'uaqBjquaaq j(bjm pq uba draoi uap .xsao uaaaz ap sjfiM
-qip pp 'uaiz uauunq pao§ yaaq p-iooq uba pcq uapf
•uaypMq fiqjBBp atn jaayq ajqaspaSuaAau apuaShuljd
qfqasaaiA naa qoop qi apiaauapaj oodatj yqoiz pq
ui jaaM quq ap [jq joy 'uasiniq uaAfiyq noz Subj ooz
|3M 'usq uBBjsaq uaSuijpjsjnajay [oa pyajaAA azap ui
piaqiaqaz ibaooz jooa 'jaqaz ua joajp q^iw yaq jbbaa
'jsiaa sjBByd ap fyquajSBBU nay SBraoqj, jj\[ qooy yap
'uaquapaq at joop 'uattaz a; [jra UBA ajyqoBjy sjaaS
-joa a; qi aip "apuaiaaqjaA 8uiramays aSijnajy daip
auaa ut 'jb japaAA jubaa yaq 1Ï apjBBp msBzSuBg
•qijq ap uba qBJM yaq nup sbaa
jBBqtqaiz sjapuB syai doiBBp yep japuoz 'yin lira mop
-uoi latBAA taq qaiz ayqaiys joa uayljra ua uayfira 'apiaz
spaai qt syBOOz 'qoop uayyBAaS ufiz noz 800 taq ui
afdiys aysuira taq yap 'puaqBqaSjB diaqas ooz raiq ap ua
'jaA{iz SjtqoBMUBiq uaa sba\ uaAoqjBBp yqany 9P Jubaa
!fim jooa pjnayqaS japjaq 'uoz apuazfti jap uayBiys
auinqas ap japuo 'jBBp Ssy aaz aQ 'tqaapuBB ufim
{BJOOA 'jb nu uba 'qojt ua 'uapiay at jb uoz jap puBts
uap tin SaouaS qfiyaqqemaS sbaa qaajtssBdraoq aiQ
•uapuuaq Z 131 n! 8n9&13 'Som ajjaA
'diqos ufiz tam suaqt qaiz ua 'uajBAaS ufiz fiqjooA 'daiys
qi jfiAuay ua 'sjqasu st am fiq ysaora 'psq pyapuaq
-aS ysaaS uaip ui (jq oog uaSSayaq uataom psq qBJAA
ufira Saoq uajapuB uaip joao 'uayyazioop uaAjjqq sbaa
gaoq uaip joao SaouaS joa syqaays fjq |b\a8 ui 'sBra
-oqj, }Bp 'uauaqajaq qi uoq 'apjapuimjaA SaMapuBBÜ?
uu (jq uijbbav 'Suijqou apyin sbaa uaraouaSaoy ooz 'ysinf
uatp yiapas 'puiM ap JBBp ua 'ysoopaoo:^ 3P mo 9Z9P
Sb| 'puq uaizag jsjbb] taq ap qi uaoj,
•Scysjin uaëiysunfi japuoz
spaays qaop puoj taq ui tuiq ap °;pynA§.ioz ysiayyn
II
10
vork, die op het dek lag, peilde daarmede diep in een
van de scheepsketels en vond waarlijk, toch nog tot
mijn eigen verbazing, een groot stuk gekookt zout
vleesch. Bij een nieuwe peiling met de vork haalde
ik weêr een stuk op, ditmaal van kleiner afmeting.
Het lag voor de hand, dat het groote stuk voor het
volk, en het andere voor de kajuit moest bestemd
geweest zijn en daaruit maakte ik tevens op, dat de
brik in de grootste overhaasting, en vooral zeer onver
wacht, door hare bemanning moest verlaten zijn ge
worden. Waartoe anders die voorbereiding tot een
middagmaal? Het was natuurlijk niet meer na te gaaD,
hoe lang het vleesch wel in dat nat gelegen haddoch
ik giste, hoogstens twee of drie dagenmaar, hoe dan
ook, gelukkig liet de smaak daarvan weinig te wen-
schen over.
Opeens was ik nu in het bezit gebleken van een
voorraad levensmiddelen, grooter dan ik had durven
hopenik stuwde, na mijn honger gestild te hebben,
al het gevondene weer zorgvuldig in de verschillende
laden weg, omdat het, daarin den laatsten storm door
gekomen zijnde, nu des te veiliger geborgen zou zijn,
en begaf mij, naar lichaam en geest gesterkt, en vol
beter vertrouwen in de toekomst, achteruit.
De lucht begon op te helderen. Naarmate de zon
zich krachtiger deed gelden at zij den wind op, ter
wijl ook de zee reeds zichtbaar aan het bedaren was.
