'Svp ap sjb JBBjq sbaa ?0q U9 ;p§[OA8§ 99z jb8u 10?
JBBq U9.1BM U9p9I|9°uoc 38a\? SuiqflJjaaqjaA 9.IBq 101
apuaip apmaqafl ja ?bm jb qn?s ?9q uba uipjaq op
sbaa aouajojjj -uaqqaq noz naSaouaS afsiatu qja uijbbaa
'ubhioj UBA ?joos U99 p|0§ ?9q U9Z9IJI9A §00 ?9q
?m ?aiu fiq.iaiq f]§ ?9om qBBZ 9U99 'uapuauA 'qao(j
■uajauiiuoqaq a? ino §iui9AV jbbui qoiz ja uaaqos qoop
'qi sjb ut p90§ U9A9 s9jjb ?ip §bz §Uq9A9If ufl]^
"U9A9§9§do SB AA '9pU9q99?9§.T9pU0 Op SJB .IBBJ9A0.I9A
-U9?.TBq UajJOAJUajB? OOZ U99 U9§9? 'pUB?S.T99AA 9][B Spfl?
Jtin uaa ui .tBBq fxq ?Bp 'ufiz isaoui uaqqmpui jooa
JBBq}BA OOZ 'jBBqtUBJAJUO OOZ OTUBp 9§Uof 9ip ?Bp J9AA
ubp 'uajdaaqosui dMiuyfvjjs ap uba pjooq ubb suo ['im
JpOA 'u8.ibaa PJOOJJ9A Sp99J qi U9 aDUa.TOJ^ ?Bp 'uflZ TTOZ
(jaajq ua§joqj9A ppqjBB'aa ap ?Bp 'jb pja?sa§) §uiq
-q9J?§[0a9§ 9uaaui9§|B ap ?Bp uo 'uaqBtu 9? U9uuo§aq
uafluiqiauido auunq a?ji?s ui sjai§BssBd ap ?Bp 'jaq
sbaa qfijapiUQ *ua??aj a? uo§aq suo do uam ?Bp uaiz
a? ?aiu 'qjjjaflouiuo jaaui ua jaara ?9q p.iaa\ 'apjapjOA
jajB? ap §Bp uaip §ub[9§ jbbu 'jBBiu uaqqoj?9§ ?qoBp
-UBB ap §iu18a\ 'p99p U8pj8§ paOJAUI uflZ §uiaa§oto
9a\uaiu uaa qpiz ui uaajapai do ?Bp 'piaqpmaajA uba |90A
-a§ 0U99TU9§jb ?aq joop sjaap ua s.iai§BSSBd a?saacn ap
uba a?qaizaaz ap joop spap 'diqos ?aq uba §ui§aA\aq
ap joop spap 'fiA\ uappuq 90? nu ?oj, 'U3jba\ puaj
-|BA§00 ?9q UI J99Z00Z U9§UIJ9pjOA 3|pUS allfllU JOSJB
'appaidsaq qoBjunj§ uapu9jnaqpao§ uaa ?aiu suo jamt?
-joj\[ 9qnpBTUJBj,\r jBBd a§uof ?aq aoq qi §bz suiog
■uapaiq a? ubb puB?sjaaA\ uaa§ ?SBBq ino 'sbm s?at
'uassnq a? 'tuBA\q uaddi| jaufiui qpjaq ?aq uauuiq
ooz (jz apatujBBAV 'af?qoiza§ atoom qf;pppo§ ?Bp uio
§uiq9ozj9A 9p ?Bp 'ubb ii9§oo ajsjaijjajjB aqpz ?ara
fira fis §bz '§bbja aip uba uaop ?aq fiq ua r; uaq
L6
■apuaqoBj
-tmj§ qi dai.i „j piaqqafl jbbui siauiuii si ?aq 'uioj["
,t'q°Bf 'uapiooAV aua§p ajBq ufiz ?aj| -uaqaids 9?
mai/ ?aui 'uaqqaq a? ua?oua§ aqraooajoj\r sjb s?ai ooz
bu 'si u9§9ona§ jbbaa uaa ?aq ?Bp 'suaA9? pjaiuBcua§pAV
ooz qoo qoo? jbbui 'qfijjnn?BU ua SipnoAuaa p uaq ai?
ooz 'ipuiA qosu9ui§uof qfijuaos?ej 'iqosdnqiajjB uaa
uo?ja§g[ jaaq uap fiz ?Bp 'ua§§az n qi ?BB>q" uaiap
-uoAvaq 9? auooqas ua aqfijajaij §;uui ooz ?aq 'puo?s
jbb|q apfi? u9|]b ua? qi ubajbbaa 'uaiz a? ua§oo ap ui
pao§ suaa JBBq 'jb§ piaqua§ap§ qfipSa? firn fiz jfiAAia?
