ax xaxscrjooH
sinq.ia°Bg jaq ui jbajooa opuoqBiujqomaS jaq 'suiq
-U0f UBA UBUI01 U3JSJBBJ uop J0A0 'OOIJJOB 3MU0IU OU00
joao safjBBid apuapinpaquo op 'jEBpjB uaqqojdsoS op
no 'pnopAjOA jaq qi puoA qnp aufnu dQ 'jBBquBBjs
-jmuo Bufiq'jaqmos uopuog puoA qj 'uaizaS situ sbav
jip qooQ -uaraoq aj gtuoj ofsioai ufita uba SuiaoSuio op
ui joqossuj 0} sop jojbj jooaa uop tno 'uajuooMaSspBjs
opno joufim SuijjBAdojopaM op uba fluipiajjB oSiuoo
ojjqoBMjoA qi iuoSaijAUio noz fim pfij op nu pp
'jdooqofl pBq qj -ppoAoS uoqqoq noz jaflijsnj jooa
uoqoz ftiu 'aoAOjqoS Jojsijg ui 'qi pp 'pip jqapjuo
spool qi uaoj 'jsooavoS pep op ui ua§Bp ooavj uooS
sbav qi qooQ -ubbSoS sbav fiqjooA 'qoo jbbC Subj poq
uoo uo 'ibbC uoo uoip popos jo josjb 'jajqoa fira pq
sbav 'uoqqoq noz UBBpoS qjoq jouoo uoqop puBiq ui
pq jo SutqosjBAJOA jouoo uaflajd pq sp 'ajjsoq jsnj
-spoouioS aufira uba soipoA pq pooSuoAo fim oip 'uoj
-JI|Q JBBU SaiSipOOUJin oip *SBA\ SjOAoS UOO UBAJBBAV
'moo ufira uba qoozoq pp ubb jqosp uo qooq ojpuoi
op ui suoo 'pBjpq jopoM sjomsq aufira qi uaog, -jsaaAV
-o§ Soai uapuog uba uopuBBm boavj jsmf sbav qj
•2nfiiejs.meiej GJBAVZ nest
•fim JojqoB joa spooj
jojsug Sbj uojnuim afliuioAV uouuiq uo „fBipray
'Sbq -J30AV jBBqp (iav uoiz Sipoodg qoop Sou uo
LIZ
280
opgeleverd heeft. Het meisje heeft er nooit iets van
gemeend. Zij vond het wel aardig, dat gij zooveel
werk van haar maaktet, en liet het zich welgevallen,
omdat alle vrouwen graag bewonderd zijn en voor
haar niets meer vleiend is, dan liefde te ondervinden.
Dat ten minste is iets echts; woorden kunnen van
alles beteekenen, maar liefde is een feit, waarop men
rekenen kan, waar twijfel onbestaanbaar is. Wat zult
gij nu doen?"
Thans kan ik wel luchthartig over dien tijd schrij
ven; doch mijne levenservaring stemde mij toen zeer
droevig. Sedert heb ik altijd medelijden gevoeld voor
ieder, man of vrouw, die eerlijk liefhad en bedrogen
werd. Er zijn tal van menschelijke verdrietelijkheden
waarmede de wereld den spot drijft, en daaronder
behoort ook teleurgestelde liefde; misschien danken
wij dit aan de vroegere tooneelschrijvers en de he-
dendaagsche cynische wijsgeeren, die op hun manier
wel gevoelig, doch tevens vrij bitter uitgevallen zijn
doch, reken er op, maats, dat het een droevig schouw
spel is, een jong, edelmoedig, liefhebbend hart in
zijne eerste genegenheid bedrogen te zien. Wel kan
later soms eenigszins de wond door nieuwe banden
geheeld en het lidteeken zelfs uitgewischt worden,
maar zoolang de wond nog versch is, blijft de kwel
ling ondragelijk.
Nochtans behoefde ik niet veel langer uit te zien
naar een antwoord op mijne vraag „Wat nu gedaan?"
