ooz 'Suiiutnajs auaa ui qi sbm uapjaz qoop 'uajisq
sufiiu apjaijaS ap pra joop uaajjB inn jjsq Siuaiu Son
piooq ubb qi jqasiq lajsg; -uaddBjs a} jb aqmoaaiojq;
diaAuapuo jaq uba loop 'jqoBiq jsn.i joj fhpaods apjaq
-uaffra ajsjawqaS oiBq qi }Bp 'joa\ fig jdfiiSaq nioiBBp
ua 'uapnoq a; gjzaq guijqaii ajqasuaAia§ fim loop
ap ui iBBq 'jqaanooA jaq sunqj qi joouaS ja.viuaAg
•jng qfijq ptaqgq
-aoAag aguiaa uba raajs ainq jliAuaj 'do piaqiaij jam
qoiz ojjqoii fiz ua „uapuiAiapuo jaocu aqiiUBj uagia
uba sjai ooz uaiu jBp 'Simaij joai si jajj j aqmooaiojq;
laAo jaiu iBBm fiui uaëaj jbbjjpjaiaAi ap do
laaiu ia ufiz uaqosuaux aqjng qoBf 'uaiapuB iooa jaiu
ua Suiuaqai uagia iooa jaajuaunjuas si fiz 'qoo"
<((j uaguiip a} do aqiuoaaiojq jooipi uaip n 'uaguBjiaA
IBBq jaiu uajaddoq a] uaiuss piaqgqaoAag auaAaipiaAO
aiBq 'si qfijaSotu jaq aoq fig jdfiiSag -sbai gaiAiapuo
uiooy iBBpuBA jBp 'ajjqoBAuaA fiz josjB 'uaAoq ibbu
qaoqqaoq uap loop apiBBjs fiz jubav 'uaiz a} inaq jjaaq
piapuiqiaA iBBq .iaqqBA\z s/qd.mjq jsinf pip 'joojaS qj
j uauiioA uauunq qfqaAinq jaq uba qooj qaiz uaqosuaiu
aginuuos uapjaaqquap aqfijiapuoii jb^ 'a\uoia ua
UBin fiz uapiaAi poop ufiz bii qoop 'jBig jaq uba apfiz
azap ubb sba\ uauioqagui qfijaMnq uaa uba 3am ia jup
'fiut apjajiaA fijj bbaa ftz jaajuaunjuas aoq 'uaqBor
uba diigaq uaag n ia junq fig 'aouaiojg 'ibbj\j"
u\ uauiau a; uawnoijiaA jaq ui uaazooz n
uio 'si n fiz uagauag aoq sfiMaq uaa ua 'ptuaaiA jaAi
si JBp 'njq ,jpjajiaA ubaibbp n fiz Jjaajq -do inaq fiz-
ajscd 'pi9A\ g;iaga|paq jasdaqos aniiB jaq uaoj ua 'Suij
-assiAijaiiq ui uaiBAi fiz qoop 'jjaaq pgBBiAag ibbij fiq
JBp 'piooqag jioou qaq qj -sba\ iBBq uba qfijapoop fiq
JBp 'jazag pjooq jaq ui uaoj qoiz jaq Jjaaq siibiubq
LSI
naquBqja§BU ap uba qiaAiAinoj jaq ua uajadmoijsdo
uiBAiq dBijafusdniBq ap SuadBjs jjbij qjOASjqoBAi jaq
jfuiiaj ug; uaquap joaa ajuBj jbz jb^ uioq gaA\ qi
JBp 'uaqBtu qi ^aotu UBp j suo aiBAiaq aiaajj"
<('aouaio]L,j 'uauaii iooa ua^nu.
