uajtnq rajBM arjiM PH -uoq uadfiigjSBA s?ai ubb [jut
qtaooA 'uaAoqosaSjiooA qap appBjfl jaq joao qt praAv
j9A uaraapBA jsed uaa suajsuttu no uap9[fla§:(in not
-gm ara tapuo u9190a aujjtu u9 uEBjsaS pBq uasjEBqos
do qt josjb 'J93U °9°ls }[I "U9J00 op ut suo pniAV
aSuaq u99 apmppiq ua 'uBB§a§ uaqoq }aq ubb 09z
op diqos jaq uba uapftz opioq ubb sbm 'jqobiqasim
pnq uaprooM atp fjq J09A Sou qoop apuajjazpn tuajs
oufiz 'utajidaq op dati najooqossjBtu op Cxq jBBjyj"
•oqi'js
'ap.toojs.taA uapaz aap uataddBjq jaq aoop sjqaajs 'opuoA
-oSrao suo op ut sinsoS ptuaajA uao spaat qt opaooq
'uaptaM pjBBqaloui aoopauep om jBptopA qqquaSoo
nog; -aopuu pioqjous oqlj]9joo|o§uo jam mu«q uo qatz
oppaaaqaoA qootjs jo daatjs a(q qaoA uop ubb tutnqos
Sbbj 9U99 jam 'puojs tajBM jaq ut 'uouoqosoq jqaiq
°ijqoBMTiE|q U99 aoop 'atp 'aunm uojooaS uoo ugb
jo 'jGBjsaq jaaraoq aouoa jjbbjs op jtuibbm 'dump uoS
-tjqoBpAau uap ubb uoquop [jut jasuftqasiaA omuotu
jtp paap jsaaui jajj "si U9Aftaqos9q aj uaiuoqaooA qoou
<an9|q uba.ibbm 'daatjs ajqaij 'a°ub{ uaa uaStjsoA naj
qiM prq jqoBptiBB aujjtu uiajiduq ap dotBBM 'uatz aj
auaSjBp sbm paojS uaSissoa uaip .ispuo jsaaa 'qoo(j
qqaamaSdo paus uaip uba sjoi stuiajstnp ouaa qpaz
fiq qi pGq jtooj^r "puq pjnAiaA Sutjjazjuo jam aopaao
spaaa fim jBp 'jqonj op ut jasujjqos aStjqoGpooi aMUBp
jGp aaaA\ qi appjEBMiuo 'appuaMtno (jut qt uaoj,
,(j jmaajqoG
qfrjj -uanGAUi qfipp'Bp ]bz putM ap tjqoBM 'Bp"
((^ui9jidGq 'uajqoBM Sojvq"
•uaaaddujq jiazsaGuijooaS jaq sjqoajs uaut
opaooq uo do jaam putM uap uga afyqonz jaq sbm
'uataoAjm uaop uoq saopao aip qt apoA Sou qoo(][
6fl
152
nog met eene vaart van minstens veertien mijlen voort.
De lezer beoordeele daarnaar hoe krachtig de wind
wel zijn moest: veertien mijlen in het uur ontnamen
wij aan zijnen aandrang, en toch bleef nog de kracht over,
iemand op te nemen en als een prop papier weg te blazen.
Ingeval dit een rondloopende storm J) was en
daaraan viel niet langer te twijfelen dan moest
men vooral trachten, het gevaarlijke centrum te ont
wijken, en daartoe over zoodanigen boeg gaan bijlig
gen, dat men wachten kon tot het den wind behagen
zou, uitgeraasd te zijn. Waren de regels voor den loop
van deze soort orkanen juist, dan lag het bewuste cen
trum Oost van ons; en het bewijs, dat we met een
cycloon te doen hadden, werd spoedig geleverd, door
dien de koers, dien het schip recht voor den wind
hield, langzaam aan draaide, zoodat we nu reeds
ZO^O stuurden. Blijkbaar bevonden we ons iets binnen
den buitenomtrek, en, hielden we nu de raas vier
kant gebrast, dan zouden wij langs een cirkel zeilen,
die enger en enger werd, en eindigen met als een
stuk hout, dat in een draaikolk verzeilt, in het middel
punt aan te komen.
Eindelijk kwam ook de kapitein weer op de been
en liep hij rond tot aan het nachthuiszijn hoed was hem
van het hoofd gewaaid, en zijne haren wezen recht naar
voren. Hij boog zich zooveel noodig om op het kom
pas te kijken, deed vergeefsche moeite om naar ach
teren te zien en riep mij toen in de ooren ,,We moe
ten bijsteken, stuurman. Laat alle hens opkomen om
fok en voormarszeil te beslaan, en alvast het stenge
stagzeil neerhalen."
