L6
101
'napjaSuqs J99M ua uaaq uaqjoAA apuaSclyjooA ap jaAO
Sni°9M9q a§i)B)s ut aip 'uaSua)sraBjquaAoq jap uad
-do:) ap jbbu qaaqdo f'iz jfiAuai ')in afsiara ufim dau
«illlM 'a^IZ 81 UBra88Z mo H00l l°U8° 1188 1BM"
•ua°oo ap ui suo 'aiBAAq §aoq
-jooA ap iiba )Bp 'j8)baa apua)si§ apuaqfiAvqn sSuqapfiz
)aq jaAO pinqjadoq ufiz quojq 'uaAaqaSdo piaAA diqos
)aq S|B suaqja) ua '|9JJB§ uap uba iaoAA Sbja aqos
-puBqojj a(j 'apuBBq SaA\ uaa rainqos uba pBq uaa ui
qoiz )aq uaaqjoop jbbaa 'Suiutap apuadooi)injooA ap
jaAO daip jaaq °óoq ua apjaSuqs diqos qajj -fiq sqaz
-fq-uaAoq ua -rapuo )ara 'apjnn)sut jBBUBq aqosjaSug;
)aq aip 'qjsq 9)00j§ auaa 8aa uappnq (j{ ap japuo
qaauoo) apaqaf? )aq uba )oa,g3
aSpqoBjappqas )aq uapSooqjaA 'dnaq ap do apaaqos ap
ui uassatu ua jfq )aq tuo aamau 'japora pmaajA uba
uas)nm 'uaqaojq uaqoAV jo uauuq jojS 'uapiuaq a)uoq
apjnajqaS puaqiqosjaA auunq 'uazoi)Biu jap Suipaajq
apuadoojuaaqu ap ua 'Sizaq uapaqtuBBzqjaAA io|ioj[B
)am 'piaadsjaA diqos )aq joao 'sbaa qjoAS)qoBM )ajj
■sba\ pjaquaidsaq ua))Bdsrainqos a§i)qoBdosdaaz pui qap
)aq ao) )nua)qoB )0) qoo ppooz 'piooq uauuiq Suis
-uBqosiaA ap J8ao jb)baa pq Saojs UBp doq uap aaz
auaa diqos pq uba uappiut pq do sjjaz a))00)s siuog
qqoquoz pq ui tuojS 'sja))Bds apuaraoqjaAO JBBp[B ap
uba pu 'qnq 8Q •pSBBfaS)iooA uaq[OM aSiqqo|A a)ooj§
uapiaAi uaaqjaAO JBBp !jnajq|BB)s aAVUBjq uaa do) ui
pBq ua uaoiSpoq raiq ap uaAoq Sbbj sbaa )qonj aff
'UBBjs ai jaau uaqfi]pOA ap sSubj
japuop uapjapfiA\J3A jba uba s|B pitqaS uaa pui mo
'uaqaz aap uaqmq ap ui (jq apjapjuq jaaM uep 'uaaq
Sm; suo joop atpnpqapomoooj uaa uba pmpS apaqos
)aq piu fiq apjaiS suaa uisj -pjaoAaS Suiqqiup opjaq
sa dnQ" -qoq uap do apuazfm <<cuaiq ubiu aip )aora
jooa )bm soi(j dia viïpA j uapfius-qaj^ jpjooj^" ;m
fiq J80A ((<4 ouBqdBO 'jooq JBBp qi pp 'saa p^"
'uaAaS a) ao) japjaA ptqqoB) ufiut
ubb 'apiapuiqjaA fiui uaraouaSuBB psq puBqjamBzSuB)
'qosaajA naospui uaa uba iibbS uaiojjaA pq sp '|ba
-jooa puapmpapuo upoz aip'uaSuipmjB apojS ap jbao
SnizBqjaA aufim pp 'p.i) SiqqnjaS jbbui uaiqossicu )aq
pp 'Sbzuu sbbaap ooz ja (jq uuBBM 'uaqqaj) a; ubb
qaojq uapfiz pmaiqaS uaa ua pmaqiaAO uaa uup siap
-UB spi uaqqaq a) )ajaq raaq uaaqos quqas a(j -pq
UBB)suado püaaoSbaa 'Sbj paq jBBq do aauoja aufiz ui
-JBBAA ')nq ap uba jnap ap fiq jfiAAja) 'uiapdsq uap
jbbu uao) apjft ua 'ua)siu qoq uap do uapuooas jbbcI
uaa )sSub uap uba piaqsoojapBJ ap ui Soo u(\z pq
'uaaq qaiz mo piapjiAuaA qaaq lijj -apuoopaA qoiz
pjBBfuBdg ap ua Suojdsuado spsouidsjq ap uba map
ap jfiAAja) 'map auaa nu quo)q (<jqa 'qa ubb|s
-uado suasaajj uapfius-qajq pjoojY saa p^\"
•mjOA uaa ui ia[aS sp pmaq aAAUBjq uf|z ui apjiJ) raBBqaq
aqqip ufiz ua f uaraouaSdo qoiz ui pBq jiua uba piaq
-uapiaqosjaA lopaqB uaSui))aq ap japuo uba ua qap
)aq uba 'idBjpS )30a uap japuo ')Bp 'qosaajA )aq )ara
pjaarasaq sbaa qqoizaS ufiz 'JBBq )aq ui raaq uaqup )3A
uaddojd uaraazaoq a) ui uapfippam mo djaMJOOA
uaa')in qfqarajBqja ja Sbz jjq jaqaz sbaa paAOO^
•uaqqaq a) uapfqapam ua dpq do suBq jaara
apuia ua) 'apuapmqn paajq 'puq pjaaqjaA fiq uubbaa
'jbbabS pq 'jaiuBm auaSia ooz spjBBjB] ubb ap do 'fiq
apSBBjqaaAA ((iuaqBm a) |op ara mo 'ubb|s a) in suas
-jaq aufim ara mo 'do firn aa)qoBAA ag jjaauara 'uap
-fiusa)jB qau uap (jm uaSiajp ag" ')iti P«8§hq W
ap )qoBjq ((juia)idBq 'uapjoorajaA fim uaqiAA a^"
'POT
