'ubeS puoj jaq ui goo ufiz piaqSijaigsAvnaiu agipuaAaj
jam aaquey ap jaq uaddnjs uojoa jbbu jaq japuo ua
'iqosujaSdo uaiBM uaquup ua ua^a jbai joop fiz jBp
'uaiz a1) ubb unq sbm jajj -p«q apuaSusq spjq ufiz tuo
piooq uaa ubb 'aprooqaqao; siapuBpq uiapdnq ubb aip
'apoutq apuaqajspti uaa japuB ap jfiAuaj 'uijb ufiz jap
-no jaqfiqsdaaqos uap Saoip aoquny oq -do afuuduiB^
ap 'dBJjiajqoB ap sSubj 'uaguqadoqos ajqidaSdo apiaq
ap loop pSjOAag 'uiapdBq azuo mcMq sood uaa b^
178
•uaSaois jubav
183
UBp .109A ap fiS raaau" 'fiq apiaz u'paqo <nN"
•SaiSinq uaSajjaA na aAfps qfqagotuuo naa 'apuai
-aassed JBBq 'ajqBBcu ua JBBU pssBqjaA qaaq
•diaMJOOA UajBfiaA
qfija§.iap do jaduia^s uaSuaoip SipjBBuaSia uaa ;az
qooj UBBaoo uap uba piaqqlpajainuo ap jsmC }uba\ 'qqq
uap Ian: qfqaSoui Subjooz jaq qi apSjOA 'a^dBjs aluud
-uiBq ap J3A0 qi jftMja; ua apjaqqop jajBAAjaiq qfu
-SUBjgjaAJIZ '§UBJ SUO UI JBBp J31] SJBOOZ 'SlUJJBBA JBp Ut
spuaqajds sjai aa sbai uagoo aufitu uj -uaAfup uaiz
aj pniajqoB Sipaj susqj 'ui ja ubui aaMj }am jimooA
Sou U8A8 ooz 'jooq aip :ruoojp uaa sjb sbm jajj
(<j do jaaM spazuiBjq ap uapnuq ui uassBjqjajqoy"'
•uaqBtu aj uaSuqaapjooaq aip ubb puia uaa tuo 'qi [BAaq
(('soj jooq aip qBecu ua fiq uapB uba uaa Suudg"
,/uaqqojqosaS iBBq uaa uba jaqaz si
lapaotu ufig (juaizaS saqqnq u(ooz jaatu poo af qajj"
(<-suaSuof 'uaquur
jauooqos jbm [8a\ tuaq noz uajeodsjB jajj -uaSSo| a;
uauaip inaq jam jbm jo jCtui uaa suaa uapnoz a^w"
tJj jSaz uaSaj jbm at sjb 'qau nap ui af fiq jqud qfqap
-bq •jfq U.Z ubb jajaq aip paaq ua;ood uaa JB^"
((-pBBjauiBq 'uaqqaq ubb aqfijaqqacuaS uaaS af
uoz jbbq -qjatu jsaq uaa uba si ojjbmz aip 'pig"
611
pitein maar het kon hem waarlijk niet kwalijk ge
nomen worden, dat hij begonnen was, den heer Flan
ders als zoodanig over het hoofd te zien.
„De kapitein van dit schip ben ik," verklaarde nu
de laatstgenoemde, „en het verheugt mij, u van dienst
te kunnen zijn. Wees zoo goed, achteruit, in de kerk,
te stappen, waar gij dadelijk van het noodige zult
worden voorzien."
„Kapitein, laat me u de hand schudden." De
Yankee vatte onzen gezagvoerder de vingers. „Ik ben geen
prater, doch ge hebt mij en mijn kameraad hier van een
duivelschen gemeenen dood gered, en schoon ik, zoo
min als hij, sinds gisteravond een droppel drinken of
een hap eten over de lippen heb gehad, zou ik eer stikken
willen dan een mondvol op uw schip te nuttigen, vóór
ik u dank voor mijn levensbehoud heb betuigd." Voor
zoover ik mij weet te herinneren, waren dit s'mans
eigene woorden, en heftig schudde hij herhaaldelijk
de hand van onzen kapitein en streek zich toen met
den buitenkant zijner gele handen over de oogen. De
kleurling mompelde mede eenige woorden van dank,
die ik evenwel niet verstaan kon.
Beiden volgden zij den kapitein op weg naar de
kerk, toen de Yrankee op eens staan bleef.
„Wat zullen we met onze boot doen?" riep hij uit.
Is ze het inzetten waard? Ze hing bij mij in de bak
boordsdavits en heeft mij wel een honderd dollars ge
kost." De kapitein schudde het hoofd. „Zoo, laat dan
maar slippen," zei de Yankee, waarna het drietal de
kerk binnentrad.
