'qBBiis uaip joop rao 'ufiz ;und ;aq do jb jbz afdaaqos
oSSojA ;Bp ;UBAA 'ipjOAV J9^BM|9tq ;aq UI ;qOBf 0U09§
J9iq ;aq ;Bp 'S-iog 'uopnoq paz ;aq ui §00 U99 ;aom
at 'uBj\r j sbaa uapfij ;in aqraooaiojq uaSuof nap ;ara
90U9J0[Lq IBp 'UBB;SJ9A CUOq UBA ;OIU fl§ ;qaq" 'UO§
-Bjd a; [jm rao 'uioo ufira doi.i ,,'qoBf 'suaa joojj"
<((U9}qOOp 9]SJ9qj9||B U(OOZ UBB
uBm ap ;raoq 'tUBBUsjaraaq s( ui 'aojj -si uai;BAaSua§a;
Son [jm aqMBjj .laaqufira ;up 'uaAaSao; ;aora qi qoo(q"
•qi apiaz <('aiqdog 'pjajaAA ap ui ;aq ;bbS 0055"
(('8nja; raaq qi Sbbia ua ubb §ui§ipoou;m aufiz qi
maau 'ua8uiSi;BmuB8 apsm ufiz ;ara jfup ;ods nap
qi |9A\aoq 'na ua;a a; qoiz fiq (jm [jq ;8bbja 'puu
qfqaqoBjaq [jm aqA\Bjj jaAAaoq jbbj\[ qa;i; uaqfiqaps
uaa fiz ua;;izaq ]B sjpz 'mj uadBqos;qaaj iooa paiq
-laa iiaqs qoo qaq qi 'naan qoQ (f(i samoo" aSooq ap
jooa piaqSiqiqosiaAUo aufim mo 'SsBjp qi aip oozibbj
ap mo 'p.iBqraep nfim mo ;qoej ;aiu fiq ;Bp 'sraos aS
;qaa(j;jaaq naqjam a; ubb ;ba\ qoo lira do aqA\Bjq
;Bp ';aiu fiS ;uaajq ,:uaSSaz ;qoom Suj unq ia;qoB
spBBAiq s;ai snaa ;ioou fiq s[B 'ua°Bip uapiAi ;se; nap
UBAJBBp Tioz aiM 'ua;;izaq a; uassiuuaq mo 'uaqqaq
jaAo .iooa s;ai ja noz oiy\ "uauuBq ;saa8 nazuo ;tn
fuB]aqomq ';jaa; jaqaidapaz ap s[booz 'suo ;bbj" 'piaq
-8i;jap apaajqaS ;ara moo ufim quads (('jaq-aiqdog"
<(maqaids raaq uba pBBA\q uaaS uaSom
fiAV aouajojg uba japBA ap si fiq" 'qi apiaz ((';sinp"
c(*ua;snj ua;B[ paqaS jsaotj uBp raaq Ctav
ua;B| 'uaqqaq naSSaz a; raaq uba spaoS spin fu\ s|y
•aouaiojg uba aapsA ap si fijj md 'puaiJA azuo qoo;
fit fiq" 'puauBuuaA 'aiqdog appz „'BdBd 'Bdnj"
<('uaiz uaraoq a;
snaa raaq mo 'spa apaq naa §i;qoBJBBA\ ;uoo; pjj
28
"apiBBAi iifjra 'uaSa; Sep naqp piu qoo; az uara ;moq
99Z c uapJ0A\ a; pnaqaS ;sBMq s[B pm fiq ;naipia^
^;sBMq naa uba jBBjdraaxa mora aapnozfiq uaa piu pq
si .iBBtn" :raoo ufim dau ((';sBAiq uaa 'pinf 'Bp"
<;j ;sBAiq uaa ;bm" !qi appz (/;qaq
pSazaS raaq uba n spooz 'jiu sapaid ;raoq ph"
(<-afspra 'uaiooq jaaur
qftpSorauo pq usq fiq 'moo appz (/raoq '1003"
•qaaq Bu.ia;qoB
aqA\upj uapuo uap fiz ]fiA\ia; 'uoo; ua;qiiqasjaA uaa
do 'Bipmy dau ,,'suo jBBMoq judsd 'qoo; ji;g"
tll japBAUooqas uaSip
-raoqao; uaAvn uba p« tin fiS ;Saz" 'apuazufuSuBB fira
'sbaa Snia; fiq uao; 'moo nfim appz <('qo8p ';baj ug"
"juSaq qaq pq ibbu qoiz moo ufim ;sbbu fiq uao;
'jbS uamoq.moA ufiz ubb azap aip 'ppqSipjBBAA uazB;q
-aSdo ap na jpoj; utiz uba piaqSiyap ap uaSoo aufiui
uapSpA SuiuuBds aSipSuu aiaqaz auaa ui ua SuiSmq
adaip auaa 'ubbSSbai pq fiq 'samup ap jooa a;qBBra (jjj
qqoBjq ufiqosiooA a; uapuu; aqosjBA p;s Si;qoB.id uaa
aip 'qoBpuijS uaa ua SuiSa.waqpuBq aqfipiais auaa pm
'uaqqaq a; uaSnpaSjB 'ua;fiq;uo uaA fqq a; suo fiq mo
'SuiSipoou;m smoo ufim bu 'uaaq [jq SuiS qfippuig;
,.i mrai
'qfq.innpu ua uooavoS jBBra qoo; jfifgf -uaop a; jaiz
-p{d uapuaiiA aA\n mo uaaqn pq sbaa p 'so; aSip
-oouuo uaa suaa 'ao; ua jb 'jaAaq psq" -uapuaS ;qaq
SuipaoAdo apaoS auaa fiS pp 'uaqum uajjiAA a; sfiAi
suo mo 'do ;jai;q at sjb 'pq jaaS ua 'ufiz a; qfq
-auuimaq mo a;pora paAooz piu qoo; aop 'pog fig"
:uadaoiao; noz aujcuS ooz uara aip 'uaqosuam uba
;.ioos aip ;o; apiooqaq fijj rnfiz a; uaaqos qBinaS ufiz
do SiupAA ooz UBm ap pp UBp 'jaqfqufid suo jooa
^8
88
uitnoodiging niet mede begrepen ik geloof dat zij
uw naam niet noemde. Zij vroeg mama, pa, Amelia
en mij."
