'fiui .lapuo pint '.iCBp us 'uopsusq .ibbu qaaq uo qaoq
-qaoqiajqas uap jbbu joop ajdajs qj 'uopjOAiog japnoq
Isoa sba\ 'piBBjpafl uapioojq jaq jbbu laaui 'puu\ oq
•uapiaqasjapuo a; ^bb[s§ ufiz tno laquop a; sbm jaq qoop
uapaq.mnjs ap uba uaa qfijufiqasjBBAi daij ,iaau ua
do aip 'puaraai qi apiaassBd 'uaraoqafl uaAog 'uajjiz
uajsaora qaoqqaoqjajqoB uap japuo fiz jap 'apuBsSsu
jbaaooz uapauaq uba 'do afuadtuBq ap qi uiojq 'uapaids
-aq a} qtitaaS ufiro do suaa afdaoiS jap apuia uaj,
•uajjiz uaiz aj aouajojq; jsbbu
q.iaq ajqoqjaA .rapjaq 'aSqjazaS 'aunim aip ui .iBBp niaq
'fluitucuajs aSijBzduiBJ auaa ui jaq jqaBjq fun jbbj\[
■uaqara pnaqaq uaA.mp pBq aoua.topq ubb piaq°ip.iooA\
-uaSaj ufiz fiq jap 'uapaj aip mo .laqaz sba\ jaq ua 'sooq
fqiad ufiz subiubq; ajuaj .iBBp '.tooa fiui do jaaA (jq puq
qfijjnn:)B_\[ 'usqBcuspoiu uoz sia.i ap fiq jap 'jsiaa fiz sja
'uajBjjaA a? diqos jaq 'uoz uaSuBj.iaA qfijapsp aouaiopq
jap 'ufiz uajaora SuBq fiq pBq 'uafluaiq noz jbm uap
ubb jqoiu a.iuq ql'ijapsp 'puoAaq p.iooq ubb fuu qr pip
'uacuau-iaA jaq fiq 'ajunj jBp 'pjaiq .iooa ja jaq qi sjb
jaqaz ubajj uauoojiaA a; .iBBq ubb 'jsiuoquBB aiBq bu
uo.111 .uiTid uaa spaa.i 'qoiz uio paqafl uaqqaq paoui uap
'uado[sa8 sbaa p.iooq ubb qi sjb uaAa fiq uaipui 's.iapiiB
azap noz aoq 'jubaa 'uaqBiuapaui noz siai ap aqmoaa.i
-ojq jap 'uaqqaq jsaora uajaAAaS qooj fiz JBp 'jaaAA qi
jqoBp suaadQ 'do fiui ui auisiikIo uopaom.iaA aSipusqs
'apno pip iiiBA\q 'jbz pbbu Spsui ooz .ia aauajojj jfiAAjaj
'uajBjd Sbz ajuBj ap joui ,iaaq jap qi uaoj, j aqtuooaiojq;
urn ua si.iBUiBpf ojuej 'aouajopq 'uajazafl sdaaqossiBAip
qajaj ap uba puia jaq ubb 'ua 'sauiBp a.iapuB .rend
uaa Sou 'uaiippo MnoiAam '.laqonj, uosdraoqj, qosuoui
.otiof uaa 'ajoouafljqoa ua uosqoap aaz-.iaj iiiaqduq uap
.iap.iaA 'uajaaqafl ,taiuipioj\[ aqnpBiu.ni[\i 'apjooq lajaj qi
118
qaiA qfqiaocu fiui uaqa.ids jaq josju 'qi
spp.iooA\]ui; ./p.isppqosaS qsiq aip do fiq jbbjs .ibbq"
sbaa uopwsSq;
UIBBU AMI }Bp 'pSazaS ^aiu fim 11 ?qaq 'af o 'uaSui.wp
-do ;am fiui ^aq pA\ ua 's^aiu Sou qini qj" 'fiq apiaz
,/uaAinusdo ubbS 35 uio 'uaiz ^aiu ^saq n ucq qp"
•pin|aS puazBjq uaa qi apqBBiu uaapara ua <(qaopaq qi 1Ba\
'uaraoqispjoB ]sa\ ,ia fiS puz uap ua 'do paoS suaa jbbui
jinug -uaiuaou japjMinin.1 ^aq az paAV *si papj" 'qi iaz
((j quBp ap si paq jbbiu 'SuiSa.uaq ap uba paiu si tapj"
jjps uauioqjOA
}Sq diqos }aq up -ufiz qaiz-aaz paiu qno) nu pinq n
'FAV" 1™ fiq daij tii qaiz-aaz paiu s.iaiutui qooj/'
1(qaA\ a? jb :)aiu
fiui {aoAaS qi" f qi iaz ((*uBB5sdo ^aiu ibbui |Bz qp"
<I(;suaSA\a AiauiBqpBq uaa pAi
siatuuii sp 'uadiuAiq a^ dinq ap ui uio 'pnoq ap si
paq ua" 'apuaqfiq appuo.i ap ui 'fiq iaz (I'aaA\p aiooa
aaubu pusA\aoAM|os Aiaiq si pspp qfiz paojqaS n pop
'iiaSSq ubbS paq do SiiBpooz aabbcu qi paz uap r; uasps
-do stuos n P|ij\\ uauaSau aaooa A\aipA\BA\q uapfiqpuo
fiAA" ;uaSSaz ap .loop'pqoaiq apSooq ap do fiui qoo fiq
do.iBBAA '.mnphqpuo paq uba 'sjapsaauijoq .lap uaa fiq
'qoiz apsiAiaSiaA ua uapinq .ibbu qaaq 'inappnq ap fiq
apuado 'sba\ paa[qaS qfqappaapaS aquiooa.iop\T usop
ufiz psaotu jb puia jaaq uaa Sou
'uaaps apnoz aaz aSipoou ap jbbaa 'japBAUBB^ uasui.ij
paq 'pjaassadaS spaa.i a.io^ ap fiM uo.iba\ ]b sjjaz 'pap
'ubbSbu qi uoq 'jb (ooaoS paq do ooz 'ua 'uaAfqq uaop
ap uipiq SuipuoiuJaiAi.1 ap ui ,iapBA\ paq mo 'psaaMaS
puiA\ uap ui SuBjpiiBB |83a ap ia sba\ puova uaSuoA
uap 'ufiz pqaoui qoo iosaa paq suBqp iooui aoq 'piiBAV