Intusschen hoorde ik onwillekeurig onder het volk,
dat op het halfdek was gebleven, allerlei praatjes over
die onverwachte bezoekers verkoopen.
jajj 'uaiz ai sbm qjBq ap uba 'fiz jaq aojj
•ufiz aj puqq uaSoo aptaq ubb 'uaAaSaoj
bujbbS 3ji jïaa uBp 'jazaS pBq iaoA uap qapsdaaqos uaa
do jtoo aip 'sbm jinABqos ajsjoojS ap }aiu paqo sl®
na 'guiuuBmaq ajsaq ap uaAjapaq sjaqo aqjn^ -uaiz aj
ubb siqoajs uBuunnjs uaSunayqjaquop uap qi apjaoqaq
'joüjaq pjooq ubb .reep fijajinm ap joj SuipiajuBB aqfqaS
-omap jb^ -jqBBtnaS aajsaam uappsq diqos jBp uba
suo fiAA s|B uajnaqaS uajaora noz japjaA ja jbaa 'qfq
-apmp jaiu "ou jajqoa firn iaq sbm apamiBBQ -ua|Bq
-ui uapuoq sjqoajs jaq fiM uaipui 'uaraau aj ajapua
;aq 'ufiz SaouaS qja^s noz diqos suo jo jajfiAva uaa§
jaq paaj 'sbm ubizjooa uauadBM uba pao§ japuozfiq
SuiuuBraaq ajBq na 'jaoA uauuouBq qjBq ap fizuaj
'ua 'uadjaq aj raaq rao uaop japuB uaa jooa japuim
jaiu ]B uoq diqos uaa uba uiajidaq uag pjapjOAaS
pjaM sjaoq uap jm SuiqfiMjs a;ooj§ ai |b uaaS jooa
-JBBp s^ira 'uoSbC aj si fuaAoojaaz uba pBBp auaa
diqos uaa jam ubbS [BBq uap ubb jaq jBp 'ajaM Jazaj
ap sjaAoojaaz ap 'pBq pjoopq japiaoA§BzaS azuo
jBp 'puoA pmaajA |aaq ooz jaiu jaq qi jBp 'uauuaqaq
SbbjS |im qj -qajdsaS Subj uaa fiz uapjaoA uaraus na
'sjapuBi^ uiajiduq jbbu qoiz jB§aq aaquuy aQ -ajjaz
uaSoo ap jooa ajoouiq uap suoqpi [jq |fiMjaj 'paz jaq
jpoA uapjaSuaq uauaaq aufiz ua 'uajjiz ubb2 bj ap do
nu sbav jBjnra aQ 'jaaiq jsod ufiz do Sou paqo lÜ^
-jaj 'uaqquz qoiz jaqnj, uiajiduq jaq sood auaa b^;
ua jsbui uaSaj uapazjapno ap 'diqos suo uba SuijaS
-ui|s ajapai fiq 'ua sbm pAvnnpjaA paA puiM ap jnp
-ino 'uBBjsjaA qfijaSorauo qi uoq 'jbm qaop 'uadaojaoj
japuB jo uaa jaq jBBqp nBnunnis ufiz ua aaquny uap
uam apaooq uaAog -joojs SpqoBdraBjq qoiz punqjaj
281
liep naar vier uur; kapitein Taber en stuurman Obed
waren 'smorgens ten 8 ure van hun schip verjaagd, en
daar zij in hunne boot weinig van plaats veranderd
konden zijn, was de Jessie Jackson ons volle acht uren
vóór. Ik beschouwde dit als een slechte kans om haar
nog te kunnen inhalen, want met een paar streken
koersverandering kon zij, op het oogenblik, waarop
wij dwars van haar moesten zijn, reeds onder de kim
gedoken wezen. En dan zou de ontmoeting buiten
quaestie zijn, zelfs indien wij aan boord van den bes
ten zeiler waren, wat nog niet eens uitgemaakt was.
Het zou mij niets verwonderd hebben als de bark,
die we nu zochten, hetzelfde schip was, dat wij
's avonds te voren, even vóór zonsondergang, te
loefwaart gezien hadden.
Onbegrijpelijk vlug verspreidde zich de mare door
het schip, dat de door ons opgevischte menschen de
kapitein en stuurman waren van een Amerikaansch
vaartuig, en dat zij door de muitende bemanning
mishandeld en van boord waren gejaagd, terwijl de
Waldersliare die bark nu achterna zette. Gedurende
heel de Platvoetwacht was dit het onderwerp van al
lerlei gesprekken, die in verschillende groepen gevoerd
werdeniedereen vooruit keek om het hardst in alle rich
tingen over den boeg uit of onder de kluiverschooten
doorzelfs ging er nu en dan een het want inom te zien,
of ook iets, dat op een zeil geleek, vooruit te zien
kwam. Een jaagpartij, zooals kapitein Flanders die thans
ondernam, was iets geheel nieuws in de ervaring van
koopvaardijmatrozen en prikkelde bij hen, even goed
als bij mij, in hooge mate de belangstelling. Doch niets
trof me in dit zonderlinge voorval meer dan de vol
komenkoelbloedigheid, waarmede de Amerikaansche ka-
