-aajqjaA raaq qi 8bz doiBBp daajfiaq sjjaz fuu fiq jooa
'uaquap a} qqquafioo naa fiq pnq jsjag -jbbm uap.tooM.
jaufim SuiqJOAvpn ap nu uibu ua 'ua°Bjp a^ jooa
'jBBqrao japuoz 'ooz qBBZ aip raaq 'jooa uapaj ap[BBd
-aq auaa ja pBq qj -uaSuqaopaq agijqonzpjoom uba
pjaiv }qoBpj3A uiajidsq uap joop seraoqj, uBuunnjs iep
'fiq ja apgaoA ua '8ui|aapapara aufttu apjBBqjaq qj
•apuaj
-qau aufira ap do puaqasjOAjin ua°oo aufiz uibbzSubj
'azfiAV auaSia raaq ap do'fiq iaz „^up si jb^ gH"
(i(j8i ;nq aufiz ui jsajjB ui uuramms
ajsiaa ozuo mp 'uaqqaq pjooqaS spaoj |sa\ qpnz fig"
<(qam Sou 'uaa^"
„aqoBiff. jaaquftra
'uaizaS [B sjapuBpq uiajiduq uaS.ioiu uba n jqajj"
,/jqOBAV
raaq do jbbui SqqoB.iq uaa ja jBp 'jaaAv fiq jaauiiBM
'jjajaqiaA °uiraraajs spuBiuai qfqaniBUJOOA ^Bp 'Sbbcu
apui Sipajjqorq uba jjoos uaa qoo ^daqos qoop 'pmq
ap ubb Suiuuudsjuo auiBua§uBB auaa ïjaaS puq iqoog
•jfiq^uo }aq .109A |BB.tjsja:)BA0noz uaa uaAoq sjaiu ^bb8
jg 'aai; MM 'n quup qi t piiaqaisjin 'puaqajspiQ"
<<(j UBBpaS pao§
u puq jaq Jjaaq qosjg jaaqufira 'naSjom uapaog"
■uajooq ap
pm japjaoA°Bza§ uazuo jbao suaa qoB[g jaaq uap 'qi
poo|saq 's.iapuBjg uiapuleq puajprao uagjoz uba sbav joa
pjooq ufira JBBQ -uaraau a} SuiSaAvaqsuiBBqoij jbm uio
afuBdcuBq ap do poqag azuo tUBAiq puq ufiz b^ -pSuBA
-Joa qaoppuBq uaa 'pBB|S.iaau sjaAnqq ua pazSupsaSuaps
-jooa pm aip 'puiA\ auuBAV ap [fiAuap 'do Saoq uap
jooa uba puasnuq ua japjaq japBA\ paq pjsuq dcuod
«q raaop UBq Sipsiu uappz jbbui uaui puA\ 'uaiuraaAvz
LLZ
a; uaaq diqos paq uio 'pqoom uazaiqjaA uaui fizuap
'jBBqquap psq japaq uaa§ pjooq ubb si japaAV iujbm
fig uadraod qaiq jfquaAoq ua pjooq ufiz joao jbbjjs
uaquip uaa suaSuof jap uaa 'Suiuoojaq auiajq auaa
jooa 'ua ubbjs Sui§ duiodpodsjooA ap japuo fiq
aopiBBAV 'uauiauappBq ufiz uio pmJOOA qoiz juSoq fijj
■qap paq do qoB]g jaaq ap ruBMq uauaAaz joao ua.vg
apjnnps paq fiq uaaqiBBAi 'ubbSbu uauunq piiBiu
-aiu qoop noz 'ppiqaq diqos ^aq joao {OAaq ^aq '^qoiz
-aoi Siuaa japuoz 'apuaopooz 'ua 'napuBdsuauiBS raaq
uaSaj qi ua SBUioqj, iibiujuiijs jup 'uaqsui at sfiM
qsiAA SuiuuBiuaq ap ubb uup 'uaraou jaq jsajJB ui fm
[jq uaipui :qaq pSazaS japjaa spaaj qi sjbooz 'sbai
jBp ua 'aj}snjjuojaA tsaaiu taq fitu qi J3aojbba\ 'uaa ja
sba\ japuojBBp jbbui uajuaqaH aapuoq ua8uip apuaj
-pqosjaA 'n^j -uoSbja at ufiz pSiauaS sjazaj jaufiiu uaa
uaiqassiiu |Bz r; ooz tBP 30H uf!z diqos taq jooa
-tojpoou jaaz suaa jai\ uoq -pjoA\ tqa^AiaS uazojtsiu
ap joop dojBBAi 'apuiaajA ajaaq t®P na pjBBqaStin
uaqqaq noz spcuaajA |aaq stai fiq t°J 'noz uaMUOJtJaA
Subj ooz Sou raaq qjOA taq J®P 'qftjuaSia apsaajA qi
:jJoq jaq uj raaraoqjooA uaop appA\ raaq usrastooq
ap s|B uaizuBB uapnoz qaS ooz jooa joav japjaojSaz
-aS unq qfippup fiz jo 'Sbbja ap pfitp Sou jaajq jaq
pSBBpaS taiu Sou uuBBp fiq sba\ uiOJBBp qoop 'uaj
-apuBqjapno at uiatidnq uap jbao fira jaro roo uauioq
at tinjatqoB apaiu 'uapq at joao uazojjBm ap 'uaraou
qoiz do qfiptqoq uoq UBinstooq af[ -jaajq uataoA afiJA do
uptiduq ap uaipui 'uoq uajnaqaS [oa\ jba\ 'uaSSaz at uba
staiu piA ja qoop jbbaoS qfipappirauo uaaS ui diqos pq
apjaaqjaA 'uapuots nu uaqnz ap spoog 'sbm jBBqsirauo
ooz fira pjooq jappq uaa jBBp jaara at 'uaiaaqiaA aj
Suiraraats aSiqqnpS aqfipSjap ui 'tqoBjqaSjoop uaqqaq
