-uaAoq uiiui qftjuaospy uaa ua st uemaaz paoS uaa ua
juaq uaa 'jaaAv inpf uba .tapat spiooz 'aip 'joo|sdo uern
-jnnjs uap.iaa usp ftq aoq 'suaa quag jjaarns jajBA
aj puoq uftz fiq aoq 'suaa quag j uoXusg uba uajjaz
pjooqjaAO jaq ftq uaSBjpaS yaaq qoiz ftq aeBJ aoq
'bu suaa jbbui quag 'si pjooq uftz ftq paoS jatu s.iap
-uiqq; uiaqdeq }Bp 'pnoq .iooa jaqaz ja jaq qt pp 'uaS
-Saz qfqjaa nu tnjaf poen na 'uneSaSBu uiaqduq nap qoo
qt qaq ooz ua 'ueuunnjs uap uba uapjooAt ap jbbu pjaj
-sinpS qaq qi" 'ftq apiaz JspBBjamBq ua aag ujq"
qinjooA uBmspoq ap pBjj suaado
'me.wqjooA Suaojdo sutzsStuaa
pAV jauunq ajaqua pp 'japjooA uaa do piaiaqjooA
az uajBAV qaou 'SutS qip jaAaoq 'uadajSaq piu Sou
az uappnq ajJaA ajsjaA ap ut qaop 'sbm apireuS spt
jnuajqaB ja pp 'jap.taa spaaj az uapiM pA\ ippapaSap
-ara puq qi uaaSpq jbao pjapuoA\jaA Sou qooj ubjbm
ftz ubb jpaA\ ua J3AO jBBqja uaqaq ttazojpcu ag
„j uaAaS a} dsqasuaqaj SsjpaS suo uba uba
-Bq apjaa ap ut ua uapnoq aj jqatzao} japuo 'sputS
-jBBp sjatSussBd ap uba pp ua uaAaj uaSia suo uba sp
'diqas pq uba SuBjaq pq ut pmooz 'uapuiA puaAaj
Sou tuaq sm sp 'tuaq tuo 'uaqajq a} uado jnap auftz
'uftz uapnoz pSijqaajaS ptu ft ai 'st naMUoqasaq 8}
uapup auftz jooa qftjaqBjdsuBB ptu sp ua yaaS pjoo.w
-jus uaaS ftq JBBp 'jo 'uatuaujaA aj nu ajqosuaM qj
•uauatp aj pBBj uaA\n put ftui tuo 'uadaojaS qnjatqoB
jatq n qt qaq tuojBBg -uappuBq uapotu ftAA aoq ua
'jpjow poBAtjaA suo uba )M 'uajp uapAi a At ua 'uiaj
-tduq azuo pfqp yfijq ua si ftq 'ptu jo uftz qaS nu
aSotu ftjj -uaSftjq pjooAtpB uaaS fut uapuoq uauutq
uba ua 'jdojqaS jnap auftz do pjBq ua qftpppBqjaq
uaqqaq qt sp jajsaarajoq ap pAtooz uaqBtu at jaqqBAt
L8Z
qftjaputa jbbui 'jqoBz pjaa 'jnap ap do qfqappBqjaq
ajdojq ua uiapdBq nap uba jnq ap jbbu ftq SutS ttvq
„j uaA8[ paA aj piu japoa qBBjq -uadsjsjoop
uaptj tuaq aAt sp 'uautau qftpAtq qftpSotu pq ftq noz
'uapnoq Sbui pilt jbm Sou pAt 'jjed ufttu jooa 'ftq
uooqasjo ua uaop uaqnz jqoBAt ap uapnaq tuo ft m pp
'uaqojdsaSjB si jajj -uaSftjq pnq jaqqBAt suios qoo
uiajiduq uap ftfl jo'qftq ua puapoB suaa bS 'bC o"
(i-UBUunnp '8f"
„qfizjBBjq aS sp jbbui snp ftra pq Saz iquz
ufttu ut ppajs uap jatq qaq qj -uaSuajq a; iftqpo
uftz qfqjooqaq UBUtjnnp uapjaa uap 'ubb ja quap"
!ao} uazap qt dau (('japaatujoq 'qoo jbbm st pg"
•pop jnap ap
ua qoj^Sntai pjooq uftz ftq bujbbav <(jjaaquftui 'uajpz
-j8a uaSa^ fttu qt pz jBBg 'pin statural UBq pp 'jbbj\[
,j staioBSSBd ap japuo uappitu ooz" 'ftq dau „j PM"
(<'sputS 'pq uaSp uftz up'
((qtz uaSuBAaS sBtuoqjj
uBtutnnp jbba\ 'ptooqaS n uba ptu Sou Japoa qaq qi
•aag -jjq 'praappo apra apSooq ap ut ara yaaq 'paq
pjaapaSapaui uaAoq lira n p^\ -uaSSaz pAt sqBtp tuaq
pq pz qt 'qoog" -ftq appjooMpB ,,'datp Sou ua sbaa
pq auftz ui ftq pp 'ftra apppaA japaarajoq ag"
<(-ubbS aj
ao} tuaq jbbu 'uBjd a\n sjararat sbaa }ag [uaqotdsaS
uaAa ooz utaqdsq uap" 'qt SaotA (<'sraos n }qaH"
•UtBAtq
ttftqosjooA a} ftq dotBBM 'a}qq ua qoB]g taaq uap uba
pq ap jbbu dag qj qftqpo }aq jooa a}qap pp} ap
}stnf aip 'puoA japaarajoq uap ua pBJj uauutq qjaq ap
japaAi 'uaqqaq aj jqasujaSdo ara bu 'qt ibbaiuba 'jnq
au ftra jbbu qt SuiS ua ftra puuig jatpaA dotoijj
S8S
286
Na een korte poos kwamen de matrozen, om het
zeerst nieuwsgierig, op het halfdek aanzetten, en
bleven ter hoogte van het spil staan. Aller oogen wa
ren op mij gevestigdnooit zeker had een redenaar
vreemder mengelmoes van troniën voor zich gehad.