ufiz uapuoq SsAuopuo Subj paiu Sou (ia\ pap 'qlipp
'f88
380
„Ik heet Thornton," ging hij voort, „en ik ben de
eerste stuurman. Ik heb u niet aan tafel gezien. Ik
geloof zelfs, dat ik u nog in 't geheel niet gezien
heb; wanneer zijt gij dan wel aan boord gekomen?''
„In het dok."
Hij bleef mij in het gezicht zien, alsof hij het niet
met zich eens kon worden, of ik een lersche moor
denaar, dan wel de laatste Engelsche falsaris zijn zou,
maar, toen ik hem, in antwoord op zijne vraag, het
nummer mijner hut en den naam van den persoon,
met wien ik haar deelen moest, had opgegeven, riep
hij uit: ,,Nu, ja, dan zal het wel zoo zijn, natuurlijk,
mijnheer," waarop hij zijne wandeling op en neêr
voortzette. Hoe onbeteekenend dit voorval ook zijn
mocht, was het mij toch hoogst onaangenaam, om op
die wijze bejegend te worden en begon ik, meer dan
ooit, in te zien, hoe ondoordacht ik mij in omstan
digheden had begeven, waar dergelijke vernederingen
en verkeerde opvattingen mogelijk waren, waar ik
verplicht was, achter hoekjes te loeren en voor de
menschen weg te kruipen. Daar ik den stuurman de
voldoening niet wilde geven, mij weggejaagd te heb
ben, bleef ik nog met opzet een poos op de kampanje.
Het regende niet meer, maar de duisternis was nog
grooter geworden door een dwarrelenden mist, die,
soms in den vorm van wolken van afgeblazen stoom,
langs de verlichte koekkoeken dreef. Rusteloos flik
kerden de lichtjes in Gravesend, en de schaduw van
het achterliggende hooge land kwam te donkerder uit
boven de telkens, voor een oogenblik, verduisterde
lantarens. Over eene groote uitgestrektheid der rivier
scheen boven de sombere wateren een melkweg van
sterren te zweven, van hoevele schepen dit wel de
3S1
lichten waren, viel niet te benaderen, maar het was,
of eene ontzaglijke vloot in de Bocht van Gravesend
ten anker lag. De meeste dier lichten bleven op de
zelfde plek, maar hier en daar zag men een daarvan
op het water dansen, en zich al slingerend verplaatsen.
Dit behoorde dan zeker tot een klein vaartuig of
sloepje, dat in den golfslag, door den harden wind
op de rivier veroorzaakt, op en neer ging. Dicht bij
het schip, dat overigens in het nachtelijk duister ge
huld was, weerkaatste zich zwakjes de lichtgloed van
den wal en de reede, om tegen den romp, als 't ware,
uit te sterven. Flauw hoorbaar klotste het water tegen
het beweginglooze schip, doch deed geene andere uit
werking dan, dat het roer een weinig stootte, en daar
door een zwak gerinkel van de stuurkettingen in de
ijzeren geleikokers ontstond. Boven mij maakte de
wind een geweld, alsof het een storm was, die door
een bosch gierdedoch bij dat woest geluid mengden
zich allerlei vreemde klanken, die Eolus op de, als
voor eene harp stijfgespannen, touwen teweegbracht.
Het was onmogelijk om, vijf minuten lang, naar al
dat leven in de lucht te luisteren ook het water
deed in het vreemde orchest mede zonder zich
voor te stellen, dat een legioen van spoken op de
vleugelen van den wind was aangevoerd en zich had
neergezet op die, in den donker, slechts flauw te on
derscheiden raas. Met eenige verbeeldingskracht kon
men zich, uit dat zingen en zuchten en kreunen en
klagen van den wind en den stroom, allerlei phan-
tasien scheppen. Een vreemd koor, zooals gij allen
wel kennen zult, kameraads; want wie uwer nam het
niet wel eens in gedachte waar? Maar, om zulke
spookgeluiden goed te kunnen opvangen, moet men
