontstaat.
