aqqBMz }aq fiq pBq 'qaajq jaaz spaaj jpzqoiz do *}bb{ -0/5 ufig qooqas uojoa jbbu '§bz fiui fiq Bjpooz '.ibbiu 'uaqljq a} puo}s sadtuoq ;aq do aip 'uiaqdeq uap do §00 ultra qfqapBp |aia 'puB|a§uBB afuBduiBq ap do -aaz appB(§ ap .loop diqos }aq joo}s 'pjBBduaj uaa uba uajoo a}s}idsa§ ap sjb 'do }qoaj ua}SBUi aufiz }am 'ua '}qoBM a}s}bb| ufiui do s]b uapaz apjpzap japuo §ou ua§Bj am uanioua§do §uiuiap ap joop safiqoBZ jaaq Am uap -jaM uBp ua nu siqoajs !aaz uaa§ jo §iuiaM puo}s ,ia |bb.iqos [b §ou §ui}qoiJ u; suo .iooa qoop '§ipB}sa§ ua qosuj sbm puiM aQ -uaA{0§ .lap uaddoq ap ubb uaizuBB §i}qoBJ8}UiM uaa §uuauiaqas a}qaq oip JB§ 'uod.iaiA\jB jasuljqas ainep uaa 'uapuo}s }qan[ ap ubb aip 'uajja}s a§iuiaA\ ap ua '§uiq jaiiqstqaBU a}qoip ap §ou ua}sa^ }aq ui 'sbm §uipiaqosjB a}jbmz}qui auaa uiiq ap fiq uooqas ua ua§sp a; ua}S0Q ui }aq uo§aq }sinp qqoBMapuojq ap do apmaqa§ }aq uba uaAajqafl sbm §ipunquo jaaqa§ qi jos|b uaop a} '.iooa fiui qi uibu 'dBqafuBduiBq ap uba uauitui|qaq }aq japuo ua 'uauioq uoq qap ubb qi j09a §ipoou uajnuitu .iBBd uaa sjqoajs .ia uojbm 'apuljz ua[[BAa§ dBBjS ui paa]qag •uiapd -Bq uap uba uia}s ojbmz ap quojq j uauioq a} }qoBM. do luo pfiq am laaq; *uazB[§ }qoB si }ajj" •qidai.1 (i(ija si }B^\j' unap aufira do uaddo[q Miiaiu uaa ,ioop jaqqBAi }s.iaa pjaM ua dBB[s ui |BBUi.iaptiB |aiA 'uapljjS uassnq uljtn do pjooq uCiui qi qaij 'uaq -qaq a1) ua}aza§ looq aufiui do sood uaa b^ uiBudu iU]Bq ooz dBqosua§uBAa§ aufiz fiq }ep 'p§naq.iaa 'doojs §ii.iai }nq ufiui .ibbu qi dojBB^V „jiqoBU uapaoo" *pjooA\}ub ufiui sbm (('jooi] 'uaiaputi[d ua]aoui mo }tiq -sja}saaiujoq ap ja qi noz pi 'uaquap 11 ubb ]Bz q]" 293 -00} a} [iiiA afdooq uaa inaq too uaAjn) ap fiq japus uaa jaaM 3}qBd '}saoui uaqjaM fiq aoq 'uaop a} .iooa §b[Sqo.iqos uapuapao.w uaa joop inaq cuo 'pBq uap -UBq ap ui fiq uaip 'uiazaq uap soo.i}Biu pua§[OA uaa iubu}uo 'paap ua§uudsdo uaq ua a}}Bdsdo uapuBB}sfiq -}sbbu jap uauaaq ap ua§a} }aq }Bp 'uaquB|dqap ap s§ub[ '}in qoiz .iooa s.iBMp }qoBjq jaaAOOZ }aui ubajbbp pnoqui uap apja§ui|s ua '.ia}BM joa s}ud uaa daaj§ fifj -qaoq uaa ui uapjap uaa '}in s}qaaj .rapuB uap 'squij fiq apAitip uaa uap f uauioq a} apiaquaqossn} uio }jnaq auliz }aq sbm '8}}0[a .laaiu }am q.iaM }aq }Bp '§bz fiq b.ipoo^; uaqinjqa§ a} uap.iooM uba jUBquio ua}ooi§ uaa jooAjBBp japuoz 'uaqqnjp a} ui doq uap uapaq -pia§a.ia§uo apu mo ubui ap }sinf sba\ }auuig 'qooQ •ua}aiqas.iaA0 uoq afsuBquaiinq uaa |aA\ qoo uoq .iooa fiqjBBM uapaq§ipuB}smo aip uba uajBAA }Bp }sojjB ui sbm tiBrajtiu}s 8}S.iaa ap ua pmaajA ooz paap uiaqdsq ap uaqajdsaq a} suaa qBBz ap ua uaqa}s ai ,iBBq[a fiq uafjooq op uio §ui§iau ja puo}saq jBBqqfqq'b[ Isbav ap.io ui }B ua jaaqa§ }aiu uiajidsq uap }am }aq }Bp 'ua}8m [8M qoo} uup az uapuoq rift -uiBMq uaipiq jbbu qjaq ap }in jaaM qi uao} 'ubb §uai§SMnaiu }s§ooq fim uaqaq uazo.i}Biu aQ uaqqBM spaa}s §ou jjq sbm }qoBM§BQ ap }am nu ua 'uBBpa§ jjaz fiq psq }qoBA\apuojj ap uba |aap a}S}ooa§ }aq iuaA -ajqa§ qap ubb fiq sbm }qoBM a}s.iajj aqosuB§ ap uaq -qaq UBBpa§ paA }aiu §ou }qoBu uaip '§uiuaqajaq aufiru jbbu 'fiq uoq uadxqg noz uapnoq §i}sn.i japjaA qoiz ua ua§§q ubb§ paq ufiz do fiq jsp '.ibbiu qi a}dooq 11 sj •uaop }0|s }aq do uauuiq uba jnap ap maq qi apjooq 'apiBBjpmo qn.iq ap uapnq uba qi jfiA\ja} ua !doo}s uauuiq apuaAaq fiq jbbm 'uado }nq aufiz uba .map ap paap ua qi app.iooM}ub lt'ua§.ioz jooa qi |bz jbbq'* ZLZ 