Want op een morgen wel bijna eene maand na
het vertrek van Florence Hawke naar Schotland
kwam er weer eens een brief van Sophie, dubbel
port ditmaal, en toen ik hem opengebroken had, vond
ik vier zijdjes, over kruis geschreven, van de hand
'qaq UBBpoS fira jooa f;S jbav 'uopSroA jtoou jbz qt
oiqdog 'n ouoSoz pog" (<"pom opora n sjb 'jooqufim
'yoqoq n j, sp 'ui dBjg" :pinj uoo pm joia opai
op ui fira sjnopnpuoo jop uoo uooj 'iiaSSoz uojjiav
fiq joora poA Sou jo pBq qi ug aSuoA oip
UBp aflpog-uojjijQ fxq jajqaip jbav 'sjorauq apooS jbbu
jin fira jooa qnraoS Mn do suoo qoo oiz ug ,;aiqdog
'uojnjs jauq uojBq qoo fira uo 'jjooq jeeq uba fi§
Bjpooz 'uoAljjqos firn uba sajjB jBBq jjnz fiS ug"
(/raoouj0A uoraoq
-Snjaj spouojojg uba sjai .iBBm qi Bjpooz" 'fiz opioz
<('jjnz uojooq fira uba fiS pp 'do Sijjajs ja uaqag"
•pBq pjBBAUBB SiqiMfuA jajsnz oAoq 'apaoS ajsq aip
'jqoBjpdo op uba Suiuuaqja aSipoiqjao ui 'pjaiq opfiz
joj Stuiom uaa qoiz Bijaray jfiMjaj 'aiqdog pm af
-pBjd qfqoAinojpoA uaa Sou qi poq 'jBBpp uoJiad pq
do 'na joods j, jbbu fim uajqoBjq uajqoiu ag *uap
-noq noz uaSoo ojnq jooa jbbui pucq op fiz 'uouoqaj
jaojq aiqdog do 'opuBBSSoM nu 'qi sjb 'pp 'uojocu
-oqosjoop sjjoz joij ua 'sjoij iojjojjb firn apiaz 'apuBBjs
sood uoo fira pjaiq ffZ "uaqiai aj puBq op ftqjBBp
uiaq jo 'uaop aj raaq jooa pjoOM paoS uaa uio pzaq
puaiJA uajaqua uaaS 'uaSuiqqajjaqaijituBj aufiz japuoz
'ua 'uaquoqosaSSaM psq afsiara loom uaa ubb pnq ufiz
aip 'qojaaz uazoojjapaoiu nap jaAouaSaj poq pjapuaq
-aS qfijjapaocu jaaz pin qooj Ijz pp 'Sbzui afjaaq uaa
nu fiz pp 'joa\ joojaS qj -apjaoAaS qsraaS jssq do
Sja join 'naman piaqosjB pq fiq 'qoiz ajuBj aufira pp
'uaqjam aj do 'qooj fira pq paap uaSaouaS jaa^y
•pBq uajouaS joop ja qi
uoaSpq ubb uaquapSnjaj uauunq aj uaSaouaS jaaA
japuozfiq jam sjjaz japuoz 'uaddijs uajsj aj sjoSuia ap
joop qoai\ auaa ui Sujpaq jsp jBBmaoAij rao ajiaora
9 LZ
273
„Nu," zei ik, „haar zoo dikwijls te ontmoeten als
mij maar mogelijk zal zijn, haar zoo mogelijk de be
kentenis te ontlokken, dat zij mij liefheeft, haar met
alle macht, die in mij is, te blijven aanhangen, nooit
los [te laten, en en ja, Sophie," zei ik, haren
arm vattende, „als haar vader blijft weigeren om toe
te geven, en als zij toestemmen wil om om.
„Wat!" fluisterde Sophie zenuwachtig, „toch geen
schaking?"
gf„Een geheim huwelijk," riep ik uit. „En waarom
niet; zou dat voor het eerst wezen? Als het er om
te doen is, wie hier het langste volhouden kan, dan
moet de zwakste het maar afleggen. Het is mijn zoeken
niet, om langs slinksche paden te gaan. Hoe ik ook
tegen huwelijksplechtigheden ben, met den daarbij
behoorenden omslag, toespraken, kleeding en aandoen
lijkheid, zou ik nog liever vijftigmaal met mijn liefste
willen trouwen, dan beginnen met haar te ontvoeren.
Doch als Florence mij liefheeft en ik haar, en wij
zijn vastbesloten om man en vrouw te worden, en
Hawke blijft er steeds tegen, wat zit er dan anders
op? Den ouden man zijn zin geven Dat nooitriep
ik, mijn vuist ballende.
Sophie's dikke gezicht trilde van aandoening. „Op
mijn woord, Jack," riep zij uit, „ik geloof, dat gij
bezig zijt, er een volledigen roman van te maken.
Wat wanhopige denkbeelden bezielen u tochFlorence
mag het wel waardeeren."
Doch, laat ik liever al die plan-einden opschieten
en op den nagel, waaraan zij behooren, uit de voeten
hangen, want, als ik ga overdenken hoe zij, met tal
van andere in mijn leven gemaakte ontwerpen, den
tros van het werp, waarop ik verhaalde, geen duim
