'JBBq jooa pop uaa qi aysyBBjd 'apuaSSaz yi(J
<e'ptz qajdsaS ui sjfiA\qip
suo fiq sjb uapuiaajAaq japuitu aSjoAjaA uap ui raaq
pq jbz JOopiuuQ -uaq p°00A uaAYn uba puaiJA pno
uaa qi pp 'ua$°az a} raaq 'jbz uftz aysaq pq jbbui
pq pp" 'aoy jBBq qi apjaysinp j/^Bp quapaq qj"
•qBpjm
dBJi ap uaAoq pjooq aSidjOA\8iiB| ufiz uiayidnq ap
pint uaoy 'uajppaA ay BtUBjp auiajq yip ui jaapuBB
uüut ua diqos aqosuujg pq pea siuay.maqaS ap
JBBq 'Sizaq qi sba\ Sou ua f puqaS puq uapinpaq ay
yqouu uaip uayatqos pp p paa 'nu aai Sooja fi£
'SipoqiaAO
ua.iEAA uapiooM 'uapBJ ay uayqoupaS sjBBqja 'iaq
-az a ay uapiAv riu ua 'yiBq sjapimqja sjaaum uapaaq
[jay 'uaSoo ap ui fiai az qaaq uaAAnojyjaA joa ua
quijj qoop quids uapiooAY aip Liz jfiAYiay 'piaidsaS
-ym afyqoizaS OAaij iBuq ioao Sbj so[q adaip uag
uajaap uaSotu noz yaiu yoj ami qi pp 'uauanq
uajaA\aq jam pAA qooy aS yjnz uap 'yaiu afjAinoiA
aau Sou tiu qt uaq p ua '[|i^\ 'ufiz uauuuq ay n
fiq oio uaq yaijiaA qi qoop uapuaiJA aqfijayiBq aaAYj
'jaqag d layqou qi yaq p^ maraim uajjiAY uiSuiuog;
ap ptu yarn noz ua 'SiqqnjaSiaAO nu uaq qj 'ufiz ay
fiui jooa qoo yaq yjooqaq 'si paoS n jooa yB,y\"
„•uajjaysyoojq
ySuio siaiaaz jauaa uaiBAaS ayp ubb n fiS aoq
'ayqoupaS ap fiq ysaoui uapiOAY SiysSut! ]9ay qi yup
'iBuqiaip ooz siauitm fim aS yfiz uaipuaioq jbbui puq
yaq qi aoq 'yaiu qfijinnyBu qi ysu\ 'Sbz n qi uaojj
"Al8M 'uajauauaq ytoou jbbui fiui aS yaoiu ubbibbq"
•ym fiz dau ((<j uaq pSjoAaS n qt
yup 'qyi^v 'nÜz 3ttI do sooq qooy a§ ypuoq aojj"
T8
fiq pz yBM" 'puayqonz ftz apiaz (('ubui autjB ufipj"
"uaqqaq topnoz ubbjs
-joop ay tujoys uayqoa uaa usp jaaui pAA uaABq aip
ua Jaiq uaqossny baa yup 'sbay qfipfiqosjBBM jaaz yaq
yup 'pjooAYyuB uay qi jb§ 'quids ysuja uajjOA ui az yup
'apuajnadsaq qoop 'uapjaaqjaA ysaoui piaqgipjuu auaa
yip yup 'qi yqoBp ysiag r; uauioq ay uagay uuoys uaqfq
-aqosnaq uaa suaa objjbq uba uaqiaiaq yaq jooa 'uappuq
suBq aSiuaa day jo 'jsujo uaqfijapaouiaS yam raojuup fitu
Sooja az ua 'uaAjoS apuaqoq ap ua UBBaOQ uaydaaAYz
-aSdo uap jbbu piaqfluaiSsAYnaiu yam JBBq uappAjaA
'puq uazajaS az atp 'subuioj pjjajp ua uojjfg uba uay
-qoipa§ ap 'qoojj -Suzdo aaz do japaAY Siminysuo ua§
-ay jaaz ua uajpAaSyin sbay Suuq qfijasaajA ubui JBBq
uaizaSuBB 'uaqosuaAY ay yip mo sbay loom yaiu qfquaSia
yaq uooqos 'uauoAY ay [jq uuoys uaa suaa mo jbbu
ooz ja apSuBjjaA fiz ua 'sioj ayoojS aysjaa ajuq sbay
?!Q "(sf 4S}GBlda§ ququy JBBq uaa fiq jaquiMjinus uaa
jooa pjoqSuBqyin yaq do aip 'uumaaz ap sp jfiys ooz
'yqoizaS uaa jboay azap ayyaz ysiny -apuaqfiquBB yjog
uapno uap mo (im jayqoB suaa apSaza§ yup do 'qi
yqoBp j jararaojp ajJ -puoA uaqosuaui afliyqoBjaSua inpaz
ap ua 'apjaoAaS aaz ap jooa SuiJapuoAvaq adaip auaa
az yup 'uaoy fim apyayjaA 'diqos yaq uba uajaap ajap
-UB ua uajiaz ap juao ym fim az Sboja SuijjaysSuBjaq
aysyoojS ap yaj\[ 'puapinpaquo ua qfuuapjooAY ysflooq
jaqaz qoop 'ufiz uoq jasdaqos pao8 jaaz uaa uaiqossim fiz
yup 'do uaqajds JBBq yin qi ayquum sbj yiiBAi pjaysaS gin
-I3AA qijquafloo yip do duqosjazag juuq do qi sbay 'jbgij
ajaS yup uba jiAYjaaAY ui 'qoog -qaaq jbbu ja qi yep
'paap uaSaouaS yoojS uaa JBBq yaq yup 'qi §bz §00
jjuq uaa yam ua 'aoy fim jbbu jbbij ajaS JBBq iaoAY 'puoys
am uba spuiAY(s uaAoq Bsouidsg mBpum uaizafluBy
88
84
tig jaren op zee," zoo ging hij voort, „en nooit van
m'n leven ben ik zóó beleedigd geworden."
