opuopinqoAi uo8io jBBq put Smo} bujbbp uoao Sou
uiBAiq qoop '}m joureq op fiz sum spao}j -qaij smq}
fiui fiq ppmo 'oposuoM oqoiiop jbbu qfquoSio moq
qi jfiAiio} 'uo}qoBAi jBBq do SubS op ui 'do pooq
us}ooi8 ufiz pui 'caoo uhui Sbz qi uo puoAB uopoo8
uoo suo oxqosuoAi fig 'opuoizpn ppqioqe joom olpooq
opuojoAoopq JBBq pin jo 'diUB{ op uba jqoij pq fiq
'Sop uop JOOA JOOAA paojqoS flZ tUBAiq doJBBp }JOy[
•uopiopS uoSotn pcq smq ibbu opoui
oqAiBjq ssipr jooAJBBp qi sp 'uoqqoq noz uoaoSoS
ubb uoqooi pq Sub[ puBBUi uoo uoSoouoS pin JO
qi {OAAOoq 'uoqfiq 0} qfqoSoiu SiqqnpS no ubbpjoa
ooz rao }soq ufita qi poop qfqmnpyj (<'uoqooi jbbSis
uoo |oaa Sou asjoo uouuuq Hm uodrqs pi a Sou bq
■qoBp 'Snio} uopuitu uoi} saopSooq ui uoq qj"
■•SuiS opotu qi jo
uoSbja 0} uba sjBBjd ui 'opioz uo fita }0} qoiz iuoo
ufitu oppnaM 'noquco opjiAi qiujqoS poquBB pp uba
oujbbS fiz pp 'uoaoSoS pBq uouuoq 0} ouiBp oSuof
op uooj; -uoSuojq 0} Soa\ JBBq 'uibu qoiz do moo
uflUI dojBBAA !}S0OtU Sinq JBBU flZ pp UO 'UOpjOAl
0} uoSoq jbb[ ioora pq pp 'opjBB[qiOA 'opuoSuojq
ufiqosjooA oj jnnjuioo JBBq }in 'ooaodxis uoo uba
opooiS op uba oSo[ioq uoo 'oqAiBjj ssijq }0} 'uopid 0}
sofjpq uo sofpoq iojjojjb joao pueq op ui sofdoq ozuo
jam uopz fiA\ uo jqoBjqoSuoauiq nu pjoAi ooqj oq;
•uoSiiojpoSuBB do JopBu piu SiqqnjoS pjoAi jo uo
uoSuiz 0} rao 'jooa qfippuq jojqoo jo ojquBpoq qj
(<-uopnoq o; }sba
uoiz pom uopojSoo ufita join jbbiu IjqJBBp fita uo
UBBjsoq pom pozaiBjquoAoq uoo 'uoojjb 'qi pp jo
'ooz uoraoqoSjOAO qop ubb uoo uba uoq pudmip qi
JOS[B 'joom uBp [jut si pq uo joSuof jbbC Sijjooa suoo
Sf
42
bij de aandoening, door Miss Hawke's eenvoudige,
lieve orgaan in mij gewekt. Niets kwam daarbij beter
uit dan de ongedwongen, bevallige, aan eene schoone
bloem herinnerende houding, waarin zij zat, dan de
blanke handen, die slechts van een paar eenvoudige
ringen voorzien waren en als sneeuwvlokken, met ijs
kristallen bezet, over de ivoren toetsen zweefden.
Als aan iemands hart meer wordt toegevoerd dan
het in zich op kan nemen, moet het, om een platte
vergelijking te bezigen even goed als een wasch-
tobbe overvloeien. Ik was mij volkomen bewust,
dat er iets zeer hartstochtelijks te lezen was uit de
bewonderende blikken, waarmede ik de zangeres be
dankte doch ik kon mij niet bedaard houden. Amelia
keek mijn kant uit, Sophie naar hare moeder, en
hare moeder bewoog eenigszins onrustig haren waaier
heen en weêr. Miss Hawke antwoordde mij: „Het
is al te vriendelijk, mijnheer Seymour, om mij zoo
erg te prijzenmijne stem is maar heel gewoon
terwijl mijn oom de opmerking maakte: „Ik weet
niet, doch 't komt mij voor, dat Jack veel gevoel voor
de muziek heeft;" waarop ik achter een gullen lach
mijn figuur verborg.
Miss Hawke vroeg daarop, eenigszins verlegen, of
ik nu niet eens wat zingen wilde. (Wat! terwijl er
dames bij zijn, dacht ik. Dat nooitIk antwoordde,
dat mijn talent in dit opzicht niet verder ging, dan
de matrozenliedjes, die meestal in koor gezongen
worden, bij het draaien van het spil.
„Ja, ja, geef ons dan maar eens een van die ouwer-
wetsche deuntjes," riep mijn oom. „Van „Haal den
boelijn uit, magerman, haal er toch aanof zoo iets.
