181
-Bq uap JBBU sjjaz 'uaqaqaS puoi jaq ui puaqosiOAjm
spaai pnq fijj -apuaraaj na apuajBjd snan uap joop
'auaAajqosaq jsiaa ap SaoiA ((j,si fiq qoo laiq diqas jip
uba uiajidaq ap jo 'ua§BiA aj ufiz fiJA ooz qi §bj\t"
■do aj§ooq
ap jin uba suo fiq tunu 'jdajsaSuauuiq sbm daajjBA
uap fiq jnpBU ua 'jaAOOjqimjs uaa do fiq qaajaS jsaara
jajj raaqqaq aj Sipoou apuaaui daoiaq uljz uba Suiu
-ajaojm ap ut fiq jBp 'uaS.iaq aj 'qoo uadBAV qjaAY jo
joojsid uaa 'satn uaa rao uaAnaj§ jam japioS uaiapaj
paajq uaa Ljq Saoipj uadnaq ap too ua 'puiaq uauaojBq
jdaaijsaS ua qaoiq nauuij 'ap|iA\ uaa jm puojsaq
Suipaajq aufi^ raaquap puoqjnq uaa ubb uapap qau
ua puotu a[yi -raBMqjin japuozfiq uaddij apooi aufiz
uaqassnj uapuBj adJaqos jaaz fjj auaa uba jim jaq
JoopjBBM 'jaAauq uajjoq 'uaSqaddojs uaa Saoip ua
'puom uaqosaadoinjq uaa fiq snau uaqosuBBqiijy uaa
'uaSoo ajJBMZjiS adjaqos 'auiajq lend uaa pnq fiq i uap
-joAiag sba\ do jaqaajq jam uoz ap ui jaqaz ja inajq
ouin.iq aqfijmnjBU ufiz uooqasjo 'ufiz jcjnra uaa fiq
jsaora 'puq uba puBjsiaA .ia qi auaAooz joo^ maqqaq
uapnoz ubbjssiui jam jaoA uaSau uba snai uaa aip
'uajsmA ui apuaSipuia 'uacu.iB bSubj jBBd uaa jam
'jnnSq uaSuojpaSuaaui 'jioq uaa sba\ jazaSpam ufi2
•uaqaids
uaraoq aj uaquz jbao suo rao 'uaqojsaSjB sbai diqas uaSia
ufiz uba jsuif ooz fiq uaipui 'uaqqaq noz UBBpaS fiq
sjBuaAa 'uaaq qaiz rao piaqëipaojqjaoq ajsjajm ap jara
qaaq fiq jo piooquauujq jaoA ufiz puojs sqfijaMnuu ua
'aaquBy uaa fiq sbm 'aoj uazjBBj aSuBj jaufiz uajund
ajuBq.iaiA ap joj jb paoq ufiz uba joq ap ub,\ -puBJ uap
-aaiq jara paoq uajjiA jia\ 'addnjs uaa suaAauaq 'qao.iq
aSias ojip ua sb[ BOBdjB aMnBjq uaa Saoip fijj qis
ill
'apjBBjqjaA ua jb jund ap ja ajdsq fijj -ubb jip raaq
pooq ua qnz ufira ui paaq-oiSau afqnjs uaa pBq qj
,/uaqiaj aj joao suaa soopsququj ufira fira 'jqocp ubb
ja aip 'puBuiaiu .ia sbm 'jaqsoj jooq aufira qjoA ufira
uaoj ua 'si jaqooi uaaS uiajiduq ami JBp 'jq.iaraaS
-do qaq qj -qBqBj afdramid uaa rao qaoz.taA jomn uaa
qi sjb 'uaraau qfijBMq jam jbm am aS jjnz ubq"
•puaramajsaoj appjooMjuB sBuioqjj uBUunnjg
((<j diqas jip uba| uapaij
-.mnjs ap" 'uamaujB apjiM uazap fiq josjb 'apuaqBj
paoq ufiz uba puBi uapaajq uap uba juBqioOA uap ubb
rainp ufiz jara 'fiq apiaz (('iaqaz ufiz uaiaaq 3(q"
■aoj suo jbbu
aaquBX ap ajdBjs qqquaSoo jip do uapap nu fiM sjbooz
'uajBA aj mnjuoAB do 'uapuiA uaSuiS piaqfuA suiapd
-Bq ap sjb 'uazinqsjapuBq ap ua sjapaaj ap jooa uaiz
-jin praaajA ja jaq noz ua 'uajiaz uaop aj Suirauiajs
-aq uba sjBBjd ap jbbu paods uajsaara uap jara diqas
ufiz rao 'japjaoASnzaS uaa uba uajqaijdpjooq jap uaa
jaq sba\ raaq suaSjo^ -qBBZ aip ui SuiSuaraui azuo
J8AO jbS uauuaq aj SuunaqjB aufiz uajoqjaAUO SBraoqj,
dojBBAV 'jaijjaA qap jaq siapuBjq uiajiduq uaoj 'uadooj
aj do diqas jaq rao uappuq fiAi aip 'uasuuq ap jaAO
uajBjd aj uBuunnjs uajsjaa uap jara qi puojs jsinp
■pjaaqSaoq uaa sjb qfqaSaMaquo ua raojs 'uajjiz
qfiqjin do dojJooA uap ui puapnoquBB jaajq paqo
•uapjOMaS sbm japjaoA°BzaS aMnaiu azuo
fiq josjb uaSuiSjB raaq aip 'piaqjsnMaqjjaz ua piaqSjj
-jiqasjaAuo auaa jam jaau ua do ap uba
afuBdraBq ap do nu fiq ajdnjs 'uajjasaq aj Subauio
uap ua piaqqfijasaajA ap sbm jbbjs ui 'uBiuaaz sjb jsinf
'fiq ubajbbm 'joj uaa uba pajaS sud 002 "sbm jsjBBjdaS fiq
uiJBBAi 'uapaqSipuBjsrao ap fiq apSajjapau qaiz uiajid
k8f
180
zal ik de groot bovenbramra voor mijne rekening ne
men. De kim is zeker zoo helder als glas, en als er
iets in 't zicht mocht komen, dan zult ge mij ver
plichten, eens te laten hooren met wat soort van stem
de Schepper je gezegend heeft."
