-fuqas ft§ jaoui UBp 'juaipaaA piooaajub uaa fiq spj qaop
JBBU Jap.ISA J3IU .19 SbBIA qi UO 'jjaaq p§9Z9§ n UBS
fiq jbaa jora jaaAi qj -SaAA apjaq uba jaajdraoo jufiAiq
juoa ap jjfuqos ftra ftq jbaa 'saaa saag" -qi apiaz
„'aauajojg 'pjftAAj ui jam qooj uaSuof uaui.re nap
jbbj 'mog" i(-naAfuqos jaiu lOAaq fira jsaom fiq fjaiu
?aq }aaA\ qj" ftz apiaz ((!j uapiooAijuBaq jauq mti ft8
?InZ" SaojA qi uaoj 'ua pcq uaraiaqaS auaaS yi JBp
Jubav 'uoq uaza[ jsn.iaS inaq fiz jBp 'iaz q[ -pjaiqui
jauq uftra jbaa 'ftz SaoiA do.iCB(q -n qi laqazjaA JBp
'mos.iopuB fstnl jiaaquftra 'uaau jsunfl 'o puappn
•tnw jam naqoB|inqS aj rao 'uajBjBU jam qooj uoq
ua 'jnajq aSia u(ooz flaaiq ftz jubaa 'jauq ami ui jnp
UBp xaam }3a\ Sou ia puojs laqaz jbbj\[ ,/uajooq uba
sajjB |8aa 'apuacnoq smqj 'ja jbz qj -uaqBAaSiooA uftz
uapaqiuBBuafluBBUO .xa jBp 'SuBq uaq qi ua 'jssaAiaS
uiaq ftq si Bdnd 'q" :appiooAAjuB ua qoiz ftq jauq
nap ftz qBjs 'jpuq uaAajqosafl ft§ jbaa 'SaoiA iBBq qt
uaoj, mazai aj ftz uoSaq 'ftra jaui qfqaS a J, -ajqiauaAO
uaAfuqos ami JBBq qi doiBBAV ^'uaSipuuqiaAO aj jip
n mo 'uaqajs jbz ui pBBAiq uaaS pAA 'jftz xaiy qooj
ftS nu 'ia" 'qi iaz ^'aouajojg 'uooqosjQ i uftz jbz raj
-pjsaquoAauq uftz 'ui BuiBra uba uiz uap uaSaj 'qi jBp
'jaau uftra jiaa ibbq; j S.ia aj p qooj nu si jBp 'uaa^"
uadaoijm paap lira jBp 'aouaiojj ubb uaAfuqos aau qt
puoA 'uajo[sa§uj -jam Son pusq mu apuaq qt 'qosp
'ibbaa ooz 'jubaa 'qaaijs uba jbaa qi ajqcuiaS 'jqouaS
seav ftra ubb azap jsp '8bz qi uaog -iiaSuaiq jsaom
jauq uaa laaq uaa .iooa ftq JBp 'dojBBp appz azap ua
'apSunjjaA ftq jbaa 'uaSuof uap ubb Sboja qj -sraq jaq
jpOA .iBBqp uajjaorajuo (iaa ua 'uapq ubbS qaaqjoqqiq
ap jm ubuio.1 uaa sbaa qi 'jqoozaq aqaiz aram auaa
puq ftz majBjd aj aona.iojj jam qi puojs 'raBA\q jauq
193
-aqaoj n sp ftra paoS uaAa SaAijBBjjs ap jBprao 'qi
pz 'Sou UBp sjpz jBBtu jSBBtSaAA ppudaq jam ftra n
SuBpoz" 'qi pz (/uaraoq uaAfqq jaiq joora qj" -°bz
sjfiAiqip ooz ftra ftq uapoi aq|3A\ mo 'uajpjiaA aj raoo
uftra ubb rao SaouaS qfqioa sbaa qj -uamoq uaiz aj
ftqjooA aouaioj^ dooq ap in 'jaaAi ua uaaq jjaiooA
jaq do iBiip appujp ua 'smq sraoo uftm ibbu amiojj
qi daq 'jm §Bp ui Sep 'Subj puBBtu OApq nag; -sbm
ppiqos auftra joop jam jip JBp 'fuA joopS qooQ
a'Smaj jam jsiaaiooA p'A\ uojsba uap do
aqAiBjj aouajojg; Sbz qj" ppmj SrauaqaajuBB auftpi
((-qi aApqaq
'quoip.iaA qpA jaq p ua uaquozaS diqos jaq si SfiBp
ub^" :apuaqaajdo uiiBBp ua appSSBAi pcumof uftz
jbbu 'uaqojsaS ua.iaajq aSojp ui ua sbai jqosuaSdo
ftq uaoj ua piA piooq.iaAO dnqosuaquoip auftz ui aip
'uBUunnjs uaqosuBBquaray uaip uba Suipapapara ap
sp jqoBAuaAuo uaAa jaq si 'jjoos uftz uj -pz ua.iap
-UOAAI8A jaqaz n aip 'joB.ijxa apoaAij uaa sucqj ug
•§BipaS ua lajqBiBq uaSp uftz ui jjaaS
puoiSpnoq uapaoS .iBBq ftq jBp 'ua°Bjp§joz ajsuira aj
UBp raaq jbbj |ia\ uaSSaz aara.iBup qi jbaa 'jaa,w
m{af^jSfuq smqj" iaquB iBBq puiq uftz jBp '[iai
uaqqaq jam iapBA uaa sp 'suaSuof 'iaiq suaa aiz ug;
•uaqBjaS jjup ui uaop jjaaq 'afspra uftra uba aip UBp
laqiajs '.mnjBU aSiuara aip 'mooijs uaa si apjaq a(q
•uaSippqosjuojaA aj uajjBq suftra SuipAai] ap rao 'uai
-aauapai j( ubb jam jaiq uaq qj j n auaSaz jaajj ap
'jbbj^; -jBB§do siaoq uajSBA uaa jmqos ap jBp 'uaSSaj
