fiAi jubai si SaouaS jsinl uaa ua 'tjaaq JBBjq ua jUBq fiq aip 'jpjOAV jqoBaS aznaq apaoS uaa ua iaop -]oa uajqosiajaA ap ubb aquioaajojq jaaqufitu nu jeep 'uaipuaAog 'pjajiaA cded ubb fiq yaaq ooz 'ifptug; jooa ua uiaq jooa puaqajsjm jaiq si jajj 'ua.Afqq ai uajojsaS uaSutiq aSiiumos uajinq 'psaajAaq juaa ftq si uaiqossip\[ quooAt uapuo-q ui jam aqMBjj jaaqufitu mojBBM 'jaiu qoo jaq josai qi 'ef qsaaAtaS siuq uba jap -ba JBBq jain qoo nu 'qt joojaS 'fiz si jooajbbp jsmf ua 'uapucj ui uibbu uba jajqop uaa fiz jSaajdpBBj uapfij apazaS do "pao§ jaiu qoo si jsjoq ajBq ua IBBjSaSSnj ap uba SuituuioiqjaA jo SuiqqBA\z.i9a auaa ubb ipfq jajj -qfqaqaiz °ja si puiq auiJB Jbq" 'bij -amy appjooMjuB ,/uaAtnojj jioou jam jbz aqAABjp jfpuig; jbblu sjajqoop apiaq aufiz uba jBBid fig" <((:uaiz a; uaaq qoiz mo 'iSubjjoa fiq aip 'uauuBiu uba assB[q ap 'uapnoz uapajs jbbjs ui tuaq uajappitu aufiz jsinf spuiS jfiMjaj 'uauoAt jbb§ jaiq 'uapuoq; ui uba sjB8[d ui 'uaop uajB[ aj qfqaMnq uibbu jooa uaa 'sjajqoop apiaq aufiz joai uatqossiui jo 'jajqoop aufiz ruo 'si ppjsaS do japuozfiq ooz ja fiq sjB 'aqAABjj osuoqdjy jaaqufitu aip aoq" 'japjaA qi SaojA (('uadfugaq n fiS jun^" -SuiuunSjaA aojJBBp jjcu jb§ f)2 ..(jBipuiy 'uaqajsdo jbbSis uaa qi §Bjq" l(-pjaM pjBBq -a§do jaa.w afpuoq JBBq ua uoSaq sjapuB spi jaAO uaoj fiz pp 'joopS qj" -uajauuijaq a; auaqo.idsaS iaq ip;z rao 'apuaop aipoui 'fiz appjooAijuB ,('qoo" <<(j japjaA Sou fiz apppaA jByy' ,,'jjaaq pSazaS aApz pq Liz josjb 'si paoS uaAa pq pp 'aoj uauioqjoA ooz qrp fitu aptuajs fiz qoo(j -qi appz jeg -piu pq si ooz" 'pooa Bipuiy Sif]S (,'uaa^[ *puBjp pq do saiiq apuaqqiAiq SL •Saojp pjBBq uaj -oqosaSSaAi dquaAoq uap do uaa aip 'ubiu uoSub[ uaa pui uajapuBAi iaau ua do uauiooq ap japuo uioo ufiui qi Sbz 'paajdo jnap ap jooa pj qi uaoj ua 'uauiBAtq -Snjaj siuq a; fuv jaa 'uaa jpq jaaAaSuo sbav pjj •ubbjs aj jooa uaS -UBpq aufiui 'ufiz uoq Spsuaip jip jaauuBAt ua jbbaa 'tuo 'uajBAi ppjaq aip 'uaSuip aSipusq jBBd uaa sp 'qBjds uaq uba fiq uaoj 'jooajbbp uaq apuaq BdBd ua 'safiqoiu aufuu nu uapjooqaq aiioSaqpo appB[ aip pj; -uajapjOAaq aj ppqpjaipaA 'si pq uaA8| ua pnj jaiM 'u3a\u0ja qoo ufiz ja qoop uapnoq aj iujbaa ua naqojs aj ubb uaqosuaui ap japuo uapaquiBBuaSuBBUO 'sipqpuaS appojS jam 'uaAvnojA UBBjsaq jg -uljz noz iqoiMzaS aqAABjj ssiui uba Suuoqaq ap jooa pM ua paoS suaa qi sjb 'uadpq aj fira 'uajBM ppjaq fiz pp ua sba\ diaAwapuo pq apjaq ap ubajbbav 'qajds -aS uaa fiq uapuaS safsptu aip aoq 'uaiz ooz uoq qj •uaiooq ai ubb aip uio 'SipjBB pM pq qi puoA qoo; jbbui 'aqiuiBj auaa uba uapaipSuof aijp uba pqqnqaS safpsjd apuapinpaquo ppajiB pAV nu uaiBA\ jiq (i'uaqqappo a} qxp tuo uajaaq ap ubb pbjs pjj •piu jo si pnboo fiz jo 'uapAA aj japuB uaa uba ijaoq -aq alspui uaaS" 'aiqdog apiaz ,/qoBp 'uaipuaAog" yuapBUOA punfiA uaqfipd -dBtpsuaauiaS uap ubb asqas jap uapaqqBAiz ap jioou uapnz ii8a\uoja apjBBaSjqoaj ipop 'ufiz qospm uaAa pfijp piu Ciaa uaSoiu jBBqp japuo u8a\uoja ap japuo sd.ioo dp fudsd sp spi ooz pBjsaq ja !jooq 'poou uaag" 'apuaqoBj pin j 'eipcuy appjooAijuB sba\ pq fiz sp 'uajooq uaqnz aj fitu uba jip suios fiS iqoB(j" uapiBBA\zaoj JBBq safiqoiu aufuu aip 'joj uba poos ap pin uatuouaSui SiupAV 