uaq jam unq j\z pjeq ooz 'uapqjaA qotz ozap dojBBAï
'jquduBB sojj ap opaui fiz sp 'jSlipids sajq ap ut
uaij jooa 'jbbjs puo.iSjajqoB nap do qi|qua2oo j( .iooa
dsqospuaiJA aiw jooa 'uapan aSnof aaA\j jooa uaqqajj
aj do snau uap Sijfids uba sjBBjd hi 'uapaqflipuejs
-mo aip ui afstam uaa sjy 'uapuoAJopuo uaqqaq aj
uapaqpjaajaq auoMaS ap nap sjapuB sjai uauuBiu ap
uba Sou jioo japuoz 'uBBSaS ua\a[ joq joop sb.w ua
'pBqaS jbbuuicu uaa jioou Sou puq fig j uaqajds aj ui
paom fira ua 'uajooq oj ubb jamraBfaS ufim SipjnpaS
ooz mo 'jBBq uba qooj jaq sbaa jaq aopp raapjoAi aj
afstam ufim mo 'ubSbja uajaora pBq jbbui .motUifag
atqdog qfquaSia qi pp 'jqaspaS suaa jaA?. qi qaq
japg -ptam uaa uba pqos uaa qooj sba\ fiz 'qoo
•uaqqaq aj uaqaqaS aSojJoq JBBq do s[bbuiSou bu 'daq
-saja fiz [ftMjaj 'qi apraojq <t'uajapuB fiq '{aa\ Bp"
,/uapnoq
apuBBS Sui|[a;sSuB[aq ap ua uaqqojjm aip 'uasuuq uba
jjoosaip jsinf ufiz jaq jBBra fqlqaSom si pp 'Bp"
„•fira uaSaj jaaz ufiz aasusq a(j"
(/qoBp 'uauaqaj fiS junq fira do"
„•uadiaq
aj utjBBp fira mo 'n do qfqamBUJOOA ua 'Bijamy
do ua n do Soo jaq qaq qi qoopp -uaqsm uauunq aj
AtttojA aufira JBBq ua uauuuv a; ptaquaSauaS syouaj
-ojjj rao atz susq qi joaooz jooa uaop aj jsaq
ajsjajm ufim rao suamaujooA aufira ufiz Sqiaq ooz 'uBp
nu AAUBiq-uBBaoo-oqosijuBjjy 'aaz-daip 'jqoa uaa 'Bp'
uaSmjjaAo aj pjaaq uazoqaS firn joop jaq uba piaq
-JBBAA ap uba fira rao 'apuaqfiq uaAoq jbbu umqos 'qi
iaz ,,(ipA\ qaoj fiz si pp si AinB[q jqonj aip sp
Sqiaq ooz 'aiqdog 'jsuja uaqoA ui jaq uaara qj -ubb
quBp uaqfqapiBq ufira azap fiq imp raaau 'qaq UBBpaS
9H
jaomjuo (BBraaijp jo aaA\j sud safsiara ap bu 'iiaraoq
udcunp aj Ssp uap jooa uaSuiJBjqjaA jam sjpz jbbui
aj pjaqjaA uaajp jaiu 'si qfipqinjqaS jaq pp
rqoojjaqfiS jpuiA aopp dpfjj uaSipJOOAiuaSaj uap ioao
ua 'inpSuof aSipj00A\uaSaj ap jaAO pm nu fiS jquap
aoq" 'aoj a\uo.ia aufiz raoo dau „'Biqdog suaa Sag"
t'r qsaaAiaS uaddujq pq
ubb J89A\ qfqjnnpu sbav jqoiu aufijq "uaSapiaA qi iaz
(/qaq pSBufaSSaM JBBq qi jo 'raoo 'piu pavv qp"
((-uaqajds
ua[|ia\ suaa pA\ jBBq pBq qp 'jqaq pSBBfaSSaA\ JBBq
fiS jBp 'pA\ fira jfids japj 'uapuojs JBBq pin fiAv
aoq 'uapM uapnoz sapajd aM ppdo 'uaraoq a; jaiq
afjA\naiu pp pra 'uarapj japuoz 'qfippBp ooz jbbiu
rao" 'raoo ufira appz <('ppra auuaj uaa qooj si PH"
i(-si jsaaMaS
jaiq aqwBjj ssira uaop 'aiqdog para sba\ qi 'Bp"
,,i ST naj
-jbabSjooa ja jba\ 'pa\ jaqaz jaaja bq" -apuazufuS
'raoo ufira appz ,/qosp 'spqMBjp ap ftq piu jbbj^"
■ajUBj appjooMjuB 1('uaqBtu ap
sajisiA rao ubbSoSjiu Btpmy pra *qi joopS 'si fig"
'aiqdog si jbb^ "uaqfiq aj uaqqop ap jbbu rao jajqaa
japuitu" 'qt appz i('jsaaA\aS pjsijg jbbu uaq qp"
•uajBM pcuBpaA uajaids ap josjb
'uaqqaq aj poAaS uaa 'uaSupspuoq ap ui spAuaq-uoj
'JÏ10 a!P JOAO uararaqq pq bu 'piu rao 'ufiz jqBBiuaS
qjnq uba pA\ uajsaotu uauaaq spuBiuai jubm uoq
uajsaj qi pp apfqq 'uauuiq jarauq ap iubbj jaq joop
ojcIbjs qp uaqBA\juo ajUBj paap daojjin apiiq ufig
{i' uajqoBA\ uajsaora n do jam jbbcu qourq ap
jam fiAi ua 'jjbbm uaqqop ap jbbu aS pp 'ppjJOA suo
2QI
148
de verontwaardiging van den ouden Ilawke, alsof ik
bang voor hem was. Och, ik had geen vast plan ge
maakt. Ik was mijn hoofd zoo'n beetje kwijt; ik was