268 bij het ontzag, dat aan wal van den koning uitstraalt. Ja, lach vrij, kameraad, doch laat mij u zeggen, dat in de oogen van een echt zeeman, zijn kapitein iets heiligs heeft; hij is de baas, het hoofd; ééne zijde van het dek behoort hem uitsluitend toe; hij komt en gaat waar hem goeddunkt; vordert onvoorwaarde lijke gehoorzaamheid en oefent over zijn kleine gebied een macht uit, veel onbeperkter dan eenig ander mo narch zelfs zou durven droomen. Vandaar dan ook, dat ik er zeer tegen opzag, aan kapitein Flanders het gezag te ontnemen, hem op te sluiten, en zulks nog wel niettegenstaande ik begreep, door dergelijke han deling iedereen aan boord, doch vooral ook hemzelven, een grooten dienst te bewijzen; en die tegenzin was instinktmatig en geheel afgescheiden van de reeds op gegeven redenen om, voorloopig nog, niet handelend op te treden. De zon bracht de belofte mede van een schoonen dag. Hoog in de lucht vertoonden zich allerlei fijne wolkjes, getint met de kleurenpracht van den binnen kant eener oesterschelp; onder de zon was de zee in vurigen gloed gezet, en nu en dan sprong een school vliegende visschen uit de glooiing eener zee te voor schijn, om een heel eind verder in een anderen groenen waterheuvel weg te duiken, als een vlucht zilveren pijltjes, die uit de diepte voortgeschoten waren en daarin wederkeerden. Na een poos kwam er leven aan boord van het schip: de kok vertoonde zich buiten het volkslogies, gaapte en rekte zich uit, opende de kombuisdeur en ontstak zijn vuur; daarop trad de hofmeester uit de kerk en begaf zich naar voren toen verscheen de pluimgraaf, die onder de groote boot zijne varkens en kippen ging verzorgen. Eindelijk gaf 269 de bootsmaat op zijn fluitje hel sein om de dekken te spoelen, en daarop kwamen uit allerlei hoeken en gaten een aantal slaperige, mopperende matrozen te voorschijn, met de broeken tot boven de knie opge stroopt en de armen zoo hoog mogelijk ontbloot. De groote spoelpomp werd opgetuigd, putsen en bezems op- en rondgemand, en weldra ontlastten de lijspui gaten, naarmate de volle putsen met kracht over het dek werden geledigd en de bezems de harde planken tuch tigden, stroomen van vuil water. Nog onder het schoonschip maken, zag ik hoe de bootsman, dicht bij de kombuis staande, met eene sterk uitgedrukte belangstelling naar achteren keek, en hoe opeens zijn maat, die de hem van vooruit aan gereikte putsen hanteerde, een oogen blik zijn werk in den steek liet om met hem te praten, waarna zij sa men het gezicht naar achteren gewend hielden. Eerst liet ik dit onopgemerkt voorbijgaan en mij daardoor niet in mijne wandeling op de kampanje storendoch, toen ik me weer eens omgedraaid had. zag ik hoe d& meeste matrozen nu dezelfde richting van den boots man stonden uit te kijken. Zoodra ze mij echter naar voren zagen stappen, werden de bezigheden hervat, terwijl de bootsman nader kwam en eerst onder de kampanje staan bleef. „Mag ik u even spreken, stuurman vroeg hij. „Kom boven, Sinnet; wat is er?" „Wel, meneer, toen ik zoo even dezen kant uitkeek, zag ik onzen kapitein, die met een geregelden aanloop naar het raam van de, kerk kwam, alsof hem iemand op de hielen zat. Daar balde hij z'n vuist tegen ons en liep weer terugzoo pas kwam hij weêr aanzet ten, trok allerlei gezichten en hield weêr z'n vuist

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1892 | | pagina 7