'qi SaojA Ii(s pnboo unp fiz sj" 08 76 zij dat hij, tegen den zooveelsten, alsof er niets ge beurd was, op hunne danspartij komen zou. Ja, nu hij toch afgewezen was, vond hij het zelf ook verkie selijk om van de zaak niets te laten blijken en dus, vertrouwen stellende in hare belofte van geheimhou ding, en verlangende haar nog eens weder te zien, bezocht hij dan ook de door de mama van de jonge dame gegeven danspartij. De houding van de aanwe zige talrijke familie schonk hem de overtuiging, dat niemand wist, dat hij het meisje gevraagd had, en hij danste vroolijk mede, alsof er niets gebeurd was. Doch wat was de zaak Later kreeg hij toch nog dat zelfde meisje tot vrouw en, toen zij eenmaal getrouwd waren, bekende zij het „Natuurlijk, Montague, liet ik uw brief zien aan papa, aan mama, en de broers en zusters en aan tante Jane gij herinnert u die goede ziel, tante Jane nog wel want het spreekt van zelve, Montague, dat ik zulk eene ernstige zaak, als een huwelijksaanzoek, niet voor mijne familie kon stilhouden Amelia behandelde mij op dezelfde wijze. Zij ging naar Sophie en vertelde deze, dat ik haar bekend had, tot over mijn ooren verliefd te zijn op Florence Hawke. Sophie bracht het nieuwtje aan hare moeder over, die er mijn oom mede opknapte. Natuurlijk ging dat alles onder het diepste geheim. Doch oom kon zijn mond niet houdenen 's avonds van den zelfden dag, waarop ik met miss Hawke gelunchd had, en wij, toen de dames naar bed waren gegaan, alleen bleven en voor de open tuindeuren zaten te rooken, sprak hij als volgt: ,,Zoo, zoo kerel" (en dit was de eigenaardige ma nier, waarop hij het onderwerp aanpakte), „ze zeggen 77 mij, dat ge doodelijk zijt van Florence Hawke." „Wie zijn die seT' vroeg ik. „Wel de heele familie hier," antwoordde hij. „Maar waarom zou je er niet rond voor uitkomen En toch, ja, ik weet het niet. Als ge het goed meent, is het zaak om wat voorzichtig te zijn; want als Hawke u in de peiling krijgt, pas dan op! Maar vertel toch eens, Jack, hoe het Gods-ter-wereld mogelijk F aangeschoten te zijn op een meisje, dat v of tweemaal ontmoet hebt en waarvan je eerst in de laatste vier-en-twintig uur hoordet?" „Ik zie geen kans, u dit uit te leggen," antwoord de ik. „Wel, mij kostte het acht maanden, vóór ik er toe overging om uw tante te vragen destijds een heel wat mooier vrouw dan Florence nu is, dat verzeker ik je, jong mensch." „Ja, eene knappe vrouw is zij nog," zeide ik. „Acht maanden, zeg ik, had ik noodig voor mijn besluit; en hier zijt gij, in minder dan vier-en-twintig uur tijds, kant en klaar voor het altaar. Maar het is waar, wij leven in de eeuw van de locomotieven alles moet maar met een vaart van zestig mijl in het uur gaan." „Ik vrees dat u wel een beetje al te hard van stapel holt," zeide ik. „Ikjieb voor miss Hawke eene groote bewondering, en dat zelfde gevoelt u toch ook Hij knikte toestemmend. „Maar het gaat niet aan, reeds nu te beweren, dat ik tot over de ooren verliefd zou zijn." „Kom, mijn jongen," zeide hij, „ik weet niet wat er in uw hart omgaat, en dat doet ook niets ter zake. Maar laat ik u dit zeggenals gij haar krijgen kunt,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1889 | | pagina 7