-iiu gi)uiA\j," -qojq auaa guiq qaoqqaoq uap lapuQ
,i(;ufiz |8aa jaq noz ^bb|
aoq 'qaup" uadaoipn ua uaqqiiqosdo paap guqaAaq
ufiui ((j suaguof 'ubbuiovp so[ sufqaoq a(j j uasssiq
a;ooigjao[ ap ubb jo ubui uaa 'pniajqoy" uba
opuBiuinoo pin[ uaa jBpjoj 'gü[ piEq jaq ubb ajsBBU
-lapB jaq qooj suo jBp 'gniaj lajidnqo apno jaq do
'guiqfiAijB ajioq auaa bu fia\ uaiUBA\q spaajs ua 'gaou
-ag gijqoiA\ag jioou aojiBBp sbai uadiaAiiapuo aip [B
uba ajsgijqoiAiag jajp qooig aj jqoojsjiBq ufiui sbaa
iooAiBBp 'guBj jaaq jioou qooQ -safjqoiu ap ua ajUBj
ua 'tuoo ufitu I8AO ua (uapfijapacu ajsaaui jaq para)
Afirag idAO 'aqAVBjj osuoqd[y laaq uap ibao sjjaz
b[ 'siibuibq; ajUBj ibao 'uoyijQ ibao qoo uaqBids fiyp
•piajagui piaAi uajagua lap qfii jaq ui suaa do injdooq
]oa piiBtu auaa uo[]Bq lad josjb uaAa 'qBiqiiBBq jatuaq
uazuo loop qoiz Bzoid ap iaauuBA\ uaqqijquagoo
agipuBjsiaA suaa [8a\ qoo fm uappBq qfijmnjBU 'Bp
'suo qoo jaq guig ooz ua qoBjtuijg uaa jo sojq uaa 'qoj
-iBBq uaa uba uajaaijs jaq 'goo jaq uba paojg uajjOAap
-jaij uaa 'puBij ap uba guiqqnip ajqoBZ auaa ui uaioj
-I8A uapioOAi lap uiz ap jBBg sjjaz gou jsaajq 'sjBBjd
auaag UBp 'uapiooAi lap siuaqaajaq adaip ap loop 'si
uaguiiaauapai apuaABipgooq iooa jBAag uaa qjnz ui
UBp psoojiBBAiiaA gijqonp laaiu jsunqqBBids ap uba
sjagai ap uapioM jioe^j qaapuagajui 'jBBjuaqaoq ui
jioou fiz uaqaids 'ufiz uazooqauuira jaq ubb uaqosuaiu
ap laauuBj^ tjU8A8^ SuiAfiiqosaq auaa ubaibbp
091
156
aanschouwen van eerlijke, jonge, liefhebbende harten,
zal wel over ons beschikken, wat ik ook mocht wik
ken. Als gij me slechts trouw wilt zijn, mijne eigene
Florence, dan wordt gij zeker ten laatste mijne vrouw.
Wilt ge mij trouw zijn Wilt ge mij altijd liefhebben,
mijn engel?"
Weder stonden wij in de donkere schaduw van het
grootzeil stil, waar het zoo juist de plaats was voor
een heiligen bezegelingskusdeze werd gegeven en
ontvangen op een oogenblik, dat kolonel Jackson het
met den stuurman van de wacht, achter op de kam
panje, juist zeer druk had, terwijl de roerganger don
ker tegen de sterren, die zachtkens boven het dek op
en neer bewogen, afgeteekend stond, terwijl de zeilen
omhoog lispelend tegen de stengen terug vielen en
het schel witte segment van de nieuwe maan over
het donkere indigo van de lucht, boven den nok van
de groote ra, heen en weer schoof. Even daarna stap
ten wij weêr bedaard over het dsk en hielden het vol
gende gesprek
„Wist gij al, Florence, dat uwe tante in den hemel
getrouwd is?"
„Neen; en wie is de gelukkige, Jack?"
„Dat heeft ze mij niet gezegd. Misschien is haar
echtgenoot een van die voortdurend schreiende enge
len. Juist toen die zwabber door den koekkoek naar
omlaag kwam, 'was zij erg sentimenteel; zij had mij
verteld van een zeker jongeling, die in Sydney rust,
en wiens graf zij trouw, eens per maand, dertien jaar
lang, bezocht heeft."
O, nu begrijp ik, wat gij bedoeltzeide Florence,
lachende. „Er is daar eens een arme, ziekelijke, gebo
chelde muziekmeester geweest, Acorn heette hij. Tante
161
op het dek neersmeet, alsof het donderend geluid
boven hunne hoofden, voor de kajuitspassagiers zoo
alleronaangenaamst, Janmaat eens recht goed deed,
geleidde ik Florence tot aan het trapluik, en wenschte
haar, na hare hand een oogenblikje in de mijne ge
houden te hebben, een goeden nacht.
HOOFDSTUK XIX.
I11 den Noord-Oost passaat
Het zou, voor Florence en mij, werkelijk onmo
gelijk geweest zijn om ons, aan boord van een schip
vol menscheu, zoo te houden, dat niet eindelijk de
waarheid aan het licht kwam. Wij werden weldra
aangezien voor een paar, dat bij eerste kennismaking
verliefd was geraakt. Op zee gewent men spoedig aan
alles, en zoo was het ons, toen wij dagelijks, haast
zou ik geschreven hebben met elk uur, samen gezien
werden, niets vreemd meer, de aandacht te trekken,
terwijl ik van Daniel vernam, dat, van het begin van
de reis af, eenige der passagiers, maar vooral de dames
Maraiaduke Mortimer en O'Brien, hem bijzonder over
ons uitgehoord hadden. Natuurlijk had hij zich steeds
van die vragen afgemaakt door te zeggen, dat hij niets
anders van ons wist, dan dat wij met zijn schip naar
Australië zeilden, en dat ik een oud vriend van hem
was. dien hij in geen jaren gezien had.
Doch, zooals ik te verstaan gaf, Florence noch ik
