•UBUispoq uap isbbu Jim ajpz qi
ua jaau JBBq jajqoB qoiz apiajA aouaxojg -uajooq pq
,,j qo" pua§B{q uaa suaqpj 'uauaaq apno jajBq uaSmq
pq lapuo £fiz (jqjBBAA 'xaihq SuidaipxaA auaa £jb pop
ap uba JBBq qi dpiq snp fapjaoAaS ooz pin puiM
uap fiz JBBA\p 'uapiz aj poq ap ui japuo 'uauuaq-
aj japaAv uaSuspiaA jbbij araup apno ap jbS njq
<<(j §Hi|]iqg 'uaop aaz do *paaAAa§ sbaa
J.W11 mo piu pq sp £qt noz p^ 'uaalP3 uiojbbq"
it(j qCiz jaiq JBBq
jooa appq qm n pp 'uajppjapuoiaA nu pom qi ug
'peqag Sipoou jaqfiq uaaS qi qaq £uaiz aj ?vp mo"
,/raif 'alsiam ultra si ph"
c<jamup adduuq uaa pm qoo imp si pq
jbbcu '.mouHag laaqufira 'Saz qnpuoj ooz pq qi pp
'qfipMq piu ara raaau £qoo(]" -aoj puauaqaapqpaA
lira fiq apjapinp (<'apuira ua; uapiaq uba uag"
,.i U9PPBtl
piaqSqiaA ui jaiq saraep azuo [im pp £por> bab*)
•uadoq uaAfqq piaqSiuaizjoo^ ap do jbbcu uapora [ia\
£raoq j8bp\[ j si uapq aj uadaqos ap jooa spiu jbbaa
£japM uajfira uapuazmp uba uappim a; £draojq aqos
-lubqpa aloipuaqa uaa jbbui uazaiqjBj^ ap jo jBqssS
-BpBpj Sou pq sb^\ •Suqjiqg £pin| maq pq si ?v(j
•pubj apjBBqasaq apbbu pq uba uailjm uapuazmp
aSiuaa ua 'aipjpny ua doojj apaoQ ap deB}[ ap
uaqossnj uappim pmooz 'ubbboq uaqosipuj uap uj'£
1((jUBBaoo uap do suaSja pimjia pp jSq jbb^\££
■fiq appjooAAjuB ((£ua§Si{ aj uadaqos jbbu qfiqpn uap
do uajjB suo pro uap 'ui sjapuB spiu ja aiz qj"
((cj jaM af quap 'jbm uap ubb
uapizdo suo jooa ja noz p^ rnaqqaq baa pp £afdooq
praaajA uaa jbbui qooj si pq££ 'qi pz ./Suqjiqg
663
„'inouHag
jaauara 'spuiS japMqaajq pq Ui pg pp joop uap
'ufiz qfqagora sjapuB piu qoo; pp pz uup" Tmmspoq
ap pz i('iiaraoq pA\ uap ubb uq poo jBBp sjy"
•ppiq puapqaS spj ap
ui uara uaip 'snaj uaa uba uauojSBBjq ap pq ubjbav
sp 'uajoo ap ui SuipuBjq agiAaq jap uaSB|sjapuop
ap suo uaquojq jbbaaz ua qqnaqag guiuiap-uBBaoo
ap joop pjaA\ puspa pq uba poa a(j -pjBBqaS paq
qoiz jooa 'uajzaq Jaqhq uaoijqoBjq uaa joop £ubbui
ap nam josp sba\ pq uaqqaq a; qoiz jooa ppjaAi
ajapuB uaa uba pap uaa apuaara uaj\[ uauoMaq sp
qosuara uap uba joods uaaS fspj aip do uara Sbz
spiM 'pn SuippaqjaA aufira do paoiAUi uaqfqufid uaa
apaapag aiBqjqoiz nu pq apuajao jaam ai raojBBp ua
'uapiioq uaqiM pBq uagjoqjaA ubbboo uap uba poqos
uap ui spj aip jnnpu ap pp £aoi pq uaaqos ftjq
■aiqBBra uapjjaA jaam ua
jaqfqjnnpuuo 'japji/w Sou 'goo uluu ui 'dqq ajjBq
9!P 'JaïlF9A lumjiqoni pq ui qoo gooq ooz Sou qoiz
ua 'mBMqpn 'daip uaraapBA uapjapuoq paAaoq paAA
poQ £ubb0oo uap uba paq ajaquop pq do siSBq ap
uBAJBBAi 'dmojqpuBj apjaodsaq aaz ap joop 'araBzuaa
'apBMz aqi aoq 'aponpag ap pp £jaqaz si jaaAoo^ 'jaiq
-J8A japM pq uaAoq poa piapuoq uagau b poB uaa
qoiz doi ap ubajbba\ 'gjaq uaSipoBra uaip uba poa
uap jbbu jb £paag uljz ui 'uara appBp gunaqaqiAV
-uq qdBUspo ppq uaa pn 'moop ubb uaquap uapap
ua uaAajpgaM uapmg pq jbbu Sbbji aip 'uamBMq
raapoq uap pn safqjOAi auiapj aiSooq ap ui uaspBjd
apuaqiqosjaA do ja JBBp 'uaAvnojpaA uoq puBiqaSpn
sp piu Sou uam uaip £japjq uaa uba puom ap UBp
sjapuB spiu qfquagia sba\ spj apaqag aQ -ppAaS
908
302
„Dat is zeker, dat zij er ons mooi gebracht heeft,'"
zei tante Damaris.
