in
on
Sou 'uapuoq uaiz fiM dojBBM 'a}daip ap ui jo} aip
'uamoqaB jajB.w }aq ui Suipu} aSjuaa puiM uap joop
siraq} sbm quq ap uba uaphz apiaq ubb jbbj.\; 'Sbz
uaaq SB|8uia[qjaA uaa joop apoop uap nam jos[B 'pil djaqos
ooz qaJ}raosuiBBqai] apaqaS ap ua }BB|aS }aq uiBMq
joopjBep ua '.lappq uoo.waSuapnq 'qaq pSazaS spaai
qi SjBOOZ 'sbm j3jbm }3j| •qfl] U98 °B[ 'UaAljjp 8}
SaM rao pjaptnqjaA JOopjBBp ua 'uayop ap japuo
•appaoqaq uaquiz jooa qoo nu }aq
aip 'piaq8ipuB}srao auaa 'uaqaoq a} pn uaqqojq ap
'uaizaS puq suuq nam jooa 'uliz uoq uadoojaSjoA {8aa
majaiAjB jaq japuo SinpBBA }aq jspooz 'uojb.m 'jbb|quo
snp ua 'uadauqaq uaqqojq apuaAoq ap ui sjadooj ap
aoq 'do qi ajqjoui ;uamoqa8 fiqjapBU qoop uapqjaA
a} diqas }aq mo pBq jqm.iqaB pM uaiqossira aAjaz
jooq ap uam ua 'uapjoMaS uajBM pjBBqjaAO }ooq
jap uaqjjjjs }aq pm az }Bp 'qi apuaam 'uapu 800
}oq ui spqu} aip fira Bjpoog "apuaSusq spABp ap
ubb Sou 'jojbm joa }ooq auaa bm uapuoA 'qspuapM
jaq jam qfipS p.iooqpp jBBq pra ua 'aplizsSuBrj
•uajapuoMaq ubajbbp
jadoqpmq aMnaiu jaaqaS }aq ua uaufij aSSnp ap uam
uoq ua 'ja}BA\ japuo aisqfippinp ua} ja}qoB }0} uajoA
uba 'appqjB suo uba suizsSiuaa yp jaauus.w 'ajdoaqos
}aq jaaAi uam Sbz a}daip apuaujjqosjoop 'auaojS
'apoq ap ui ua lUBMq puiM ap jopa '}saaMa§ sbm aaz
ajaaqaS ap sp puauftqosjoop ua psjS uaAa Sou .ia}BM
}aq sbm Siu}jbba }aq uba apfizsSuBrp \iapq aoq
jaSuBj aoq }aq SuiS 'uamoqaS 8e[sjjo8 uap uapnq
joopjBBp ua 'quq ap uba a}A\n| ap ui qhppuig
8}}azjoop
}qoo} uaSuBAaSuBB |8Brauaa uap najpp a} jna{ a}
qaiu üqa^j rao Sou uaaps qt }Bp 'uapq a} do uiuaSa}
344
had, die dus hooger dan de rest boven stak en dien
overeenkomstig in het voorschip het water binnenboord
twee a drie voet beneden den rand van het luik stond,
was er naar mijn inzien nog eene kleine kans, omlaag
iemand in leven te vinden, hetzij liggende in een
hangmat, die hoog tegen het bovendek aan was gehoekt,
of in een vaste kooi van de bovenste rij. Met luider
stemme riep ik dus naar omlaag: ,,Is daar ook iemand?"
doch kreeg, na dit driemaal herhaald te hebben, ter
wijl ik aandachtig luisterde naar den minsten zucht
of het zwakste gekreun, geen antwoord; alles bleef
stil als de dood, geen ander geluid drong tot mij door
dan het geklots van het water, dat in het schip in
eene lichte schommeling was.
Zoo doende bleef ik, steeds nog luisterende, meer
dan lang genoeg talmen, ten einde zekerheid te hebben,
dat nergens een levend wezen, bewusteloos, of te
zwak om zich te doen hooren, te vinden was, en ik
dacht er nog over, of het iets geven kon, ook die twee
nog drooggebleven treden van de trap af te dalen,
ten einde van daar op armslengte rond te tasten.
Doch ik vond er iets ijzingwekkends in, om zelfs maar
een paar passen in dat akelige, donkere gat door te
dringen, en daar een hangmat, misschien een lijk, aan
te raken na eenige weifeling keerde ik mij dus om en
naar den valreep terug, waar mijne boot lag.