Er heerschte een diepe stilte en, vóór ik de lippen
tot spreken opende, werd van voren tot achter geen
ander geluid gehoord dan van het sissend langs het
boord stroomend boegschuim.
„Mannen," sprak ik, „het zal u op dit oogenblik
wel bekend zijn, dat op last van den kapitein uw
eerste stuurman in zijne hut opgesloten is. Ik neem
op mij, u te verzekeren, dat er van de beschuldiging
tegen stuurman Thomas geen woord waar is. Maar
iets anders: reeds vóór wij in den NO. passaat kwa
men, had ik reden om te vreezen, dat de kapitein
niet goed bij zijn hoofd was, en dit is door zijne la
tere handelingen bevestigd geworden. Het doet me
innig leed, deze verklaring te moeten afleggen. Er
is veel in kapitein Flanders karakter, dat bewonde
ring verdient, en zijne toenemende krankzinnigheid heeft
mij ten diepste getroffen. Ofschoon de veiligheid van
het schip daarbij in zekeren zin was betrokken,, heb
ik toch met opzet nagelaten, iemand aan boord mijn
gevoelen over den toestand van onzen gezagvoerder ken
baar te maken, daar ik het veel beter oordeelde, dat gij,
kerels, de waarheid uit uzelven zoudt ontdekken. Maar
nu zijn de zaken zoover gekomen, dat ik niet langer
zwijgen mag, en u allen als getuigen hier heb geroe
pen. Dezen nacht, op de Hondewacht, had de kapitein
mij gelast, met hem, om den anderen, dienst te doen;
toen het nu zijne beurt weer geworden was om de
wacht van mij over te nemen, heb ik getracht, hem
283
harder en harder. Toen ook daarop geen antwoord ge
hoord werd, begon ik me meer en meer ongerust te
maken. Hoe gek hij ook wezen mocht, moest de ka
pitein toch zeemansinstinkt hebben, en, zoo hij ooren
had, op heel wat minder geluid wakker schrikken, dan
we nu reeds voor zijne hut. gemaakt hadden.
„Ik krijg maar geen antwoord, stuurman," zeide
de hofmeester, bij mij terugkomende. „Dat is vreemd,
niet waar? Nooit slaapt hij anders zoo vast."
„Dan begrijp ik er ook niets meer van," was mijn
antwoord.
Op dit oogenblik kwam de heer rBlack buiten zijne
hut, en iets later ging ook de deur*van Nelly open.
Zoo vlug als het weerlicht, zag deze aan mijn gezicht,
■dat er onraad was, waarop ze nader trad.
„Wat is er?" fluisterde zij.
„De kapitein heeft zijne deur op slot gedraaid en
we krijgen maar geen antwoord," zei ik, op mijn gewo
nen toon, haar een wenk gevende, die beduiden moest,
dat ik vooral ook gaarne had, dat de heer Black mijne
woorden verstond. Dadelijk vertrok Nelly's gelaat, en
zag ze mij aan met een blik vol pijnlijke belangstelling.
„Hebt u ook geklopt, Mr. Lee?" vroeg de heer
Black, die eindelijk een zekere onrust bij mij en bij
Nelly begon op te merken, een onrust, die ook den
hofmeester reeds aanstak.
Nog vóór ik een antwoord geven kon, vloog de
deur bij de Espinosa's open en kwam het echtpaar
naar buiten; dus had zich al eene heele samenscholing
gevormden terwijl ik toevallig eens naar voren keek,
zag ik hoe enkele onder de matrozen naar de kam
panje staarden, blijkbaar verbaasd, aldaar den bootsman
met de wacht belast te zien.