„Dank zij de prachtige^ manier, waarop gestuurd
is, tante," riep Florence.
„Ja, dat zegt uwes wel, juffrouw," bracht een van-
de matrozen er nu tusschen inMijnheer Seymour en
de bootsman hebben dat meer bij de hand gehad."
„O, zeker," bromde een van de anderen„er kon
niet beter gestuurd zijn, en dan is het mooi ook, maat,
dat wij met het eerste licht, waar we den heelen nacht
op aan gelegen hebben, zoo vlak voor onzen neus zien.''
„Toen ik het eerst deze boot zag," zeide tante Da
maris, „en opmerkte, dat ze de kleinste van allen was,
zou ik zeker geweigerd hebben er in te gaan, als men
u er geen kapitein op gemaakt had, mijnheer Seymour.
En nu blijkt het toch maar, dat zij nog wel de vlug
ste, de veiligste was; een nieuw bewijs voor mijne
nicht en mij, dat wij niet beter konden doen dan on&
aan u toevertrouwen."
„Dat zal waar zijn, dames," sprak de bootsman
„het was maar het beste om met meneer Seymour
hier mede te gaan. Ik heb het u gisteren immers ge*
zegd hoe hij wasen zijn zorg van nacht, en dat eiland
daarginder bewijzen dan toch maar, dat ik er niets
te veel van heb verteld."
„Kom, laat ons een stukje ontbijten," zei ik, het
heel goed vindende, dat tante Damaris mijn lof zong,
doch er minder mede ingenomen, dat Shilling alle eer
op mij schoof, terwijl hij zelf bepaald zeer verdienstelijk
was geweest. Wij plaatsten ons zoo, dat de boot goed
recht lag, en deden een maal met blikken-vleesch»
beschuit, cognac en water voor ons mannen, en wijn
voor de dames.
303
Zacht dreef het briesje ons steeds voort. Tante Da
maris was vreeselijk uit hare plooi geraakt; haar kap
sel zat scheef, hare japon was gekreukt als een oud
tafellaken, over hare gele gelaatskleur lag een nieuwe
schaduw, en hare groenachtige oogen, die thans diep
in het hoofd gezonken schenen, waren rood en ont
stoken,! alsof zij den heelen nacht schreiende had
doorgebracht.{^Florence zelve zag er ook zeer vermoeid
uit en was bleek; als zij hare hand aan den mond
bracht, j] merkte ik op, hoe zij beefdedoch voor het
overige had het doorgestane lijden geen zichtbaren
invloed op] haar gehad, en zoo lief was haar gezichtje
altijd, in alle omstandigheden, dat eenige slordigheid
in het haar en wat verwarring in haar verdere toilet
slechts nieuwe bekoorlijkheid aan haar persoontje bij
zetten.
Hoe ilc er wel uit moest zien, daar dacht ik maar
liefst niet te diep over na; het was nu de derde mor
gen, sedert ik mij geschoren had en mijn kin was
dus als een rasp. Gelukkig was ik aan den blonden
kant, en maakte die baard mij niet al te afzichtelijk
doch, het was ook al vrij lang geleden sinds ik mij
gewasschen had, sinds ik schoon linnengoed had aange
trokken, sinds ik den borstel door mijne haren had
gehaald. Bedenk dan eens, hoe ik mij wel gevoelen
moest, in zulke omstandigheden, door het volle dag
licht beschenen, naast mijn geliefde te zitten, door
haar aangekeken te worden
Wat de manschappen betrof, die zagen er uit als
gewoonlijk, alsof zij zoo pas van onder den bak, uit
hun logies, waren gekomen. Wel schenen zij wat ver
moeid, doordien het voor hen ook reeds de tweede
slapeloos doorgebrachte nacht was, en zij bovendien