9 LZ
280
zijne opvatting begon na te denken, moest ik erken
nen, dat het toch zoo buitengewoon verblind niet in
den man was geweest, dat hem tot nog toe de dwaze
handelingen van onzen gezagvoerder waren ontgaan. Hij
was toch wel eenigszins te verontschuldigen, omdat hij
nooit den kapitein in zijne buitengewone oogenblikken
had gezien, zooals Nelly en ik, b.v.b. Om zich een
zelfstandig oordeel van 's mans toestand te vormen, zou
de heer Black het overboord zetten van Lanyon heb
ben moeten bijwonen, het aan de haaien prijs geven
van den hond gezien, zijn gesprek met mij over den
eersten stuurman, zijne praatjes over godsdienst en de
geestenwereld aangehoord moeten hebben. Ten duide
lijkste bleek mij niettemin hoe het mogelijk kan zijn,
weken achtereen met een krankzinnige in aanraking
te komen, zonder zich van diens toestand behoorlijk
rekening te geven.
De romp van een brik, die men een tijd vroeger
van top gezien had, en een koers stuurde loodrecht
op den onzen, was intusschen boven de kim gekomen.
Het was de meest onaanzienlijke bak, dien ik ooit op
het water had zien drijvenhet ding deed aan eene
Schotsche kolenschuit van vóór 50 jaren denken, met
zijn hoogen, recht op en neer staanden spiegel en
plompen voorboeg. De Spaansche vlag woei van den
gaffel, en vermoedelijk kwam het vaartuig van Pernam-
buco, met bestemming naar Sierra Leona. Het duikelde
over de zee als een boei op een sleeptrosin de lijzei
len was geen kleed zonder gaten, en alles was naar
evenredigheid vuil en verwaarloosd. Toch gaf juist de
oceaan aan de leelijkheid van het schip iets schilder
achtigs. Ik riep een onzer matrozen achteruit, om ook
onze vlag te hijschen en daarmede onze nationaliteit
273
nen, riep met zijn donderende stem: „Schrob voor
den d jelui sousnegers! Komaan, koekebakkers
daar vooruit, houdt die pompen beter gaande, als 't
u blieft. Soms bang dat de zee leêgraakt?!" totdat
het geheele wachtsvolk weer even ijverig als te voren
doorwerkte en de spuigaten opnieuw het vuil weg
voerende water opslobberden.
Toen hij zijne manschappen weer op dreef had ge
bracht, riep ik hem bij mij om hem te zeggen, dat
de kapitein zich ongerust maakte voor eene oproerige
beweging onder het volk, en onder den indruk ver
keerde, dat stuurman Thomas mededeed. °„Hij wordt
hoe langer hoe erger," zei ik. „Wist ik maar, wat
plicht mij in deze aangelegenheid gebood te doen;
om zoo door te blijven gaan is op den duur onmo
gelijk vol te houden."
„Gelooft u, dat er eenige grond is voor de ver
denking van den kapitein, Mr. Lee vroeg de
bootsman.
„Heere bewaar ons, man, neenZijt gij ook al op
weg om gek te worden, dat ge zoo iets durft vragen?"
„Maar dan moet hij uit zijne hut ontslagen worden;
daarom deed ik die vraag, meneer."
„Neen; hij mag niet losgelaten worden, zonder dat
de kapitein daartoe last geeft."
„Nu, afin danhier is de sleutel van de hut van
den eersten stuurmanmisschien wilt u die wel bij
u houden. Ik weet niet wat ik er mede doen moet."
Ik stak den sleutel bij me, opmerkende, dat we in
afwachting van de dingen, die komen zouden, dezen
dag althans zouden laten voorbijgaan zonder iets te
ondernemen. „In geval hij dikwijls aan dek komt, zal
hij bij het volk wel in den kijker loopen, vooral nu