Vruchteloos trachtte ik hem te beduiden, dat de
kapitein daarmede zeker wel niet de bedoeling gehad
zou hebben, hem te grieven. Hij scheen zich dit nu
eenmaal in het hoofd gezet te hebben en verklaarde,
dat geen enkel zeekaptein het recht had, hem met
boeken of op eenigerlei andere wijs „aan zijn kop te
malen."
„Als ik zijn schip aan den grond gestuurd heb,"
zei hij, „laat hem dan beginnen met mij preeken
voor te houden."
Dat tractaatje was eene beleediging voor hem, die
hij maar niet verkroppen kon, en nooit had hij kun
nen verwachten, dat iemand, die er aanspraak op
maakte, zeeman te zijn, hem zoo zou hebben durven
„veraffronteeren." Later trachtte hij zich op zijne
manier te wreken, door zijn lichaam tegen de loef-
pardoens te drukken en grimmige blikken naar den
kapitein te werpen, die zich echter van niets bewust
scheen.
Met welke goede bedoelingen ook gepleegd, vond
ik die handeling van onzen kapitein toch ook nog
al vreemd. De uitslag bewees, dat hij weinig tact
had, en door nog meer dergelijke staaltjes van onge
wone opvatting uit te halen, liep hij groot gevaar,
zoowel achter- als vooruit de menschen tegen zich in
te nemen.
Aan den wal beduidt het uitreiken van tractaatjes
niets; als men mij daar van die drukwerkjes in de
handen stopte, nam ik de dingen aan en heb ze
meestal zelfs gelezen, zonder daardoor slechter gewor
den te zijnmaar aan boord van een schip heeft een
85
kapitein, die zich met dergelijk bekeeringswerk inlaat,
bij Janmaat al spoedig een bijnaam, die hem, als hij
het wist, niet aangenamer stemmen zou. In zekeren
zin is dat niet onnatuurlijkde eentonigheid van het
zeeleven brengt dit teweeg; daarbij komt de lijdelij
ke antipathie, die steeds ontstaat en toeneemt tusschen
menschen, die gedwongen zijn samen te leven en om
te gaan, waardoor iedereen zijn kameraad scherp vittend
op de vingers zietzulk eene gedwongen verhouding doet
bijzonder het licht vallen op de minste kleinigheid,
doet het oog openen voor elke eigenaardigheid, die een
van allen vertoont.
Hoogst ernstig bleef de kapitein tot Nelly het woord
voeren, en zij zat met neergeslagen oogen naar hem
te luisteren. Eindelijk voegde madam Espinosa zich
bij hen, spoedig gevolgd door haren echtgenoot en den
heer Black. Met kwalijk bedwongen vroolijkheid merkte
ik de heftige gebaren op, waarmede de Spanjaard van
zijne bewondering over het hem omringende schouwspel
deed blijken. In een theatrale houding sloeg hij nu
eens zijne oogen opwaarts naar de zeilen, wreef zich
dan weer de handen tusschen de saamgeknepen knieën,
terwijl hij zijn neus naar den wal vooruitstak, en met
zijn kostbaar versierde handen zwaaide, om met bewon
derenswaardige radheid in zijn eigen taal tot zijn vrouw
het woord te voeren. Het gele haar van Madam hing
haar over den rug, en hare nauwsluitende japon dreig
de haar soms van het lijf te barsten. De heer Black
keek zeer ernstig in het rond, blijkbaar vast besloten,
zich niet uit te laten over het prachtige zee- eD wind
en walgezicht, vóór hij volkomen zekerheid had, dat
dit alles zijn bewondering verdiende.
Slechts even, nauw merkbaar, liet zich de dwars