Het wrak nam nu geen water meer over, en het dek
en de lading planken daarop begonnen langzamerhand
op te drogen. Niet langer stijf, en gevoelende, dat
mijne oude krachten waren teruggekeerd, enterde ik
tot aan de grootbovenbramra het achterwant in, en
onderzocht van die belangrijke hoogte opnieuw en
uaop qi jbaa 'joBbja ap ua aSuaAO yaq jb Suo.ip.m jsiop
aQ 'uaquap aj diqos ^aq ubb qi ^B§.iaA 'uftz noz uap
-uia a; qBjA\ jaq do jaiBMquup |8a\ ja jo 'apjaAAq ara
saaJA ap t.iapas ua 'pSoojpjaA [apppn ^Bp joop uap
-J3A\ Suo!) ua ajpcuaqaS qoop 'gunniu^s ajqaA\aSdo ui
fira oBïiSoa ap ppiq ya^ -ubbS ay uapauaq jbbu suaa
mo Suojp firn aip '}sjop ap yaq sbaa qfipraBUJOo^
■ap|BBq
apam uayaoA ayynu JBBd uaa ja qi yup 'noz uftz qap
yaq joao uadooj ufira uaSay jBBA\zaq aSiuaa pq ppooz
'do jaaM Sipaods apSoojp 'uaiqassira uasind ppiaiy
uaa uba 'piaqyaaAaoq aip qoop f paq uaqqojya°§n.ia}
Sipjjy iatu qoiz SuisuBqosjaAjaoj ap jooajbbaa 'jayjoj
uaa uba doq uap 'aoy ua jb 'unp jbao jaam jbjbaa jap
-UB uaaS iubu qoop '°uaq yaov Sou joopjBBp apjaS
-uiys qtjq aQ -uBBSaSjaAO Suiuiap ui syaapuajoojS sbaa
aaz aSooq ap ua 'puimjbbssbd uapuBBpjoop uaa uba
jqoBjq ap uba 'sauq aSipBjsaS uaa nu iboaa jq maSSaj
-jaAO aj japnu ua uaSfuqjaA aj SuijqsjqojzaS japfiAA
jaaAA rao 'do jaSooq Sou apjajua ua obuSoo Snaj
uaa qi mBu 'uamoqaq Suiyaztnp ap uba suizsniuajj
•apiBBjp ajpuoj ap ui fira jam pus qftyjBBAjaA
JBBp ua sbaa pjaSuipaSux tqany ap 'apunays qi uaSajJBBAA
'ouajs ap josp ftra pq sbaa ua pjooq pq jbbu fira Saajs
paoyq jaq jubaa 'uamouaS pnq Sjozjooa aip qi pp 'qoo
paoS sbaa jaq ug -ubb juBAAiuBjq pq uaSaj 'uaSoo
uajojsaS pui 'apunay ua Suijbz ap jbao uauaaq jauftra
uaa qt apSaj 'uayjBA aj ua uapjOAA a% Sqazinp 'apuftz
Suaq 'na uaqopaS sbaa pasm SiuftuaA uaa joop
pi[ qp josp 'sjaSuiA ap ui ara a^qnaf ua uoSubaa
ua uauiJB ap ui ara appjuij paojq pq jm uayueq
a||B uba fira qBjq pa aaz pjj -uapjooAA aip syqoap
qoo 'qoop jpoQ q ipoo O" :ïI01 nflra ai3A P!8ll
9
7
zou, als er eens geen zoet water mocht zijn, wat over-
heerschend.
Ik liet, van boven af, mijne oogen over het voor
schip gaan en ontdekte tot mijne vreugde een paar
waterstanders, die, dicht bij de kombuis, aan elkaar
en aan oogbouten tegen de verschansing gesjord ston
den daar omheen, en trouwens het geheele dek over,
lagen de planken van de deklast op grillige wijze door
de zee dooreen gesmeten. Nauwelijks had ik die vaten
in het oog gekregen, of ik maakte aanstalten om af
te komen ten einde dit gewichtige punt nader te on
derzoeken en terwijl ik me langzaam, met de veer
kracht van een zeventiger, langs het onderwant liet
zakken, trilden de hoofdtouwen mij in de handen.
Zoodra ik het dek bereikt had, baande ik me een
weg naar voren, tusschen de losgeslagen planken door,
in de grootste spanning, of ik nog wel water zou aan
treffen. Ik vond het kleine spongat van een der wa
tervaten open, doch bespeurde nergens een mok of
akertje om er in te laten zakken. Als ik in het gat
keek, zag ik nietsmaar toen ik een schop tegen den
voorsten stander gaf, overtuigde mij de klank, dat hij
grootendeels vol was. Hierdoor in zooverre gerust
gesteld, spoedde in me naar de kombuis, in de hoop,
daar iets te zullen vinden, dat geschikt was om door
de nauwe opening water te putten.
Bij het ontsluiten der deur, stootte deze zoodanig
tegen den zak van mijn jas, dat ik daardoor herin
nerd werd aan het aldaar verborgen, nog half met
cognac gevulde, sodawaterfleschje. Dadelijk haalde ik
dit nu voor den dag, paste het in de opening van den
stander, en toen het gemakkelijk naar binnen ging,
goot ik den cognac zoolang in een pannetje in de
