HAARLEMS CE
Eerste Blad.
No. 9.
144.
Uitgave van DE ERVEN LOOSJES, Gedempte Oudegracht 86.
Veertiende Jaargang.
van WOENSDAG 3 Februari 1892.
Nieuwsberichten.
TELEPHOONNUMMER
TELEPH'ONISCHE VERBINDING
met AMSTERDAM.
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maandenr —,25.
franco p. post ,40.
Afzonderlijke nommers 3 centen per stnk.
Prijs per Advertentie van 1 tot 5 regels 25 cents, elke regel
meer 5 cents, groote letters naar plaatsruimte.
VERSCHIJNT:
Dinsdag- en Vrijdagavond
Advertentiën worden aangenomen tot DINSDAG en VRIJDAG des middags ten 12 ure, die alsdan zoo mogelijk nog worden geplaatst.
„ONZE LEESTAFEL".
Onlangs verschenen werken op aanvrage
bij de boekhandelaars De Erven Loosjes
ter inzage te bekomen
EBERS, GEORG, Melissa, Historische
Roman, in het Hollandsch bewerkt door
J.onsE Stuart, meteen woord vooraf
van Dr. H. c. Rogge, 2 dlu ing. 5.85.
Geb. 7.15.
Wet tot regeling van het Lager-onderujijs
bijgewerkt tot Jan. '920.10.
Wet tot regeling van het Lager-onder wijs,
met aanteekeuingen0.25.
Staatstoezicht op Verzekeringeneen drin
gend Volksbelangdoor A.L.Schmidt Jr. 0.40.
"VR.IES, J° DE, Een bundel Preeken,
2de druk, ing. f 1.50, geb1.90.
Puim honderd Recepten. (Zie hieronder), .0.071-
MEHLER, Dr. E., Woordenboek op de
gedichten van Somerus, all. 1 en 20.90.
Iets over de belastingen en enkele andere
0.40
2.90'
IRON, RALPH, Op een hoeve in Af rika
Buitenlandsohe nieuw verschenen werken
TOLSTOI LÉON, L'argent et le tra
vail, preface par Emile Zola1.90.
BRETE, JEAN DE LA, Le roman d'une
croyante0.90.
Ruim honderd Recepten. Frigs 7Vs
cents.
Zij, die zieh met de verzorging van
planten bezighouden, en dns voornamelijk
Heeren KweekersTuinlieden en Warmoeze-
niers vinden in bovengenoemd boekje, prak
tische Recepten ter bestrijding van ver
schillende plantenziektenen ter verdelging
van Rupsen, Luizen, Slakken, Mieren en
ander schadelijk gedierte.
De ongewoon lage prijs, 7% cent, van
dit onmisbare boekje, zal ongetwijfeld velen
aansporen, zich dit werkje aan-te-schaffen.
Verkrijgbaar bij DE ERVEN LOOSJES,
Ged. Oude Gracht 86, Haarlem.
Inhond van het Februari nummer van
Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. (Zie
«Onze Leestafel" in het Nummer van 24
Januari j.l.) Spinnerij te Laren (Gooi);
Albert NeuAugs, Causerie door J. van
RennesArgwaan, door Marcellus Emants
lllusiën (Sprookje) door Conrad van der
Liede; De wraak der Zee, door Wata;
Een vertelseltje, door Conrad van der Liede
Historische bijdragen omtrent de Karosse
van Staat", door L. Wiohers; Landsju-
weel (Gedicht), door Johan WateierVer
langen (Gedicht), door C. von Liitkebühl Jr.
Het ontstaan der diluviale gronden in
Nederland, door Dr. H. Blink; XJit de
studeercel der Redactie; Nederlandsche
Verzen en Nederlandsch Proza, onder lei
ding van H. J. Schimmel en Dr. Jan ten
Brink.
Tal van goedgeslaagde reproduoties ver
sieren ook weder deze Februari-aflevering,
waarop ik nogmaals met aandrang de aan
dacht mijner lezers wensch te vestigen.