door een gevoel van eer, van hoffelijkheid of hoe men
het ook noemen wilde, gedrongen, het huis van mijn
oom te verlaten, doch aan den anderen kant, door
mijne liefde voor Florence Hawke aangezocht, om in
de buurt te blijven. Eene flauwe hoop, dat zij nog
eens mijne genegenheid zou beantwoorden, en dat ik
haar dan zoo noodig zou kunnen overhalen, om met
mij te vluchten, kwam wel eens in mij op. Maar een
planGod zegene u, kameraads, een plan had ik nooit
beraamd. Nooit was iemand minder met voorbedach
ten rade begonnen, nooit nog waren iemand zoo alle-
kansen tegen. Had ik in Londen de eene of andere
betrekking bekleed, dan zou al wat ik hier heb neer
geschreven, niet gebeurd zijn. Ik zou weêr aan het
werk zijn getogen en die sentimenteele kramp ware
wel overgewaaid. Uoch ik had niets omhanden; het
was volkomen hetzelfde, of ik in Londen of in Bristol
woonde. Ik was vijf-en-twintig jaar oud, een leeftijd
voor groote ondernemingen, voor dichterlijke illusien;
ik had twee nichten, die mij aandrevenbij de be
trokken jonge dame zelve had ik nog geen bijzon
dere tegenwerping ondervonden; vooral echter was
ik erg, eerlijk, geestdriftvol verliefd, met eene diepe
minachting voor Hawke's geld, terwijl ik niets anders
begeerde, mijn geweten getuigt het, dan het bezit
van mijne Australische schoone. Hiermede, kameraads,
hebt gij in korte woorden, alle redenen bijeen voor
mijne wandeling naar Bristol, om kamers te zoeken.
Ik kreeg daar dan ook kamers, meer nog in over
eenstemming met mijn beurs dan met mijn fatsoen,
149
en wel in een onaanzienlijk huis, niet ver van den
Collegetuin, eene buurt waar ik onwillekeurig heen
gedwaald was, in herinnering aan den morgen, dien
ik met Florence in de Kathedraal had doorgebracht.
Wat huur aanging, diende ik wel wat zuinigheid te
betrachten, want ik had altijd nog mijne kamers in
Londen aangehouden en zat dus, voor mijn doen, op
zware lasten. De hospita in Bristol, die met een bloe
mist gehuwd was en Mrs. Chump heette, had een
stug voorkomen, waarbij hare zwarte kleeding vol
komen pastezij bood mij zit- en slaapkamer, ontbijt
inbegrepen, voor vijftien shillings per week aan. Wij
maakten accoord, waarbij ik ten opzichte van de andere
maaltijden vrijbleef en reeds dienzelfden avond het
logies mocht betrekken.
Terwijl ik in de kleine spreekkamer mijne oogen
eens de kost gaf de meubels waren hoogst een
voudig, doch goed onderhouden, aan den wand hin
gen platen, die beroemde zeegevechten moesten voor
stellen, op den schoorsteen zag ik, bij wijze van schild,
een gebogen spiegel, die iedereen, van schrik over
zijn eigen afzichtelijk beeld, moest achteruit doen
springen kon ik niet nalaten mijzelven de vraag
te stellen, of het eigenlijk niet al te dwaas was, om
mij hier in Bristol te gaan begraven, in plaats van
naar Londen terug te keeren. Het hok van een kamer,
waarin ik stond, riep mij de prachtige en schitterende
vertrekken van Clifton-Lodge voor den geest. Ik stelde
mij voor, hoe miss Hawke, in haar vaders sierlijke
rijtuig gezeten, als zij hier langs kwam in de kamers
van haren bewonderaar zou kunnen gluren en dan
bij zichzelve denken: „en dat zou nu mijn lot zijn
als ik met hem trouwen gingwaarlijk, het vorderde
