„•nap -joMaS? si pjaqjaA ja fiq pp 'uadjaq pin ppipjoA pq jbbiu 'uaqqaq p.iaapasaida.o JBBp niaq fiA\ pp 'ufiz jooa qfijaqBjdsuBB uaajjB .ia uauunq "pn moo ultra dan ubb qfjjuaSia suo pq pc.§ jbai ug;" jSiumz aqwBjj jaaqulira aip qaaq p^ -paap puoAB uba fiq spooz 'naz -fiMaq spipaqp tajiajjB jbbij ua uaqBj paom pjaqjaA aqAtBjj ssira do qooj nap fiq sp 'uappasq uauunq pBq 'rao suo uapnq 'piaquaSajaS na°io do qaep sp 'ufiz paawaS noz .xapq pq ]Bp 'joojaS qi JBBjq 'uoaoj SiqqtqaS SBBA\p uaa pra uvy auio.ia auaaf) -pmoqao; aSiqqnjaguo 'pora uazaaJA pfpp qi jbbu 'naa .iooa uajswaq oj aouajojg ua uaSui.ip aq opfiz do aqmoa -aiop\[ jaaqulira uaSuof uaip rao 'ufiz noz pppuu pq nu qoBf jaaqulira jo 'qi UBp uaSnaqjaA uauunq jaara uaAOiBBp qoiz noz puBmaitt 'o 'pz uaop ao; spiu jaw ua pq pp popaq qj ■uaraooqs.tSA\p uapnoz uapaquag -apSuBB aqftpsinq aufiz ui aqwBjj jaaq uap 'sSuijap -fiz pq si p 'azfiAt aSiuaa do I'iai pp" 'apuaiz japuu nap jbbu uaa uap uba Spsnjuo suizsSiuaa uaqajds pq uapuo ua 'apuapds jaiEBw jBBq pra 'apB^ atiftm apiaz „'jaratUBf qoo^ si pq jbbui 'uadpq piu pq uaq qj" •qaaquBB raoo qi uao; 'qftppuia ajqaej ua appnq 'apsoojq 'qi SaaA\z 'uaqura a; apuapAi uba ua spiu ua uaSSaz pq qi pz aoq 'bC jbbui ufiz puja ufira do uaSuipdsuiz aip uaqBtu -joq ufira J8A0 uapjd pp qfijaqjaw qoo; ug" 'qi appz „'piaqqaS uba aipaBnb auaaS jaiq si jjj" „•uaSBjpjaA uapaqqaS auaaS qi ipq raojBBp ua 'apra aqsSooq ap ui jbbij japuoMaq ua Sipaiqjaa qi uauuaq uajaaj raaq fiz jjaaq lira jooq quaara Sijsuia pq fiq pp 'uaqqaq qi jiaa uup 'uaqBra jim joq pq ill aouajojg ubb qoup sjy -qBBidspjaaq papjBAiq apjaa sba\ pq pA\" !pn raoo jaiA „^aS }8az 'suasuojq" „(juaSuip suasuou aqjnz ua ua^ -jBq apjaAjizjaA jbao uapjd aj rao 'raaq uba jbm trap n jqaq pjaaqquap jooa p^" qui aiqdog dau „'pcq Sipoou piu pBBj uaa qjnz qoBf pp 'jaqaz paA\ qj" „qjaaq pSazaS raoo pA\ 'uaraauiaA noz jaAv njoopfiz pp 'pjoojaq aqwBjj ssira ubb qaq qj raap -noq a} SuiuaqaapBB suaa UBAiaiq rao qfijapuaiJA ooz saam" 'sbav pBjdaSpn fiq uao; 'qi apiaz „'aiqdog" •uap -noqjooA uapora aj fira 'pcq puaaraa§ ooz fiq pAV jb jaAifijA fiq apjBBqjaq jaiq ua qi jaz 'uaAfijAA aj puaiJA uaSuof ufiz uba uajaids aqasipjoopiJB ap rao 'ubbSoS sbja uaAoq jbbu aqAiBjj uaoj, j uazajaS qaq saj ap puoAB uba qaBf qi aoq 'uaiooq uapora suaa puq fi§" 'apuapuaAi AinojA aufiz pj qoiz 'ftq dan „j q" •pn jnnA ui qi dau „'piu uibbu uooz qoo; UBBJBBp jaaS 'raoo jbbj^j" „•uajaapanboo uauunq uaqqaq oouajojq pm ooz poou aS pnoz uup 'sbaa paaziaS ja fiq sjb pb^" -raoo ufira daij„jqoBf 'uauaara piu qaoj oS pnq pq" „•uai -Bid uajooq ua uaizaS uaqqaq suaa SbbjS ooz raaq noz qi uaiuoqaS si jajBj ubb piu fiq pp 'jbbui fira pfids pq 'si qfijaqjaAi pq jaA\ uup *pnoq qaiz spjoajs nu qoiz fiq jo jbbj\[" -qi apiaz „'uaAa§ aqAiBjj ssira ubb suaa fi§ pora qBBZ ap uba Sup jap jooa aiQ" „■pnq pjaazaq qoiz fiq pp 'uopuoAi aj jooa joop 'paap qfijapazdo piu pq fiq pp 'sfiAiaq ajsaq pq jom uaiqossira pq fiq puoA 'uaddnjj aj jaip pq do joop 'pnq jqBBUiag -poop bjojj fiq uaoj jbbui" aiqdog apiaz „'jaAVBf" 911 120 er maar verder over. Steek een sigaar op, man. Sophia, de volgende week geven wij een contra-diner, versta je mij?" „O, dan zal mijnheer