Per afl. 1.25. Per jaar f 10.
Alle bovengenoemde werken zijn verkrijg
baar bij De Erven Loosjes, Ged. Oude
Gracht 86, Haarlem.
Weten en Werken.
we 't wel moeten doen, maar ons door
voorbeelden aangetoond wat er behoort
gelaten te worden om onze kinderen be
hoorlijk op te voeden.
Eerst waren we bevreesd een erg ge
leerde verhandeling te hooren, maar Spre
ker verzekerde ons, dat er al zóóveel over
geschreven was en zóó mooi gezegd, dooh
dat zóóveel van die geschriften zóó weinig
gelezen worden, dat hij besloot liever te
znllen zeggen, hoe men niet met de kin
deren moet omgaan.
Een knap financier heeft een jongske,
dat in een prentenboek eene afbeelding
van een beer ziet. Vader zonder de
noodige aandacht aan 't stnk te wijden
zegt: 't is een wolf. 't Knaapje houdt
vol; een beer. De tegenspraak prikkelt
aan om te zeggenZwijg nn ventje. Va
der heeft altijd gelijk, en 't kind zwijgt
overreed, maar niet overtuigd.
Onder zoo'n leiding wordt het kind een
jabroer, vleesch noch visoh; zijn overtui
ging wordt onderdrukt, zijne meening
heeft hij geleerd te verbergen.
Een mensch zonder wil is een half
mensoh of nog minder. De wil van het
kind is een kostelijke gave, welke dient
geleid te worden in het goede spoor. In
verband hiermede vernamen we een voor
beeld van een vader die zijn kind strafte
omdat het een wil of een kleine wil
bezat, Hoe zal het kind later in de
samenleving iets goeds kunnen presteeren,
als het geleerd heeft zijn wil op te offe
ren, prijs te gaven.
Willen we ons kroost zien opgroeien
tot droomers, ook voor dit geval kregen
we eene aanwijzing.
Hoe dikwijls verneemt men niet het
gezegde, de oudste moet de wijste zijn.
Deze regel, bij kinderen doorgedreven,
maakt de jongsten tot kleine despoten,
de grooten tot onderworpen schepsels.
Er wordt geklaagd, er is geen poëzie
in 't leven.
Om deze niet aan te kweeken het voor
beeld van eene moeder die haar dochtertje
op water en brood zet omdat 't kind haar
kamertje naar eigen inzicht liever versierde
met gedroogde bloemen en andere „stof
nesten", dan met een keurig stel gravures
in mooie lijsten. Men spreke niet over
verheffing en toewijding, als men in ake
lige gelijkvloerschheid het kind slechts op
de materieele zijde van het leven wijst.
Spreker gaf den raad, te zorgen, dat de
kinderen niet te spoedig het paradijs der
jengd moesten verlaten, doch het daarheen
te leiden, dat de glans der oogen eene
gelukkige jeugd afspiegelen.
Er zijn ouders die hunne kinderen geven
eene min, een bonne, eene gouvernante, een
rijpaard, eene plaats in den schouwburg.
Wat baat het ais gelnk ontbreekt eD ge
lukkig wordt het kind door liefde en toe
wijding.
Straf, mits rechtvaardige, vergeet het
kind spoedig, onbillijke straf grieft, leert
de zelfbeheersching verliezen. In 't
algemeen zal nalatigheid in opvoeding
het kind bederven en eene trouw behoede
jonkheid het geschikter maken voor de
We hadden Maandagavond den Heer
Dr. H. A. van der Meulen nit Haastrecht
als spreker.
Geen onderwerpvan letterkundigen aard,
geen behoorende tot de historie, evenmin
een uit de natuurkunde behandelde de
Spreker, maar iets, daar we wel eens wat
over hooren mogen, omdat de praktijk
ervan zoo dikwijls wordt over 't hoofd
gezien, namelijk de opvoeding; niet hoe
Na dit heilzaam lesje, dat we in 't be
lang van onze kinderen gaarne accepteer
den, te meer daar het werd toegediend in
een niterst prettigen vorm, kregen we tot
afscheid een gedichtje van den Spreker
zei ven getiteld; Reis-herinnering.