Wel, de dreun van zoo'n oud mopje maakt mij in
-oSoz ooq uo 'uoduiBq 0} uopuBfu oafiz pui 'jqoBU
uop uba }S|oq ui 'dcBjs nop ui uotu }jooq sjfuiqip
o°H j si sooppnu raoq pioq8i}soo8 oip uo i8q poq
0} fjq sjb 'uoqqoq stuos puBtaoi unq uoj|baui oSipooS
oqPAi 'sbai fiui uoSoj pjoopquo fiq ppmo 'jb§ °bb[s
qed uoo oqmooojoj^ uoSuof uop 'uooizia opjpz pp ui
qftppup qi joj 'opuuopoq uojnoqosdiuiqos oqfipssBd
-ooj uo uojfiAuoA odjoqos opuozmp pm oqziBjj uopno
uop uo oppusooj SuissopoA jojBq .10} jpz qi fiqjBBM
'uouiou 0} ubb oqroooojoj\[ jooq uoip tuo 'uoSuoMpoS
jopBA uo.iBq joop JBBq qi Sbz SuippoqjaA oufttu uj
quflAApjOA
JOOAA JOUip pq UBA p}S}IU JOOp jsnpoo ufiz iflAAJO}
'si SuoSuoq jnnsuo}o ouoaioS ufiz do oip 'puBiuoi
SJB OpomJBBp flUI SuiS }OfJ '}dB}SoS sba\ poq ui
ppouiJOA jooz qi }Bp jiavjooai ui 'poq }qoBpoS joqqBAA
joppq uouioqpA firn qi }0} 'uoquop 0} JBBq ubb Subj
ooz Sbj qi }hba\ 'uoq uo}}ba }oiu dBBjs uop qi pp
'uba pjnqos op qfquoSp qoo unp jo sba\ fiz ujj
•pcq pBqo§ UBB}soq JBBq
uba ppoqquop ojsMUBg }oq }oiu 'pjooqoS JBBq uba
}pou Sou 'uopopS uojn oSiuoo 'qi pA\ooq 'joq ql'q
-ojfuqosoquo spooj JBBq pcq qi uo '§i}qoBp§uo ppq
-Sqpyoq ojBq 'qfip}SJOA uojoiubui o.iBq 'ofspiu loom
uoo oqAiBjj ssijq puoA qj 'uouuoq}uo piu qi uoq }ip
joqoz pq qi sbaa 'oppeioS pjoipoA }qoizo§ o}sjoo }c
do puBraoi }ioo s|B qoo} jbbiu iuoiuoqjooA ptuoojA
}bm pAi n noz 'uoquq o} uoSoo op opopq firn JBBq
ubb uoquop }oq }Bp 'oqMBjj oouojopq do jqBBJoS sba\
pjoqjoA ooz qi }Bp 'uojOAioq oj, -qi uop 'uo}}Ba 9}
dBBp uop mo 'uoqqoq pp}U9A\o8 jo8o{ ufiz do jozooj
-0}snj qoiz uoq 'uoqqoq UBcpoS o}potu joSidoqucAi
uoq 'joojquBq ufiz uba puoabjooa uop ubb jo 'sjossiaa
9^
47
vierend komt men dan gewoonlijk uit dien strijd!
Hoe het zij, ik viel eindelijk in slaap en toen
ik 's morgens gewekt werd, was ik hartelijk dank
baar, dat aan dien rusteloozen nacht toch een einde
was gekomen.
Hoe kort ik ook maar geslapen had, gevoelde ik
mij eenige ponden lichter, toen ik mij, onder het aan-
kleeden, door de kamer bewoog. De lucht was ver
kwikkelijk; een warme, geurige stroom trok mijn
geopend venster binnen; buiten joegen de vlinders
elkander vroolijk achterna en hoorde men flauw in
de verte een aanhoudend gegons, dat de polsslag van
de nijverheid in Bristol scheen.
Ik trof de huisgenooten reeds in de ontbijtkamer
aan: niet zoo'n somber sous-terrein, als men voor
deze bestemming in de Londensche huizen vindt,
doch een mooi, een vroolijk vertrek, groen en frisch
door de schaduw van eenige boomen, die aan dezen
kant, dicht tegen het huis aan, geplant stonden. Har
telijk was de verwelkoming en ik beantwoordde de
belangstellende vragen naar den nacht, dien ik had
doorgebracht, door te zeggen, dat ik, eens onder zeil,
geslapen had als een blok, wat geenszins met de
waarheid in strijd was.
„Ik zal u eens vertellen," zeide oom, ,,hoe gij
hier uw tijd kunt zoek maken. Ik heb een goed
rijpaard op stal, waarover gij steeds beschikken kunt,
als gij lust hebt in een rijtoertje. Gij rijdt toch
zeker wel?"
„Ja, als er een stevige knop aan het zadel is, om
mij aan vast te kunnen houden."
„Dan is er een licht handwagentje, waarin gij
met uwe tante en de nichten, of alleen, het land