Doch, bij de nagelbank gekomen, waar ik de vang
lijn had vastgemaakt, met het plan, daaraan de boot
op te halen, vond ik, tot mijne niet te beschrijven
ontsteltenis, het touw los en buiten boord geslipt. Ik
sprong dadelijk op de verschansing, en toen ik naar
achteren keek, zag ik, dat mijne boot in drift en nu
wel reeds vijftig voet naar lij gedreven was, dat een
-jBBp }ooq a}00j8 qfqaqqaj}aq ap mo qjOM paAOOZ
uappaq ubiu aaA\} ufim ua 'paq jqaBMjaA uam usp
uaraoqaSdo jayaus sbm puiM a(j qqoBMaSui jsraoqSnj
-a} azuo p.i3m piBBjpaSfiq ooz ua '8ua}s do pazsjsra
-}oojS }aq uam appuq 'a}daqos jaaM pazsjBnuooA
}aq uao} ua 'rao sbbjjooa ap a}SBjq uam qoop 'ua8a}
uapaz ap uaSaojs aMi/s.opjnjj ap do pjBBqaSui suo
sauq ap pBq 'jqiajaq uappaq quq ap aAi J09A So\r
•uamau auunq jaao 8nj uap uazoj}Bm
aufira uaSoq Mnaiudo ug <(jsua8uof 'do jbbjj -8n.ia}
qfippBp uaraoq ("tav" moteaM qi dau ((j Xb 'ay"
•paajB ja}BM appB[8 }aq s8ub|
ja}aq }bav qoo uBp af}amma}s Buadaid jaam jo uira uljz
joopjBBM 'uamraojqaB sbm 's}iABp ap uba a}8ooq ja}
'qoquaddiq uaa do fiq [fiMja} 'uaiBB.id sBraoqj, nu qi
apjooq 1(^ua88i| ja}BM }aq do sauq aip a8 }aiz"
•Biua} ((j opBfj" dau ua *ubb}s puiajaAO qoo BuiS qj
•pjaAV uadaojaB ja }bm'uajooq a} firn ayajaq uapopiaoj
ap ui sjBuqaS }aq }ubav 'qi jBAaq ((j uamau do"
•apiBB.id Bu.xa}qoB s}ai
o.ivijüMppjji ap uba suo uam }Bp 'qi apjooq jbbq
,,'ufiz jbz uajBq a} jb paA ja }Bp
'}aiu jo}qoa quap qi" 'qi dau ,/ua}aiqos aphz do JBBp
}inqos aip aM }Bp 'do suaa jBBq 'suaBuof 'mo\["
I(-uazaM a} }qaopa8do pfi} uajaaq uaa jooa puiM
ap }utïqos qaaM aSi.ioa ap uba 8uipuazaq aip b\j"
•uaqfiq a} rao jbS a}iaom auaaS qoiz qoop 'apiBB.ipmo
aAjuq ua} pjooq ufiz aip 'uum 3}sjooa ap laz 1('uBm
-jnnp 'ufiz af}qonz uaa uup s}aiu josm ]3M jbz }ap["
•jb }qon| ap ua8a} djaqos japuozfiq raiq ap
qoiz apuaqaa} }in }UBq uaip '}ubav siBjba }aiu ara qi
sjb J3}BM }aq do sauq }Sq JBBp" :}in apuaqfiq qBJM
qaq uba 8ui}qou ap ui suaado *qt dau ((jia 'ig"
837
•waarvan totaal niets was overgebleven. Overigens bleek
het schip vol water geloopen en, zooals gezegd is, op
de lading hout drijvende te zijnmaar, hoewel het
onder den invloed der deining op en neer ging, hiel
den toch de hooge en stevige verschansingen de zeeën
buiten en, diep als het lag, merkte men in die bewe
gingen nog zooveel veerkracht op, dat ik mij best
voorstellen kon, dat diezelfde halfgezonken en nu als
't ware macbtelooze kleine brik vroeger al zeer licht
en dartel over de oceaangolven gedanst moest hehben.
Terwijl ik met mijn onderzoek bezig was, stond
ik omringd door Nelly en de overige passagiers, en
nauwelijks had ik den kijker nedergelegd, of mijn
meisje vroeg, of ik ook eenig levend wezen had op
gemerkt?
„Neen," was mijn antwoord „mochten zich daar
nog schepelingen bevinden, dan kunnen ze niet anders
dan in een van de dekhuizen zijn."
„Maar zoudt ge denken, dat er menschen aan boord
zijn?" vroeg de heer Black.
„Hoe kan ik dat zonder een plaatselijk onder
zoek weten, mijnheer Black? Miss Maitland is onge
rust, dat er een of meer personen in de kajuit ginds
stervende mochten zijn, of, door langdurig lijden,
honger of dorst te uitgeput 0111 naar buiten te krui
pen en zich te vertoonen; en hoewel, naar mijn in
zien, de kansen wel vijftig tot één staan, dat we geen
levende ziel zullen ontdekken, zie ik toch niet in, waarom
we niet eene boot zouden strijken om er heen te zen
den, nu de afwezigheid van wind dit zoo toelaat. Wie
weet, hoe lang dat scheepje daar al zoo ronddrijft;
het schijnt althans stevig genoeg ineen te zitten nu
het datzelfde booze weer van ons doorstaan heeft, zon-