100
rekend wezen, en, is dat werkelijk het geval, dan gaat
ons zijn geloof in bovennatuurlijkheden en geesten
niet aanwant, het is beter, dat een zeeman in gees
ten gelooft, dan dat hij dit in Jamaïca-rum doet, de
geest van den drank, die onder ons al te veel aan
hangers telt. En hoe gevoelt ge u op dit oogenblik
„Alsof ik wel eens zou willen wandelen," antwoordde
zij, terwijl de sterke wind een zachten gloed over
hare wangen had getooverd. Maar daar was nu geen
denken aan, met haar wandelende gezien te worden;
bovendien betwijfelde ik of zij, al zegevierende over
den duivel der zeeziekte, ook wel heel vast op hare
voetjes zou staan. Ik raadde haar dus, stil te blijven
zitten, in afwachting van het tweede ontbijt, dat ten
één uur gereed zou zijn. „Vergeet niet, Nelly," zei ik,
„den hofmeester een stuk echt gezouten vleesch, een
scheepsbeschuit en een glas bitter bier te verzoeken;
dit laatste omdat ge zeker tegen kouden grog bezwaar
zoudt hebben, dat anders aan boord een opwekkende
drank is. Ge zult dan eens zien, hoe vader Neptunus
het compliment waardeeren zal, dat gij aan zijn adres
richt, door zulke ware zeekost te verkiezen. Ik wed,
dat ge van hem onmiddellijk het certificaat van zee
man le klasse verwerft, en daarmede bestand geacht
wordt tegen de monsterachtigste zee en het gemeenst
mogelijke weêr."
Te half één werd voor het middagschaften van de
bemanning geluid. Nu was onze kok, een Londenaar,
een dikke kerel, die een nauwsluitende pantalon droegi
en armen en een gezicht had als kalfsvleesch, zooals
het bij de slagers eerst opgeblazen wordt, vóór zij het
in den winkel tentoonstellen. Even als de meeste
scheepskoks, of trouwens iedereen, die een uitgezette
lever krijgt; door altijd voor heete vuren te staan,
was hij prikkelbaar van aard; en juist heden, op den
eersten dag, dien we in zee waren, bracht zijn lasti
ge humeur haast een oproer teweeg.
Een van de jongens stapte met een balie vol dam
pend vleesch de kombuis uit, toen hij, zooals ik uit
het verder volgende opmaken moest, den kok iets
brutaals toevoegdealthans, ik zag een been van den
kok uit de kombuis te voorschijn komen, waarmede de
jongen een schop ontving op een oogenblik, dat het
schip toevalligerwijze sterk naar lij overslingerde. De
jongen maakte een slag hals over kop tot aan het
boord, en verloor onder zijn val het vleesch uit de
balie; doch door dezelfde slingering geraakte de kok,
die op het hem resteerende been niet zeevast meer
stond, in drift en vloog, zijns ondanks, de kombuis
deur uit, zijn slachtoffer achterna. Hij tuimelde over
den jongen heen, en samen, rolden zij eenige malen
van boord tot kombuis, tusschen de stukken vleesch,
die, op eene pen geregen, daarvan bij de schermut
seling waren losgeraakt. De jongen schreeuwde moord
en brand! Ik sprong van de kampanje af naar voren,
en te zelfder tijd kwamen haastig eenige van de ma
trozen uit hun logies te voorschijn, die ongeduldig op
hun eten wachtende, eens zien wilden wat er gaande
was.
De kok, die het eerst weêr op de been was geraakt,
riep luidkeels, dat de jongen hem „getreiterd had
hetgeen door dezen, die een behuild gezicht en een
wond aan zijn rechter oor had. erkend werd, echter
tot zijne verontschuldiging aanvoerende, dat de kok
begonnen was met hem uit te schelden. De matrozen
van het bakboordskwartier, die aanspraak meenden