aj ppz jaoi jaq mo 'n qi jaz UBp 'jm.iajqoB jqoBjq
agoA do suaa piA\sp.iooqmnjs jaq jaz ua ubb|s jiuiooa
fQZ
250
's Avonds om half negen, zat ik in mijne kamer
met een boek in handen, waarschijnlijk wel het on
derste boven, toen er zacht aangescheld werd, en kort
daarop juffrouw Chump haar hoofd binnen stak, zeg
gende „Mijnheer, daar is de knecht van Mr. Seymour,
om u te spreken." Buitengekomen zag ik Cobb, die
zijn duim naar zijn voorhoofd bracht en mij een pa
pier voorhield: „Compliment van miss Sophie, mijn
heer, en dit zou ik u overgeven." Het was een brief
haastig liep ik er mede naar het licht en vond in het
couvert twee epistels, het eene van Sophie en het
andere, klein gevouwen, van Florence. Toen ik van
dit laatste het schrift voor mij zag, het flinke adres
„Jack Seymour Esq," met de letters F. H. in den
hoek, en de huiselijke gans op het zegel, was mijne
ontroering zoo groot, dat de brieven mij in de hand
trilden. Ik las eerst dit epistel, daarna dat van Sophie,
kwam toen weer op het eerste terug en zou misschien
een paar uren achtereen op diezelfde wijze zijn voort
gegaan, ware ik niet door een bescheiden kuchje in
de gang gewaarschuwd. Ik keek dien kant uit, en
zag Cobb kaarsrecht op de mat staan.
„Dat is waar ook, Cobb," zeide ik; „haast zou ik
u vergeten."
„Heeft mijnheer ook eenig antwoord?" vroeg hij.
„Neen," zei ik, hem een goede fooi in de hand
stoppende. Na op onderdanige wijze zijne dankbaar
heid te hebben getoond, ging hij heen.
Sophie's brief luidde als volgt:
„Beste Jack
„Juist op het oogenblik, dat die jongen met uw
255
hoort, een vouwstoeltje koopen en voor uw hek gaan
zittenwant ik moet en ik zal Florence Hawke zien,
nu zij mij verteld heeft, dat er kans bestond, dat ik
haar hier zou kunnen ontmoeten, en nu ik niet weet,
wat er van haar is geworden. Zij heeft niet aan So
phie geschreven; mijne nichten zeggen, dat het hun
ook verboden is om te schrijven, van uwen kant is dus
niets meer te verwachten."
„Jack," antwoordde mijn oom, „gij moogt buiten
mijn hek zitten of daar binnen, precies zooals u goed
dunkt; ik heb er zelfs niet tegen, dat gij u boven
op een van de puntige stijlen er van neerzet, als gij
dat soms liever doet. Volkomen welkom zult ge ons
steeds zijn. In mijn huis kunt ge blijven, om, van uit
uw oude slaapkamervenster, naar uwe schoone uit te
zien. Als gij dit soms wilt en slechts een woord kikt,
zal ik er een kijker laten zetten, zoo krachtig, dat gij
er de boerenmeiden de groene kaas mede in de maan
kunt zien maken. Maar ofschoon gij weet, dat ik u
niet ontmoedigen wil, schijnt mij in uw drijven iets
zoo eigenzinnigs te wezen, dat ik mij, in uwe plaats
zijnde, maar liever wegmaken zou, vóór al dat hopen
en treuren en smachten uw hart te zeer gebeukt zal
hebben, om het nog aan het volgende weergalooze
schepsel, dat u in den weg komt, te kunnen aanbieden.
Wat geeft het opwerken tegen wind en stroom, als
gij met iederen slag, dien gij maakt, verder lijwaarts
sukkelt Kom, ik zou er den bijl maar kalmpjes bij
neerleggen."
Natuurlijk hoorde ik dit alles met een zekere ver
ontwaardiging aan. Ik dankte oom voor zijn goeden
raad, doch verzekerde hem tevens, dat ik liever ellen
dig zou worden omgebracht, dan afstand doen van de
