jopuo SidoojiooA Sou uto uopdoou firn aip 'do uouopoj op
'qeBz op uba duSoq poo° pop 'joiubq ubb susqp jviï qp
■ftq IOZ
„'uoqqoq op do opora jb Sou qoo nu jo puljqos opuBp oq"
i(tjUOpnOAoS llflZ UBBOOQ UOp
dojBüd puoqqoqjoij jooui uoo pioo nog" 'qj oppJOOAA
-"(UB (<'uBBpS U05JBZ Op OOq pOIZ llS 'jBIUBQ 'PAf"
(((i uauioq a] aaiioja opooS uoo ubb uio n .iooa
ofsuBq uoo Sou 3Mmy)v.i]g op do jo si" 'qfqopuio
fiq ioz ,/qoBf 'suoo firn jopiay" -sops uba pbaaooz joao
jopjOA doij uo 'pfiq uopno uop joao 'jooaa poq joao
uoSoq ofjBBjd suo 'puiAA mo opuopinjj 'qoq iaq L'iq jop
-qoB'ficn puoA uo uouiou op jooaa poq jbbu ofqfiq uoo
mo 'uouioqog qop ubb sbaa puBq ufiz uba fijj 'ubbjs
uoojjb firn fiq Sbz 'uopads uapBj pBq pjooq poq joao
'Subj uopnuicu uoip 'Sooq uop JOpA uba jopbaa OMiiBjq
-jopjoq poq uba jbbjjs uoquig uoo uozojpBtu op uba
uoo joop [jtu qi jbbaa 'uBBpuBA duiodjoods op jopuo
ssd 'uoSjoui uoSooja uoo do qaiuBg uo fun uoqos
-snp qojdsaS uoo uba djOA\jopuo poq pip sbaa suog;
'SoojpSoM
SuijnojfpaoSoSipajiOAOJBqSuiAojJOA oip uo 'apMnoqosoq
PJoojjoa sjb suo fiz jos|B 'qfijuoüho uooqos pojq -Snj
ufitu jopqoB oouojojj uoSop qoou 'fiui uoSop qoou 'pin
pioqqfijaMnojpjOA ozuo joao qoiz ftz poq pioou qoop
'jopou suo ftq qoiz ftz oppoz UBp 'uoiubs suo fiz Sbz
i uftz op paqaop spqoojs jBBq JopqBjsq jBBq S[B 'qftjauuira
-oqooz ftz sbaa fttu joaouoSoj, -§Bp uop ubb piaqpsnj
-oSuo opsuitu op ftz opSoj pioou uo 'qljjoiooui poiu jop
-qoopoq ftz opqiretu suq 'SuiS pip jOAOoq poiu ftz pspw
jb 'puopsoq suo uaqossnp spot joaa jo pup 'uocuou
-ubb SqioA snp uoq fig -sbaa uoAoq ozop joouubaa
oouojojj ftq firn Sbz ftz jo 'uaufiqos.iaA ofuBdtUBq op-
181
uoo jooa uoqBiu op puijq opBtu opsSooq op ut jBqu
uio spat 'pBq uaqoidsoS fttu poiu oqtnooojoj,\[ pup 'op
-josAiaq qi sjbooz 'pBq uoqojdsoS uioq poui uo uojaop
uopooui pBq uapuioouaSpspBBj poen pnq op uopjoSg;
jooq op pBp 'piaqSipUBpSIUO op SBA\ tUOJBBp UO 'SBAA
uoAojqoS oqtuooojojq jooq uop jooa puioojA uatuoqjOA
jnoiuAog qosp pBp 'pout psiAA fig -poq poouipuo oaQj
uopuoAOj ui 'oqAABjj 'Jjq sjb UOAO 'cuoq ftz uaipui 'uftz
noz psooMoS jbaoS poq joaa sjb 'do uopqoBpoS ojbi| ut
pt[oi[ ooz poiu 'noz uoSjoa ooz jbbu pop opjoqoS uftz
ozop pup 'piaqqftjogotu op uiBAAq 'sbaa puaqoq sdooj
-jop spqoojs snp JBBq jnouiAag qoBj> uoizoSusy -pdoj
-oS poiu U0UI03JJ00A qljjjopin ufliu UBA JO5J0Z SBAA SuiA
-fijqosoq oip fiq uo 'uopjOAAoS uoAOjqosoq 'jbS pqonj
fint uba joojjjB ufjz oqAiBjj opno op UIJBBM 'uoiuiop
OUOOUIoSjB JOOZ op UI UBp SJOpUB pioou J85JOZ JBBq
sbaa qj -uoizoS jnoui^ag qoBf sjb pioou fiui puq [jg
'UopjOAA pjooaoSubb pbaa jooq jopqoo uo» uoSopjoifj
êpuBqjoA Siuoo
poiu uoSuip oip jb uoqossnp ftz pqooz uiojbb^ 'oijBjpsny
jbbu sioj oufiui ui sSiuuiziuiaqoS spoi jo sbaa qoQ
•uoquop iiBuiooz uoo ubb joaa qoop 'uoqBzooz puojptuo
pioqpuopoAAUo opuoAAoSjooA oufim uo Suipoojq oujjui
UBA JÏAAJOOAA UI 'pOOp tfj 'SoOjq UOpOOIUJOA pop «UipiOJ
-UBB OUOOS Sou UIJBBp 'sbaa puuq oufitu do oouajojq
spooj Sipoods ooq opuoiz 'fiz pup 'uopoaq snp poq
pqootu puioojA jooz jo^ 'uliz uoq uopuiA op p ja joaa
op do ojBq poq UBp japqBiBq puoAAnojpuBAA jootu uooS
jo pup 'uoqqoq uojoaazoS do qoo jo qi noz oujbbS
aqAABjq osuoqdjy uba jopsnz op uba oip usp jotntuijs uo
jodjoqos 'uoSoo jBBd uoo pont JBBqquop jopsfiJA opno
