'iubu 'pueq ap uBtninnp uipiaa uap ua uosdiuoqj, spoo[ gp gppnqos °b|smo uajapjaA japuoz qooqas apfiz -sSubj 'gpugA90]do pazpojfl ufjz do 'suo Siuiibba ;aq ]fiMja; 'uaflflaj fi[ ubb jaoj ;aq ua uapiqjaau |;gz§B}s ;aq 'ja;;oq uapoifl uap uap uba p.iooq ubb 'nam Sbz uapuira .mud uaa Sou bu ua 'uBuunnjs a;sjaa ap |ba -aq (<j Mno;qBms ;aq ;ara jBBjq ua;sBS ap uba uaj[" •uaqoBj a; rao qfqajJBq ja 'pjaA\ jajaq subrabf] apu; uba piaqfiqBU ap Joop sjqoajs qi pp 'uaSoo a.iBq ui Suiqqnjppn apuaSnapuo uaa qjnz ja Sbj 'aiqapiuo qoiz ja;qoB mapBA jBüd uaa firn 'apuapnaAuno pjooq jBBq 'azap uao; na 'sbav uazoq -aS;m aouajo]j joop ;azdo sooq qfqaMnoiA ;qoa Siuaa ;ara afspBjd qxp pp 'jooa firn uiBMq ;ajj -uaizjaAO uapuoq daajjBA uap ua qapjpq pq fiz jbbm uba 'dcj; spjooqjnnp fiq jqoip 'qapafuuduiBq pq do jooa paqaS aiUB] ajBq ua aoua.iojq 'Smjaaj ap fiq uapuop 'uos -qoBf a\no.iAora sjjaz japuojBBM 'sjaiSBSSBdspnfBq apy •uaiz aj pdsAUioqos pq nio uaraoqaS sbm uaAoq jbbu uaajapai suo (jq jfiAuaj 'appazdo Suja ua sbm pjapBU -aS [firn pB.wq uaa uauuiq p; poqspooj ap pp JBup Sbz ua Snja; afuBdrasq ap jbbu qi apjaaq suuqj, (1„"uaq jb maq uba qi p; ;pnoquaSa; jBBm a;qaiz aufiz pq spj" 'q;ip]jx) -jjq iaz I('ao; piu ja pop PH" 'Sboia rao ja fiq sjb 'uaAaS a; jbbui pfiqs raaq 'papS fira psq ja;qop ag -pSuBJAaS obu -Soa rao uaSjora uapaq uap ;jaaq fijj" "jfajj appjooM -;iib „'.laaqufim 'paaMaS qjaM uaSia ufiz si pp 'q" (^uapjOMaS uaquojp ooz qoo; fiq si aofi qunq uadpq daajjBA nap ibeu raaq fiS jaauuBM 'si fiq puBjsao; uaqpM ui 'uapBA Soo pq ui paA a; piu puj 'popaq qj -ubbS uapj a; pjooq uba sjbiSbs -SBd ajapuB ap jooa qfipSora gq.iaraaqno ooz jaaqufuu C9 66 straat, zooals de havelooze troep van landverhuizers zich naar achteren bij den valreep opdrong en More- combe omringde, terwijl men hem over boord hielp. Een treurig schouwspel, en dat mij vooral zeer onaan genaam aandeedwant, alles nu daargelaten, was het hier iemand uit den fatsoenlijken standhij had zwaar te lijden gehad en, zoo het ooit verschoonbaar kon zijn, dat iemand een droppel te veel gebruikte, dan was dit toch wel hier het geval. Daarom herhaal ik, dat het mij zeer hinderde, dat jonge mensch in zulk een toestand te aanschouwenbleek, alsof hij in geene zes maanden zijne ziekekamer had verlaten, zijn kne vel bezoedeld, zijn hoed gedeukt op het hoofd en zijn das scheefgeraaktzijn ingevallen gelaat was nog maar een akelig overblijfsel van het knappe uiterlijk, waar mede hij aan boord was gekomen. In zijne dronken schap voer hij tegen den kapitein en over het schip uit, deed moeite om Florence en hare tante aan te spreken, terwijl alle tusschendekspassagiers en de ma trozen zich om hem verdrongen, hem uitlachten en voor den gek hielden. Nooit zal ik den blik van afkeer vergeten, die op het gelaat van mijn lieveling stond uitgedrukt. Haar vroegere tegenzin voor den man was nu tot walging overgegaan, en, op mijn woord, zij keek hem na alsof hij een afschuwelijk soort beest was, terwijl hare tante nog maar steeds hare oogen niet gelooven kon. Ik merkte op, hoe zij hem, met haar smalle gezicht uit de kap gestoken, aangaapte; maar, nadat zij tegen Florence dien uitroep van verbazing had gedaan, kwam er geen woord meer over hare lippen. Even dacht ik nog, dat zij op het punt stond, naar hem toe te gaan; doch juist toen begon hij de taal uit te slaan, die de rao paq a\u aop" (itoo; ua;qoBZ do) ,,'ug;" 'yaqaq af sjb 'spoo[ uap jooa pqqBduaAai.iq pq fiq uazap aop"'uiBMq inq ap ;m aquioaaiojq fiq ;sinf aip 'Xbjj 50} qi apiaz (('ja}saarajoq "jaijq" -pjooq uba qoj^jaA Jiftz uba qqquaSoo }aq do dsqosuaquojp s(aqraoaa.ioj^ jaAO uapfiM 3} ?m apranizjaA ^aiu qoo ua apjaapapara SMnaiu aqfqaSora ajp? Sou jbbq qi utjbbm 'uaAfuqos ai aiqdog ubb sjaSaj .rend uaa rao 'uo[bs ap ut pjB} ap ubb fira ajpz ua'jb raaq do japaarajoq uap puoz q{ „i af -looq vsuaa ja;saarajoq uap ara daoj '3a\no 'Sag 'joj raBBMq -aquo uaa jajqop pa\aq uaa uba qAvnqas uaa uia; -idBjj -uaAfiAiqos ua^uBMnoo ap ui jbz qj -.uapoM pq ubb sa||b si pq jaiq ubbp uaAfqq uuq spiu |om -aS ^qaojAMaA uaa PAA." 'flH sppdmora ,/ubbp pin ub^" "qaaqaq uaSsjqos aufiz puja suBiuaquojp pui fiq jbbm 'Snjaj pop ufiz ui piA fiq ua joop ua^qiuq uaaiuq aufiz ipop 'ubbp aj pupjaAO apjaojdaq fijj <l(: poq aip yfqq jbbjV\ j aam raovj 'jooq piu ai[BMpny jbb^j i aq 'ibm jbbu aam qoo fif raoq" 'quBjqpaq uap -uaSB|q uajaqaz uaa pra fiq dai.i (<'aMno 'suaa Sag" <(j uaiz suaa Suipm.iaqosaq ufiz nu osuoqdiy uovj" uaA -pzfira fiq qi poup 'poipi uaa sp apsufpS (l(;n }Saz qba\uap.ioOM ap uba uaSuajqpn pq japuo 'fiq ua uapjo.1 uassBq auunq ui uaSoo sSizbjS aufiz uao; ua 'uBBSaS jaA a^ uiJBBp fiq sbm papas jbbui sb.m qaiz ooz spaaj qoo; fiq pprao 'uBBpaS puq pBBMq uaaS jBBquljqos raaq ;bm 'uaraouaSui obuSoo SipiM fiq puq sppBU saQ rafiz a; uaSuBAaq Sipaods rao Sipoou paaA piu 'qfippinp si pp 'puBpao; u(ooz ui uara ;jaaq UBp ua pq fiq sbm 'psqaS psq Sbbui aSipa; uaa puBraai poo ooz ;ubm 'spiu pp fira ap.iapuoMjaA qfquaSig; -sbm uaquojpraop fiq pp 'Sbz qfippsp uao; ua 'qaaq raaq Z9 59 bij het begin van de reis, dat gewent welen nu er maar weinig beweging in het schip is, zal hij zich wel beter gaan gevoelen. Zeg eens, Florence, ik zou wel een hofmeester naar hem willen zenden, om hem uit mijn naam te vragen, toch zich wat over zijne onpasselijkheid heen te zetten en aan dek te komen. De zonneschijn en de frissche lucht zouden hem wel opknappen." ,,Oc'n, laat dat liever stil op zijn beloop, tante," zeide Florence heel kalm; „hij zal wel uit zichzelven aan dek komen. Als de man nog ziek is, dan is het niet aardig om hem zoo'n boodschap to zenden." „Praat toch niet van, de man, Florence," riep tante Damaris, met een soort zagend geluid, dat uit haren keel scheen voort te komen, terwijl op nieuw haar neus een pik gaf buiten de kap, die zij op het hoofd had. Ten duidelijkste bleek uit dit alles, dat zij er geen flauw begrip van had, hoe buitengewoon ziek Mo- recombe was, of althans geweest was. Florence had haar maar losweg een paar woorden over zijne zee ziekte gezegddaar de oude dame zelve hare hut had gehouden, was zij volstrekt niet op de hoogte, en ik vond het onnoodig haar in te lichten. Intusschen kwam de loodsboot met snelheid op ons aanzeilen in eene streep van sneeuw, die langs haar glimmend boord gleed, terwijl achter haar het volle zon licht op de kust viel, die zich, als een groot vestingwerk, hoog uit de zee verhief. Het land was nu langs geheel onze stuurboordszijde te zien, onduidelijk in een blau wen nevel overgaande, waar de kust van Sussex af zich naar Brighton omboog, terwijl recht vooruit een glimp zichtbaar was van den wal bij Durlston-Point, waarlangs men hier en daar een kuster ofvisschers-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1890 | | pagina 7