Dit zeggende greep hij, na den kijker omgehangen
te hebben, een hoofdtouw van het grootwant aan
en stapte de weeflijnen op, waarbij zijn puntige
knieën als knokkels in zijn broekspijpen en zijn
lange voeten door het want heen, als naar bin
nen gedraaide uithouders, staken. Intusschen wandel
de Obed, zooals de Yankee hem genoemd had, met
hetzelfde onverstoorbare gezicht, zwaaiende als een
visscherman, langs het dek naar voren, sloeg zijn
eene hand aan het fokkewant en enterde daarlangs
naar boven. De matrozen, die hier en daar aan dek
werkzaam waren, oogden het tweetal na, blijkbaar
verbaasd over het feit, dat van een paar zeelui, zoo
pas uit dreigend doodsgevaar gered, het eerste werk
was het tuig in te gaan.
De grootbovenbramra bereikt hebbende, nam de
Yankee eene gemakkelijke houding aan en onderzocht
toen nauwkeurig de kim in het rond. Obed van zijn
kant ging, zeker om de zenuwen van ons Britten op
de proef te stellen, boven op de voorbramra staan,
kruiste daar de beenen en leunde met den elleboog
op de vlaggekloot onze korte bovenbramstengen
staken niet meer dan drie voet boven de ra uit, wan
neer deze in top was geheschen terwijl hij ook de
binocle aan zijne oogen bracht en, van dit hooge punt
den horizon opnam, met dezelfde losheid waarmede
een jonge fat, van uit de stalles in de opera, de da
mes in de loges zou bestudeeren.
Zoolang zij nog aan het openteren waren, volgde
ook kapitein Flanders hen met den blik. Opeens riep
hij uit: „Als zij hun schip maar zien! Ik hoop het!
Ik heb alle mogelijke hulp toegezegd. Die Duivels!
Van zoo iets onmenschelijks heb ik nog nooit gehoord!"
en weder verried zijne stem eene groote gejaagdheid,
terwijl hij meer tot zichzelven dan tot mij sprak.
En toen wendde hij zich tot mij met den uitroep
„Die twee menschen, stuurman Lee, zijn de kapitein
en eerste stuurman van eene Amerikaansche bark, de
Jessie Jackson. Het volk heeft oproer gemaakt, en
hen van morgen, bij hooge zee, gij weet hoe het
daarmede om acht uur nog stond met de boot
van boord gejaagd, met één riem slechts en geen
kruim brood. Mijn bloed kookt als ik aan zulke hel-
sche wreedheid denk. Ze zijn met het schip doorge
zeild, en kapitein Taber dat is die daar in het
groottuig gelooft, dat de muiters van plan zijn,
het ergens beOosten de Amazonerivier op het strand
te zetten; Pernambuco is de bestemming, en lichte
lijk kan een voorwendsel gevonden worden, dat zij
in die buurt zijn."
„De kapitein is zeker naar boven gaan kijken of
nij ergens iets van zijn schip kan ontdekken/'
„Ja, en als wij het zien mochten, dan heb ik be
loofd, het achterna te zeilen, als ons dit ten minste
niet al te ver uit onzen koers brengt.'
Hiertoe bepaalde zich al wat hij me wilde mededeelen
misschien ook was hij te gejaagd, om het gesprek
voort te zetten. Hij stapte 1111 naar achteren tot aan
de bakboordsdavits, en stond daar, zonder zich om
de dames te bekommeren, naar boven te staren, ter
wijl zijne lippen zich bewogen en, af en toe, de rech-