OUOOQ 'SAAnOIU JOaqaS spoi SJB JOJ) JBBIUJOpUB [jtu 'sbaa
uoAojqoS pjBBAAoq siJBtuBQ opuBp jooa luioqoS ufira
f81
180
Engeland en Australië gemaakthij wist dus precies,
hoe, door de verveling en eentonigheid, de menschen
tot elkaar worden gebracht. Nooit nog had ik zoo
duidelijk het gevaar ingezien van het plan, door hem
en zijne zuster Damaris bedacht, om Elorence en den
heer Morecombe in eikaars armen te voeren, als in
dit tiendaagsche verblijf in de doldrums. Heel goed
herinner ik mij nog de verontwaardiging van mijn
geliefde, toen ik haar hierop opmerkzaam maakte.
„Hoe meer ik van den heer Morecombe zag, des te
onuitstaanbaarder vond ik hem," riep zij uit. „Hoe
kunt gij zulken onzin praten, Jack?"
„Gij houdt geen rekening genoeg met den invloed
van dit stille weer," zei ik. „Let maar eens op Thompson
Tucker! Wel, als kolonel Jackson niet van eene vrouw
voorzien was, zou ik stellig verwachten, hem met
Tante Damaris nog lokken van hun haar te zien
wisselen. Uw vader moet wel op zulk eene omstan
digheid als deze zijne hoop gebouwd hebben, en aan
gezien ik, uit het oog zijnde, ook uit het hart
Doch, een ernstig bestraffende blik, uit de mooie
sprekende oogen van Florence, weerhield mij dien vol
zin te eindigen, en in plaats daarvan sprak ik verder
woorden van berouw, betuigingen van genegenheid en
van dankbaarheid.
Intusschen liet de tante niets van zich merken. Ik
wil nu juist niet beweren, dat zij wist op welk een
vertrouwelijken voet Florence en ik met elkaar om
gingen als zij er bij was, waren wij uiterst kalm in
ons gedrag, dan had de stemmigheid de bovenhand,
dan luchtten wij ons gevoel tegen de sterren. Maar,
heel goed was het haar bekend, dat wij steeds elkan
ders gezelschap zochten, want nooit zelfs kon zij op
185
féit, dat anders klaar als de dag zou zijn geweest.
Bovenal echter was zij, juist door hare buitengewone
kwaaddenkendheid, iemand om voortdurend teleur
stellingen te ondervinden en gemakkelijk om den
tuin geleid te worden.
Maar, om nu al die bespiegelingen voor de volle
werkelijkheid te doen plaats ruimen, de windstilte
hield ons, zooals ik reeds zeide, tien dagen be-Noorden
de Linie op, en de eenige afwisseling in het weder
bestond in eene kleursverandering van den Oceaan.
Des morgens prachtig azuur, kreeg hij op het middag
uur een tin-achtigen gloeddaarna volgde een som
bere koperglans, wanneer de zon ter Westerkimme
neigde, om dan in goud over te gaan tot dit hemel
lichaam gloeiend onderdook en de nacht inviel.
De nachten werden door eene steeds later en ros
siger opkomende maan verlicht, terwijl laag boven den
Zuider-horizon het Zuiderkruis aan den hemel schit
terde.
Eindelijk, des namiddags van den tienden dag, begon
er verandering te komen. In het Oosten klaarde de
lucht eenigszins op, en gaf aan de witte zeilen een
meer geelachtige tint; duidelijker begon de deining
merkbaar te wordenzelfs ook het water kreeg een
ander aanzien. De zon moest zich door nevellagen
heenboren, ofschoon zij er toch niets minder om brand
de, wanneer men zijn hoofd buiten de tent stak. De
zwarte rug- en staartvinnen van wel een half dozijn
haaien kwamen uit het olieachtige blauw te voorschijn,
en niets vermocht beter de glasachtige, dikke, trage
deining te doen in het oog vallen dan een dergelijk
gezicht.
„De heeren haaien verwachten zeker, dat het schip