Op welke wijze aanstaanden Maandag
in de spreekbeurt wordt voorzien, kan
Vrijdag eerst worden medegedeeld.
Uitvoering van de Soloklassen der
Muziekschool.
Het tweede gedeelte van de uitvoering
der Muzieksohool-leerlingen, Zaterdag
avond in de Groote Zaal van de sociëteit
Vereeniging" gegeven, heeft in velerlei
opzichten uitnemend voldaan. Gaf de eerste
uitvoering een vrij duidelijk inzicht in
leergang en leerstof, thans vond men in
menig nummer gelegenheid, de eindresul
taten van het onderwijs te beoordeelen.
Mejuffrouw T. Bastiaans, de hoogst be
kwame leeraresse van de solozangklassen,
had uit elk studiejaar een tweetal élèves
aangewezen, waar van evenwel eene uit
het tweede jaar door ongesteldheid moest
afvallen. De voorgedragen liederen schon
ken opnieuw het bewijs, dat Mejuffrouw
Bastiaans de kunst verstaat, mooie stem
men te vormen en het sluimerende muzikale
gevoel weet op te wekken en te leiden
in de goede richting. De verrichtingen van
hare leerlingen worden gestempeld door
rust en eenvoud. Afkeerig van effeot-
bejag en valsch pathos, weet zij den zin
aan te kweeken voor eene ongekunstelde,
natuurlijke voordraohtswijze. Aan eene
znivere en duidelijke tekstnitspraak en
eene reine intonatie wordt verder de ver-
eischte zorg besteed. Eene uitvoerige be
spreking van elke voordracht ligt buiten
ons bestek. Toch willen we gewag maken
van het alleraardigst optreUen van Mejuf
frouw G. S. Met eene mooie, frisscheen
reeds vrij krachtige stem zong deze tot
aller voldoening een paar lieve nummertjes
van Cath. van Rennes. Indien de verdere
ontwikkeling van deze jonge dame geen
stoornissen van beteekenis ondervindt, mag
men van haar in de toekomst veel ver
wachten. Zij zorge er evenwel voor, hare
stem niet te misbruiken. Bij de zangnum
mers der andere dames kwamen de goede
qualiteiten, boven aangestipt, in ruime
mate aan het licht. De mooie, vrije uit
voering van Mej. E. K. d. R., de innige
voordracht van Mej. A. v. V. en het flinke
regelmatig gevormde geluid van Mej E. v.
E. wij raken slechts enkele punten
aan trokken om het zeerst de belang
stelling.
De heer W. R. was in „Frühlingsglau-
be" gelukkiger dan in rdie Ferelle". Met
het oog op den nog korten leertijd kan
ons oordeel over zijne voordracht niet on
gunstig zijn. Met onverdeeld genoegen
mogen wij derhalve eonstateeren, dat het
onderwijs in den solozang rijpe vruchten
afwerpt en Mej. Bastiaans met haar suc
ces openlijk feliciteeren.
De heeren Schlegel en Robert mogen
naar wij meenen, met niet minder tevre
denheid op den afgeloopen cursus terug
ziende vrnchten van hun werk vroegen
evenzeer de onverdeelde belangstelling. Van
beiden hoorden wij leerlingen in wier spel
reeds eene groote mate van zelfstandigheid
viel op te merken. In de piano-leerlingen
vond men den meester terug. Bij enkelen
waren al schoone, artistieke hoedanigheden
tot ontwikkeling gebracht en de school-
sche banden afgeworpen.
Mej. J. K. behoorde ongetwijfeld tot de
besten van deze laatsten. Haar in alle
deelen keurig spel onderscheidt zioh door
eene individualiteit, welke in den regel
vreemd is aan haren leeftijd. Doch ook de
overigen toonden met vrucht het onderwijs
te hebben gevolgd en bevestigden de goede
reputatie, welke de solo-piano-klassen,dank
zij den heer Schlegel, zieh hebben ver
worven.