„O, zoozeide ik.
„Maar dat beteekent nu zooveel niet," vervolgde
zij. „Zeker heeft zij u vergeten. Natuurlijk gaat gij
toch mede?"
„Gaan!" riep ik. „Naar Jericho gaan, bedoel je
zeker. Wat! Gaan waar ik niet gevraagd ben? Wel
ik hing mij liever op, tot de dood er op volgde; op
welke andere wijze zou er begenadiging voor mijne
ziel te wachten zijn?"
„Onzin," zeide Sophie. Gij moet gaan."
Op mijn woord, ik was zoo nijdig, zoo teleurgesteld,
dat ik de onhoffelijkheid beging, om te wenschen,
dat mijne lieve nicht een man ware geweest, alleen
maar om eens duchtig mijn gemoed te kunnen koe
len. Toen zij zag, hoe ik de zaak opnam, hoe boos ik
was waaruit hare vriendelijke oogen dieper gevolg
trekkingen omtrent den staat van mijn hart opdeden,
dan het geval zou geweest zijn, als ik mij neergezet
en boekdeelen volgeschreven had liet zij het on
derwerp rusten, en dat deed ook ik, althans voor
zoover het woorden betrof; doch ik herinner mij nog
goed, dat ik er een tijdlang zeer ontstemd door bleef.
Het spreekt van zelf, dat ik onredelijk was. Welk
recht toch had ik, om te vergen, dat ik ook begrepen
zou zijn in de uitnoodiging tot het diner? Wat ver
beeldde ik mij wel, te verwachten dat zij zich mijner
herinneren zou, als zij mij niet toevallig zag? En
toch kon ik die teleurstelling niet verkroppen. Was
zij dan valsch van nature? Waren al die praatjes
over Mr. Morecombe in haren mond onoprecht?
81
„Dat is mijnheer Hawke!" zeide Amelia; entoen
de meisjes uit het rijtuig gestapt waren, gingen zij
naar hem toe en schudden hem de hand. Ik volgde,
zoodra de staljongen dicht genoeg genaderd was, om
de leidsels te grijpen, die ik hem toewierp, en werd
toen door mijn oom voorgesteld. De heer Hawke
maakte eene deftige buiging. Blijkbaar was het hier
voor het eerst, dat hij van mij hoorde; en, toen hij
zichweer in alle stijfheid rechtstandig had opgesteld,
keek hij mij aan met een paar oogen, zoo scherp als
nog ooit op een jongmensch gevestigd werden. Hij
had geen onknap voorkomen, was slank en goed ge
kleed. Zeker verschilde hij hemelsbreed van den dik
ken kolonist, dien ik zoo wat gedacht had te zullen
zien. Op zijn gelaat lag een ernstige trek en daar zijn
jas zeer lang was uitgevallen en de baard zijn hals
boord verborg, geleek hij iets op een geestelijke. Een
gouden bril bengelde op zijn ruim vestaan de eene
hand, die ontbloot was, schitterde een groote brilliant,
terwijl de andere een dikken wandelstok met gouden
knop omvat hield. Het trof mij, hoe langzaam en met
welke vermoeiende bedachtzaamheid hij sprak. Niet
alleen wikte en woog hij zorgzaam zijne woorden, maar
dan nog bleef hij altijd even onzeker, hoe hij ze uit
spreken zou.
Sophie vroeg hem naar zijne dochter Emily.
„Ik dank u, miss Seymour, zij is zoo wel als wij
maar recht hebben van haar te verwachten. Dr. Tom-
son gelooft niet dat verandering van lucht op dit
oogenblik noodig is. De reis huiswaarts vermoeide
haar eh arm kind, doch een goede nachtrust
heeft haar, het verheugt mij dit te kunnen zeggen,
weer opgeknapt." Daarop zich tot mij wendende. „En
