'ptojaqjooA do spaaj fim jo paq qj -gqoAioS fun ui
afjauqapiajaS s aiqdog joop gsguB uap bu 'SuigqoipiaA
anaa fiui jooa sbm piaqjBBM ap 'apiaz qi bjbooz 'n y
•pjanijaA nu ubajbbp qi qaq 'yaaq guiqqaigaq p?Bq
-J8A gip do ge.u ]B qoop 'aaza| a; yaijq jBBq ui puogs
jaaui |aaA So^j (1j jbbC aaA\g [9a\ uaiqossira 'uapuBBiu
uaiggqoBuaSSaz a; piaqqfj|agora auaaS gaur gpu 'uaA
-ftjq {BZ SaA\ qi Subjoojj -uBBaao uaminj uap do s|B
ia2 ooz suagjau fim jaoAaS qi ua 'uaiz a} 2mag
Taupig a.reqjaip 'apno ufim 'ufiz fitn jooa piaqSqBz
auaa |bz gajj -jBBAizaq uaag siaj azap uagag qi qaq
suaSuaAo qoop 'uaSSaz a; joaubba jbbpjb uapuaiJA
aufira ua uogji|Q 'paa| Siuui fim gaop gajj -aqmooaiojq
jaaqufira uba ppaq aqfi|ajai| goq jooa uaqBui a; iBBq
-|BA 'ugua uaSuaiq ag Suiuimags uaa ui fira ua
uayvm ai fun jwn ufim 'si Suijaopaq ap qfijjnngBu
ubajbbav 'yaaq gqocpaggm siaj azap fiz gap 'uaquap a;
sijbuibq aguBg ubb gaq qaq qj j ufiz mop qoog uau
-UBUi ap uauunq gBAi jaau uaA\n jooa Susq si fiq
'pSazaS 'uoA\tioj|iaA (hyp ui 'suo japuo ua 'uagBid ag
inaq pin gaiu gjBA aqmooajojq jaaq uap guajguio jbbiu
'ggaz ooz fiq gBA\ |b saiaaid gaiu |3aa uaiqossira guaaui
udBj -sapB gaiu smqg §ip.iooA\ua§ag si gajj -qaq
J3A0 puBj gaq ja qi gep 'uaiamaq gaiu unq qi 'jappiain
'laA\ i quap JaAo ja qi aoq 'fiS gguBJA ug; ,juba joav
nu jaiq li§ g§az gu^ -uaraau ag piaqosje uaj[B n uba
ua uaqBui ag siaj ap jooa uaSuiqqiqosaq ap 'uatnoq
ag Sniag oSpo^-uogyiQ jbbu mo qaq pfig uap uaqaAi
aup gsinf Sou qi gupooz 'uatuoqaSgm si fiz aparajBBAi
diqosgaq 'ajom?/fv.i)g ap gaui na,sgg uap gpaz fi/ j bS
Aaupig jbbu subcub(J aguBg gain puBBiu apuaSjOA ap qi
gB(j (i si uago|saq nu ggp 'fiS gquap gBA\ ua 'apufiAiq
apjaij aqfijaruiaq auaa joop qi gup 'uacuoqaS ufiz Suiq
885
282
aandoening, had het zelfs meer iets van zuiverenden
balsem. De brief was gericht aan Sophie en gedateerd
van Dunkeld, en mijne lieveling begon met te ver
klaren, dat zij het schrijven had uitgesteld, tot zij iets
zekers had mede te deelen. „Wij zijn nu sedert veer
tien dagen hier," zoo schreef zij, ,,en ik heb alles
zoo -langzamerhand zien uitdraaien naar het punt,
waarop wij nu staan en waarvan ik u thans iets ze
kers vertellen kan." Ik maakte hieruit alvast op, dat
er eenige „scènes" waren geweest. Tante Damaris had
haar onder handen genomen en de les gelezen over
het afslaan van het aanzoek van Morecombe. Dat jonge
mensch had hen in Londen bezocht, doch was niet
mede gereisd om de Noord. Wat tante Damaris van
hem gezien had, was haar zeer goed bevallen. Zij
had zich niet kunnen begrijpen, dat Florence zoo'n
knappen welopgevoeden, aristocratischen jongen man
had kunnen bedanken. „Ik zal maar niet herhalen,"
zoo schreef mijne aangebedene verder, „welke rede
neeringen zij en papa hielden, om mij over te halen,
iemand te nemen, dien ik nooit zou kunnen lijden.