De violisten deden voor het meerendeel
door een zniver spel hun onderwijs eer
aan. Mej. C. v. V. behandelde haar instru
ment met veel sentiment, terwijl de h.h.
F. K. en L. v. H. blijken konden geven
van grooten vooruitgang. Niemand heeft
ons evenwel in dat opzicht zoo zeer ver
rast als de heer Willem Robert, Jz. Deze
heeft zioh het afgeloopen jaar duchtig ten
natte gemaakt. Met de uitvoering van het
Vorspiel und Adagiouit het eerste vi
oolconcert van Max Bruoh, heeft hij ons
op sommige plaatsen meer dan gewoon
genot verschaft. Zijn toon en zijn techniek,
zijn streek en zijn voordracht verdienen
een compliment.
Ten slotte maken wij nog melding van
de drie verdienstelijk uitgevoerde dames
koortjes van Hiller door Koorklasse I.
Ontveinzen mogen wij daarbij evenwel niet,
dat wij van zooveel dames wat meer klank
hadden verwaoht. Hadden wij hier moge
lijk te doen met ongunstige invloeden van
het seizoen
B.
Eerste Kamer. In de zitting van Woens
dag zette de Kamer de behandeling der
Staatsbegrooting voort. Hadden den vorigen
dag de heeren van Lier, van Swinderen,
van Weideren Rengers en Pijnappel over
Hoofdst. IV Justitiehet woord gevoerd,
de eerste om zijn ingenomenheid te betui
gen met 's Ministers verklaring betreffende
de herziening der wetgeving op 't stuk
der olograffesche testamenten, de tweede
om van den Min. verdere mededeeling te
verzoeken van de statistieken betreffende
de recidivisten, en de beide laatsten, om
aan te dringen op de herziening onzer
wetboeken, in deze zitting zette de heer
Albarda van Ekenstein de wenschelijkheid
uiteen, om de Ommerschans te gebruiken
voor ontslagen j engdige veroordeeldenacht
te de heer Rahusen den tijd nog niet ge
komen voor een internationale regeling
van het zeerecht en besprak de heer Mei-
vil van Lij oden het tarief van notaris
sen, waarbij hij er op wees hoe in vele
streken de werking van het tarief wordt
verijdeld door onderlinge overeenkomsten
der notarissen. Daarna nam de Min. van
Justitie het woord. Hij wist ook wel,
dat er veel leemten en gebreken waren
in de wetgeving, maar hij vond het vreemd,
dat daarop thans tegenover hem zoo zeer
de nadruk wordt gelegd, daar hij nog
maar een paar maanden aan 't bewind
is. Van de hulp van Commission van bij
stand verwachtte de Min. in den regel niet
veel. Hij kon het den heer Alberda niet
toestemmen, dat het wenschelyk zou zijn
een opvoedingsgesticht te Ommerschans
te vestigen. Wat was opgemerkt door den
heer Pijnappel betreffende de tarieven van
advokaten en prokureurs, de Min. be
schouwde die kritiek als meer van theo
retisch dan wel praktisch belang. Van
geheele afschaffing van het tarief is de
Min. geen voorstander. Bij herziening der
notaristarieven zal hij het denkbeeld van
maxima-tarieven in overweging nemen.
Tegen het kwaad, waarop de heer van
Lijnden gewezen had, was weinig te doen.
Aan herziening van het Wetb. voor Burg.
Rechtsvordering denkt de Min. voor-
loopig nog niet. Hij was het eens met
den heer Rahusen, dat de tijd voor inter
nationale regelingen nog niet gekomen was;
voorzichtige voorbereiding wordt overwo
gen. Na replieken van de heeren v. Wei
deren Rengers en Pijnappel werd Hoofdst.
IV goedgekeurd. Daarna was aan de