'aoua.iojq §aoJA il(j uba jaqaz ooz jBBp fi§ ?fiz 'oog"
„'si qfquaSia fiq qfijau
-uiuiaq ua ?smBBua§uBBjajp aoq '?aaA\ ?aiu fiz ?Bpuio
uaajjB ?uioq ?Bp '§uipAaq ufuu 'jbbui qosuaui§uof
puiBBqosaquo uaa ua uaauia§ uaa jnouijfag qoBf ftz
apcuaou 'jbbaa si p^\ '?jaa§ jbbui ppqua§aja§ ap ao?JBBp
fiui fiz sp 'ua?aiqos a? do jbbij ?aui pao§ 'susq qi aiz
qoo? jbbjaj" -qi appj00A\?uB (,'af?aaq uaa |8A\ 'sp"
<i(iqosu9ni puiaajA
japuozfiq uaa ?aiu JBBq fi§ ipuiA" 'l™ spusqoe?
aouajopq daij „'uba saqB spaaj ja ?aaa\ qi 'o"
„•pBqa§ uaqqaq qnjp ooz uauiBS ?aq fiA\ j8ao
-jbbaa 'ua|p?J8A a? n a?jaoqaq poAa§ qi ua 'ua?Bjd a?
suaa piaqua§ap§ qi qaq ipo? joopjBBQ" -qi laz „'uaiz
a? pjB? ubb ?aiu suaa jbbij 'fiui ?aq ?§naqjaA qoo?
jbbui '?jaaq ufidpjooq fiz ?Bp 'jaaz fiui ?Cids iajj"
„•uadooj ua?bj jaaA a? ?bai jaqaz JBBq ?qaq
fi§" faouaiojj apiaz „'ufidpjooq jaAO ap§BBjq fig"
•a?situ J8JB? ubb SIJBUIBQ 8?UB?
'apuajnj§ uiajiduq uap s§ubj 'sbaa ua?aza§ uaajapai
?BpBu 'qi uao? sup fiui ?aq sbaa uiBBua§ubb japuoz
-fiq ua pBq uajjajjaA a? jaAA uu JBBq qi ?baa jb ubb
Z6
96
„Zoudt gij ook boos worden, indien zij uwen naam
met den mijnen koppelde?"
„Neen," antwoordde zij; „maar waartoe die vraag
In de hoop, dat ik ja zou zeggen
„O, lieveling, verwonder u nooit over de vragen,
die ik soms doe! Niets mag u in mij verbazen
neen, zelfs niet al zaagt gij mij op mijn hoofd dan
sen. Zijt gij dan niet reeds genoeg, om mijne hersens
op hol te brengen? Elke blik van uwe engelachtige
oogen beneemt mij een stukje van mijn verstand.
Laatst, toen ik u voor het eerst in huis bij mijn oom
te Clifton ontmoette, met die oude Flora aan uwe
voeten in een slag was ik immers smoorlijk op u
verliefd Ja, Florence, zoo plotseling zal het wel nooit
een sterveling overvallen zijn. Maar hoe zacht en lief
gij ook altijd waart, haast durfde ik niet aan u
denken, zoo onmetelijk scheen ik, door uw vaders
houding, van u verwijderd te zijn. En thans, na we
ken van een vreeselijke spanning doorleefd te hebben,
ben ik eindelijk met u hier samen, noem ik u mijn
engel, en zou ik dan, schoon gij mij nooit gezegd
hebt of mijne genegenheid voor u eenige waarde heeft,
nu niet iceten, hoe gij denkt; zou ik nu niet weten
dat uw engelachtige hart mij toebehoort?"
Nu, zij eoquetteerde eerst een beetje; zij fluisterde
mij toe, dat ik een zeer verwaande mijnheer was, om
mij zoo voor te stellen, dat zij veel van mij hield;
jawel, zij mocht mij zeer gaarne, zij had zich tot mij
aangetrokken gevoeld van het oogenblik onzer eerste
ontmoeting af; het deed haar een groot genoegen,
dat ik aan boord was, en het deed haar goed, dat
hare tante mij zoo geroemd hadmaar, wist ik nu
wel zoo zeker al, dat zij mij haar hart had geschon-
93
„Neen, het is werkelijk zoo," antwoordde zij. „Het
schijnt, dat gij zeer bij haar in de gunst zijt geko
men. Maar, hemelsche goedheidwat zal zij wel zeg
gen, indien zij er achter komt wie gij eigenlijk zijt?"
en terwijl zij onder die woorden werktuigelijk de tafel
langs keek naar de menschen, die druk bleven door
praten en eten, kwam er een verrukkelijke trek van
ontsteltenis over haar gelaat.
„Ik heb daarover ernstig genoeg nagedacht," zei ik,
„en ben toen tot de slotsom gekomen, dat uwe tante
volstrekt niet behoeft te weten, wie ik ben. Bestaat
er kans, dat ik als de heer Egerton in haren smaak
val, wat zou mij dan weerhouden, mij nog verder
in hare gunst te dringen, door haar alle beleefdheden
te bewijzen, die zij maar toelaat? Wanneer dan later
het masker wordt afgenomen, zal zij te veel van mijn
persoon houden, om zich te bekommeren om den naam,
dien ik draag. Begrijpt ge mij, meis-jelief? Zij mag
gerust beginnen met te denken, dat ik doodelijk van
haar ben om de zachtheid van haar karakter. Ik zal
haar niet uit den droom helpen. En dan, dergelijke
oude dames zijn zoo verbazend gemakkelijk in te pal
men Als men ze maar een poosje sentimenteel aan
kijkt, gaan zij er dadelijk op uit, om eene nieuwe
muts te koopen."
„Is het zoo erg aardig, miss Hawke P" vroeg Thomp
son, die mijn lieveling had hooren lachen. „Jack maakt
zeker den een of ander bespottelijk. De kerel is naar
mijn zin een te groot aanbidder van het monopolie.
Altijd neemt hij voor zich alleen uwe aandacht in
beslag, en geeft mij nooit gelegenheid, er eens een
woordje bij in te brengen. Dat praat nog van zijne
gevoelens te verbergen! van het beetnemen van al