Te zamen hebben zij mij het leven erg onaangenaam
gemaakt. Ja, papa geeft tegenwoordig geheel en al
toe aan zijn kwade humeur, en verzuimt geene ge
legenheid om beleedigend te spreken over uwen neef,
ofschoon ik hem plechtig heb verzekerd, dat mijnheer
Jack Seymour met mijne weigering van den heer
Morecombe evenveel te maken had gehad, als hij
schuldig was aan de laatste maansverduistering. Het
fijne van de zaak is, lieve Sophie, dat, na mij eerst
onaangenaam en ongelukkig gemaakt te hebben door
hun aanhoudend geplaag met mijnheer Morecombe,
papa en tante Damaris op het laatst tot de gevolgtrek-
-UB puBtuai Sou ja fizuag 'na 'jooguBq apno ufitu uba
Suiuaqai jooa apuajBA 'diqos agsgBBj ufitu 'vijMtf ap
sjb jagjnqo qfqaS uba '9J,oiui/)vx)g ap snp ooz 'oo
l(-uapuog; 'gaajgg qomqouaq 'OQ ig
jfjgqSijor) 'ucounQ fiq uaiuoqaq ag uapaqjapuozfiq
ajapja^ -jagqop uaa qoiz gpuiAaq piooq UBy -paoS
-appaq uba uaiz.iooA ua gqouaSui Sijnaq ua tnmj
ufiz uaggnq a(j 'uadaqos apuapaz gsjaus jap uaa
si 'güSajj apuaqaq SigsunS giQ 'uaqqog aqastpuj
-gsoo sgBB|dSi| 'uosdcuoqj, |8iubq japjaOA°BzaS 'uog
Tgg'I goojS'i y OOI '^noq gaisodraoa 'aMuit/fvu/gf
diqosjaddqq gscm-aup aSigqoBjd gaq (uapjBBAi
-jooa aqfi].iapuozjB do 'puiqaa^-Ainai^ ua aijBigs
-ny ui suaABq a.iapuc jbbu uapjOAi uamouaSjoop
qoo uuq oSbssbj) 'sqaa.igsgqoa.i .faupXg Jtuqsj"
aiguagjaApB azap do 'uaqaoz
Smaa bu 'aggmgs ua uadaqos apuaqqajgjaA jap gsfip
ap apSjoA 'guBjnoo ap daajS qi ua tt'. ufu-aijBjgsny
ap gog qoo UBp gjooqaq aiQ -fijapaaj aufim uba uad
-aqos jap uaa uba uibbu ap si gcp jbai
9Mzuii?Djy)g" uaquap ag uoSaq sdB|qsuaa qi uaog
Tim jooa jauq s(aouajo|Lq gam jauiBq aufim ui qi gBZ
jaaA\ 'qoo ucp aoq qooQ 'sba\ spuoAB s, gaq gcp 'uam
-auuBB suo gBB| djaiAi |asufiqos agsjaa JBBq gsaaS uftra
do 'agdfu UB|d p|EBdaq uaa gog puBqjamBzSmq aip
'agqoBpaS jauaa dmi|S ap 'Sep uaSipjBBA\quapaS uaip
uba inn q|8Ai do 'uaSSaz ag laarn gaiu gaaAA qj
'IBaui eznaninmi uea
'IAX XfhtSaTOOH
985
287
ders van denzelfden naam bestond, moest de kapitein,
Daniël Thompson, een oud scheepsmakker van mij
zijn; hij was n.l. tweede stuurman aan boord van
de Montrosetoen ik nog derde was. Doch, sinds ik
de zee als beroep had vaarwel gezegd, waren mijne
gedachten en neigingen steeds zoozeer aan wal ge
weest, dat het mij niet heugde, ooit de scheepstijdin
gen te hebben nagegaan, om naar een bekenden naam
te zoeken, terwijl ik mij, in die drie jaren, een ge-
zegenden afstand van de Londensche dokken had ver
wijderd gehouden. Nooit zelfs (misschien wel omdat
ik zoo hardnekkig mij steeds in het Westelijk gedeelte
van de stad had opgehouden) had ik, in dien tijd,
een enkel kameraad van vroeger ontmoet. Of, wacht
eens! Ja toch; drie maanden nadat ik voor goed van
boord was, kwam ik eens een derden stuurman, dien
ik gekend had, en die op het oogenblik wat diep in
het glaasje scheen gekeken te hebben, in Waterloo
Place tegen. Hij was er bijzonder op uit om mij te
omhelzen, doch ik wist zijne armen te ontwijken en,
met het leenen van een hal ven sovereign, gelukkig
van hem af te komen, onder zijne betuiging, dat dit
dan al het geld was, dat hij in de wereld bezathier
toe nu bepaalden zich de collegiale ontmoetingen, die
ik ooit sedert gehad had.
Door het geheel breken met mijne oude levenswijze,
was deze zoover op den achtergrond geschoven, dat,
bij het lezen der namen Strathmore en Daniël Thomp
son, herinneringen als uit een geheel andere wereld
in mij opwelden. Zonder het minste voorgevoel voor
de gevolgen van dien nieuwen gedachtengang, verzonk
ik in diep gepeins over de dagen, die ik vroeger
op zee had doorleefd. Van alle wereldwonderen is de