Hawke wel bedanken," zeide mijne tante. „Laten wij er dat op wagen," zeide oom. „Maar let wel: als hij het niet aanneemt, dan schrijf ik zijne weigering toe, niet aan Jack hier, maar aan mijn fllam- bard en mijne laarzen. Dan zal ik het er voor houden, dat hij ons te min vindt." Mijne tante en Amelia stoven toen op. „In alle gevallen spijt het mij, dat uw neef dit moet hooren," zeide de eerste. „Te min voor mijnheer Hawke? Het is wat moois, Charles!" Mijn oom scheen dit staaltje van verontwaardiging nog al aardig te vinden, althans hij lachte tot de tranen hem langs de wangen roldeninderdaad tante's „het is wat moois," kwam er zoo zonderling uit! Doch hoe belachelijk ook, wat mij betrof, ik was niet in eene stemming om dit te waardeeren. Ik begreep slechts, dat, wilden de Hawke's en mijne familie goede vrien den blijven, ik Clifton moest verlaten, of althans mijn oom's huis uit diende te gaan. Ik was nog vervuld van die teleurstelling, toen mijne tante en de nichten mij een goeden nacht wenschten. De gulle Sophie, die den somberen trek op mijn voorhoofd opmerkte en mij in een gelukkige stemming naar bed wilde doen gaan, fluisterde mij onder haren handdruk in het oor„Ge zijt mooi bezig, om Florence het hoofd op hol te brengen, Jack; ik ben er zeker van, dat zij u heel graag mag," waarop zij de kamer uittrippelde. Ilare woorden waren als de lafenis voor een uitgeputten man'; maar toch bleef ik mij alleronaangenaamst gestemd 113 len, kon hare dunne polsen en vermagerde vingers en de uitdrukking van lijden in hare oogen opgemerkt hebben, zonder innig medelijden met haar te gevoelen. Daarop bracht ik het gesprek op de betreurde Flora, en op Londen en wekte een glans van genoegen op haar gezicht, door Sidney te prijzen en over Austra lië door te slaan, alsof de wereld bij Kaap Leeuwin eerst begon, om bij Kaap York te eindigen. Ten laatste had ik haar met mijne verhalen en pogingen tot geestigheid, en de gemakkelijke en alledaagsche, misschien wel wat vrije wijze om mij uit te drukken, die, als een gevolg zijner levenswijze, den zeeman een tweede natuur wordt, zoo beminnelijk gemaakt, als ik maar kon wenschen. Alleen dit gedeelte van mijn gedrag op dien avond, bleek in staat te zijn, het sombere, houten gezicht van den heer Hawke eenigszins te ontspannen, als hij naar mij keek. Als die man één zacht puntje in zijn ziel had, dan geloof ik, dat zijn zieke jongstgeborene hierin aandeel haden zeker deed het hem evenveel genoegen, dat ik dit arme, ziekelijke schepseltje opvroo- lijkte, als dat ik niet langer, met mijn neus bij haar oor, met miss Florence zat te fluisteren. Toch was het lang geene gemakkelijke zaak, om op miss Emily een gunstigen indruk te maken. Heel schrander was zij niet uitgevallen. Reeds heb ik gezegd, dat zij op haar papa geleek; doch er bestond meer overeenstemmingzij was papa's kindje, en ging met al zijne denkbeelden en wenschen mede en dit maakte van mij nu een soort magneetnaald, die haar best deed om het Noorden aan te wijzen, doch tegen een machtige locale attractie, te strijden had. Benaming voor den invloed van het scheeps-ijzer op de kompassen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1889 | | pagina 7