1Typhons, cyclonen, orkanen onderscheiden zich door een kringloop.
juassBiqtuo sBB.uaj
~qoy" -fiq jBAoq jjooi joq pjooq ubb pjooqqBg"
■qi daij j ma?idBq 'uazuiap 0^"
•afjqonz
•uao uouT apjaoAaS uapni^ laq pf) 'pjoA\ najojsaS
-JB pBqpojs uoa jos]B 'do ua°a.t ap pjaiq sdujqsuag;
•uozjBBj ap ui raaq uommoAiz uajaoA
oufjz 'ua§G[sa2ui sba\ 'jaaui iujoa uaaS puq paoq ufiz
i dooip uaioajq ap sSubj raaq japm }aq uo sbm jnujoop
uiapduq ap jBp 'qi Sgz sBdmoq jaq uaAoq jqoij jaq fig
•tuGudo qoiz ut raibm jGp puajqouz sjb puoi jaq ut
oaz op uo '{atAjaau uatuooijs ut Sou uaSar ap iftMiaj
'Som jaq uaSao.tp uo do tUGGqotj pq uajapuu ap uatu
-nu 'raoj jaq jgbu ub'jsbS rap uaa SutS uao} pjlijsroA
quqos uap uba qijquaSoo uaa jooa uapuo^s uapy
(/uaqqap Sutuuasard uoa jaut ua uaSuajq
'qtnptooA jaq do'uaroA jgbu qfq uftz jsai ap ua 'uamau
uaAO jaoj ^aq jaMn uaa jBcq" -aoj uazojjGtit nap qt
dou (1'uaSBpaSpoop masqtjq uap roop si uo^unq;"
qtnjaaqoB 'apuassBfd na opuapBM jaj
-BM jaoA uaa joop 'tuGA\q qpAS^qoGAt opoqaS jajj
•pjOM
prooqaS qap a||oq jaq do uaSoj uap uba pjaMaS puarnp
-}jooa ^aq uaAoq atp '|ba uap uga Sb[s uojjop uap 'uaq
-ojquado jsaora jqoGjq ^atu punq atp qt uaoj» 'uarap
-uoaq rap uaddnuq jaq '}BB!}s uga az uajBM s]B uaSoqaS
'sjaSutA apoop atp uba jooaoS jaq qt ^aaSraA liooyj
•uaAa|qaS.taAO sbm ui.tBBp jqoqd uapnajaa aj Sou uaa
uba josaq ;aq josjb 'pGqoS ua|05s.t0A\ a; qfq ^aq jout
aojJBBp poq qj -a^jojsiaau qap ^aq do qo|q uoa sjb
utBBqoij jaq bujbbm 'uaqa.tq ai uado uapuBq apjCijsjOA
spaa.t ap 'apSuBjs ut pjaMaS ua iqoBiq iam qCqaputa ra
'apuaijba uas|od ap ftq apoop nap s|bbiuSou 'qt jbbm
Sfl
145
ternis om ons heen werd geen geluid vernomen. De
sterren, die nog kort te voren flauw in het Oosten
waren te zien geweest, schitterden nu in het geheel niet
meer, en met geene mogelijkheid zou thans het punt
in de lucht kunnen aangewezen worden, tot waar reeds
de wolkbank zich had opgewerkt. Daar vielen een paar
groote regendroppelshard kwamen ze op het dek neêr
en op de hand voelde men ze heet als bloed. Dade
lijk hield de regen ook weer op, doch ik haastte mij
van de waarschuwing partij te trekken, en snelde, zoo
vlug ik kon, naar mijn hut 0111 mijn regenjas te halen.
Poef! het was in de hut om te stikken, en hin
derlijk was ook de reuk van mijn regengoed. Ik zag
niemand in de kerk en hoopte dus, dat Nelly haar
bed zou opgezocht hebben. Het was zaak voor haar
om rust te zoekenwant de barometer een raads
man, die meer vertrouwen verdiende dan de huiselij
ke geest van den kapitein, voorspelde een weer, waar
onder niet licht iemand zou doorslapen kunnen.
Juist stond mijn voet op de onderste trede van
de kampanjetrap, of daar kliefde opnieuw de bliksem,
even verblindend als de zoo pas beschreven straal, het
luchtruim, en sloeg, een sterke zwavelgeur medebren
gende, recht van boven neer. De electrische ontlading
had langs allerlei ijzerwerk aan en nabij den bezaans
mast plaats, die op al die punten in brand scheen
ik hoorde een kreet slaken, doch kon onmogelijk gis
sen vanwaar die kwam. Geen oogenblik| twijfelde ik,
dat de bliksem ergens ingeslagen moest zijn, en was
zelf intusschen reeds de kampanje opgeklommen, te
gelijk met het invallen van een donderslag, die, wat
zijn hevigheid betrof, ditmaal volkomen paste bij de
felheid van het voorafgegane licht. Het was alsof er
